AlbumsFeatured albumsRecensies

TV Priest – Uppers (★★★★½): Schenen schoppen tot ze blauw zien

Van alle indrukwekkende postpunkacts die in 2020 debuteerden, is TV Priest ongetwijfeld een van de meest consequente. Het Londense viertal onder leiding van Charlie Drinkwater maakt grauwe, brutale muziek voor de hardwerkende middenklasse. Instrumentaal gezien zitten hun nummers ijzersterk in elkaar, en wat thematiek betreft is er maar één regel: schenen schoppen tot ze blauw zien. We zouden het trouwens bijna vergeten, gezien de machinale gesmeerdheid waarmee TV Priest je steeds weer tot moes walst, maar deze tijd vorig jaar was er van de band nog geen sprake. “House of York” en “Runner Up”, hun eerste singles, spraken van in het begin voor zichzelf: TV Priest is niet ter wereld gekomen om maar wat te klooien. Sub Pop, het prestigieuze label uit Seattle, had dat al vroeg in de gaten en trok het viertal aan boord voor het releasen van Uppers, een ongelooflijk debuut.

De ‘punk’ in postpunk is als een dikke, asgrijze laag uitgesmeerd over “The Big Curve”, de opener van het album, die voortgestuwd wordt door een smeulende dieselgenerator van een basriff en een eerste kopstoot uitdeelt in de richting de digitale samenleving. Het snauwerige charisma van Charlie gaat hand in hand met het sissende, industrieel klinkende schouwspel dat de gitaren er van maken, ook op “Leg Room”. De drummachine, die elk gaatje in de mix zorgvuldig afdicht, zorgt voor een allesverslindende muur van geluid die klinkt als een fabriek waar tegen honderd per uur artilleriegranaten van de band rollen.

Punk is niet alleen veel lawaai maken, maar ook provoceren, uitdagen en ophitsen, zo weet TV Priest. Op “Press Gang” spuwt Charlie met overtuiging in het gezicht van de fake news media, en gewapend met een kettingzaag van een riff ploegt de band zich ‘Here’s Johnny!’-gewijs een weg door de deur van de redactie. Nog meer actualiteit vind je in de gedaante van “Journal of a Plague Year”, waar de huidige pandemie wordt gespiegeld tegenover de builenpest die het Londen van de zeventiende eeuw teisterde. TV Priest is een kind van haar tijd.

Een van de sterkste nummers van de plaat is ongetwijfeld “Decoration”. De machinale klank die de voorbije nummers typeerde slaat hier om naar een heftig dreunende, zwalpende chaos die de springerige kant van de groep verkent. Met elk refrein dat aanbreekt wordt een versnelling hoger en luider geschakeld, en schreeuwt Charlie het uit over de alledaagsheid van zijn leven. De gitzwarte noisewolk die het einde van het schouwspel aangeeft wordt op de voet gevolgd door “Slideshow”, een eerder generiek nummer dat de adembenemende complexiteit van de voorgaande nummers niet evenaart.

De locomotief van TV Priest houdt echter nergens halt, en de klappen die de band uitdeelt op nummers als “Fathers and Sons” of het ziedende “Powers of Ten” moeten écht niet onderdoen voor het werk van bands als IDLES en Viagra Boys. Sterker nog: met momenten ramt het orkestje van Charlie Drinkwater iedereen in haar gewichtsklasse vlot in de prak. De beklijvende en tegelijkertijd beangstigende soundscape waarmee “Powers of Ten” piepend en krakend uitdooft, is de lont in het vat van “This Island”: drie minuten gierende gitaren die de melancholie van een trippelend synthje proberen te vermorzelen, maar daar ondanks hun verwoede pogingen en overtuigd gitzwart nihilisme niet in slagen.

Het magnum opus en tevens de rode lantaarn van Uppers is een lied over het trauma dat Charlie en zijn vrouw opliepen tijdens de geboorte van hun kind. Zeven minuten lang barst “Saintless” gewelddadig uit, verzadigd van kilometers diepe orgelakkoorden die de vlezige gitaarpartijen op handen dragen. Ondanks de dramatische thematiek is dit bloedmooie nummer doordrongen van een ongrijpbaar optimisme dat je er van overtuigt, naast alle agressie, provocatie en wanhoop die het album rijk is, dat het vroeg of laat allemaal wel goed komt.

Postpunk is geboren in het Verenigd Koninkrijk, gestorven op dezelfde grond, en er ook herrezen. Dat het hart van het genre blijft kloppen, is integraal te danken aan bands als TV Priest. Met Uppers heeft de band alle troeven in handen om het heel ver te schoppen, en dat is waarschijnlijk exact wat ze gaat doen ook.

Twitter / Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
2022FeaturesInstagramUitgelicht

35 albums die je misschien over het hoofd zag in 2022

We stelden je de afgelopen weken al heel wat lijstjes voor met onder andere de beste platen van Belgische en Nederlandse bodem,…
LiveRecensies

TV Priest @ Botanique (Witloof Bar): Persoonlijk relevant

Als laatste etappe op hun Europese tour mocht TV Priest de Witloof Bar van de Botanique ontroeren. Het Londense viertal stelde er…
AlbumsFeatured albumsRecensies

TV Priest - My Other People (★★★★½): Hard bevochten eerlijkheid

Er werden de voorbije jaren al heel wat postpunkgroepen uit de grond gestampt tot het de spuigaten uitliep, maar TV Priest zat…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.