Dansende Beren Maandoverzicht: December 2024

Muziek staat niet stil. Iedere dag komen bakken vol nieuwe singles uit en wekelijks maken we ons op om weer overspoeld te worden met de nieuwste albums en ep’s. Om te zorgen dat je door de bomen het bos nog ziet, zijn we al onze artikels van de afgelopen maand afgegaan en hebben we alle hoogtepunten (en soms helaas ook de dieptepunten) op een rijtje gezet in de vorm van het ‘Dansende Beren Maandoverzicht’. Zo ben jij in één oogopslag weer volledig op de hoogte van alles wat in de muziekwereld gepasseerd is en kan je met een gerust hart het nieuwe jaar in gaan. Met in dit laatste maandoverzicht van het jaar onder andere een terugblik op de voorbije kalenderrondgang en de laatste, straffe festivalaankondigingen van het jaar.

Nieuwe muziek

Normaal gezien nemen we in het kopje ‘Nieuwe muziek’ uitsluitend nieuwe muziek onder de loep, maar december was nu niet bepaald de maand van de grote, nieuwe albumreleases op onze website. Nee, de voorbije eenendertig dagen was het voor veel artiesten juist het moment om achterom te kijken en te beschouwen wat ze afgelopen twaalf maanden allemaal bereikt hadden. Ook wij keken terug en dat in de vorm van allerlei jaarlijstjes. Zo kozen we onze favoriete platen van zowel Nederlandse als Belgische bodem, kroonden we een langspeler van een Ierse band tot de beste plaat van het jaar in onze top vijftig beste internationale albums en somden we veertig ep’s op die ons een jaarlang in hun greep hielden. Ook kozen we honderd-en-één (!) singles die je gehoord moest hebben, lieten we onze ogen spreken in de lijst met mooiste albumhoezen en hadden we nog een kar vol met andere lijstjes, die stuk voor stuk de moeite waard zijn en je hier kunt vinden.

Kwamen er dan de afgelopen maand helemaal geen albums voorbij op onze site? Oh, jawel hoor! Zo legde Jeroen Camerlynck, ook wel bekend als frontman van Fleddy Melculy, zijn ziel bloot op WEG, kwam K-popmegaster ROSÉ enigszins teleurstellend af met haar debuutalbum rosie en liet DeWolff op Muscle Shoals horen dat het heer en meester van de Lage Landen is als het om bluesrock gaat. Verder bewees White Denim nog altijd geen dertien-in-één-dozijn te zijn en leverde de noord-Franse powerviolencecoalitie van GUMMO, LMDA, False en Insane Order nog op de valreep het hardste album van het jaar af in de vorm van F.C. Powerviolence. De vier bands produceerden een nietsontziende mokerslag die zelfs de meest doorgewinterde grindcorefan omverblies en bewezen dat extremiteit en saamhorigheid hand in hand kunnen gaan in deze perfect gecontroleerde chaosplaat.

In singleland was het gelukkig een stuk drukker en dat kwam vooral door tracks van binnen onze landsgrenzen. Pothamus maakte op zijn nieuwe single iedere geluidsmuur met de grond gelijk, terwijl ‘Grote Beer van Morgen 2024’ I’m the hug afkwam met “Near” en de Gentse band Wijf voor het eerst van zich liet horen met de debuutsingle “Hysterical“. Diezelfde vuurdoop stond ook voor My Lennis op het programma toen het zijn eerste track “Influencer” uitbracht, maar zonder enige moeite wist de groep stevig uit te pakken en kende het meteen een goede start. Grensgeval The Sha-La-Lees kende een tiental jaren geleden ook een goede start en bewees recent op “O, Oblivian” dat het nog altijd op het juiste spoor zit, terwijl Tamino op “Dissolve” het aardig voor elkaar krijgt om op zijn luit te tokkelen. Verder bracht KLAKMATRAK twee nummers die de aders op ons voorhoofd deden exploderen, liet Andromedik horen dat hij het volste recht heeft om zichzelf een van de beste drum-‘n-bassdiskjockeys van ons land te noemen en was de groep ECHT! vanuit onze hoofdstad verantwoordelijk voor een tornado aan geluiden in de vorm van “Highed“. Zoals altijd wist de groep zich opnieuw te heruitvinden en verraste het met een unieke mix van fijne, pulserende ritmes en gelaagde texturen.

