Dansende Beren Maandoverzicht

Nu de lente langzaam vertrekt en de zomer eindelijk zijn opwachting maakt, lijkt het muzikaal net allemaal iets fleuriger dan in de voorbije maanden. Want terwijl de bloemen buiten in volle bloei staan, staan ook de artiesten in volle pracht en vliegt de ene knaller na de andere om onze oren. We kunnen ons voorstellen dat het soms misschien net allemaal wat te veel is, maar daar is in de vorm van ‘Dansende Beren Maandoverzicht’ een oplossing voor. We hebben alles wat de voorbije maand op de site is gepasseerd op een rijtje gezet en in dit compacte overzicht gezet, waardoor je niks hoeft te missen van alle muzikale hoogtepunten en je in één oogopslag weer helemaal bij bent met al het nieuws uit de wereld van muziek. Ga er goed voor zitten, want mei was een uitstekende muziekmaand.

Nieuwe muziek

In Utero, Surfer Rosa, Goat, Rid of Me… stuk voor stuk legendarische albumtitels die bij menig muziekliefhebber een belletje zouden moeten doen rinkelen. Allemaal met minimaal één overeenkomst: Steve Albini zat keer op keer achter de knoppen van de mengpanelen. Het muzikale genie brandde zich maar al te graag aan nieuwe, opkomende groepen en had door de jaren heen menig band voor zijn snufferd staan, waardoor we ons konden voorstellen dat de beste man amper tot geen tijd had voor andere projecten. Toch zat de vork anders in de steel, want naast een ogenschijnlijk overvolle opname-agenda wist hij toch nog een gaatje over te houden voor zijn eigen band Shellac. Meesterwerken als At Action Park en Dude Incredible zagen het levenslicht en de groep kende wereldwijd successen met hun solide liveshows. Afgelopen maand kregen we voor het eerst in bijna tien jaar een nieuwe plaat en zag de nieuwste telg To All Trains het licht, maar helaas heeft Albini door zijn plotselinge overlijden een week voor de uitgifte de release nooit in levende lijve kunnen meemaken. Een geweldige comeback is veranderd in een afscheidsalbum. Het is het afscheid van Steve Albini en van Shellac, maar vooral een die veel te vroeg komt.

Mei zat sowieso vol platen die na bijna een eeuwigheid uitkwamen, want naast Shellacs plaat kwam Bring Me The Horizon eveneens eindelijk met zijn nieuwste schijf op de proppen. Oorspronkelijk moest het zevende studioalbum POST HUMAN: NeX GEn vorig jaar september al in de schappen liggen, maar de release had door planningsproblemen wat voeten in de aarde. Ook Clancy van Twenty One Pilots kwam later uit dan eerst het plan was, al zien we dat weekje vertraging door de vingers. De Moloko Express van PARKS kwam daarentegen wel volgens het spoorboekje binnen. Hopelijk komen ze 11 juli even goed op tijd, want dan mogen ze hun nieuwste album voorstellen op ons eigen feestje in Bar Bricolage.

Mei was ook de maand van de grote namen. Zo bracht fenomeen Billie Eilish haar derde langspeler HIT ME HARD AND SOFT uit, kwam Dua Lipa met Radical Optimism af en maakte Kings of Leon veel goed tijdens Can We Please Have Fun, waar de band teruggreep naar de sound van zijn hoogdagen. Minder groot, maar even indrukwekkend waren de platen van Mdou Moctar en Chantal Acda & The Atlantic Drifters, waar vooral die laatste uitdraaide in een intiem meesterwerkje. Verder denderde de uit de Denderstreek afkomstige RONKER stevig door met zijn eerste plaat Fear Is a Funny Thing, Now Smile Like a Big Boy, liet de Amerikaanse Vince Staples horen dat hij zijn oorstrelende rapkunsten nog altijd niet verleerd is en deed de mysterieuze Mach-Hommy er qua rapskills nog een schepje bovenop met zijn #RICHAXXHAITIAN.

In mei ontdekten we enorm veel acts. Zo kwamen we Sabrina Fuentes op het spoor, die onder haar artiestennaam Pretty Sick en samen met xmal met het lekker klinkende nummer “Streetwise” aankwam. Ook vonden we de piepjonge singer-songwriter Lexie Carroll met haar inpakkende “sunflood“, veroverde YUMA met haar debuutsingle “Heartbeat” al het hart van menig indieliefhebber en kwam Frozemode op onze berenradar terecht. Het Londense trio van I.V. Gatlin, Cho-Hollo en Lisong weet feilloos punk en rap te combineren en liet het ons de zolen onder de schoenen dansen op “ASBO BOYS“.

