En dan duikt de immer productieve drummer/producer Makaya McCraven nog maar eens op. Inmiddels beslaat diens catalogus talloze platen. Ook zijn nieuwste is weer een fijn pareltje om vingers en duimen van af te likken.
Misschien is In These Times wel de meest dromerige plaat in zijn hele werk. Dat geven tracks als het met honingzoete fluitspel opgetuigde “Dream Another” en “Lullabye” meteen prijs. Niet dat het alléén maar dromerigheid is op deze nieuwe plaat van McCraven. Het meest opvallende aan het nieuwe album is hoe je als fan vaststelt dat het weer een heel erg vrije plaat is, die velerlei richtingen uitgaat: van jazz over klassiek met likjes soul, dwarse, rebelse hiphop beats en rock. Evengoed krijg je fijne, zoete en zomerse melodietjes voorgeschoteld, als dat er soms, zoals onder meer tijdens “This Place That Place” best driftig op los geïmproviseerd wordt.
Vrijheid en vooruitgang gaan hand in hand bij McCraven. Overigens blijkt de drummer/producer niet zozeer geïnteresseerd in grootse of definitieve statements, maar ziet hij het maken van platen veeleer als een tijdelijk vastleggen. Een documentatie van een moment in tijd, een fase in de artistieke ontwikkeling.
Het fundamentele idee op deze nieuwe plaat (en in het hele werk van McCraven) is artistieke vooruitgang. Zo valt tijdens het beluisteren van In These Times op dat diens muzikale en spirituele wereld wederom verruimt en verbreedt. Dat heeft veel te maken met de talloze muzikanten met wie hij doorheen de jaren samenwerkte. Zoals harpiste Brandee Younger die het fraaie, intieme “Lullabye” (geschreven door McCravens’ moeder Agnes Szimondi) verrijkt. Ook elders doorheen de nieuwe plaat duiken vele gasten op, zoals onder meer trompettist Marquis Hill (het korte, fragmentarische “The Calling”), vibrafonist Joel Ross of gitaristen als Jeff Parker en Matt Gold (stevig uitwaaierende gitaarsoli in “The Knew Untitled”).
McCraven brengt met In These Times alweer een zevende album uit onder eigen naam. Daarnaast zijn er projecten waarin hij het werk van Gil Scott-Heron herneemt (We’re New Again) of klassiekers uit de Blue Note stal een nieuw jasje aanmeet (Deciphering The Message). Het geeft aan dat McCraven inspiratie uit vele hoekjes haalt. Zodoende valt een track als “So Ubuji” ook op; een vrolijk, upbeat motiefje dat heel erg in de smaak valt.
Veelzeggend is dat deze nieuwe plaat van McCraven wederom het werk is van puzzelwerk. Sommige stukjes werden live ingespeeld, andere zijn dan weer afkomstig van studiosessies of oefenmomenten. Collage dus, net zoals dat ook aan de orde was op het uiterst fraaie doorbraakalbum In The Moment uit 2015. Ook die bestond immers grotendeels uit geïmproviseerde stukken en dolle percussie, grooves en beats. Wie toen fan werd, heeft niets te vrezen van het heerlijk bruisende muzikale spel op In These Times. Bassist Junius Paul brengt sexy baslijntjes aan, de percussie is een van de uithangborden ook en daarrond worden melodieën van onder meer altsaxofonist Greg Ward geweven.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
