De Grote Beren van Morgen 2023: Neptune Bloom

We ontdekken dagelijks nieuwe nummers, albums en vooral ook nieuwe artiesten. Sommige acts laten zelfs zo een grote indruk achter, dat we hen een extra duwtje in de rug willen geven. In januari stellen we daarom elk jaar onze ‘Grote Beren van Morgen’ voor, waarmee we acts met veel potentieel in de schijnwerpers zetten en doorheen het jaar wat nauwgezetter volgen. Na een succesvolle editie vorig jaar, nodigden we dit jaar opnieuw acht opkomende acts uit voor een interview en gebruikten we de sfeervolle ruimtes van Trix als decor voor enkele portretten. Vandaag stellen we met plezier het psychedelische rockviertal Neptune Bloom aan je voor, bestaande uit Lili Daans (stem, gitaar, synths), Rueben Van Den Broeck (gitaar, synths), Kai Noels (drums) en Wouter Van Houdt (bas).

Hoe zouden jullie je project aan iemand voorstellen die er nog niet vertrouwd mee is?

Wouter: We hebben zelf al gediscussieerd over hoe we ons genre zouden omschrijven, want het klinkt een beetje experimenteel en indie-achtig. Psychedelische invloeden zijn er ook zeker, en dan hebben we het vooral over dat zweverige en shoegazy. Uiteindelijk zit er ook nog een beetje rock bij.

Lili: Experimentele psychedelische indierock.

Rueben: We vloeien een beetje tussen genres.

Wat zijn de basisingrediënten van jullie muziek? Welke elementen komen vaak terug?

Wouter: Vreemde geluiden.

Lili: Het is altijd een beetje zweverig.

Wouter: Het is zweverig, maar toch hard. Bij zweverig denken mensen vaak aan dreampop en dat soort dingen, maar het is wel nog echt rock. Zeker als je naar sommige nummers kijkt.

Lili: We hebben nu nog maar één nummer online en dat valt gewoon onder indie. Onze andere nummers die nog niet online staan, zijn wel wat harder.

Hoe is het project eigenlijk ontstaan?

Lili: Rueben en ik hebben elkaar leren kennen dankzij de website van VI.BE en diens rubriek ‘muzikant zkt muzikant’. Dat was tijdens de coronaperiode en toen begonnen we wat heen en weer te sturen. We hadden elkaar nog niet eens in het echt gezien, maar toch hadden we al een stuk of drie nummers af.

Rueben: We mochten toen door de maatregelen niet repeteren, dus we moesten het wel op die manier doen. Toen het wel weer mocht, hebben we eens afgesproken en beetje gerepeteerd, maar we zijn allebei gitaristen dus dat ging niet zo makkelijk. Ik kende Kai dan van op school en hij is eigenlijk pianist, maar we hadden een drummer nodig. (lacht) Kai en ik luisteren wel een beetje naar dezelfde muziek en dan hebben we hem gewoon gevraagd of hij zin had om mee te spelen. En eigenlijk klikte dat meteen.

Lili: We hadden dan ook een oproep gedaan op Instagram.

Wouter: Ze hadden gewoon een oproep geplaatst op Instagram: ‘Hey, we zoeken een bassist’, en ik had toevallig twee maanden daarvoor een basgitaar gekocht. Ik speelde ook altijd gitaar en maak thuis zelf opnames, dus ik dacht: ‘Fuck it, ik koop gewoon een bas.’ Dan zag ik die oproep en dacht ik: ‘Hm, zou ik hierop reageren of niet?’, maar ik heb gewoon gereageerd en ja…

Rueben: Eigenlijk is dit een goede beschrijving van ons als Neptune Bloom, want we zijn eigenlijk alle vier geen geschoolde muzikanten. Je hoort dat soms ook wel, maar dat heeft ook wel z’n charmes. Dat je zo wel hoort van: ‘Ah, ze hebben er wel plezier in.’

Wouter: Ja, want we zijn nu bijvoorbeeld ook bezig met een nummer waarop Kai piano speelt, in plaats van dat hij aan het drummen is.

Rueben: Ik probeer dat te mixen. Er zitten verschillende dingen in, maar het is zoeken. Het is allemaal nog heel pril en we proberen een goede formule te zoeken.

Wouter: Het begint er wel in te komen, zeker op vlak van sound met de nummers die we nu aan het schrijven zijn. Dat gaat echt wel een duidelijke richting uit.

Hoe is de sound van het project geëvolueerd? Waar gaat de muzikale reis momenteel naartoe?

Lili: Het was eerst eerder experimenteel; dreampop en een beetje rustig. We wisten niet echt wat we wilden doen en nu weten we dat wel. Als er een idee is, dan spelen we dat gewoon en dan weet iedereen wel van of het erbij past.

