Wat hebben Isbells, Marble Sounds, Mooneye, Bill Frisell en Nils Frahm met elkaar gemeen? Allemaal hebben ze al samengewerkt met Chantal Acda, een graag geziene gast in de Belgische en internationale muziekscene, maar ook solo weet de Nederlandse zangeres – die al lang een thuis heeft gevonden in Antwerpen – al meer dan tien jaar wereldwijd muzikale harten te veroveren. Met het prachtige Silently Held voegt ze de meest jazzy plaat aan haar oeuvre toe.
De releases van Chantal Acda volgen elkaar in snel tempo op. Vorig jaar verscheen een heruitgave van Let Your Hands Be My Guide, haar debuutplaat die ze tien jaar geleden opnam met o.a. Nils Frahm en Peter Broderick. En Live at Jazz Middelheim, de registratie van een concert met Bill Frisell op Jazz Middelheim in 2017, werd ook opnieuw uitgebracht. Silently Held nam Chantal Acda op met The Atlantic Drifters, een gelegenheidscombo bestaande uit Amerikaanse rasmuzikanten Bill Frisell (gitaar), Colin Stetson (saxofoon), Thomas Morgan (staande bas) en Shahzad Ismaily (gitaar) aangevuld met Eric Thielemans (drums), Kurt Van Herck (saxofoon), Niels van Heertum (tuba), Joachim Badenhorst (klarinet) en Jozef Dumoulin (piano).
Die uitgebreide bezetting zorgt voor een warme sound die je als een knus dekentje omarmt. De plaat – die deels in New York werd opgenomen – rust op sobere arrangementen en vliegt nergens uit de bocht. Zo valt het subtiele gitaarspel van Bill Frisell pas op in afsluiter “The Barn”. Colin Stetson kleurt met zijn sax nog voorzichtig buiten de lijntjes in prachtnummers als “Taking Part” en “Seafoam”, maar verder hoor je nergens muzikale uitspattingen. En dat hoeft ook niet. De sobere en ingetogen aanpak past perfect bij de fluisterende voordracht van Chantal Acda, die op kousenvoeten over dit ingetogen klankentapijt slentert en je als luisteraar meeneemt in haar kwetsbaar verhaal over loslaten en weer doorgaan.
Het is moeilijk favorieten noemen op Silently Held. “The Friends Parade” en “Silently Held” gingen de plaat vooraf en doen hun werk als smaakmakers, maar wij vinden dat elk nummer op de plaat het ontdekken waard is. Neem je tijd voor Silently Held. Dit is echt zo’n album dat je in zijn geheel moet degusteren zoals een goeie fles wijn of een spannend boek. En als we dan toch moeten kiezen gaan we voor “I Can’t Make You Love Me”, een ballad geschreven door Mike Reid en Allen Shamblin en in 1991 onsterfelijk gemaakt door Bonnie Raitt. Het nummer werd al stroperig gecoverd door George Michael, Boys II Men en Adele, maar Chantal Acda zet het helemaal naar haar hand. Nooit klonk deze klassieker zo puur, gevoelig en fragiel.
Silently Held – gestoken in een prachtige hoes van Acda’s dochter Lóa Bouwmeester – komt uit bij het Nederlandse Challenge Records, een label gespecialiseerd in jazz en klassiek. Wij hopen dat er niet in hokjes wordt gedacht en dat zowel Klara als Radio 1 dit intiem meesterwerkje oppikken. Chantal Acda verdient een groot publiek.
Voor de uitvoering van deze plaat wordt Chantal Acda live bijgestaan door een indrukwekkend Belgisch-Amerikaans septet: Eric Thielemans, Darian Donovan Thomas, Thomas Morgan, Kevin Hays, Frans Van Isacker en Niels van Heertum. Je kan Chantal Acda & The Atlantic Drifters live aan het werk zien in De Roma in Antwerpen op 26 september, in BOZAR in Brussel op 27 september en in Ha Concerts in Gent op 29 september. Alle concertdata vind je op haar website.
Website / Facebook / Instagram
Ontdek “I Can’t Make You Love Me”, ons favoriete nummer van Silently Held, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
