Twee weken geleden schotelden we jullie de twintig beste Belgische albums van het afgelopen jaar voor, maar er werd veel meer moois gefabriceerd binnen onze landsgrenzen. Dat gebeurde weliswaar niet altijd in de context van een plaat, maar toch willen we die singletjes nog eens graag extra in de verf zetten. Na wederom een moeilijk jaar was het niet altijd evident om met nieuwe muziek te komen, dus verdienen deze nationale pareltjes het om nog wat meer aandacht te krijgen. In de lijst vind je overigens enkel artiesten terug die nog niet opdoken in onze andere lijstjes, dus verwacht geen Balthazar of Sylvie Kreusch. Omdat elk nummer daarnaast uitblinkt op zijn eigen manier, kozen we ervoor om deze top 30 alfabetisch te rangschikken. We hopen dan ook dat dit artikel een mix is van fijne ontdekkingen en herkenbare gelukzaligheid! Veel lees- en luisterplezier!
Aarde Aan Daan – “Onderuit (Waarom Doe Ik Het)”
Aarde Aan Daan neemt de liefhebber van Nederlandstalige muziek graag mee op een buitenaardse reis, en zo ook op “Onderuit (Waarom Doe Ik Het)”. Daan Hafkamp komt op dat nummer heel aanstekelijk uit de hoek en doet allerlei gelukshormonen vrijkomen. De single zou het overigens ook zeer goed zou doen op festivals, doordat het refrein lekker meezingbaar is. Het zonnige liedje is perfect om deze lijst mee te openen.
Angèle – “Bruxelles je t’aime”
2021 werd het jaar waarin Angèle haar troon der popkoningkrijk terug besteeg met het uiterst fijne Nonante-Cinq. Haar comeback luidde ze in met een ode aan haar thuis, Brussel. “Bruxelles je t’aime” werd op die manier een catchy singletje waarin heel wat gezellige plekjes van de hoofdstad de revue passeren, maar waarin Van Laeken zich voor het eerst ook aan het Vlaams waagt. Met andere woorden opnieuw een geslaagde zet van Angèle, die ervoor zorgde dat ze de hype helemaal ontgroeide.
Bat Eyes – “Belly”
Na de eerste singles werd het bij deze “Belly” zeer duidelijk wat we konden verwachten van Bat Eyes: indierock met een stevige knipoog naar de jaren 90. De reverb op de gitaren is nooit ver uit de buurt en de mosterd voor het refrein werd gevonden bij “Bone Machine” van Pixies. Bat Eyes toont met de complexe opbouw en structuur van deze song aan dat het uit het juiste hout gesneden is en perfect weet hoe een radiohit neer te pennen. Werk dus maar rustig verder aan dat debuutalbum dat hopelijk in 2022 door onze boxen zal knallen.
The Calicos – “Follow You Down”
De winnaars van de laatste editie van Humo’s Rock Rally brachten dit jaar hun debuutalbum uit. Het haalde net niet onze top 20 der Belgische albums, maar hun single “Follow You Down” spelen we toch nog op geregelde basis af. De zachte gitaar, de fijne vocals en het wijdse sfeertje maken van het nummer dan ook een song die je ten alle tijde tot rust brengt.
Charlotte Adigéry & Bolis Pupul – “Blenda”
Het startschot van 2022 is nog niet eens gegeven, maar we kunnen nu al zeggen dat de fans van Charlotte Adigéry & Bolis Pupul een goed jaar tegemoet gaan. Het duo komt dan namelijk met debuutplaat Topical Dancer op de proppen, met daarop ook het fantastische “Blenda“. Op DEEWEE-achtige beats snijdt de band op zijn ondertussen gekende manier de problematiek rond racisme aan. Een track om even bij stil te staan, maar om evengoed helemaal los op te gaan. Een knap staaltje muziek van Charlotte en Boris!
Charlotte de Witte – “Formula”
Sinds Charlotte De Witte zich niet langer achter Raving George schuilt, gaat haar populariteit enkel maar crescendo. 2021 was een goed jaar voor deze Gentse dj. Zo mag ze zich voor het tweede jaar op rij de beste techno-dj ter wereld noemen. In april streamde ze vanop het Mugello Circuit, het parcours van de Grand Prix Formule 1 van Toscane, haar gloednieuwe ep Formula die ze uitbracht op haar eigen label KNTXT. Naast het zwaarwichtige “Doppler” en de acidtrack “RPM”, levert ze met “Formula” een spookachtig nummer af met briesende motoren, beukende beats en mystieke intermezzo’s die het hele nummer opzwepen naar een ultiem technogeheel met een lichte acidsaus erover.
