Dansende Beren Maandoverzicht: November 2024

Muziek staat niet stil. Iedere dag komen bakken vol nieuwe singles uit en wekelijks maken we ons op om weer overspoeld te worden met de nieuwste albums en ep’s. Om te zorgen dat je door de bomen het bos nog ziet, zijn we al onze artikels van de afgelopen maand afgegaan en hebben we al de hoogtepunten, en soms helaas ook de dieptepunten, op een rijtje gezet in de vorm van het ‘Dansende Beren Maandoverzicht’. Zo ben jij in één oogopslag weer volledig op de hoogte van alles wat in de muziekwereld gepasseerd is en kan je met een gerust hart de laatste maand van het jaar ingaan. Met in dit maandoverzicht onder andere aandacht voor een groot aantal toppers van eigen bodem, het afscheid van een aantal stevige klappers en een kijk op alle grote festivalaankondigingen.

Nieuwe muziek

Rechten voor transpersonen zijn voor ons de normaalste zaak van de wereld, maar helaas geldt dat nog altijd niet voor iedere plek op deze aardkloot. Met het ambitieuze project TRANSA zet de non-profitorganisatie Red Hot opnieuw haar missie voort om gestigmatiseerde gemeenschappen te ondersteunen, dit keer door aandacht te vragen voor de rechten en de schoonheid van de transgemeenschap. Het resultaat is een compilatiealbum met bijna vier uur aan muziek en bijdragen van meer dan honderd artiesten. Grote namen als Sam Smith, Moses Sumney en André 3000 tot experimenteel talent en trans/non-binaire artiesten vonden allemaal een plekje op de plaat, die verdeeld in acht thematische delen zowel de pijn als de kracht van transpersonen belicht. TRANSA, een project dat voortkwam uit het gemis na het overlijden van transicoon SOPHIE, staat vol met de hoogtepunten en combineert muzikale pracht met een sterke boodschap van hoop en solidariteit. Voor het luisteren moet je wel een middag in de agenda volblokken, maar geloof ons: het is het waard tot aan de laatste seconde.

Hoewel er minder werk uitkwam dan in de voorgaande maanden, was november alsnog bezaaid met leuke albums en ep’s. The Cure bracht met Songs Of A Lost World een parel van jewelste uit, Opeth liet een mooie erfenis achter in de vorm van het sterke The Last Will and Testament en de terugkeer van Linkin Park uitte zich als een album waarin de band op zoek ging naar een nieuwe identiteit. Onze landgenoten zaten evenmin stil. Zo ging Warhaus voor goud op Karaoke Moon, was het Sylvie Kreusch die ons in een baan rond de aarde schoot met haar Comic Trip en kwam STEVE, een van onze Grote Beren van Morgen, met een stevige debuut-ep aanzetten. Ook deed Zwangere Guy nog eens een worp en bracht hij met PUTAIN de soundtrack van zijn tiendelige en gelijknamige dramareeks op de wereld. Op het album creëert Zwangere Guy een fascinerende balans tussen de Brusselse straatcultuur en een filmisch geluid, waarmee hij zowel zijn stad als zijn veelzijdige artistieke visie eer aandoet, terwijl hij tegelijkertijd artiesten als Brutus, Faberyayo en gala dragot laat stralen.

Waar het in albumland rustig was, was het dat in singleland alles behalve. dust liet het stof opwaaien met zijn nieuwste nummer “New High“, terwijl Naaz juist alle toeters en bellen liet afgaan op haar single “Sirens !“. Afgelopen maand weerklonken de gitaren weer stevig, want met nieuwe tracks van onder meer Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, Architects en Malevolence was het behoorlijk beuken geblazen. Verder gaf Fat Dog zijn album WOOF. een ijzersterk vervolg in de vorm van “Peace Song“, liet Stromae weer eens van zich horen als onderdeel van de soundtrack van Arcane, was de nieuwe van Ethel Cain alles behalve een straf en bracht kersverse Rock Werchter-headliner Sam Fender met “People Watching” zeker geen kwelling voor onze oren.

We hebben er lang op moeten wachten, maar Arend Delabie heeft eindelijk zijn eerste single gedropt. De zanger, die we in 2023 al op de korrel hadden en zelfs benoemden tot een van de Grote Beren van Morgen van 2023, nam uitgebreid zijn tijd voor zijn debuut en slaagde met “Stain” meteen voor zijn vuurdoop. Ook startte West Side Cowboy meteen sterk met het mondvolle “I’ve Never Met Anyone I Thought I Could Really Love (Until I Met You)“, was de eerste single van Freckle, het nieuwe project van Color Green-lid Cory Madden en garagerocker Ty Segall, een schot in de roos en loste het Antwerpse BRAKWATER meteen een bom van een debuut in de vorm van “NAPALM“.

