Sinds Daft Punk de robothelmen definitief aan de haak heeft gehangen, lijken de heren van Justice rijp om in het gat te springen dat het Franse elektrorockduo achterliet. Gaspard Augé en Xavier de Rosnay zijn weliswaar zelf allesbehalve groentjes in het vak, want met onder meer “D.A.N.C.E.”, “We Are Your Friends” en “Phantom” hebben ze al een pakje hits achter hun naam staan. Alleen, nu moet het groter, megalomaner. Bombastischer, is misschien zelfs een beter woord, zeker als je weet dat de twee hun recentste album Hyperdrama doopten. Dat ze daar afgelopen zomer al flink mee uitpakten op menig middelgroot festival, getuigde alvast van hun enorme kunnen. Met een indrukwekkende productie onder de arm smolten de Parijzenaars menig hersenpan. Dat dat binnenskamers nog wat spectaculairder zou ogen, kon je dus eigenlijk op voorhand al weten. Dat de ING Arena niet helemaal was volgelopen voor Justice, was daarom achteraf gezien nog onbegrijpelijker.
De avond openen gebeurde echter met een artieste die bijna van eigen bodem is. Marie Davidson draagt de Canadese nationaliteit, maar is minstens zo vaak terug te vinden in de Gentse DEEWEE-studio. De keuze voor de dj was dan ook weinig verrassend, gezien de goede band tussen Justice en de Dewaele-broers, maar dan moet het natuurlijk wel nog goed zijn. Davidson deed in dat opzicht precies wat er van haar verwacht werd: de zaal opwarmen. Aanvankelijk liep dat niet per se van een leien dakje, maar naarmate haar vrij lange set vorderde, kreeg ze steeds meer schot in de zaak. De Canadese zweefde tussen spacey en hoekig, met hier en daar een diepblauwe opflakkering, en ondanks de omstandigheden bleef het geheel in de goeie richting ebben. Toen ze tegen het einde de bekendste hit “Work It” en de recentste single “Sexy Clown” op de bijna volgelopen ING Arena afvuurde, gingen de handen eindelijk in veelvoud de lucht in.
Een fenomeen dat zich een dikke twintig minuten later haast permanent bleef herhalen, want eenmaal Justice op het podium stond, was het hek eigenlijk instant van de dam. Het ding met de Fransen is dat het haast onmogelijk is om een setlist bij te houden, daar ze anderhalf uur lang al hun nummers voortdurend in de blender blijven gooien en zo met uitzinnige mash-ups op de proppen blijven komen. Eenmaal het herkenbare kruissymbool in de schaduw van de megalomane productie was opgelicht, gaven Augé en de Rosnay meteen plankgas. Eerst en vooral overigens met de focus op het muzikale, want de mix van “Genesis” en “Phantom”, die laatste met een vleugje Soulwax, pookten het vuur op, om niet veel later een eerste bom te doen ontploffen. De productie maakte een bombastische intrede met het al even grote “Generator”: kippenvel tot achter de oren.
Een dozijn lichtelementen was intussen neergedaald tot net boven de hoofden van het duo, dat naarmate het nummer vorderde verschillende formaties begon aan te nemen. Op zich al indrukwekkend, des te meer omdat het toen al opviel dat Justice de – tussen aanhalingstekens – rustigere momenten gebruikte om de drops nog harder te doen binnenkomen. “Mannequin Love” kreeg zo al vrij vroeg een vleugje “We Are Your Friends”, wat meteen ook voor een eerste collectief meezingmoment zorgde. Een van de vele vormen die de Fransen gebruikten om het publiek op te hitsen, want ondanks dat de twee geen woord zeiden en slechts op enkele luttele momenten een handje in de lucht staken om de zaal te bedanken, voelde je ergens toch permanent een zekere dankbaarheid.
Justice toonde zich met andere woorden voortdurend heer en meester in wat het deed. Bij “One Night/All Night” was er een discobal die alle kleuren van de regenboog toonde, terwijl “Neverender” de zaal niet veel later met goud besprenkelde. Stuk voor stuk overigens met technische hoogstandjes die bijna niet te omschrijven vallen, afgewisseld met meezingmomenten in de vorm van “Safe and Sound” of “D.A.N.C.E.”. Dat je na verloop van tijd wel aanvoelde dat het ook op muzikaal vlak alsmaar steviger begon te worden, weerspiegelde zich in de steeds harder wordende beats. “Canon” bracht de laatste rave van het jaar naar de ING Arena, “Incognito” trok die lijn zo hoekig als maar kon door.
En alsof dat nog niet genoeg was, trok meteen daarna “Stress” de boel helemaal open. De set raakte in een volgende fase, waarin een zwerm hyperkinetische muggen met de botte slijpschijf de zaal doormidden kliefde. Het middenplein stond in vuur en vlam, en dan moest de bikkelharde drum-‘n-bassremix van “Afterimage” nog komen. Wie nog hersenen over had, zag ze verder smelten als sneeuw voor de zon. Justice naderde stilaan de apotheose, en dat door eerst nog eens alles op een rijtje te zetten. “Audio, Video, Disco” opende de sterrenhemel, en de laatste vorm van “D.A.N.C.E.” die we gisteren te horen kregen, voelde initieel aan als het begin van een soort eindgeneriek. Maar de Fransen zouden vanzelfsprekend zichzelf niet zijn als ze niet nog eens alle registers zouden opentrekken.
In de bisronde werd er een twaalftal(!) nummers in een grote mash-up gegoten, wat op het eerste gehoor een beetje als spierballengerol aanvoelde. Justice had daar, als enige minpuntje van de hele avond, even wat moeite met door de bomen het bos te zien, maar eenmaal “We Are Your Friends” nog eens doorheen de tonen van “Phantom” weerklonk, maakte het duo de cirkel op epische wijze rond. Ondanks dat de twee er een beetje uitzagen als pseudotovenaars à la Siegfried & Joy, kan je niet anders dan respect hebben voor de heren. Je kan je daarbij meteen ook afvragen of alles wat ze brachten gisterenavond honderd procent live was, maar tegelijkertijd zou je dat weer graag door de vingers zien door de fantastische show die ze neerzetten. Zowel muzikaal als productioneel bracht Justice een show waar je anderhalf uur lang enkel en alleen maar met open mond naar kon kijken. Save the best for last? De Fransen brachten in de ING Arena misschien wel effectief een van de coolste shows van het jaar.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Intro
Genesis / Phantom / Phantom Pt. II (Soulwax Remix)
Generator / Love S.O.S. / Alakazam!
Mannequin Love / We Are Your Friends / Tthhee Ppaarrttyy
One Night/All Night / D.A.N.C.E.
Safe and Sound / Electric Feel (Justice Remix) / Phantom / DVNO / D.A.N.C.E.
Neverender
Canon / Neverender
Incognito / DVNO
Stress / Waters of Nazareth
Afterimage (Justice Remix)
Chorus
Audio, Video, Disco / Stop
D.A.N.C.E. / Safe and Sound / Neverender
Planisphere / Phantom / Heavy Metal / Civilization / Mannequin Love / Helix / Fire / Pleasure
Phantom Pt. II / Heavy Metal / We Are Your Friends / Phantom Pt. II (Soulwax Remix)
The End