Douglas Firs – “One Day”
Al sinds 2012 draait Douglas Firs mee in de Belgische muziekwereld, al zat een grote doorbraak er weliswaar nooit in. Dat wil daarom niet zeggen dat zijn liedjes er minder mooi op worden, want “One Day” is het mooiste pareltje dat te vinden was op Heart of a Mother. Met enkel zijn stem, een subtiele piano, een gitaar en een vleugje melancholie pakt hij je helemaal in.
ECHT! – “500 gr.”
Met een zware trapbeat en ongenadige blazers trapt ECHT! de eerste single af van wat later de debuutplaat zal worden. Ze borduren verder op dezelfde thema’s met bassen, synths en telkens weer die onstuimig georkestreerde blaassectie. We surfen een kleine vier minuten mee op deze soundtrack van louche Brusselse steegjes en vreugdige pleinen. Het geheel wordt nog imposanter, wetende dat zij dit allemaal voortstuwen uit ‘echte’ instrumenten. Live breekt dit nummer dan ook bijna letterlijk de tent af. Ze verdienen daarmee zeker een plaatsje in deze lijst. 2021, het jaar waarin ECHT! zichzelf op de Belgische jazzkaart zette.
Empty Head – “Cosmic Rave”
Het is soms jammer dat de Waalse muziekscene in Vlaanderen wat over het hoofd wordt gezien. Er zit namelijk heel wat moois in dat water daar, zo ook deze Empty Head. De ruige rockers uit Luik brachten met “Cosmic Rave” een knaller van jewelste uit, die ook de opener werd van hun eerste ep die dit jaar verscheen. Het nummer schiet meteen in gang en laat vooral heel wat gitaren op je los om uiteindelijk furieus te eindigen. Dat we niet de enige zijn die deze song een dikke schijf vinden, toont het aantal streams op Spotify aan. Het nummer is namelijk zeven keer meer beluisterd dan de rest van hun discografie.
EMY – “Inconvenient”
EMY bracht dit jaar maar één single uit, maar “Inconvenient” werd meteen een onvergetelijk staaltje muziek. De hese stem van EMY komt perfect tot zijn recht in de warme, muzikale omkadering en neemt je mee door invloeden uit soul, funk en lichte psychedelische elektronica. “Inconvenient” schittert op vele vlakken en palmt je in de climax finaal helemaal in.
Gabriel Rios – “La Torre” (feat. Devendra Banhart)
Voor het eerst in meer dan tien jaar keerde Gabriel Rios terug naar het Spaans voor zijn vijfde album Flore. Van een handvol singles bleek “La Torre” de meest memorabele. De Gentenaar uit Puerto Rico werkte er samen met de Texaanse folkzanger Devendra Banhart. Onder een vrolijke vintagebegeleiding zingen ze over een instortende toren. Het is een van de meer uptempo nummers van zijn nieuwe latinplaat, die gaat over zijn jeugd en specifiek zijn vader en grootvader. Het thema ‘verlies’ klinkt tegenwoordig echter steeds persoonlijker, “La Torre” zorgt dan ook voor een dubbel gevoel.
Glitterpaard – “All Rights Reserved”
België werd in 2021 weer een supergroep rijker. Het nieuwe Glitterpaard bestaat uit leden van Mintzkov, Portland, Millionaire, Marble Sounds en Wardrobe, en bracht met “All Rights Reserved” slechts één single uit. De band schoot daarmee wel recht in de roos, want ze wist ons moeiteloos te intrigeren. Mysterie en angst staan centraal, maar hier en daar voelen we wel tikkeltjes euforie. Een band om in de gaten te houden in 2022, maar een nummer om nu nog een aantal keer op repeat te zetten!
The Haunted Youth – “Coming Home”
The Haunted Youth heeft nog maar drie nummers op zijn palmares staan, maar internationale faam ligt nu al op de loer. De drie singles die Joachim Liebens en zijn band in 2021 op ons loslieten, waren allemaal van ijzersterke makelij, maar “Coming Home” stak er uiteindelijk toch een paar centimeter bovenuit. Met glitterende gitaren, fijne echo’s en een paar knipoogjes richting DIIV en The War On Drugs wist de Limburger onze hartjes te verwarmen. Na de gouden medaille in onze zomerhitlijst, nu dus ook een plekje tussen de beste Belgische singles. Waar zal dit eindigen?
High Hi – “Return To Dust”
High Hi bracht het afgelopen jaar slechts een nummer uit, maar was toch alomtegenwoordig. Het drietal stond op zowat elk festivalpodium dat van de overheid op poten gezet mocht worden, maar vond tussendoor toch de tijd om het geweldige “Return To Dust” in elkaar te steken. Anne-Sophie, Didi en Koen lieten zich voor het eerst meer door elektronische geluiden leiden, met een bijzonder catchy resultaat. High Hi maakte een nummer dat een glimlach op je gezicht tovert, en dat is zeker welgekomen in deze tijden.