Wouter: Ik vind ook wel dat de songs volwassener zijn geworden.Vroeger was het heel simpel: vier akkoordjes, en dat het hele nummer lang. Nu zijn we wel meer en meer aan het experimenteren met songstructuren en proberen we er wat moeilijkere dingen in te steken. Niet moeilijk om moeilijk te doen, maar moeilijk om het echt interessanter te maken. En, het is ook wel harder geworden.

Rueben: Zo evolueert dat een beetje.

Lili: Ik ben ook veel zelfverzekerder geworden. We hebben een nummer waarin ik op het einde schreeuw; dat had ik vroeger nooit gedurfd. Je voelt dat we volwassen aan het worden zijn. Maar ja, het is wel nog altijd heel pril, hè.

Zijn er artiesten of bands waar jullie inspiratie uit putten op muzikaal of tekstueel vlak?

Rueben: Ik vind dat een interessant iets, omdat iedereen zijn eigen invloeden heeft. Je hoort dat ook in onze muziek, dat iedereen zijn invloeden wel heeft. En uiteindelijk kom je tot een origineel idee. Dat vind ik wel belangrijk.

Wouter: Als ik een concrete band moet noemen, dan Pink Floyd. Sowieso.

Rueben: Mac DeMarco ook wel. Misschien niet per se al zijn muziek, maar wel zeker zijn karakter. Dat is begonnen doordat ik een interview met hem zag en hij zei: ‘You don’t have to give a fuck to make music.’ Eerst dacht ik altijd: ‘Ik moet goed kunnen spelen om zelf zo’n muziek te kunnen maken.’ Toen hij dat zei, dacht ik: ‘Ah shit, eigenlijk moet ik dat echt gewoon doen.’ Voor de rest ook nog wat King Krule. Qua muziek leunt dat wel hard tegen ons aan.

Kai: Voor mij is het vooral King Krule.

Lili: Altijd als ik naar een optreden ga – zelfs al is het niet mijn stijl of genre – dan haal ik daar wel een paar elementen uit. Maar inderdaad, Pink Floyd en King Krule hebben mij gewoon keihard in een andere richting gestuurd, omdat dat mega experimenteel is. Eerst vond ik dat een beetje raar, maar toen klikte het opeens en dacht ik: ‘Wow, oké.’

Wat zijn tot nu de grootste mijlpalen in jullie carrière?

Lili: Mijlpalen hebben we nog niet zo heel veel. Maar vooral Sound Track was leuk.

Rueben: Dat was onze tweede show, denk ik.

Lili: Nee, derde.

Rueben: Ah nee! Eerst de voorronde, dan het jeugdhuis bij ons in de buurt en dan was de derde show de finale in Het Depot op het grote podium. Dat was wel echt wow.

Wouter: Da’s echt schandalig eigenlijk hè, derde show in zo’n zaal.

Rueben: We hebben toen ook de publieksprijs gewonnen.

Lili: Ik zie soms die foto’s en video’s terug, en achteraf bekeken was dat wel machtig. Ik denk nog vaak dat dat iets is waaruit we kunnen groeien.

Rueben: Ja, maar het was ook wel heel belangrijk voor ons dat we wisten dat wat we doen geapprecieerd wordt. En zeker toen Wouter erbij kwam. Toen voelden we echt wel dat we op de goede weg waren. Want ik weet nog dat de jury van Sound Track ons na het eerste optreden in de voorronde zei dat we op zoek moesten gaan naar een bassist.

Lili: We hadden ook maar een maand om te zoeken naar een bassist voor ons optreden in de finale, dus dat was wel tof om Wouter erbij te hebben.

Rueben: Het optreden in de Bonnefooi in Brussel vond ik ook wel cool.

Welke obstakels of uitdagingen kwamen al op jullie pad?

Wouter: Gewoon in het algemeen merken we dat het niveau nog wel wat omhoog moet voor onze liveshows. We merken dat onze songs wel beter worden, maar het overbrengen en het echt goed strak krijgen van alles… daar zit nog veel groeipotentieel in. We merken zelf ook dat dat hetgeen is waar we nog het hardst aan moeten werken. We waren ook al aan het denken om een ep op te nemen, maar misschien is het nog te vroeg om daar al aan te beginnen. Eigenlijk zouden we eerst alles heel goed op punt moeten krijgen, maar Lili wil graag al beginnen met de opnames.

Lili: De nummers die we nu al hebben zijn tof en ik wil die gewoon laten horen.

Rueben: Nog een ander obstakel is dat als je een beetje in die sector groeit, er zoveel verschillende mensen zijn die allemaal zoveel verschillende dingen zeggen. Dat is echt moeilijk, want wij moeten daar ons eigen ding van proberen te maken. De ene zegt dan dat we al iets uit moeten brengen, terwijl iemand anders ons aanbeveelt om daar nog even mee te wachten. Dan vind ik het best wel moeilijk om de juiste keuze te maken. Ik vind de muzieksector supercool, maar ik kom ook elke week een nieuwe band tegen en die zijn ook allemaal van België. En dan denk ik: ‘Shit.’

