Het is geen geheim dat we bij Dansende Beren houden van een portie verse muzikale honing. Zeker niet als die nieuwe lading een ingrediëntenlijst bevat met beschrijvingen als ‘kickende hooks en riffs met een psychedelisch randje’. Vanaf begin 2024 smullen we al van het werk van punkrockband PARKS. De band, die deels voortgevloeid is uit de garage-en punkrockband NUTSHELL, zag het levenslicht begin 2023. In datzelfde jaar in december loste de groep hun visitekaartje via “Always/Uknown”. Niet veel later toonde PARKS nog meer wat ze in zijn mars hadden met “Big Frog”, “Rats De Ville” en “Desert Daze”. Op onze honger moesten we gelukkig niet al te lang blijven zitten dankzij debuutalbum Moloko Express.
Hoewel we gewoon zijn bij PARKS dat ze vanaf het begin de decibelmeter op hol doet slaan, begint het openingsnummer “…A Place Where The Freaks Roam” eerder aan de stillere kant. Na een minuutje krikt de groep gelukkig het geluid op. Naar het einde toe mondt het openingsnummer uit in een luidruchtig feestje. De toon is duidelijk gezet voor de rest van het album. Dat bewijzen ook opvolgers “Big Frog”, “Rango” en “Sassy Snake”. Ondanks het muzikaal gebonk en gedreun weet PARKS ons doorheen enkele nummers, zoals bij de laatste twee eerdergenoemde singles, aangenaam te verrassen door een plots tempoverschil, of een verandering in het ritme in het nummer te brengen. Al bij al blijft het motto van de band: ‘Hoe luider, hoe beter!’
Een kleine waarschuwing voor wie deze band ooit live zou zien, bijvoorbeeld op ons evenement in Bar Bricolage; er zal zeker gemosht worden. Als het niet tijdens “Rango” is, dan zijn er nog genoeg mogelijkheden tijdens “Desert Daze” of “Parasite”. Stilstaan tijdens dit album is vrijwel onmogelijk. Niet alleen door de bonkende drums en snoeiharde gitaren, maar ook door het opzwepend tempo, zoals bij “Sassy Snake”. Zelfs bij “Parasite” en “Rebel Rousers”, singles die we voor PARKS’ normen zouden bestempelen als ‘een beetje rustiger’, zorgt de muziek ervoor dat je wil blijven bewegen. De groep toont met hun debuutalbum goed aan hoe een liefdeskind tussen shame, Jay Reatard en King Gizzard & The Lizard Wizard zou klinken.
De gitaren en de drums zijn op Moloko Express duidelijk de heersende keizers van het punkrockrijk. Op vrijwel elk nummer regeren en domineren de instrumenten van de vierkoppige rockers. Hierdoor schuilt wel het gevaar dat de zang eerder verloren gaat in de massa. Daarnaast is het tijdens sommige nummers van het album niet altijd meteen duidelijk wat er exact gezongen wordt. De teksten blijven daardoor ook niet echt hangen. Ongeveer halverwege krijgt de zang wel steeds meer ruimte, wat voor verfrissing zorgt. En een kleine rustpauze van al het gedans en gebons op de verschillende nummers. Maar eindigen doet PARKS met “Rebel Rousers” niet in mineur. Bijna vijf minuten lang haalt de band als afsluiter nog eens alles uit de kast. Zo eindigt de groep net zoals ze na een tijdje met “…A Place Where The Freaks Roam” binnenkwam, met een knal.
PARKS heeft met Moloko Express een muzikale storm gecreëerd die verschillende concertzalen in ons land zal teisteren, van de Straatfeesten in Kalmthout op 19 mei, tot in The Pit’s in Kortrijk de laatste dag van mei. Ook op 11 juli houdt de band halt tijdens ons event in Bar Bricolage.
Ontdek “Sassy Snake”, ons favoriete nummer van Moloko Express in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify
