Dansende Beren Maandoverzicht: Februari 2024

We houden van schrikkeljaren. Hoewel februari zeker geen karige maand was, was die dag extra muziek zeker een welgekome toevoeging. Met een dagje meer dan de afgelopen drie jaar kregen artiesten net wat langer de tijd om ons te verbazen met hun kunsten en konden wij zo ook iets langer genieten van de aangename tonen die de voorbije weken gepasseerd zijn. Omdat het met momenten misschien net wat veel was en om te voorkomen dat je door de bomen het bos niet meer ziet, stoppen we alles wat de afgelopen maand gepasseerd is in een compact balletje in de vorm van het ‘Dansende Beren Maandoverzicht’. Hierdoor vind je in één oogopslag alles wat er in februari op de site voorbijkwam en ben je meteen weer helemaal bij met al het nieuws binnen de muziekwereld. Gelukkig maar, want de afgelopen maand zat weer tot de top gevuld met fijne muziek.

Nieuwe muziek

Kunnen we nog wel om The Last Dinner Party heen? De Britse indierockband rondom Abigail Morris wist ons hart afgelopen jaar al te veroveren, maar deed er begin deze maand nog een schepje bovenop met de uitgave van Prelude to Ecstacy. Een barokstuk van jewelste dat enkel door de grote kathedraalpoort paste; een debuutalbum waarvan je soms door de geweldige kwaliteit vergeet dat het een debuutalbum is. Een perfect begin voor een nu al legendarische band, waarvoor het beste ongetwijfeld nog moet komen. We schrijven Prelude to Ecstacy alvast met potlood in onze album top tien van het jaar, want wie hier tegenop wil boksen, moet echt van goeden huize komen.

Hoewel The Last Dinner Party afgelopen maand duidelijk de show stal, waren er nog genoeg andere albums waar we onze vingers bij konden aflikken. En daarvoor hoefden we het land zelfs niet eens uit, want met The Great Calm van Whispering Sons en Everybody Knows van The Bony King of Nowhere vonden we twee hedendaagse Belgische pareltjes terug. Ook Meltheads kon ons bekoren. Het viertal staat garant voor liveshows die overlopen aan energie en slaagde erin om die kracht om te zetten in een meer dan geslaagd album. Een album dat ons stukken minder kon bekoren was 10,000 Volts. Het tiende studioalbum van KISS-legende Ace Frehley wist geen enkele pot te breken en kon onze verwachtingen, die dankzij zijn opgebouwde status vrij hoog lagen, met geen enkele mogelijkheid bereiken. Je kan je album wel 10,000 Volts noemen, maar als er geen sprankje power uitkomt, heb je vrij weinig aan die naam.

Qua singles was het gelukkig alles behalve kommer en kwel. Althans, als we de nieuwste single van Linkin Park niet meerekenen. Dit keer dook “Friendly Fire” op vanonder het stof en poetsten ze het wat schoon, waardoor we Chester Bennington bijna zeven jaar na zijn overlijden nog eens konden horen zingen op ‘nieuw’ werk. Helaas voor de beste man hadden we dit liever niet gedaan en is het nummer, dat afkomstig is uit het belabberde One More Light-tijdperk, een ware aanslag op de opgebouwde legacy van de groep. We merkten dat Linkin Park vorig jaar tijdens de uitgave van “Lost” en “Fighting Myself” al teruggreep naar de B-kantjes, maar met “Friendly Fire” wordt nu ook het vat met C-kantjes aangeboord.

Maar goed, als we die single even vergeten kwam er nog genoeg moois uit. En dan vooral in de Benelux. Zo bracht Joost zijn meezingbare Eurovisiesongfestivalnummer “Europapa“, dat op net iets meer enthousiasme kon rekenen dan onze eigen sterke Belgische inzending, en kregen we met “Angel Face” eindelijk weer eens iets nieuws van Oscar and the Wolf voorgeschoteld. Ook bracht Pommelien Thijs met “Het Beste Moet Nog Komen” een beresterk lied met misschien nog wel een sterkere boodschap, stak ‘Grote Beer van Morgen’ Dad Magic de moshpit nog eens flink aan met “Ego” en liet Eefje de Visser ons wegdromen bij “Heimwee“. “Dreamers On A Leash” van Oproer was ook een pareltje van binnen onze landgrenzen, waarbij de groep netjes voortborduurde op de forse debuutplaat We’re All Late Tonight en al het goede van die plaat in één single samen goot.