Wouter: Ja, dan denk je echt wel van: ‘Dat is ‘onze’ concurrentie in de aandachtspoel’, om het zo te zeggen.

Rueben: Het is niet echt een prioriteit om bekend te worden, want je wil wel nog altijd plezier maken. Maar toch denk je wel aan al die andere coole nieuwe bands. Het is los daarvan wel supernice, want ik vind wel dat de muziekwereld heel open is en je wordt wel direct verwelkomd.

Wat is tot nu toe de mooiste fase of het mooiste moment geweest als Neptune Bloom?

Rueben: Dit. (lacht)

Lili: Ja, ik vind dat eigenlijk ook wel. We groeien en dit is gewoon een mooi hoofdstuk.

Wouter: Zo een berichtje krijgen van Dansende Beren is natuurlijk wel heel nice.

Lili: Ja, da was wel echt tof.

Rueben: Dat hadden we totaal niet verwacht.

Wouter: De mooiste fase… Ik zou eerder zeggen toen we “The Gaze” hadden geschreven en helemaal hebben doorgespeeld, want dat is zo’n song die we allemaal goed vinden. We hebben sommige nummers die zij persoonlijk beter vindt, of die hij dan weer beter vindt. Eén iemand vindt dat dan net iets minder dan de andere, maar je bent daar wel blij mee. “The Gaze” hebben we nog niet uitgebracht, maar…

Rueben: …Iedereen is overtuigd. Ik vind het ook wel leuk dat we tijdens het repeteren af en toe een pauze nemen en gewoon buiten gaan zitten. Dan kunnen we een halfuur ijlen over verschillende dingen, om dan te vloeken dat we een halfuur hebben verloren. (lacht) Maar dat is ook wel belangrijk, want we hebben elkaar allemaal online ontmoet. Behalve Kai, die kende ik al van school. En dan zijn we nu uiteindelijk vrienden geworden en dat vind ik ook wel tof. Allez wat is de kans?

2022 komt ten einde, hoe zouden jullie de 365 dagen in enkele zinnen omschrijven?

Lili: Groeien.

Elkaar leren kennen waarschijnlijk ook?

Rueben: 2022 was wel echt een zoekend jaar en ik denk dat 2023 nu wel een jaar zal zijn waarin we kunnen vlammen.

En met welke ambities kijken jullie naar 2023?

Wouter: We hebben verschillende plannen opgesteld op korte, middellange en lange termijn. We willen gewoon in steeds grotere zalen spelen. Dat is eigenlijk het doel en we gaan gewoon zo hard mogelijk gaan als we kunnen.

Rueben: Zoveel mogelijk shows spelen, ik denk dat dat belangrijk is.

Wouter: Shows, shows, shows. En repeteren, repeteren, repeteren.

Hebben jullie al concrete dingen waar jullie naar aan het toewerken zijn? Hebben jullie al shows op de planning?

Wouter: In februari gaan we in verschillende jeugdhuizen spelen, dus we gaan wel proberen om elk weekend ergens in de omgeving te spelen. We zouden een soort van mini-tourtje doen. En we gaan ook meedoen aan de Interfacultaire Rock-Rally in Leuven.

Rueben: Mochten we dat al zeggen?

Wouter: Jawel, jawel. En we gaan in de finale staan, denk ik.

Wouter: Het ding is: als dit in januari uitkomt en we zijn niet door… (lacht)

Om af te sluiten nog een laatste vraag. Wat is jullie ultieme droom?

Lili: Om hier (Trix, nvdr.) te staan. Maar ja vooraleer dat zal lukken…

Wouter: In het voorprogramma van iets zou toch gewoon moeten lukken?

Rueben: Ik denk dat we sowieso meer pro-actief moeten mailen. We hebben mails opgesteld en we gaan die nu beginnen rondsturen. Kwestie dat we een beetje de ronde kunnen doen.

Lili: Dat is het probleem. We hadden een hele lijst opgesteld met toffe dingen, maar ik zit nog in het zesde middelbaar en ik woon in Maaseik. Ik kan daar heel moeilijk door de week weg.

Rueben: Maaseik is in the middle of nowhere.

Lili: Nu gaan we gewoon een paar jeugdhuizen en kleinere zaaltjes doen. En ik wil graag meer nummers opnemen.

Wouter: Ja, maar in 2023 denk ik wel dat dat realiseerbaar is om misschien zo enkele nummers professioneel op te nemen.

Fan van Neptune Bloom? Volg hen op Facebook, Instagram en Spotify.

De Grote Beren Van Morgen 2023

Maandag 2/1 – TJE
Dinsdag 3/1 – RONKER
Woensdag 4/1 – judith
Donderdag 5/1 – Adja
Vrijdag 6/1 – Katie Gregson-MacLeod, The Dinner Party, Nia Archives, Ayra Starr en DEADLETTER
Maandag 9/1 – Arend Delabie
Dinsdag 10/1 – The Christian Club
Woensdag 11/1 – Piffy
Donderdag 12/1 – Neptune Bloom