De 50 beste albums van 2022

30. Charli XCX – CRASH

Het debuutalbum van Charli XCX wordt volgend jaar tien jaar oud en tegenwoordig is de Britse niet meer weg te denken uit het poplandschap. In verschillende landen kwam CRASH hoger te staan in de charts dan voorgaand werk en dat heeft mogelijks te maken met de iets toegankelijkere sound die de zangeres hier naar voren schuift. Charli liet zich inspireren door de popmuziek van voor de eeuwwisseling met zoals gewoonlijk futuristische invloeden en dat resulteert in verschillende leuke dansnummers, goed voor enkele hitjes. CRASH is misschien niet het beste werk van Charli XCX, maar blijft een van de beste popalbums van het jaar. Een album waarmee Charli zichzelf nog maar eens opnieuw uitvond.

29. Denzel Curry – Melt My Eyez See Your Future

Denzel Curry is een van de weinige rappers die ondanks een grote mond ook wel degelijk keer op keer weet te presteren. Het beste bewijs daarvan? Zijn vijfde album Melt My Eyez See Your Future waarmee de rapper uit Florida zijn torenhoge ambities waarmaakt in veertien uiteenlopende nummers. De typische agressie en intensiteit is deze keer veel minder nadrukkelijk aanwezig in zijn flow en uitvoering en dat bood ruimte voor wat meer experiment. Van trapbangers naar jazzy hiphop tot de vintage Curry, voor iedere fan is er wel iets te vinden. Het nummer dat het album het beste samenvat, is misschien wel “Walkin”; rustig begin en dan toch nog stevig eindigen. Zichzelf compleet heruitvinden doet Denzel Curry op Melt My Eyez See Your Future dus niet, maar toch voelt dit aan als een van zijn meest coherente en volledige werken tot dusver. De lat voor de opvolger ligt in ieder geval bijzonder hoog.

28. black midi – Hellfire

Om de derde album van black midi met iets te vergelijken, moeten we terug naar enkele donkere steegjes uit de jaren zeventig en tachtig. Op Hellfire combineren de Londenaars immers meer dan ooit het conceptuele holisme van King Crimson met de dissonante punk van The Flying Luttenbacher en de klinisch gestoorde uitvoeringen van Mr. Bungle. Het grote verschil zit hem erin dat het jonge viertal daarboven ook een extreem technische demonstratie opvoert, die beroepsmuzikanten kan doen watertanden. Combineer dat met de producer van Björk en er kan niets meer verkeerd gaan. De naam ‘Hellfire’ mag je trouwens letterlijk nemen, want de plaat zit vol luidruchtige en schokkende beelden. Tussendoor hebben de mannen echter ook tijd voor nog meer experimenten, van cabaret tot flamenco. Zeker de eerste vier songs komen bijzonder hard aan. Daarna ebt het verbazend effect wat weg, omdat de stijl enigszins went. Desalniettemin een extreem creatief meesterwerk dat niet op deze lijst kan ontbreken.

27. Harry Styles – Harry’s House

Harry’s House is zonder twijfel een van de populairste albums in deze lijst. “As It Was“, een van de nummers op het derde soloalbum van ex-One Direction-lid Harry Styles, was dan ook niet weg te denken uit de hitlijsten en playlists op feestjes afgelopen jaar. Net als die megahit vallen ook de meeste andere liedjes op dit album onder de categorie feelgood-muziek. Aanstekelijke melodieën en zomerse deuntjes volgen elkaar mooi op, maar tussendoor is er ook ruimte om op adem te komen met de iets emotionelere nummers. Meezingen is doorgaans niet zo moeilijk bij het beluisteren van Harry’s House, en dat werd overduidelijk toen de Brit dit jaar neerstreek in een heel enthousiast en hopeloos uitverkocht Sportpaleis.

26. The Lounge Society – Tired of Liberty

Qua debuutalbums werd het dit jaar niet veel beter dan The Lounge Society. De band stond dan ook terecht al even op onze radar, mede door de single onder de vleugels van cultlabel Speedy Wunderground en Dan Carey. De eerste volledige langspeler van de band bleek bovendien een voltreffer van formaat, zeker gezien het feit dat de bandleden amper ouder dan twintig zijn. Elk nummer op de plaat staat bol van diepgang, kent enorm veel variatie zonder aan kwaliteit in te boeten en getuigt van een indrukwekkende beheersing van instrumenten. We strooien niet graag met te veel superlatieven, maar voor Tired Of Liberty bleek het toch een hele opgave om dat niet te doen. Impressionant werk. Beresterke postpunk.

25. alt-J – The Dream

Het was een mooi jaar voor de fans van alt-J, want niet alleen vierde het fantastische debuut An Awesome Wave zijn tiende verjaardag, het drietal uit Leeds loste met The Dream ook nog eens een vierde muzikale baby. Geen verderzetting van het ietwat donkere elektronisch geladen RELAXER of een terugkeer naar de begindagen, maar een dromerige symbiose van alles wat de band al eerder voortbracht. Zo zit deze plaat bijzonder vernuftig in elkaar, met langs een kant samples en geluiden uit het dagelijkse leven, maar langs de andere kant ook gewoon enkele ontzettend interessante twistjes of voortvloeiingen. Van hitjes “U&ME” en “Hard Drive Gold” tot verborgen pareltjes als “Philadelphia” en “Happier When You’re Gone”; alt-J heeft zich met The Dream overtroffen en neemt ons op vijftig minuten tijd mee in zijn droomwereld.