Inmiddels valt het niet meer onder stoelen en banken weg te schuiven dat we fan zijn van Sam Fender. Ook op “Wild Long Lie”, en op b-kantje “Me And The Dog”, bewees de jonge Brit op muzikaal vlak aardig te kunnen toveren en bevestigde hij opnieuw zijn status als een van de meest veelbelovende rockartiesten van zijn generatie. Een andere veelbelovende groep, maar dan in een harder genre, is LANDMVRKS, die stevig uitpakte met twee nieuwe singles, terwijl Eurovisiesongfestival-koningin Loreen indruk maakte met haar krachtige nieuwe track “Gravity“. Verder herrees God Complex uit de dood met de uitgifte van “Salt and Ash“, liet mary in the junkyard kwaliteit horen op “bear walk” en was het The Wombats dat ons op “My Head Is Not My Friend” vertelde dat het er in hun koppie niet altijd even fijn aan toe gaat. Gelukkig blijft het muzikaal wel volledig op de rails en ontspoort de groep op hun nieuwste single geen enkel moment, wat als resultaat gaf dat hun nieuwste welp een meer dan prima toevoeging aan hun wapenarsenaal is.

Vergeten single

Omdat er iedere dag zoveel singles uitkomen, wordt er hier en daar nog wel eens een nieuw nummer over het hoofd gezien. Om daar toch nog aandacht aan te besteden, hebben we in het maandoverzicht een oplossing voor dit probleem bedacht. Met ‘De Vergeten Single’ geven we aandacht aan een lied dat eigenlijk een artikel verdiende, maar helaas door de mazen van ons muzikale net zwom. Ondanks dat de kerstdagen al achter ons liggen, blijven we in dit kopje nog even in de kerstsferen, want Say She She bracht met “This Wintertime” een melancholisch en sfeervol nummer dat perfect aansluit bij de donkere maar gezellige periode. Met subtiele instrumentale klanken die als zachte sneeuwvlokken naar beneden dwarrelden en een trio aan breekbare stemmen, wist de groep een intieme en warme sfeer te creëren. Het nummer slaat moeiteloos een brug tussen de melancholie van het afscheid nemen van het jaar en de hoopvolle blik naar wat komen gaat. Een mooi einde van het jaar, dat is “This Wintertime” en daarom de perfecte laatste vergeten single van dit jaargang.

Live

Ook in de zalen was er schaarste te bekennen. De megasterren van deze wereld spendeerden hun tijd na een jaar vol touren liever bij familie of vertoefden liever bij het haardvuur, maar gelukkig waren er nog enkele artiesten die de moed bijeenraapten om de koude zalen te vullen met hartverwarmende optredens. Zo wist de deathmetallegende Obituary in Trix een optreden te geven dat zó snoeihard was, dat zelfs de temperatuur buiten spontaan met enkele graden steeg. Een paar dagen later maakte Karate een verdieping hoger de clubzaal onveilig, maar dan met hun kenmerkende mix van indierock en jazzinvloeden. Enkele kilometers verder op was het Goldband dat flink uitpakte in een tot de nok gevuld Sportpaleis, terwijl The Ibrahim Maalouf Electronic Experience net voor de feestdagen zijn toeters liet klinken in een gezellig volgelopen Roma.