Chance the Rapper werkte afgelopen maand samen met de legendarische hiphopproducer DJ Premier, al was de uitkomst niet honderd procent geslaagd. Een ander project dat nog minder geslaagd was, was de nieuwste single van A Day To Remember. We hoopten dat de groep na een aantal misstappen het vizier weer op scherp had. Daarvoor moeten we echter nog even geduld hebben, want ook tijdens “Feedback” merken we daar maar weinig van. Aan de andere kant van het goed-slechtspectrum bevinden zich Fred again.., Anderson .Paak en CHIKA, die op hun beurt met “places to be” wel een positief resultaat leveren en lijken te streven naar de volgende radiohit die ze op hun conto mogen bijschrijven.

Verder continueerde Caroline Polachek haar stijgende lijn met “Starburned and Unkissed“, liet Nick Cave & The Bad Seeds ons stevig kwaken en raakten Kendrick Lamar en Drake verstrengeld in een muzikale woordenwisseling, waar Lamar, als je het ons vraagt, met het spijkerharde “Not Like Us” als winnaar uit de bus kwam. Echter zijn er helaas op dit moment grotere problemen in de wereld dan twee rappers die elkaar in de haren vliegen en was het Macklemore die ons daaromtrent flink met de neus op de feiten drukte. Zonder een blad voor zijn mond te nemen, gaf hij ons tijdens “HIND’S HALL” een ferme wake-upcall. Amyl and The Sniffers deelde eveneens rake klappen uit en legde ons stevig in de touwen met twee interessante singles, terwijl Humo’s Rock Rally-revelatie Edouard van Praet een aardig kloppende puzzel neerlegde met zijn “Remplaçable“. Kortom: mei zat boordevol met leuke platen en misschien nog wel leukere singles.

De Vergeten Single

Omdat er iedere dag zoveel singles uitkomen, wordt er hier en daar nog wel eens een nieuw nummer over het hoofd gezien. Om daar toch nog aandacht aan te besteden, hebben we in het maandoverzicht een oplossing voor dit probleem bedacht. Met ‘De Vergeten Single’ wordt aandacht gegeven aan een lied dat eigenlijk een artikel verdiende, maar helaas door de mazen van ons muzikale net zwom. Waar we in de april-editie van ‘De Vergeten Single’ met Yseult een grote naam meebrachten, nemen we deze maand met TRUTHTELLER een band mee die eigenlijk nog in haar kinderschoenen staat. Toch weet de alternatieve punkgroep iedere stap die ze zetten uit te laten draaien op een succes en ook met hun nieuwste single “Bloom” lijken ze zich verder richting de hoogte te lanceren. Voorzichtig wordt er naar ieder refrein gebouwd om vervolgens al de opgespaarde energie als een sonische knal los te laten. Ons advies aan de band: laat die creditkaart maar op en zet de Google Maps alvast op de dichtstbijzijnde schoenenwinkel, want die kinderschoenen gaan echt heel rap te klein worden.

Live

Afgelopen maand was het België boven in de popzalen van ons land. We zagen De Beren Gieren verlokkelijke jazz richting De Roma brengen, DIRK. mocht Cactus Muziekcentrum op zijn kop zetten en ‘Grote Beer van Morgen’ ISE kwam in actie in de clubzaal van de AB. Ook reisden we af naar JK ’t Hoekske voor een idiootgoeie show van The Priceduifkes en Equal Idiots. De twee bands gingen in april op een gezamenlijke wereldreis richting het verre Japan voor een tour door al de grote steden die het land van de rijzende zon rijk is. Schijnbaar waren ze nog niet op elkaar uitgekeken, want als nabrandertje van deze tour trokken ze samen richting hun geliefde Kempen om het zweterige jeugdhuis van Gierle met de grond gelijk te maken.

Naast talent van eigen bodem, wisten de grote namen der aarde eveneens de weg richting ons land te vinden. HIM-frontman Ville Valo kwam met zijn soloproject VV naar de Ancienne Belgique, terwijl Olivia Rodrigo het Sportpaleis liet vollopen voor een avond vol paarse glitter en gebroken harten glamour. Erick the Architect wist te vlammen in de Botanique, levende legende Rod Stewart vierde zijn leven in een vol Sportpaleis en King Gizzard & The Lizard Wizard betoverde iedere aanwezige ziel toen het in de Vorst Nationaal optrad. De eigenzinnige rockgroep uit Down Under speelde zijn grootste soloshow tot nu toe in ons land en leek het aardig naar zijn zin te hebben in de galmbak van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waar het bleef spelen tot zelfs de organisatoren er genoeg van hadden.

