Let’s Eat Grandma – “Happy New Year”
Helemaal in het begin van het jaar al bracht Let’s Eat Grandma deze “Happy New Year” uit en sindsdien geraakte het nummer niet meer uit ons geheugen. Twinkelende synths, een groots refrein en de herkenbare parlandovocals: euforie in een liedje, met andere woorden.
Lewsberg – “Six Hills”
Een single van Speedy Wunderground kan niet ontbreken in deze lijst en het Nederlandse Lewsberg wist met “Six Hills” zijn bijdrage te leveren. Bijna zes minuten repetitieve gitaren, praatgrage vocals en vooral een hypnotiserende sfeer. Geweldige song!
Liam Gallagher – “Everything’s Electric”
2022 was een grand cru jaar voor de jongste van de familie Gallagher. Hij bracht zijn derde soloalbum C’mon You Know uit en verkocht Knebworth Park tweemaal uit in mum van tijd: goed voor 200.000 tickets. Een huzarenstukje dat hij in 1996 met Oasis al eens gedaan had. In België kwam hij dan weer langs op HEAR HEAR!. “Everything’s Electric” is moeiteloos een van de beste songs die Gallagher post-Oasis op de wereld losliet. De gitaren knallen uit de boxen en de man gooit er op zijn gekende manier de teksten over. Met Greg Kurstin aan de knoppen en Dave Grohl achter de drums klonk de eerste single uit C’mon You Know grootser en steviger dan ooit tevoren.
Lime Garden – “Marbles”
Eerder dit jaar kleurde Lime Garden heel wat lijstjes met in de gaten te houden artiesten, nu staat het Britse viertal met “Marbles” in ons lijstje van beste singles van afgelopen jaar. Het nummer weet dan ook binnen de kortste keren een glimlach op je gezicht te toveren, gezien de dames een uiterst positieve sfeer aan hun indietronica wisten toe te voegen. Stilstaan behoort niet tot de opties, zelfs niet in de donkere strofes.
Lo Moon – “Raincoats”
De Lotto Arena, het Sportpaleis… voor Lo Moon kennen ze geen geheimen meer. Toch blijft de grote doorbraak nog steeds uit en als je naar “Raincoats” luistert, blijf je je afvragen hoe dat komt. Een klein begin met een dromerige stem dat langzaam opbouwt naar een groots einde dat zo hoopvol binnenkomt dat je er spontaan kippenvel van krijgt. Lo Moon brengt prachtige muziek en iedereen moet het horen.
Loose Articles – “Chaos”
Veel chaos valt er niet te horen in “Chaos”, want het nummer is heel doordacht in elkaar gestoken. De single van Loose Articles begint tamelijk speels met een leuke groove, om uiteindelijk volledig om te slaan in snedige en snelle postpunksong waarbij niemand stil kan staan.
Mabe Fratti – “Cada Músculo”
De muziek van Mabe Fratti wringt en schuurt, maar achter haar krakende cellosnaren zit er ook veel schoonheid. “Cade Músculo” uit haar album Se Ve Desde Aquí is een verstilde en emotionele compositie waar de zachte zang van Mabe Fratti een sleutelrol kreeg.
Machine Gun Kelly – “emo girl” (feat. WILLOW)
Zijn overstap naar het poppunkgenre smaakte voor Colson Baker, beter gekend als Machine Gun Kelly, naar meer. Veel meer. Het legde de Blonde Don geen windeieren en zo was de beslissing snel gemaakt om een vervolg te breien aan “Tickets to My Downfall”. De samenwerking met Will Smiths dochter WILLOW, “emo girl“, is zo suikerzoet dat al wie er allergisch aan is zo ver mogelijk uit de buurt blijft. Wie niet oplet, zit verstrengeld in hun web en zit heel de dag met dit catchy liedje vast in het hoofd. Gehaat door velen, geliefd door nog veel meer is Machine Gun Kelly vastberaden zijn imperium uit te bouwen, te beginnen met Rock Werchter volgend jaar.
Maisie Peters – “Not Another Rockstar”
Maisie Peters had dit jaar verschillende hitjes op TikTok, maar de leukste is misschien toch wel “Not Another Rockstar“. Het is een supercatchy popnummer over de twijfelachtige smaak in mannen van de Britse, dat een ontzettend hoog meezinggehalte heeft waar we simpelweg niet omheen kunnen.