De Vergeten Single

Omdat er iedere dag zoveel singles uitkomen, wordt er hier en daar nog wel eens een nieuw nummer over het hoofd gezien. Om daar toch nog aandacht aan te besteden, hebben we in het maandoverzicht een oplossing voor dit probleem bedacht. Met ‘De Vergeten Single’ geven we aandacht aan een lied dat eigenlijk een artikel verdiende, maar helaas door de mazen van ons muzikale net zwom. Deze maand viel de keuze op “Can We Talk” van het Ierse garagepunktrio Adore: een nummer dat met zijn ongeremde intensiteit en emotionele diepgang niet genegeerd mag worden. De rauwe energie van zangeres/gitariste Lara Minchin, ondersteund door scherpe gitaarriffs en onrustige drumpartijen, brengt het verhaal van manipulatie en controle binnen toxische relaties schrijnend aan het licht. “Can We Talk” biedt een intense luisterervaring die emoties blootlegt en recht onder je huid kruipt, terwijl het tegelijkertijd benadrukt waarom de naam van Adore steeds luider klinkt in de garagerockscene.

Live

Ook deze maand trokken we weer stad en land door voor de beste concerten. Zo belandden we op een regenachtige dinsdag bij Nadine Shah in het Wintercircus voor een avond vol fijne elektrorock, bevestigde Fontaines D.C. voor de zoveelste keer de band van het moment te zijn in een volle Vorst Nationaal en trokken we naar de Lotto Arena voor een denderde show van GOOSE. Verder bewees Bastille dat het album “&” (Ampersand) live veel minder onaangenaam is dan op plaat en was het Amyl and The Sniffers dat een stevige knock-out uitdeelde in de Ancienne Belgique. Een trucje dat Brutus een week later daar ook uithaalde, terwijl Joey Valence & Brae diezelfde avond op slechts anderhalve kilometer afstand het dak van de Botanique eraf speelde.

Helaas zagen we afgelopen maand weer veel bands de boeken sluiten, waarvan er een groep in tweeën scheurde en we afscheid moesten nemen van een helft ervan. STAKE vierde zijn twintigste verjaardag, maar nam tegelijkertijd afscheid van Cis Deman in een volle Landmarck en ook aan Frank Carter & The Rattlesnakes kwam een einde. De groep neemt een pauze waar nog geen einddatum op zit, The Rattlesnakes gaan weer solo door het leven en Carter gaat zich focussen op een avontuur met de leden van Sex Pistols, waardoor we maar al te graag de grens met Frankrijk overstaken om de twee factoren nog voor een laatste keer tezamen aan het werk te zien. METZ zette er eveneens een punt achter en gaf nog een laatste optreden in Trix, terwijl ook Fish besloot dat het wel welletjes is geweest. De Schot gaat met pensioen en gaf nog eenmaal een denderend optreden in La Madeleine, waarna hij waardig afscheid nam van ons landje.

Festivalnieuws

Als er één schaap over de dam is, volgen er al snel vele anderen. Dat telt ook voor de festivals. Rock Werchter kondigde in oktober zijn eerste headliners aan, waarna al snel de overige grootheden volgden. Het festival kondigde met Olivia Rodrigo en Linkin Park zijn derde en vierde headliner aan, waarna het een weekje later ook nog met namen als Fontaines D.C., Simple Minds en Amyl and the Sniffers, dat zichzelf al deed aankondigen door een foutje op de socials, kwam. Lokerse Feesten startte zijn poster meteen sterk met de aankondiging van Gojira, Pinkpop pakte direct goed uit met onder meer Justin Timberlake en Muse en ook Graspop liet van zich horen met de aankondiging van namen als Slipknot, Iron Maiden en een ruim negentig anderen.

Naast de grote jongens lieten ook de kleintjes stevig van zich horen. Zo verviervoudigde Alcatraz in een klap zijn poster met namen als Mastodon, Abbath en Fu Manchu, zette Sjock Festival onder meer Turbonegro, The Bouncing Souls en een afscheidnemende Refused op het affiche en raakte bekend dat Clap Your Hands Say Yeah de eerste naam was van Leffingeleuren. Verder kwam Couleur Café met onder andere Kokoroko en Pa Salieu om de hoek piepen en mogen Wine Lips, Hang Youth en Zornik komende zomer aantreden op Clamotte Rock.

What’s next?

Vanaf morgen gaan we officieel de laatste maand van het jaar in en ondanks dat dat vaak betekent dat er niet veel nieuwe muziek komt, staat onze website in december alles behalve stil. Zo maken we naar jaarlijkse traditie weer de balans op en kiezen we de beste nationale en internationale platen van het afgelopen jaar en kiezen we welke ep’s nu het meeste indruk op ons hebben achtergelaten. Ook belichten we onze favoriete singles, staan we stil bij de mooiste coverarts en vragen we de Belgische muziekscene naar de hoogtepunten van hun jaar.

Tussen de bedrijven door maken we ook nog wel een gaatje vrij voor een showtje hier en daar. Zo trekken we meteen de eerste naar De Casino in Sint-Niklaas voor een show van Boston Manor, gaan we enkele dagen later naar Mooneye kijken in de AB en laten we op 14 december onze beste discomoves zien bij Royal Republic. Verder staan we de vijftiende vooraan bij Die Antwoord in Vorst Nationaal, stappen we de achttiende de Ancienne Belgique binnen voor Sylvie Kreusch en is het aan Justice om ons een dag later in de ING Arena omver te blazen. En daarmee sluiten we 2024 af, schuiven we onze voeten onder de feesttafels en kijken we uit naar 2025, het jaar dat we onze tiende verjaardag mogen vieren!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!