© Nathan Dobbelaere
We ontdekken dagelijks nieuwe nummers, albums en vooral ook nieuwe artiesten. Sommige acts laten zelfs zo een grote indruk achter, dat we hen een extra duwtje in de rug willen geven. In januari stellen we daarom elk jaar onze ‘Grote Beren van Morgen’ voor, waarmee we acts met veel potentieel in de schijnwerpers zetten en doorheen het jaar wat nauwgezetter volgen. Na een succesvolle editie vorig jaar, nodigden we dit jaar opnieuw acht opkomende acts uit voor een interview en gebruikten we de sfeervolle ruimtes van Trix als decor voor enkele portretten. Vandaag stellen we met plezier de Brugse band The Christian Club aan je voor. The Christian Club bestaat uit Luca Missiaen (gitaar, stem), Isa Opstael (strijkers), Tibo Nassel (gitaar, drums) en Lars Missiaen (drums).
Hoe zouden jullie je project voorstellen aan iemand die er nog nooit van heeft gehoord?
Isa: Muziek.
Tibo: Er zit wel een sterk melancholisch kantje in. Daarnaast ook zeer tekstueel gefocust.
Isa: Donker misschien ook.
Luca: Maar met contrabas.
Tibo: Maar met een vleugje blijdschap.
Luca: Soms wel ja. Maar vooral duisternis.
Isa: Vooral sadness.
Sad boy music dus. En wat zijn de basisingrediënten van de muziek?
Isa: Twee gitaren, drums, contrabas, veel reverb…
Lars: Vooral veel emoties.
Isa: En op zich is de achtergrond redelijk sober.
Luca: Vooral emoties eigenlijk. Da’s het belangrijkste.
Isa: En de combinatie van al deze dingen is ook niet te complex.
Lars: Omdat de muziek vooral een verhaal vertelt.
Luca: Het is vooral zo dat de focus op tekst en sfeer ligt, in plaats van dat het een echt muzikaal hoogstandje is.
© Nathan Dobbelaere
Hoe is het project eigenlijk ontstaan?
Luca: Ik ben begonnen met muziek maken toen ik nog klein was. Op mijn negentiende maakte ik een nummer en dan heb ik dat online gezet onder de naam The Christian Club. Toen heb ik samen met Isa, die contrabas speelt, een nummer opgenomen en meegedaan aan Sound Track. Die wedstrijd hebben we gewonnen, waarna Lars en Tibo erbij gekomen zijn om één nummer in de finale mee te spelen.
En nu zijn ze blijven plakken?
Luca: Ja, al een jaar ongeveer.
Is in dat jaar de sound van jullie met z’n vieren wel geëvolueerd?
Luca: Ja, heel veel. Er is nog veel evolutie die nog moet komen, denk ik. We zijn er nog lang niet.
In het begin waren gewoon wat aan het samenspelen, tot we opeens dachten: ‘Laten we daar eens een keer over nadenken.’
Maar hoe is het geëvolueerd?
Luca: Ik denk dat er wat meer aandacht wordt besteed aan de sound van onze instrumenten en dat we ons daar nu meer op focussen. Maar ook op samenspel. In het begin speelden we gewoon wat samen, tot we opeens dachten: ‘Laten we daar eens over nadenken.’ Pieter-Jan, de persoon die ons geluid doet en onze sound helpt creëren, heeft ons daarbij ook geholpen. Dat is nice, want die weet er ook veel van. Dus merci, Pieter-Jan!
Waar gaat de muzikale reis naartoe. Wat is jullie einddoel?
Luca: Gewoon muziek maken die we geweldig vinden. Da’s het uiteindelijke doel, denk ik.
Isa: Er is niet echt een duidelijk einde in zicht.
Tibo: Een mooi doel is toch een album uitbrengen.
Luca: Een album, ja, maar daarna nog eentje en nog eentje… Het einddoel is dat, als we doodgaan, we kunnen terugkijken op een leven waarin we de hele tijd muziek konden maken.
Isa: Ja, constant met muziek bezig zijn.
Lars: En dat we vooral maken wat we voelen en dat ook naar buiten kunnen brengen aan de hand van die muziek.
Isa: Daarnaast willen we ook kunnen waarmaken wat we in ons hoofd hebben.
Waar halen jullie inspiratie uit voor de muziek? Welke artiesten of situaties nemen jullie mee om echt over te schrijven?
Luca: Ik haal vooral inspiratie uit Ben Howard en King Krule. Dat zijn zowat mijn artiesten, maar ook gewoon uit momenten waarop je je slecht voelt. Dat zijn wel momenten wanneer ik het meest geïnspireerd ben.