Makaya McCraven – “Dream Another”
Makaya McCraven is een van de meest fascinerende jazzdrummers van het moment. Naast een indrukwekkende drummer zijn, maakt hij ook heerlijke composities. Dat konden we horen op In These Times waar het ontspannen “Dream Another” een van de vele hoogtepunten is.
Marathon – “Age”
De Popronde in Nederland is een kweekvijver vol nieuw talent met het Amsterdamse Marathon als een van de uitblinkers. Luister maar eens naar debuutsingle “Age“, waarin het drietal zodanig gretig en venijnig uit de startblokken schiet, dat je meteen in hun wereld gezogen wordt. De gitaren loeren onheilspellend om elke hoek, klaar om met een nieuwe uithaal je nog wat gretiger bij je nekvel te pakken. Als eerste visitekaartje kon dit met andere woorden zeker tellen.
Master Peace – “Country Life”
Dat er op het platteland geen goede muziek meer gemaakt wordt, is een stelling die Master Peace met “Country Life” eigenhanding ontkrachte. De hiphop met een punky insteek klinkt ruig, explosief en bovenal zeer verslavend, waardoor je haast vanzelf de repeatknop blijft induwen. En het beste van al? Bij elke nieuwe luisterbeurt blijf je nieuwe dingen ontdekken. Een vroeg meesterwerk van Master Peace.
METZ – “Come On Down” (feat. Joe Talbot)
De samenwerking tussen METZ en IDLES-frontman Joe Talbot was er eentje die al bij het lezen van de namen hoge verwachtingen met zich meebracht. Het is dan ook geen verrassing dat die verwachtingen ruimschoots worden ingelost in de vorm van “Come On Down“; een nummer dat misschien wel het toegankelijkste van METZ is en ook heel sterk doet denken aan de vroege periode van IDLES. Dat deze combinatie van noise en postpunk voor een knaller van jewelste zorgt, zag iedereen eigenlijk wel aankomen.
Mitski – “The Only Heartbreaker”
De fanbase van Mitski is, vooral dankzij socialemediaplatformen als TikTok, met een ongelofelijke rotvaart gegroeid afgelopen jaar. En toch zijn wij ervan overtuigd dat Laurel Hell daar ook voor iets tussen zit, en meer specifiek de bijzonder toffe single “The Only Heartbreaker”. De Japans-Amerikaanse toont zich daarin namelijk van een speelse kant, maar weet ondanks het meezinggehalte ook gewoon een straffe productie op de mat te leggen. Sterk werk!
Mura Masa – “e-motions” (feat. Erika de Casier)
De terugkeer van Mura Masa was er eentje door de grote poort, want anno 2022 doet de producer uit Guernsey vooral zijn eigen ding. Niet meteen toegankelijke popmuziek dus, maar samen met Erika de Casier liet hij ons toch dansen op “e-motions”. Donkere clubbeats met een dromerige toets: de perfecte symbiose tussen twee werelden op één nummer!
The Murder Capital – “Ethel”
De vloek van de moeilijke tweede lijkt The Murder Capital geen parten te spelen. Meer nog, het Ierse gezelschap lijkt helemaal herboren met een fris en progressief geluid. Op hun derde single “Ethel”, in aanloop naar hun nieuwe album, schuwt The Murder Capital het experiment niet en stuwt het zichzelf naar hogere sferen. Met een verbluffende catharsis waar alle puzzelstukken samenvallen sluiten ze “Ethel” op fulminante wijze af. Een van de kanshebbers voor het album van 2023 is daarmee nu al gekend.
My Chemical Romance – “The Foundations of Decay”
Met “The Foundations of Decay” kwam My Chemical Romance na een lange stilte terug binnen via de grote poort. De koningen van de emo hadden de fans maar liefst acht jaar laten wachten op nieuw materiaal, muziek die de fans überhaupt niet meer verwacht hadden. Ontgoochelen deden ze allerminst, want “The Foundations of Decay” is een klassiek MCR-nummer dat alle ingrediënten bevat die je van de band kon verwachten: een emotionele piano-intro, de breekbare stem van zanger Gerard Way en een bombastisch refrein. De beukende riff die steeds terugkeert, katapulteert je zo weer naar de begindagen van My Chemical Romance.
