© CPU – Mathias Verschueren
Met twee uitstekende albums onder de arm, waaronder de recentste Crazymad, For Me, en een nominatie voor zowel de BBC Sound of 2024 als de Brit Awards, gaat het CMAT voor de wind. En met die wind in de zeilen houdt Ciara Mary-Alice Thompson, zoals ze voluit heet, met haar California Or Bust-tour, halt in een uitverkochte Botanique om te tonen dat ze uitgegroeid is tot een popsensatie waar je niet omheen kan.
Met de Noord-Ierse Morgana als voorprogramma wordt de toon alvast passend gezet. Waar CMAT haar eigen emoties en ervaringen graag met de nodige dosis humor en theatraliteit fileert, trekt Morgana die lijn verder onder het mom van een gesprek met haar therapeut die als voice-over met haar in dialoog gaat. Op die manier trekt ze heel snel de aandacht en kadert ze haar powerballads in het totaalconcept van CMAT’s show. “The Bell Was Loud When It Rang” met een heerlijk 80’s-synth-geluid krijgt het publiek alvast mee. Afsluiten doet ze met “Win Once” en voor dit publiek wint ze alvast nieuwe zieltjes.
Een centraal geposteerde spiegel bovenaan enkele treden van een showtrap laten alvast vermoeden CMAT haar theatraliteit ook op het podium zal verdergezet worden én zelfs meer. Op de tonen van “L’amour c’est comme une cigarette” van Sylvie Vartan, komt de band op. Dat nummer is gebaseerd op “Morning Train” van Sheena Easton en ook het nummer waaruit ze de titel van haar laatste langspeler Crazymad, For Me haalde. En net zoals op die plaat trapt ze heerlijk af met “California”, waarbij ze in al haar enthousiasme zowaar vergeet haar zanglijn in te zetten. Het begin van een set waarin haar chaotische overgave en gevoel voor drama het halen op het perfect afwerken van ieder nummer.
Op haar twee platen balanceert CMAT tussen country en pop en deze avond tapt ze ook uit beide vaatjes. Het publiek kent beide platen duidelijk erg goed, want zowat elk nummer wordt luidkeels meegezongen. De wisselwerking tussen publiek en CMAT zit erg goed en dat beloont zich de hele set door met veel spontaniteit en energie. Het stevig rockende “I Don’t Really Care For You” wordt in tweeën gehakt door een grote toewijding aan de aanwezige feesthoedjes in het publiek en met enige fierheid en veel pose toont ze haar Anderlecht-shirt van “Vincent Kompany” tijdens het gelijknamige nummer. Wanneer ze zich even moed indrinkt om “Lonely”, een nummer dat ze al een jaar niet meer live speelde, tot een goed einde te brengen, laat ze zich zelfs overhalen tot een ad fundum.
Of het nu een gewone weekdag is, of het nu Valentijn is of niet, CMAT heeft als zelfverklaarde Queen of Ireland altijd gelijk en speelt, springt, danst en acteert op iedere vierkante centimeter van het podium. Maar vooral, ze rijgt ondertussen de goede popsongs aan elkaar. In “Can’t Make Up My Mind” neemt het publiek de zanglijn van het refrein over en “No More Virgos” wordt een Valentijnsanthem waarop wordt meegedanst en gesprongen. John Grant is er niet bij vanavond, dus bij het prachtige duet “Where are Your Kids Tonight?” wordt haar toetsenist haar tegenspeler met wie ze verstrengelt tot en met een korte danschoreografie toe.
De bisronde start ze met volgens haar haar droevigste nummer ooit: “Rent”. Tussen alle hectiek door is het een rustpunt waarop ze samen met haar gitaar ook de meer ingetogen en gevoelige kant van haar stem laat horen. Wanneer halverwege het nummer openbreekt tot een rocksong is het duidelijk dat ze in de eindsprint nog eens alle registers zal opentrekken. Met haar logo in de Ierse kleuren laat ze het hele publiek The Dunboyne County Meath Two-Step dansen als een soort linedance voor meezinger “I Wanna Be A Cowboy, Baby!” En om het helemaal af te maken, trekt ze met een potige en erg luide versie van “Stay For Something” een streep onder het optreden.
CMAT staat steeds garant voor pathos, mimiek en bakken inzet en dat is ook bij haar tweede passage in de Botanique niet anders. Zelf houdt ze goede herinneringen over aan haar Belgische optredens en dat is na vanavond zeker niet veranderd, want opnieuw klikte het plaatje mooi, maar chaotisch in elkaar. Gezegend met een poppy repertoire dat een breed publiek kan aanspreken en daar bovenop een dijk van een stem is deze popkoningin klaar om haar feesthoedje te verruilen voor een kroon en een troon.
Setlist:
California
I Don’t Really Care For You
Whatever’s Inconvenient
Vincent Kompany
Have Fun!
2 Wrecked 2 Care
Lonely
Can’t Make Up My Mind
No More Virgos
Where Are Your Kids Tonight?
Rent
I Wanna Be A Cowboy, Baby!
Stay For Something