Tibo: Ja, ik ook wel zo dezelfde artiesten. Gewoon als je je kut voelt en alleen in je kamer zit, je iets speelt en dan opeens komt er daar iets cools uit. Dan ben je zo wel van ‘Ah fuck, da’s wel cool dat ik dit nu zo aan het maken ben.’
© Nathan Dobbelaere
Wat zijn voor jullie tot nu toe de grootste mijlpalen geweest in jullie carrière?
Isa: Sound Track.
Tibo: De single misschien ook?
Luca: Ja, we hebben een single opgenomen.
Lars: Ja en de Opera eigenlijk ook wel!
Luca: We hebben zelf een evenement georganiseerd in de Opera van Gent, waar we een optreden gespeeld hebben samen met Cesar Quinn. Dat was heel gezellig, omdat er heel veel leuke mensen waren. Echt leuk om dat zo zelf te doen.
Lars: De livesessie ook.
Luca: Ja, we hebben daar ook een video opgenomen. En in het voorprogramma van Jan Verstraeten spelen. Dat was ook een mijlpaal!
Aan de andere kant is dat ook respectvol, dat we wel altijd zo rustig blijven en dan uiteindelijk kunnen zeggen: ‘Het was nu wat minder.’
Best veel mijlpalen. Waren er ook veel obstakels waar jullie tegen aanliepen afgelopen tijd?
Isa: De sound met de contrabas in het begin was…
Luca: Dat was wel nog moeilijk. Ook om geen feedback te krijgen op podium.
Isa: Het was heel moeilijk om dat goed te kunnen verstreken, maar we hebben de oplossing uiteindelijk wel gevonden en nu zijn die problemen weg.
Luca: Ons grootste obstakel is wel misschien de nummers echt maken. Daar hebben we wel nog moeite mee.
Tibo: En vooral om ze af te werken.
Isa: Soms hebben we eens een moment dat het niet goed lukt in een repetetitie en dan zijn we snel gefrustreerd. Dat is nu wel een klein obstakeltje.
Tibo: Aan de andere kant is dat ook respectvol, dat we wel altijd zo rustig blijven en dan uiteindelijk kunnen zeggen: ‘Het was nu wat minder.’
Isa: Dan hebben we het plots in één keer wel!
Hoe proberen jullie uit die frustraties te komen als het dan net niet lukt?
Luca: Gewoon accepteren dat dat gebeurt, dat is wel normaal. Soms is het zo dat we tijdens een repetitie merken dat het niet lukt en dan zeggen we: ‘Kijk, het gaat niet’, en dan gaat het niet.
Isa: En dan roken we een sigaretje… en dan gaan we weer verder.
Kunnen jullie dat zo gemakkelijk uitzetten?
Lars: Soms niet. Of ja, ik toch niet.
Luca: Soms is dat gewoon kut. Je gaat naar buiten met een slecht gevoel wel, maar de volgende dag denk je wel: ‘Oké. De volgende keer zal het wel lukken, want we weten dat het al een keer gelukt is.’
Tibo: Ik heb dat eerder bij een slecht optreden dan. Ik dacht een keer: ‘Fuck, wat ben ik hier eigenlijk aan het doen?’ Ik had toen een paar fouten gespeeld en had zoiets van ‘Fuck, wat doe ik eigenlijk?’ Dan had ik wel een paar dagen nodig, omdat ik niet echt wist of ik hier wel echt op mijn plaats was. Uiteindelijk zijn we ook wel gewoon goede vrienden, dat helpt.
Isa: Ja, het maakt niet uit als je fouten maakt. Er moet gewoon emotie inzitten.
Maar het helpt wel om elkaar te hebben als vrienden?
Luca: Het zou niet lukken anders, denk ik. Met mensen die je echt niet goed kent…
Isa: Nee, dat zou echt niet gaan.
© Nathan Dobbelaere
Wat zijn de mooiste momenten geweest tot nu toe voor jullie met z’n vieren?
Luca: Ik vond het voorprogramma voor Jan Verstraeten spelen, waar we dat nieuwe nummer gespeeld hebben, zeer fijn. We hebben een bepaald nummer waar we al lang aan bezig waren en waar we veel moeite mee hebben gehad. Toen hadden we een heel lange soundcheck, waar we dat nummer speelden en zei Pieter-Jan dat we het echt moesten spelen. Dat hebben we dan gedaan en was een zalig moment.