The National – “Weird Goodbyes” (feat. Bon Iver)
Als de twee grootste indiedarlings van de planeet de handen in elkaar slaan, dan weet je al op voorhand dat er een bloedmooie single voor handen ligt. Met “Weird Goodbyes” maakten The National en Bon Iver dan ook een logische parel, die je zonder moeite in verroering weet te brengen. De diepe stem van Matt Berninger in combinatie met het hoge stemgeluid van Justin Vernon is dus op z’n minst magisch te noemen. Doe daar nog eens bij dat het geheel ook nog eens in je gehoorkanalen blijft plakken, en het is safe to say dat alle ingrediënten voor een fantastische single aanwezig zijn.
Oliver Sim – “Fruit”
The xx-bandlid Oliver Sim bracht dit jaar zijn eerste solomuziek uit en “Fruit” was daarvan het hoogtepunt. Het sappige nummer gaat over het al dan niet uit de kast komen, aan de hand van een metafoor. Het is een catchy popsong, die toch niet plat kinkt en aantoont dat de Brit ook buiten The xx iets te zeggen heeft en dat tot een goed einde kan brengen. Het nummer en de videoclip voelen een beetje retro en camp aan: een fijne ervaring dus.
Osees – “Funeral Solution”
Er werd gebeukt door Osees dit jaar met een album dat meer metal bevatte dan dat van de doorsnee metalband. Deze “Funeral Solution” geeft perfect aan wat je daarbij kan voorstellen: een agressieve John Dwyer, vettige riffs en weinig tijd om op adem te komen.
Panda Bear & Sonic Boom – “Edge of the Edge”
Panda Bear staat stiekem twee keer in deze lijst. Een keer als lid van Animal Collective, maar ook een keer met zijn samenwerking met Sonic Boom, die we kennen als de helft van Spacemen 3 en als producer. Reset was een plaat die meer dan welkom was in de zomer, maar we hebben toch het meest genoten van deze “Edge of the Edge”. Op het speels liedje zijn sixties pop en de zomer nooit ver weg.
Paramore – “This Is Why”
Vijf jaar geleden drukte Paramore de pauzeknop in, maar dit najaar werd daar eindelijk verandering in gebracht. Met “This Is Why” zorgen de drie poppunkers met groovy tonen en sexy snaartonen voor een behoorlijke klets tegen je oren, waardoor je het niet meer uit je trommelvliezen krijgt. Tweede single “The News” gaf ons hetzelfde effect, waardoor we enorm uitkijken naar This Is Why, dat verschijnt op 10 februari.
Phoenix – “Tonight” (feat. Ezra Koenig)
Phoenix maakt na meer dan twintig jaar nog altijd muziek die het equivalent is aan een glimlach, getuige ook deze “Tonight” samen met Vampire Weekend-frontman Ezra Koenig. De sound uit de begindagen kreeg een hedendaagse toets, maar natuurlijk zijn er ook invloeden van Vampire Weekend te horen in de sound van Phoenix. Het beste van twee werelden, zo blijkt!
PinkPantheress – “Boy’s a liar”
Niet alle mannen zijn even tof en dat weet PinkPantheress ook maar al te goed. Op “Boy’s a liar” beklaagt ze op catchy, dansbare wijze de slechte wijze waarop een ex haar behandelde, maar stelt ze ook dat het geen nut heeft om verdrietig te zijn over dit soort jongens. Het ideale nummer om over je liefdesverdriet heen te komen!
piri & tommy – “on & on”
Drum-’n-bass is terug helemaal hip in de popwereld! Vraag dat maar aan het Londense duo piri & tommy. Wat voor het koppel begon als een soort van zijproject, is inmiddels uitgegroeid tot een van de spraakmakendste nieuwkomers van het afgelopen jaar. Hun meest dansbare single “On & On” is een onvervalste oorworm waar je zo snel niet van afgeraakt. De zachte en speelse vocals van piri en de hapklare beats van tommy passen perfect bij elkaar en verleiden je om steeds weer uit de bol te gaan.
Lees verder op de volgende pagina!
