In 2012 maakten we voor het eerst kennis met singer-songwriter Gertjan Van Hellemont, alias Douglas Firs. Op debuutplaat Shimmer & Glow serveerde hij fragiele, maar soms ook stevigere nummers met een rockkantje, waarmee hij menig luisteraar voor zich wist te winnen. Sindsdien werkte hij zijn weg doorheen het weelderige muzieklandschap naar alle harten en zielen die de prachtige muziek van Douglas Firs willen horen. Die muziek is niet onopgemerkt gebleven en dus keken we enorm uit naar de vierde langspeler Heart of a Mother.
Eind 2020 brak Douglas Firs na enkele jaren de stilte met het mooie “What If I Can”. Het was niet alleen de aankondiging van een nieuwe plaat, maar ook het einde van een heftig jaar. Enerzijds werd hij voor het eerst vader, anderzijds verloor hij zijn moeder én grootmoeder. Een heuse rollercoaster kan je wel stellen. Heen en weer geslingerd tussen het verdriet en de blijdschap begon Van Hellemont te schrijven aan wat Heart of a Mother zou worden; alleen in zijn zolderstudio boven de toekomstige kinderkamer.
Voor de vorige plaat vertrok hij in zijn eentje naar Canada om inspiratie op te doen, voor Heart of a Mother was er echter genoeg inspiratie binnenshuis te vinden. Voor de eerste keer is alles ook zelf opgenomen in Van Hellemonts huis. Veel eerste opnames haalden de plaat, waarna er extra lagen drums, toetsen et cetera aan werden toegevoegd. Dit alles uit zich in een zeer intieme plaat waar gevoelige topics worden aangekaart. Toch is het voor Van Hellemont geen triestige uitvaartplaat. Er weerklinkt evenzeer hoop als hartzeer uit de nummers, laat dat een feit zijn. Hoewel er enkele zwaar geladen parels terug te vinden zijn, zoals bijvoorbeeld “Until It Won’t” en “What If I Can” die zeker en vast een gevoelige snaar raken, horen we ook levendige sprankeltjes hoop in de muziek sluipen. Er wordt niet gedaan aan zelfmedelijden en dat maakt deze plaat nog sterker dan hij al was.
Heart of a Mother is drie kwartier melowness geworden. We vinden maar weinig nummers met een doorlopende drumgroove terug. Des te meer plaats voor rustige, breekbare liedjes à la Bob Dylan. Er wordt op deze plaat ook een nieuw bandlid ingewijd, genaamd Roos Denayer. Naast haar eigen soloproject Rosa Butsi, voorziet ze nu Douglas Firs van backings met haar zeemzoete stem. Daarnaast schitteren ook andere bandleden Simon Casier (Balthazar), Sem Van Hellemont en Laurens Billiet in de minimalistische setting van Heart of a Mother. Van Hellemonts vader is ook even te horen op de plaat. Hij componeerde het laatste instrumentale nummer “So This Is It (for Arlette)” voor de uitvaart van zijn overleden vrouw. Pas later koos Van Hellemont ervoor om met dat nummer de plaat af te sluiten. Dit krachtig nummer met klassieke invloeden is een lange zucht om een sterke plaat mee af te sluiten.
Het leven kan onverwachtse wendingen nemen ten goede en ten slechte. Op zijn vierde langspeler streelt Douglas Firs zacht onze oren met intieme liedjes doordrenkt van liefde. Liefde voor iets dat was, maar ook liefde voor wat komen zal. Heart of a Mother vormt een coherent geheel dat we nog niet hoorden in vorig werk. Deze plaat is dan ook met zekerheid het beste wat we al hoorden van de Gentse singer-songwriter.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
