Goldband @ Ancienne Belgique (AB): Neonkleurig pleisterwerk

‘Plat gecrêpt, scheurvrij, professioneel afdekband van geïmpregneerd ristpapier met UV-bestendige acryllijm’. Zo beschrijft Strauss zijn rijstpapierplakband. Dat drie prille twintigers hun project zouden vernoemen naar het plamuursel, hield niemand voor mogelijk. Sinds 2019 lijken Boaz Kok, Karel Gerlach en Milo Driessen de koning Midassen te zijn van de Nederlandstalige popmuziek. Quasi elk genre dat de ‘serieuze’ muziekpers door de mangelt haalt, herschaapt Goldband tot ware festivalanthems. Dat de singles “De langste nacht” en “Noodgeval” een heldere kijk waren op de actualiteit, speelde in hun voordeel. De cultstatus van de ep’s Dun Smeren Geld Verdienen en Van de Roulette naar de Doublet, bereikte zijn piek op Betaalbare Romantiek. In de loop naar het debuut werden er telkens maar shows aangekondigd en uitgesteld.

Op den duur werd Goldband zijn livepresence een running gag. Eens de coronasituatie onder controle was, viel het trio van geen enkel podium weg te branden. Met producer en muzikaal multitalent Wieger Hoogendorp vloog het dak van de Vooruit eraf. Goldband zijn echte vuurdoop was de festivalzomer, die ingeleid werd door “Psycho“. Geen enkele act ging hen voor door op één tournee Rock Werchter, Down The Rabbit Hole, Tomorrowland, Lowlands en Pukkelpop aan te doen. Boaz zijn valpartij op de Main Stage van Werchter was er eentje voor in de geschiedenisboeken. Dat Goldband ontstuitbaar is, bewezen ze door gewoon verder te spelen en de tournee af te werken. Terwijl wij nog moesten bekomen van alle passages, volgden er weer een handvol zaalshows die in mum van tijd uitverkocht raakten.

Ondanks dat Goldband zijn ‘masterplan‘ getuigt van lef en doorzettingsvermogen, staat het nu op punt om andere Nederlandse acts te ondersteunen. De Duits-Nederlandse Luna Morgenstern zingt weliswaar in het Engels. Haar ep Taking The Blow is amper een jaar oud of ze releasete al “Click Work Drop” en “Little Girl“. Toen we een half uur vroegen aanvatten, zat er al een hele troep Goldband-fans klaar voor het concert van hun leven. Sommigen konden het niet laten om het refrein van “Dit is mijn stad” licht beschonken te kwelen. Luna Morgenstern maakte er om 20u geen vuil woorden aan vuil. De azuurblauwe lichten flikkerden nog maar een beetje, of de indiepopzangeres sleurde ons mee naar de onderzee. Daar liet ze ons sierlijk dansen op diepe elektrobeats en haar zachte stem. Slechts begeleid door een beatmaker kwamen de klanken goed door in een reeds volle AB. Bij de iets snellere nummers verliet Luna haar vaste positie om kort de benen te strekken. Ondanks dat de show ’tering eng’ werd, wist ze de kalmte te bewaren. Toen ze ter ere van haar overleden moeder haar ziel blootlegde, verdween alle rumoer. Zo werd deze supportslot toch geen parel voor de zwijnen. Morgenstern haar eerste Belgische show liet zo weinig mensen onberoerd.

Het was geen verrassing dat de 2000 kaarten over de toonbank vlogen voor Goldband. De welbekende werkladder was ditmaal de hoeksteen van de podiumopstelling. Na wat flikkerlichtjes stonden de drie charmezangers paraat om de wereld te redden. Bij aankomst werd het publiek onmiddellijk gek. Frank Verstraeten, het gezicht van de Antwerpse Zillion, hintte naar een mogelijke comeback van zijn megadancing. Als de Zillion 2.0 ooit de deuren opent, mag Goldband gerust de eerste champagneflessen komen poppen. De AB was de eerste halte van deze najaarstournee en zo waren we de ‘proefkonijntjes’ van een relatief nieuwe show. Ditmaal zonder teveel tierlantjes, investeerde Goldband in een netjes afgewerkte lichtshow. Het zou misschien geen kwaad kunnen om op voorhand te melden dat mensen met epilepsie hun voorzorgen nemen of zelfs gewoon thuis blijven. De boysband-achtige danspasjes en middelvingers tijdens “Ja Ja Nee Nee” en “Ik haat je” werden speels gerecycleerd. Stiekem hadden we gehoopt dat de Utrechtste zangeres Maan zou verschijnen zoals op Lowlands. Dat was ijdele hoop. Wie weet komt ze na haar show in de Trix langs in de Lotto Arena.

Desalniettemin rommelde Goldband duchtig met zijn setlist. Het livedebuut van “Dansen op de regenboog” deed de sfeer spijtig genoeg een beetje zakken. Dit nummer was er eentje voor de diehards, maar werd daarom niet minder professioneel gebracht. Het leek echter alsof het de bedoeling was dat het publiek zou kalmeren, want erna danste de AB met de duivel. De apocalyptische rode lichtmuur deed ons letterlijk “Wakker Worden”. Vanaf dan schakelde de show een paar versnellingen hoger. “Dit is voor jou” werd met een solomoment voor Milo Driessen omgedraaid, waardoor de ‘ohohoho’ de allure had van The White Stripes’ “Seven Nation Army”. Door de bombastische synths en het gebrul leek het even alsof Goldband op de Heizel stond te boiten. De concertgangers die terugkeerden met versgetapte pinten, mochten zich omdraaien richting de bar. Tijdens “Noodgeval” stonden de ex-stuckadoors in blote bast het beste van zichzelf te geven en deed de temperatuur elk vochtdruppel verdampen. Wieger Hoogendorp en zijn Gibson Explorer waren net een demoon met een vlammenwerper.

Eens het zweet van ons voorhoofd was afgewreven, startte de eerste bisronde. De ruwe bolsters met blanke pit kwamen één voor één hun teksten van “Ex” voodragen. De begrafenisceremonie werd naderhand een rollercoaster van emoties. De powerballade “Requim” hield de tristesse er nog een beetje in, maar het ironische ‘iedereen gaat dood’-couplet bulkte van de ironie waardoor Goldband de lachers op zijn hand had. De jongens merkten schamper op dat de dood ook een tegenhanger heeft. Kampvuurgewijs bezongen ze het leven en jonge ouders hun geluk op het akoestische “Kinderwens”. Tot onze verbazing gingen de aanstekers en smartphones niet de lucht in. “De Langste Nacht” van ons leven moest echter nog beginnen. Bisronde twee was daarbij eerst een mijmering naar zalige zomeravonden en het dure prijskaartje van cocaïne. Het publiek nam de eerste zinnen gretig over. Volgens Boaz was de zaal na het vendelzwaaien van “Mijn Stad” toch niet “Psycho” genoeg, en moest de boel van voor tot achter open gaan. Goldband maakte helemaal in het begin geen valse belofte dat het de AB zou kapotmaken.

Golband speelt deze maand nog in De Roma (24 november). Op 10 en 11 maart spelen onze Noorderburen tweemaal in de Lotto Arena. De week nadien doen ze de AFAS Live driemaal (17, 18 en 19 maart) vollopen. Voor alle shows is een wachtlijst geopend. Ook volgende zomer ontkomen we niet aan de ex-stukadoors. Pinkpop kondigde ze als eerste aan voor de slotdag van zondag 18 juni. Deze aankondiging versterkt ons vermoeden dat we de groep snel terug mogen verwachten op Rock Werchter.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!