Hippotraktor – “Manifest the Mountain”
De Mechelse band Hippotraktor opent zijn debuutalbum met “Manifest the Mountain”. Doe je gordel om en ga met hen mee op een progressieve post-metaltour doorheen donkere atmosferen, catchy riffs, intrigerend gebrul en onheilspellend gefluister. Ze scheppen een eigen universum met hun intensiteit en lyrics.
ILA – “Leave Me Dry”
Ilayda Cicek kende de afgelopen maanden niet alleen faam door haar rol als gitariste bij BLUAI, ook haar eigen project ILA kreeg heel wat aandacht. De voornaamste reden was het knallende “Leave Me Dry“, waarmee zij en haar twee bandleden menig trommelvlies aan flarden deed trillen. Scheurende gitaren, een intrigerende stem en een vleugje mysterie zijn de drie basisingrediënten waarmee ILA haar plekje in deze lijst wist te verzilveren.
Intergalactic Lovers – “Bobbi”
Na vier jaar afwezigheid stak Intergalactic Lovers in 2021 zijn neus terug aan het venster, met succes. Comebacksingle “Bobbi” was een regelrecht schot in de roos, waarmee de band flirt met zowel licht als donker. Lara’s stem klinkt zoeter dan ooit, en nu ze meer en meer begeleid lijkt te worden door elektronische geluiden, ziet het ernaar uit dat het nieuwe Liquid Love een album voor in de lijstjes van volgend jaar zal worden.
Marble Sounds – “Quiet”
Marble Sounds besloot om dit jaar het roer volledig om te gooien. Met “Quiet” verscheen er een eerste voorsmaakje van hoe Marble Sounds 2.0. moet klinken en dat is een wondermooi resultaat geworden. De band focust op de opbouw, op de breekbare vocals van Pieter Van Dessel en natuurlijk op een klassieke piano. Het epische einde is een prachtig slotstuk van wat een wondermooie plaat moet worden in 2022.
Meltheads – “I Wanna Be A Girl”
Rechtdoor knallen. Dat is wat Meltheads als geen ander kan. De band komt ieder jaar wel met een geweldig strakke single op de proppen en dit jaar was dat “I Wanna Be A Girl“. Het nummer start zonder al te veel poespas, want de band gooit de riffs meteen in overvloed in het rond. Het refrein blijft na een luisterbeurt hangen en dus kunnen we niet anders dan concluderen dat de band weet hoe ze stevige hitjes moet maken.
MEYY – “Famous”
Onze Belgische trots MEYY verhuisde dit jaar naar Londen om haar carrière uit te bouwen, want de internationale allure van haar nieuwste ep Neon Angel valt niet te negeren. Op “Famous” stelt ze zich kwetsbaar op, maar blijft ze tegelijkertijd ook sterk in haar schoenen staan door te spelen met transcendente elektronische geluiden. Er zijn weinig Belgische nummers die zo verleidelijk zijn en ons volledig in de greep houden door de hypnotiserende zanglijnen.
monokimono & Willem Ardui – “Vrije Val”
Nederlandstalige muziek is helemaal terug op de commerciële radiozenders, maar ook in een iets alternatievere kring valt er weer veel te ontdekken. monokimono werkte op zijn nieuwe ep Jij & Ik samen met verschillende artiesten en zo ook met Willem Ardui (van blackwave.), die hem op “Vrije Val” versterkt. Het popnummer heeft een zeer aanstekelijke en mysterieuze opbouw, die in het refrein voor verhelderende gedachten zorgt. Een onuitputbaar gevoel van voldoening overmant ons lichaam daarom na elke luisterbeurt van “Vrije Val”
Naima Joris – “Soon”
Dankzij een indrukwekkende debuut-ep, een reeks concerten en optredens in het VRT-programma Vive Le Vélo, leerden ook dit jaar steeds meer mensen de muziek van Naima Joris kennen. In januari bracht ze “Soon” uit, een gevoelig nummer met een persoonlijk thema, zachte, abstracte instrumentatie en uiteraard de warme stem van Naima Joris. Het resultaat is een van de indrukwekkendste singles van het jaar. We zijn benieuwd wat 2022 voor haar brengt!
Novastar – “Deep Are The Eyes”
Met Holler and Shout bracht onze tot Vlaming omgedoopte Nederlandse vriend Novastar enkele weken geleden nog maar eens een sterke plaat uit. Het pareltje van dat album was zonder enige twijfel “Deep Are The Eyes“, een nummer waarin Joost Zweegers zich van zijn beste kant laat horen. Een piano, wat zachte drums en wat begeleidende elektronica zetten de toon, maar het is toch Zweegers’ stem die de belangrijkste rol speelt op de single. Eentje die voor de rest van de dag door je hoofd blijft nagalmen, en dat is zeker een compliment.
