InstagramLiveRecensies

The Script @ Vorst Nationaal: Sfeerbeheerder van formaat

© CPU – Sam De Boeck

Tweeënhalf jaar na het vorige bezoek mocht The Script opnieuw een uitverkocht Vorst Nationaal veroveren, ditmaal ter gelegenheid van zijn nieuwe album Satellites. Sinds de laatste show in België gebeurde er echter een opmerkelijke aanpassing in de bandopstelling; gitarist en medeoprichter Mark Sheehan overleed in april 2023 na een kort ziektebed. Zanger Danny O’Donoghue en drummer Glen Power besloten toch de draad op te pikken en touren dit jaar voor het eerst met nieuwe gitarist Ben Weaver. Muzikaal gezien mogen de Ieren misschien niet de meest innovatieve poprockband zijn, maar ervaring leert ons dat de heren live zoals geen ander een concertzaal op zijn kop kunnen zetten.

Niet dat dit enthousiaste publiek nog een opwarmer nodig had, maar The Script liet niks aan het lot over. Als voorprogramma stond niemand minder dan Tom Walker op het podium, een naam die de verwachtingen al stevig hoog legde. Met nummers zoals “Just You and I”, “”Better Half of Me” en vooral megahit “Leave a Light On” bevestigde de Brit een sterke keuze te zijn om de avond in gang te zetten.

© CPU – Sam De Boeck

The Script startte met een opzichtelijke entree. Terwijl de band alvast “You Won’t Feel a Thing” inzette op de B-stage, kwam frontman Danny enkele ogenblikken later al zingend door het publiek gewandeld. Met de eerste noten van “Superheroes” transformeerde Vorst Nationaal al snel in een gelukzalig dansfeest, een sfeer die werd verdergezet met “Rain”. Dat O’Donoghue weet hoe hij moet interageren met het publiek is duidelijk; tijdens de opmars naar het hoofdpodium leende hij sympathiek zijn microfoon uit aan fans, die luidkeels het refrein meezongen.

© CPU – Sam De Boeck 

Na een energieke start koos The Script voor een lichte tempowisseling en gaf O’Donoghue aan ‘het iets rustiger aan te doen’ met “Six Degrees of Separation”. Maar niet heus, want Swifties-gewijs klonken alle gebroken harten verenigd terwijl ze luidkeels elke regel van het nummer meebrulden. Dat gevoel bereikte een piek tijdens “The Man Who Can’t Be Moved”; plots leek de hele zaal teruggekatapulteerd naar 2008, naar het moment waarop je troost vond bij dit nummer terwijl je met een iPod Nano in de oren op bed lag. Het publiek beloonde dit moment met een minutenlange staande ovatie, die duidelijk ook bij frontman Danny binnenkwam. Toch kende de set ook wat mindere momenten. Onbekendere nummers zoals “The Last Time”, “At Your Feet” en “Inside Out” kwamen eerder wat flets over en zorgden voor een korte dip in het energieniveau van het publiek. Met “Millionaires” kwamen de nostalgische, blije gevoelens echter snel terug naar boven.

Vervolgens nam frontman Danny even een momentje om stil te staan bij het verlies van Mark Sheehan. Met zichtbare emotie droeg O’Donoghue “If You Could See Me Now” aan hem op; een intense en krachtige uitvoering. De band keerde erna terug naar de B-stage voor een intieme setting met Danny aan de piano voor de wat zachtere nummers “Never Seen Anything “Quite Like You”” en “Before The Worst”. Naarmate de avond vorderde, slaagde The Script met een waaier aan nostalgische hitnummers er opnieuw in te doen wat het het beste kan: sfeer creëren.  Zo werden “Nothing” en “No Good in Goodbye” met volle overgave van O’Donoghue en een indrukwekkende lichtshow gebracht, wat opnieuw therapeutisch leek aan te voelen bij het publiek.

© CPU – Sam De Boeck

Dat de Ierse heren trots zijn op hun land van afkomst, is geen geheim. “Paint The Town Green” zorgde voor een explosie van groene lichten en confetti, en veranderde Vorst Nationaal in één groot volksfeest. Het publiek was bijgevolg zo uitgelaten dat ze de laatste lijnen van “For The First Time” begon te zingen alsvorens Danny ze zelf inzette, ongeduldig wetende wat er hen te wachten stond. Het wachten op de bisronde werd ingevuld met de uitbundigheid van het publiek – lees: handgeklap, voetgetrappel, gefluit en getier. The Script sloot de avond af met megahits “Breakeven” en “Hall of Fame”, resulterend in een popshow compleet met een flinke dosis vuurwerk en slingers.

The Script mag dan op muzikaal vlak geen uitschieter zijn, maar hij bewees opnieuw dat een sterke interactie met het publiek, een lading meezingnummers en de nodige showelementen een uitverkocht Vorst Nationaal gelukzalig naar huis kunnen sturen.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

You Won’t Feel a Thing
Superheroes
Rain
Both Ways
Six Degrees of Separation
The Man Who Can’t Be Moved
The Last Time
Millionaires
At Your Feet
If You Could See Me Now
Inside Out
Never Seen Anything “Quite Like You”
Satellites
Before the Worst
Nothing
No Good in Goodbye
Paint the Town Green
For the First Time

Home is Where the Hurt Is
Breakeven
Hall of Fame

Related posts
InstagramLiveRecensies

Pantera @ Vorst Nationaal: Diepgewortelde agressie

Toen ruim twee jaar geleden opnieuw geruchten opdoken dat Phil Anselmo en Rex Brown onder de naam ‘Pantera’ zouden touren, ontstond er…
InstagramLiveRecensies

Snow Patrol @ Vorst Nationaal: Zullen we die voorspelbaarheid dan maar gewoon in al zijn schoonheid omarmen?

Tot begin juli vorig jaar dachten we dat de hoogdagen van Snow Patrol achter ons lagen. Op Rock Werchter bewezen Lightbody en…
InstagramLiveRecensies

Toto @ Vorst Nationaal: De kitsch en clichés helemaal omarmd

Wie Toto zegt, zegt in één adem ook “Africa”, terwijl in het achterhoofd nog een hit of tien net wat langzamer je…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.