Tibo: Dat nummer was zelfs nog niet helemaal afgewerkt, want op het einde zaten we ook een beetje vast. We waren nog aan het twijfelen van: ‘Zullen we dat wel spelen?’ Toen hebben we het toch gedaan en dat is eigenlijk heel nice uitgedraaid.
Isa: En ook de week in Het Lab vond ik leuk.
Luca: Tijdens die week in Het Lab hebben we demo’s opgenomen. Dat was leuk, maar lastig.
Tibo: En ook – cliché – veel slecht eten…
Luca: Maar wel nice. En Sound Track natuurlijk!
Als jullie dan, van al deze momenten, dit jaar in een paar woorden zouden moeten omschrijven, welke woorden zouden jullie gebruiken? Misschien kunnen jullie alle vier een woordje zeggen.
Luca: Amazing.
Lars: Zalig.
Tibo: Goh, vooruitgaand misschien? Maar ik weet niet of dat het juiste woord is.
Luca: Ontwikkelend?
Lars: Ja.
Isa: Vriendschap.
Waarom ontwikkelend?
Tibo: Omdat we komen van een fase waarin we niet echt wisten wat we aan het doen waren. Dat is voor mij persoonlijk toch zo. De band bestond eerst alleen uit Luca en Isa. En dan zijn Lars en ik erbij gekomen. Nu heb ik het gevoel dat we echt een band zijn. Ook door mensen te leren kennen, zoals onze manager Thibo Vanderroost en Pieter-Jan… dat heeft echt heel erg geholpen. Nu doen we zoveel coole dingen, en dat allemaal samen. Da’s echt nog wel tof.
Luca: Het is nu één clubje.
Tibo: Ik heb nooit het gevoel van: ‘Ik heb nu echt geen zin om dat te gaan doen.’ Ik heb altijd wel zin.
Isa: Het is altijd leuk en het is allemaal zo snel gegaan op een jaar. Maar we zijn er nog niet.
We zouden graag een ep opnemen, met een full band. Da’s ons doel, naast leuke shows spelen.
En nu zijn jullie dus met z’n vieren. Welke ambitie hebben jullie voor 2023 met elkaar?
Tibo: Een ep of niet?
Isa: Een ep’tje zou wel zalig zijn, maar we gaan niet te snel.
Luca: We zouden graag een ep opnemen, met een full band. Da’s ons doel, naast leuke shows spelen.
Tibo: Zoals we er nu al een paar gedaan hebben.
Wat is dan het eerste waar jullie naartoe zullen werken in 2023? Is het dan ook echt die ep of zijn er nog andere dingen?
Luca: Ja, de ep is wel de bedoeling. Vooral nummers maken eigenlijk nu.
Lars: Ook wel een paar liveshows beter uitwerken.
Luca: Ja, de liveshow. Maar daar hebben we ook nieuwe nummers voor nodig. Dus eerst nieuwe nummers maken.
Isa: Misschien meer het totaalpakket van onze show maken?
Wat zouden jullie dan het liefst willen? Wat is dan zo’n droomshow?
Luca: Dat alle nummers in elkaar overvloeien. Dat er coole stukken en soundscapes in zitten. Maar dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan.
Het is wel goed om grote dromen te hebben. Om zulke dingen te hebben om naar toe te streven. Maar, om het wat dichterbij 2023 te houden: wat hopen jullie dit jaar waar te maken?
Luca: Die ep vooral. En dat we er echt tevreden over zijn. Dat we er echt trots op zijn.
Da’s wel een goed doel voor 2023. Staan er ook veel liveshows op de planning of dat nog niet?
Luca: Nog niet superveel.
Isa: Omdat we er nu wel veel achter de rug hebben net.
Luca: In januari gaan we het voorprogramma van Nordmann spelen. Da’s wel leuk. En misschien komen er dan nog leuke dingen, maar dat weten we nog niet. Het komt altijd opeens, dus…
Fan van The Christian Club? Volg hen op Facebook, Instagram en Spotify.
De Grote Beren Van Morgen 2023
Maandag 2/1 – TJE
Dinsdag 3/1 – RONKER
Woensdag 4/1 – judith
Donderdag 5/1 – Adja
Vrijdag 6/1 – Katie Gregson-MacLeod, The Dinner Party, Nia Archives, Ayra Starr en DEADLETTER
Maandag 9/1 – Arend Delabie
Dinsdag 10/1 – The Christian Club
Foto’s door Nathan Dobbelaere
Creative direction door Maxim Meyer-Horn
Interview doorStephanie van Tol
Speciale dank aan Trix