Ook buiten de grenzen van de Benelux kwam veel moois uit. Zo bracht While She Sleeps met “TO THE FLOWERS” een van zijn beste nummers van de afgelopen jaren, kon girl in red ons verblijden met het vrolijke “Too Much” en kregen we na lange tijd eindelijk weer iets nieuws van Pearl Jam. Maggie Rogers kwam eveneens met een nieuwe single aanzetten. De jonge singer-songwriter bewees met “Don’t Forget Me” dat ze liedjes schrijven tot in de puntjes beheerst en maakte ons volledig warm voor haar aankomende langspeler. Hoewel ze allen kwaliteit leveren, gaat de denkbeeldige eerste plaats toch weer naar Engeland. Daar brachten de Mancunians van Maruja namelijk met “The Invisible Man” een song uit die ons de volle zes minuten bij de keel greep en tot op heden mentaal aan ons vastkleeft. Instrumentaal is het nummer onverwoestbaar en in samenwerking met de spoken word-achtige vocalen gaat het door merg en been.

De Vergeten Single

Omdat er iedere dag zoveel singles uitkomen, wordt er hier en daar nog wel eens een nieuw nummer over het hoofd gezien. Om daar toch nog aandacht aan te besteden, hebben we in het maandoverzicht een oplossing voor dit probleem bedacht. Met ‘De Vergeten Single’ wordt nog een keer aandacht gegeven aan een lied dat eigenlijk een artikel verdiende, maar helaas door de gaten van ons muzikale net zwom. “No News is Good News” van Carpool is zo’n nummer. De single van het New Yorkse emopunkers luistert heerlijk weg, waarbij de zang van frontman Chris Colasanto lekker door de boxen rolt. Het nummer vertelt het verhaal over de keuzes van het leven en wat voor invloed dat heeft op het verdere verloop, maar dan verpakt in een aanstekelijke songtekst. Voeg daar nog een aantal aangename gitaarlijnen aan toe en je krijgt een uiterst fijn liedje dat met momenten gigantisch groot klinkt. Vanaf 22 maart, wanneer het derde studioalbum My Life In Subtitles uitkomt, kunnen we ontdekken wat Carpool naast “No News is Good News” nog meer in zijn macht heeft, maar de eerste voortekenen zijn in ieder geval alleen maar positief.

Live

Waar januari nog redelijk rustig was met concerten, trapten we in februari flink op het gaspedaal en stond er bijna dagelijks een show op de planning. Vooral in de AB waren we de afgelopen weken een graag geziene gast en hebben we in een maand tijd zowat ieder hoekje van de zaal gezien. Zo zagen we de Zweedse superster Zara Larsson zich ontpoppen tot de Beyoncé van Europa, wist Enter Shikari ons te verbluffen met een visueel spektakel en liet metalcoregigant Bad Omens het Brusselse poppodium meerdere malen ontploffen. Ook waren we aanwezig bij Frank Carter & The Rattlesnakes. Hoewel het nieuwste album Dark Rainbow eerder als een mislukking dan een geslaagd experiment gezien kon worden, wist de groep zich goed te herpakken in de volgepakte zaal en klonken de nummers stukken beter dan vanop plaat. Echt overtuigen deed de groep door de vele tempowisselingen niet, maar wat ze wel bevestigde, was dat de ratelslangen zeker hun giftanden niet verloren waren.

Als we verder dan de AB keken, dan had Brussel de afgelopen periode nog veel meer moois te bieden. Vorst Nationaal, een van de grootste zalen van het land, was eigenlijk al te klein voor het TikTok-fenomeen Noah Kahan, die met zijn folky popmuziek een oerdegelijk concert gaf. Ook in de Botanique was het prima te vertoeven, waar Matt Maltese met zijn serenades harten sneller deed kloppen en zowel CMAT als Miles Kane ons lieten zwieren doorheen de zaal. Voor een echt Brussels livehoogtepunt moesten we afzakken naar La Madeleine, waar Laufey al haar kunnen op het publiek los liet. In de knusse popzaal zette ze iedere punt op elke ‘i’ en bewees ze dat de status van kroonprinses van de jazz op haar lijf geschreven is, waardoor het nu enkel wachten is tot ze daadwerkelijk de troon der hedendaagse jazz bestijgt.

Ook buiten de grenzen van onze hoofdstad was het meer dan leuk. Zo waren we afgelopen maand nog eens aanwezig in het Sportpaleis, waar de doorgewinterde rotten van Depeche Mode een show gaven waar je met recht U tegen zegt. Ook schoven we aan bij de Trix voor een avondje tienerharten smelten bij Only The Poets en wist Simple Plan kinderlijk eenvoudig De Roma voor het eerst sinds lange tijd om te toveren tot een poppunkwalhalla. In Gent stonden we voor een nieuwe ontmoeting met onze favoriete vriendelijke heks Maisie Peters en zagen we in Oostende de altijd ijzersterke Novastar aan het werk. Helaas liet de techniek de beste man in het begin aardig in de steek, waardoor de show lastig op gang kwam, maar eenmaal alle issues verdwenen waren, zat er geen rem meer op Joost Zwegers en zijn band.