In Botanique bleef het ook verre van stil. Porridge Radio liet ons verdrinken in een zee van melancholie en onvervalste emoties, terwijl Sam Tompkins met zijn soulvolle stem en intieme nummers een ware warmtebron vormde in de koude Brusselse nacht. De jonge sensatie Alfie Templeman bracht energie en speelsheid naar de Rotonde-zaal, terwijl SPRINTS de Orangerie transformeerde in een kolkende moshpit waarin je niet anders kon dan jezelf verliezen. In de Ancienne Belgique maakten Belgische grootheden de dienst uit. J. Bernardt, het alter ego van Balthazar-frontman Jinte Deprez, betoverde de zaal met zijn groovy beats en zijdezachte vocals, terwijl Sylvie Kreusch een theatraal spektakel neerzette dat aan alle kanten deed zinderen. Een spektakel was ook de show van Justice in de ING Arena. Compleet met een indrukwekkende lichtshow waar menig festival jaloers op zou zijn, haalde het Franse tweetal het beste van de elektronische muziek naar boven en dat leverde misschien wel een van de coolste shows van het jaar op.

In Sint-Niklaas was het dubbel prijs en gaven The Southern River Band en Royal Republic elk hun eigen draai aan een avond vol energie. De eerste met een show die barstte van de gitaarsolo’s en de Australische flair en de tweede met een humorvolle en knallende show die rock-‘n-roll en disco moeiteloos met elkaar verweefde. Een overeenkomst? Beiden wisten de tent volledig op zijn kop te zetten. Wie ook de zaal op zijn kop kreeg was Die Antwoord, al pakte die het in de Vorst Nationaal net iets groter aan. Het was een avond vol absurde visuals, bizarre elektrorap en een ongeëvenaarde energie waar geen enkele geluidsbarrière tegen bestand was. Eerder op de maand zorgde The Script in datzelfde Vorst Nationaal voor een totaal andere sfeer en kreeg het de handen op elkaar met zijn mix van hartverwarmende ballads en meeslepende meezingers, terwijl Compact Disk Dummies de vloer van het Gentse Kunstencentrum VIERNULVIER stevig liet trillen.

Festivalnieuws

De laatste maand staat altijd in het teken van cadeautjes en ook de festivals deelden stevig uit. De grootste klapper kwam van Rock Werchter, dat de al stevige line-up enkel maar versterkte met namen als Iggy Pop, Gracie Abrams en Amenra. Datzelfde Amenra mag ook op Best Kept Secret langskomen, want het werd samen met onder meer TV On The Radio, Eefje De Visser en Droom Dit aangekondigd voor het festival naast safaripark Beekse Bergen. Verder kwam daar ook de bevestiging van Electric Callboy, Enter Shikari en dEUS voor de Lokerse Feesten, terwijl die laatste zich ook mag opmaken voor een tocht naar Brugge voor Cactusfestival. Nog voordat dat festival zijn eerste namen bekend maakte, bevestigde The Black Keys zichzelf al, om een week later alsnog uit te pakken met de komst van MEROL.

Harde gitaren zullen komende zomer makkelijk te vinden zijn in Kortrijk, want het plaatselijke Alcatraz kondigde met bands als Extreme, Avatar en Heriot nog enkele namen aan die weten hoe ze hun instrument vol overgave moeten bespelen. Voor beats moeten we het echter een stuk zuidelijker zoeken, want bij Dour kwam Charlotte de Witte als eerste naam uit de koker. Het befaamde Waalse festival kwam niet veel later ook nog aan met namen als Stormzy, Marlon Hoffstadt en Brutalismus 3000, waardoor de eerste worp met acts al meteen als een succes bestempeld kan worden.

What’s next?

Het nieuwe jaar heeft op livegebied weer een hoop mooie dingen voor ons in petto. Zo trekken we op 14 januari naar de Botanique voor een show van Elias Rønnenfelt, gaan we een dag later naar Queen Priyanka in de Charlatan en zetten we de twintigste voet in de AB voor Paganfest. Ook staat Slift in de Trix op de planning, gaan we een avondje boze Texanen spotten bij Kublai Khan TX en is het aan Stick To Your Guns om ons op de 26ste omver te blazen in al goed volpakte Ancienne Belgique. Een volle agenda dus en dat is pas de eerste maand.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!