© BLACKSOCKS
Alfie Templeman is zo’n naam die bij de meeste muziekliefhebbers wel vaagweg bekend in de oren klinkt, maar een echte doorbrak kon de jonge Brit nog niet forceren. Nummers als “Happiness In Liquid Form” en “Things I Thought Were Mine” werden in de coronapandemie bescheiden hitjes, maar met zijn studioalbums kon hij niet overtuigen. Toch geldt Alfie Templeman volgens velen nog steeds als een groot muzikaal talent, want de nog altijd maar 21-jarige jongeman speelt maar liefst elf instrumenten en gaat er prat op om ook de rol van producer op zich te nemen. Intuïtief zou je dus denken dat Templeman misschien wel een orangerie kan vullen, maar het werd de Rotonde en deze geraakte zelfs niet helemaal gevuld. Benieuwd of de jonge Brit ook op de voorlaatste stop van zijn Europese tour nog voldoende energie in de tank had om de afwezigen ongelijk te geven.
Dolphin Love mocht opdraven als voorprogramma voor de enkelingen die al naar de Botanique waren afgezakt. Het Duitse duo is op zijn minst eclectisch te noemen; openen met een stevige elektronische song, om dan naadloos over te gaan in een leuk indiehitje en dan toch de medley te eindigen met een experimentele track waar moeilijk een einde aan te knopen valt. Dat Dolphin Love naar eigen zeggen steeds op zoek gaat naar nieuwe klanken, was duidelijk merkbaar. Nu eens stond de prachtige stem van Coco op de voorgrond, om nadien weer helemaal te verdwijnen en de drums te laten spreken. Voor het laatste nummer haalden ze zelfs hun jazzy sound boven. Of het echt goed was, is lastig te zeggen, maar Dolphin Love wist het publiek wel een half uurtje lang te boeien door steeds te verrassen.
Op de tonen van het toepasselijke “Everybody Wants To Rule The World’ van Tears For Fears maakte Templeman bij binnenkomst al meteen duidelijk wat de ambitie was voor de avond. Met “3D Feelings” zetten hij en zijn driekoppige band meteen de toon voor wat een popconcert moest worden met een alomtegenwoordige vrolijke ondertoon. Ook het publiek had er duidelijk zin in, al van voor de start van het optreden hing er een gezellige sfeer in de Rotonde die alsnog goed gevuld geraakte.
Dat ook de sfeer binnen de band goed zit, is duidelijk door de mopjes die overheen de podium vliegen. Na twee maanden touren wist Templeman blijkbaar nog steeds niet hoe zijn gitaar te stemmen voor “Radiosoul”. Een nummer dat overigens zonder al te veel poespas lekker voorbij kabbelt. Dat het muzikaal niet altijd even strak zit, viel onder meer op door de schoonheidsfoutjes die hier en daar in de set slopen. Al kon dat ook door de nonchalance komen waarmee het viertal op het podium stond. Soms leek het wel alsof er een stelletje overjaarse pubers op stonden te treden, of het was ook mogelijk dat ze gewoon net iets te veel van die ‘good Belgian beers’ op hadden.
Voor de sfeer was het hoe dan ook geen domper, want die zat duidelijk goed. De Rotonde danste met plezier mee op de aanstekelijke noten van “Obvious Guy”. Net toen we begonnen te denken hoe het in godsnaam komt dat Alfie Templeman nog niet is doorgebroken, slopen er steeds meer slordigheden in de set. Niks mis met jeugdig enthousiasme, maar als het zo rommelig wordt dat zelfs de gitarist er wat genoeg van lijkt te hebben, is het misschien toch van het goede net te veel. Gelukkig zijn er nummers als “Eyes Wide Shut” die zelfs bij een matige uitvoering, toch lekker binnenkomen en aanstekelijk werken. Wanneer Templeman zich dan bij “Dirty Laundry” wil profileren als coole rocker, maar overkomt als die vervelende, zatte Brit, wordt dat hem door zijn sympathiefactor dan toch vergeven. Hoe jongensachtig de show bij momenten ook was, Alfie Templeman en zijn band wisten wel het hele publiek in te pakken en aan het dansen te krijgen. “Movies” zorgde voor een leuk hoogtepunt net voor de bisronde en “Happiness In Liquid Form” was uiteraard de spreekwoordelijke kers op de taart.
Alfie Templeman gaf in de rotonde een aanstekelijke show waarmee hij zijn trouwe fans duidelijk kon bekoren, maar als de jonge Brit het brede publiek wil overtuigen, zal hij het muzikaal net wat strakker moeten trekken. Toch kan je niet ontkennen dat Templeman steeds nadrukkelijker op de deur van de doorbraak staat te kloppen, en hij beloofde in de Rotonde om snel terug te komen; misschien dat er op een Belgisch festivalpodium nog wel ergens een plekje voor hem vrij is?
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
3D Feelings
Orange Juice
Radiosoul
Abvious Guy
Film Scene Daydream
Everybody’s Gonna Love Somebody
Beckham
Hello Lonely
Just A Dance
Things I Thought Were Mine
Eyes Wide Shut
Wait, I Lied
Vultures
Dirty Laundry
Circles
Movies
Like An Animal
Happiness In Liquid Form