Toen we de afgelopen maand met regelmaat naar buiten keken, zagen we geen weerbeeld dat ons enthousiast maakte om een festival te bezoeken. Gelukkig zijn indoorfestivals tegenwoordig steeds meer een begrip en zo konden we toch weer even in de festivalstemming komen. Zo stonden we twee dagen te raven in het Sportpaleis op de beste drum-‘n-bass en dubstep tijdens Rampage en gingen we op zoek naar nieuw talent tijdens We Are Open, waar de hoogtepunten bij optredens van onder meer de ‘Grote Beer van Morgen‘ Lézard, Crouch en Amina 808 deden opstapelen als een goedgebouwde blokkentoren.

Festivalnieuws

Afgelopen maand liep opnieuw over van de festivalaankondingen, waarbij Pukkelpop misschien nog wel het meest in het oog sprong. Het Limburgse festival vuurde namelijk een salvo aan namen op ons af. Zo maakte de organisatie in het begin van de maand headliners Sam Smith, Charlotte De Witte en Queens of the Stone Age bekend, terwijl het een week later met namen als The Smile, Skrillex en Rise Against afkwam. Daar bleef het echter niet bij, want acts als Brutalismus 3000 en Fat Dog mogen evenzeer richting het Kiewitse komen, waardoor het affiche nu al redelijk vol oogt.

In Werchter regende het evenzo aankondigingen. Zo kondigde IDLES zichzelf aan tijdens een exclusieve showcase van Studio Brussel en is er tevens een plekje gereserveerd voor bands als Nathaniel Rateliff & The Night Sweats, Bombay Bicycle Club en Pretenders. Op de een-na-laatste dag van de maand kwam het eveneens met onder andere Psychedelic Porn Crumpets en Skindred, waardoor de line-up van Rock Werchter nu compleet is. Ook Lokerse Feesten kwam met een hoop namen op de proppen. Het stadsfestival kondigde de legendarische danceact The Prodigy aan en mag bovendien Phoenix, Prins S. en De Geit en Oscar and the Wolf verwelkomen. Die laatst heeft sowieso een drukke Belgische festivalzomer, want ook Beach Festival Nieuwpoort en Suikerrock hebben Max Colombie en consorten aan hun line-up toegevoegd.

Naast de traditionele grote festivals, kwamen de kleinere eveneens met bootladingen vol namen af. Zo kondigde Dranouter Het Zesde Metaal aan, mogen Whispering Sons, Bazart en Unknown Mortal Orchestra deze zomer richting Cactusfestival afzakken en zien we de Schotse singer-songwriter Paolo Nutini naar Live /s Live komen. Ook Rock Olmen kwam met nieuwe aankondigen. Het kleinschalige festival in het hart van De Kempen kondigde met onder andere Millionaire, Barno Koevoet & The Duijmschpijkers en headliner Arsenal flink wat Belgische geluid aan, terwijl vanuit het Verenigd Koninkrijk Levellers en Circa Waves overkomen.

What’s next?

Het clubseizoen schiet langzaam in gang en dat merken we ook aan onze concertagenda. Zo gaan we komende maand onze benen loszwieren bij electroswinglegende Parov Stelar, zien we Rock Werchter-sensatie STONE in een uitverkochte Botanique en trekken we richting De Roma voor een optreden van Froukje. In de paasperiode zetten we weer tocht richting het Nederlandse Schijndel voor Paaspop, waar we ons muzikaal laten verwennen door onder andere Die Antwoord, Editors en De Jeugd van Tegenwoordig.

Ook qua nieuwe albums wordt maart een interessante maand. Faye Webster brengt meteen op de eerste dag van de maand haar nieuwe album Underdressed At The Symphony uit en het Gentse Amatorski komt met zijn eerste plaat in tien jaar. Op 8 maart stelt Doodseskader Year Two voor, waar de verwachtingen nu al torenhoog voor liggen, en een week later komt bezige bij Bumble B. Boy met zijn gelijknamige debuutalbum. Op het einde van de maand nemen we met Heaven :x: Hell afscheid van Sum 41, dat na bijna dertig jaar de boeken gaat sluiten. Een hoop moois op de planning dus!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!