24. Death Cab For Cutie – Asphalt Meadows

Na het introverte Kintsugi en het ingetogen Thank You for Today kwamen de indielievelingen van Death Cab For Cutie in 2022 terug met een heerlijk vervolg. Asphalt Meadows is alweer de tiende langspeler van de Amerikaanse band rond Ben Gibbard, maar het vijftal klinkt nergens roestig of ongeïnspireerd. Integendeel, er wordt naarstig gespeeld met ritmes en genres. Naar goede gewoonte zitten Gibbards melancholische teksten verpakt in frisse, weemoedige melodieën. Bovendien voelt de productie op een aangename manier retro aan, waardoor je als luisteraar al snel het gevoel hebt dat je naar een dwarsdoorsnede van Death Cab For Cuties carrière luistert. Gortdroge rockers als “I Don’t Know How I Survive” en “Roman Candles” laten de groep bovendien van haar snedigste kant horen en bewijzen dat het vijftal nog lang niet is uitgezongen.

23. King Gizzard & The Lizard Wizard – Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava

Zelfs de grootste haters van King Gizzard & The Lizard Wizard moeten nu stilaan stoppen met de andere kant op te kijken, want weinig bands uit de muziekgeschiedenis produceerden ooit zo veel en zo consistent kwalitatieve muziek. Na hun grote stunt in 2019, toen ze vijf albums in één jaar uitbrachten, bleef de band experimenteren met elk mogelijk genre, van drie platen met zelfgemaakte microtonale gitaren, over eentje vol thrashmetal tot synthpop. Dit jaar kreeg de chronische darmaandoening van frontman Stu Mackenzie hem eindelijk stevig te pakken en moesten de Australiërs hun tour helaas annuleren. Dit zaaide bij de bandleden het idee om terug te keren naar de sfeer van hun doorbraakplaten I’m in Your Mind en Nonagon Infinity en de fans van het eerste uur te trakteren op een schijnbaar eindeloze reeks psychedelische jams. Naast Omnium Gatherum eind april, bracht de band in oktober gewoon drie platen uit. Op Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava staan stuk voor stuk vernuftige progcomposities die uitwaaien in zachte jazzrock. Hoewel de duidelijke bewondering voor de jaren zeventig ertoe leidt dat het zestal bij sommige uitvoeringen wat te lang wil doorgaan, blijken de zeven songs, samen goed voor meer dan een uur, uiterst herspeelbaar.

22. Nilüfer Yanya – PAINLESS

In 2019 bracht Nilüfer Yanya ons een van de mooiste debuutplaten die we al hoorden in de vorm van Miss Universe en drie jaar later verbrak de Britse de vloek van ‘de moeilijke tweede’ door ons een meer dan waardige opvolger te leveren in de vorm van PAINLESS. Haar tweede album is er eentje dat getuigt van groei en volwassenwording; een mooi, vernieuwend en samenhangend geheel dat ons continu weet te boeien. PAINLESS is een bijzonder smakelijke cocktail van verschillende muzikale invloeden. Zo biedt Yanya ons duistere r&b op “L/R”, zomerse, dromerige indiepop op “anotherlife” en het rocky en desoriënterende “stabilise“. Weinigen kunnen zo succesvol zoveel diverse genres bij elkaar brengen op een album zoals Nilüfer Yanya dat doet op PAINLESS. Het is een plaat die bij ons in het geheugen staat gegrift, en daarom ongetwijfeld een van de beste in 2022.

21. Fred again.. – Actual Life 3 (January 1 – September 9 2022)

De populariteit van lockdownsensatie Fred again.. lijkt exponentieel toe te nemen met elk nummer dat de Brit op de wereld loslaat. In aanloop naar zijn derde langspeler releasete hij alvast enkele stevig dansbare samenwerkingen met onder andere Romy van The xx en Swedish House Mafia. Deze lijn wordt ook duidelijk doorgetrokken op Actual Life 3 (January 1 – September 9 2022) waar alles net iets pittiger klinkt dan in de voorbije twee platen uit de gelijknamige reeks. De gebruikelijke ingrediënten komen opnieuw aan bod: alle nummers worden vernoemd naar de personen waarbij hij inspiratie (gesprekken, filmpjes, poëtische teksten…) vindt, de repetitieve doch melancholische lyrics en natuurlijk de interessantste beats van de afgelopen jaren. Nummers als “Delilah (pull me out of this)“, “Kammy (like i do)” en “Danielle (smile on my face)” blijven ook na honderd luisterbeurten overeind. Dat Fred again.. ook live is uitgegroeid tot een uiterst interessante artiest, bewees hij eerder deze maand nog in een kolkende Ancienne Belgique.

(Ontdek albums 20 tot 11 op de volgende pagina!)