Uitstapjes naar Nederland deden we ook maar al te graag, al bleven in mei vooral beperkt tot tripjes naar de 013 in Tilburg. Echter hebben we daar totaal geen spijt van, want Blind Guardian bewees daar dat het zich prima kon tippen aan de grootheden van de powermetal. Naast Blind Guardian zagen we de Californische punkrockband Pennywise schitteren in de Brabantse poptempel. Hoewel het vooral draaide op de oude hits, was het een waar feest voor iedereen die punk een warm hart toedraagt en knalde klassiekers als “Peaceful Day”, “Society” en het genre bepalende “Bro Hymm” vrolijk uit de geluidsboxen.

Het festivalseizoen staat op de drempel om helemaal van start te gaan. Op moment van schrijven zijn Vestrock en Primavera Sound Barcelona, waar onze verslagen van de pre-party en dag 1 al van online staan, in volle gang, maar in de voorbije eenendertig dagen hebben we nog genoeg andere muziekfestijnen bezocht. We waren te gast bij John Coffey’s eigen festival Coffeyfest, deden aan talenten spotten tijdens Up Next in Kavka Oudaan en bewogen we ons richting All Access, dat een tot de nok toe gevulde poster liet optekenen. Verder waren we een dagje op Clamotte Rock om te koekeloeren naar bands als Captain Kaiser en Therapy? en genoten we, stevig natgeregend, tijdens Gladiolen. We kunnen niet wachten op juni, wanneer het echte festivalgeweld van start gaat, maar voor nu hebben we prima kunnen warmdraaien.

Festivalnieuws

Raad eens wie zijn eerste aankondigingen bekend heeft gemaakt? Als je Le Guess Who? zei, ga je door naar de volgende ronde. Het Utrechtse ontdekkingsfestival kwam met ruim honderd namen af en vulde meteen flink zijn affiche, waar acts als Still House Plants, DARKSIDE en Arooj Aftab er meteen bovenuit sprongen. Ook kwam het Kempense Backyard Festival opnieuw verrassend uit de hoek met de toevoeging van onder andere Iguana Death Cult, WEBSTEK en STEVE, terwijl de Lokerse Feesten deze zomer Trentemøller, Absolute Body Control en Chibi Ichigo naar de Durmestad haalt.

What’s next?

Eindelijk, we mogen volgende maand weer de festivalweide in. We laten er geen gras over groeien en trappen meteen ons festivalseizoen goed af. Zo trekken we weer richting Duitsland voor Rock am Ring, zetten we onze tenten op op Graspop en gaan we weer het geheim van Best Kept Secret proberen te ontdekken. Ook vieren we de zomer tijdens Live /s Live en reizen we naar Nederlands Limburg voor Pinkpop en Jera on Air. Juni sluiten we af met Couleur Café. Het Brusselse festival gaat drie dagen lang onze thuis worden en met namen als Action Bronson, JPEGMaffia en onze eigen Brihang op de planning zal ons verblijf onder het Atomium vast en zeker aangenaam worden.

Niet alleen festivals staan op de planning, want ook de concertzalen hebben genoeg leuke dingen te beleven. Zo treffen we in de AB zowel Jane’s Addiction als een dag later Billy Talent aan, gaan we op 10 juni Hatebreed aanmoedigingen in De Kreun en zijn we op de twaalfde te gast bij Thirty Seconds To Mars. Daarnaast staat een bezoek van Hozier aan Vorst Nationaal in onze agenda en gaan we op de 27ste de vrolijke paddestoelen van Psychedelic Porn Crumpets opzoeken. Een stranddagje nemen we ook mee volgende maand, want een trip naar Oostende voor Rammstein mag natuurlijk niet ontbreken.

Naast allemaal fijne concerten en festivals, gaan de streamingsdiensten volgende maand eveneens aangevuld worden met veel mooie toevoegingen. Op 7 juni komt het Mechelse Hippotraktor met hun tweede album Stasis en een week later is het de beurt aan de Julie Christmas om Ridiculous and Full of Blood te presenteren. Ook brengt EELS nieuwe muziek in de vorm van Eels Time!, wat alweer de vijftiende plaat wordt van de groep uit L.A.. Mei was leuk, maar alles zegt ons dat juni nog leuker gaat worden. Of dat ook echt zo is, ontdek je in de loop van komende maand.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!