Pauwel – “Deer”
Pauwel wist ons in de zomer van 2022 te plezieren met zijn solodebuut-ep Pauwel. Daar waar Pauwel op de ep vooral akoestisch te horen is, kiest hij met “Deer” als eerste single uit zijn in het voorjaar te verschijnen album Dear om zich te laten bijstaan door een volledige band. “Deer” klinkt dan ook als de logische volgende stap in de nog prille carrière van de Sint-Niklazenaar. Met zijn typische Eliott Smith-achtige stem klinkt deze single enorm internationaal en mag hij vlot in het rijtje van Douglas Firs en The Bony King of Nowhere aanschuiven. “Deer” doet ons alvast uitkijken naar zijn eerste langspeler Dear.
Robbing Millions – “Dynamic Plants”
Lucien Fraipont keerde dit jaar eindelijk terug met nieuw materiaal onder de naam Robbing Millions. Tweede plaat Holidays Inside had mede door de ietwat overdreven lengte niet de onmiddellijke impact van zijn debuut, maar een halfjaar later ontdekken we nog steeds pareltjes tussen de eclectische achttien nummers. Duidelijk hoogtepunt: “Dynamic Plants”, dat enkele weken vooraf al verscheen. Een zanglijn komt er niet eens aan te pas, maar de jazzinvloeden en meeslepende akkoordenstructuur maken het ronduit verslavend, zowel op plaat als op het podium.
Selah Sue – “Free Fall”
Selah Sue kleurde 2021 alweer een beetje met haar gezellige ‘crazy vibes’ en dit keer in de vorm van “Free Fall“. Met een donkere beat gaat Sanne Putseys op zoek naar een mix tussen soul en iets jazzy, waardoor er een nummer ontstaat waarop je lekker kan viben. Zet de radio dus maar lekker luid als deze single van Selah Sue nog eens passeert, geniet en bloei samen met de muziek helemaal open!
The Sore Losers – “Yeah Yeah Yeah”
Waar het Bronsgroen Eikenhout normaliter rustige beelden oproept, knalde The Sore Losers dat idee nog maar eens aan flarden. De Limburgse rock-‘n-rollband keerde terug met Ultra Elektric, en dat klonk vettiger dan ooit. Uitblinker “Yeah Yeah Yeah” werd op die manier een echt anthem dat door grote menigtes meegezongen zou moeten worden. Doe daar de uitstekende gitaarsolo’s van leadgitarist Cedric Maes bij en je krijgt een echte banger voorgeschoteld!
Stromae – “Santé”
Enkele weken geleden stond de wereld even stil, want niemand minder dan Stromae was helemaal terug van weggeweest. Met “Santé” kondigde de maestro zijn terugkeer aan door de grote poort. Een gigantisch catchy offbeat deuntje, dat zijn genialiteit nog maar eens onderstreept, is de leidraad doorheen de track die voor de rest van de dag in je hoofd zit. Zoals altijd is ook weer het hele wereldje dat Paul Van Haver rond het nummer creëerde er eentje om duimen en vingers bij af te likken. Het eerste voorsmaakje van Multitude ging er dus alvast vlotjes in, en smaakt naar veel meer!
Willy Organ – “DOE TOCH NORMAAL MAN”
De grote Messias van het moderne, Vlaamse levenslied bracht ons dit jaar maar een handvol singles. Gelukkig is er in 2022 een nieuw album op komst, althans dat is wat we in de wandelgangen hoorden. Een van die singles in 2021 was het bitterzoete “DOE TOCH NORMAAL MAN“. Willy is hier anno 2021 relevanter dan ooit. Op uiterst dansbare beats die slechts luchtig schijnen te zijn, brengt hij een enorme ‘woke’ boodschap over aan de luisteraar. Zoals hij met het koor meezingt: ‘De straat is van iedereen, doe toch normaal man.’ Dit lied overstijgt 2021 en mag gerust meegenomen worden naar alle jaren die volgen.
The Yummy Mouths – “White Noise”
We weten niet wat wit lawaai precies inhoudt, maar als het klinkt zoals de single van The Yummy Mouths, dan kunnen we er nooit genoeg van krijgen. De band uit Herentals bracht dit jaar met UGH! een heerlijke rammelrock ep uit en deze “White Noise” bleek daaruit de meest memorabele song te zijn. Met invloeden van Parquet Courts, heel wat power en een meebrulbaar refrein, weet je dan ook meteen dat je goed zit.
Mocht het water je na het lezen van dit artikel in de mond lopen, dan hebben we goed nieuws! We goten deze dertig fantastische singles namelijk in een Spotify afspeellijst, zodat je nog uren kan genieten van onze nationale talenten!
Deze lijst werd samengesteld door alle beren. De recensies werden geschreven door Niels Bruwier, Michiel Willems, Lucas Palmans, Renaat Senechal, Robbe Rooms, Lyra Lambert, Tom Verhavert en Jan Kurvers.