De Grote Beren van Morgen: Ão

We mogen met Dansende Beren dagelijks nieuwe nummers, albums en vooral ook nieuwe artiesten ontdekken. Sommige acts laten zo een grote indruk achter, dat we hen een extra duwtje in de rug willen geven. In januari stellen we daarom elk jaar onze ‘Grote Beren Van Morgen’ voor, waarmee we acts met veel potentieel in de schijnwerper zetten en doorheen het jaar wat nauwgezetter volgen. Dit jaar nodigden we onze selectie voor het eerst uit voor een interview en gebruikten we de sfeervolle ruimtes van Trix als decor voor enkele portretten. Vandaag stellen we met plezier het betoverende viertal Ão aan je voor.

Hoe zouden jullie jezelf voorstellen als band?

Brenda: Wij zijn Ão. Als ‘miauw’ maar dan zonder de ‘mi’. Een echte betekenis heeft de term Ão niet, maar wel als je het met een bepaalde intentie uitspreekt.

Siebe: Ão is op dit moment een vierkoppige band, maar bestond aanvankelijk enkel uit Brenda (zang) en mezelf (gitaar). Vanaf het begin werd onze sound sterk gestuurd door Zuid-Amerikaanse gitaarklanken vanuit Argentinië en Brazilië. Brenda zingt ook deels in het Portugees en deels in het Engels. Die invloeden zijn we blijven behouden na de toevoeging van Jolan en Bert.

Jolan: Ik hou mij vooral bezig met elektrische gitaar, synths, cassettes en beats. Alles wat ambient en soundscapes omvat eigenlijk.

Bert: Ik hou mij vooral bezig met percussie en vreemde klanken. In mijn percussie-setup vind je bijvoorbeeld een oude koekendoos en verroest zaagblad met piëzo elementen. Jolan bewerkt deze live on stage met elektronische effecten.

Jullie sound valt op, ook al was het maar omdat de zang deels in het Portugees wordt gebracht. Hoe zijn jullie daarbij gekomen?

Brenda: Ik bezit de dubbele nationaliteit. De Belgische nationaliteit kreeg ik mee van mijn vader, de Mozambikaanse nationaliteit van mijn moeder. Toen ik mijn eerste nummer schreef, was dat in het Portugees. Dat was geen bewuste keuze, dat gebeurde onbewust. Maar als ik er bij stilsta dan is het de taal waar ik me hier in België veilig voel, waarachter ik me kan verstoppen, waar ik eerlijk durf zijn.

Ondanks dat onbewust proces ben je bewust blijven schrijven in het Portugees? Met welke opzet doe je dat?

Brenda: Muziek is sowieso een universele taal. Ik vind het echt niet belangrijk dat mensen alles rationeel begrijpen wat ik zing. Ik hoop dat de de zanglijnen de inhoud met zich meedragen waardoor je het intuïtief begrijpt. Dat je voelt vanwaaruit ik zing. En dat gevoel spreekt eens in het Portugees en dan in het Engels, of geen taal als ik de woorden niet vind.

Op welke manier is jullie sound geëvolueerd?

Siebe: Ik heb het gevoel dat we momenteel veel meer ruimte creëren om te experimenteren, om zo te ontdekken waar onze sound ons verder kan leiden. Daarnaast waren onze eerste nummers ook vrij akoestisch gericht, ook al omdat we maar me twee waren. Met de tijd gingen we ‘prutsen’ met programma’s als Ableton, waardoor de elektronische component aan belang won. Nu Jolan en Bert er zijn bijgekomen begint alles wat meer in zijn plooi te vallen, ontplooit er zich een heel ambient, elektronisch universum en kunnen we eindelijk grooven.

Bert: Ik vind het heel boeiend om op zoek te gaan naar een unieke kleur, die bij onze muziek past. Tegenwoordig is er een overvloed aan beats voor handen. We kiezen er dan ook bewust voor om onze beats zelf te maken from scratch. We gebruiken daarvoor de meeste gekke voorwerpen om bijvoorbeeld een originele snare en kick te creëren. Live vul ik deze aan met gekke percussie-instrumenten, die Jolan bewerkt met elektronische effecten. Dit maakt de grooves lekker organisch en daar houden we van.

Jolan: Ik heb wel het gevoel dat we de juiste mensen hebben gevonden met elk hun eigenheid en sterktes. Dat maakt het schrijfproces erg boeiend.

Siebe: Ik moet wel zeggen dat het voor mij persoonlijk de eerste keer is dat ik muziek maak, waarvan ik het einde van onze mogelijkheden niet kan inschatten en we op iets zitten wat ik zelf nog niet gehoord heb en wild van wordt. Er is niet echt een referentiekader, maar toch voelt alles erg organisch aan.

Er is misschien geen echt referentiekader, maar zijn er bands die jullie hebben beïnvloed?

Jolan: Ik denk dat wij allemaal naar heel verschillende muziek luisteren en die verschillende smaken brengen we samen in één geheel. Ik vind het wel moeilijk om één artiest te noemen dat als referentiekader dient.

Bert: Wat ons in de kern verbindt, is dat wij allemaal een breed smakenpallet hebben qua muziek. Dat gaat van klassieke muziek tot meer poppy dingen. Met Ão proberen we die smaken samen te brengen in iets dat fris en vernieuwend klinkt.

Brenda: Het is zoals Jolan zegt niet eenvoudig om één artiest als gemeenschappelijke deler te noemen, maar we hebben elk onze idolen. Zo kijk ik bijvoorbeeld op naar Sevdaliza. Zij bezit een duisternis die mij enorm aanspreekt en ook de problematieken waarover zij zingt resoneert met wat ik denk en voel. Ik denk dat we allemaal wel fan zijn van FKA twigs. Zij is een artieste die veel verschillende invloeden mengt en dat is nu net iets wat wij ook doen.

Welke obstakels zijn jullie als jonge band al tegen gekomen?

Brenda: Waar we mee hebben geworsteld, is de manier waarop we onze muziek live kunnen brengen. Op welke manier moeten we ons presenteren op een podium? Je moet weten dat je op een podium niet alleen wordt beoordeeld op de muzikale kwaliteiten, maar dat mensen ook kijken naar hoe je je gedraagt en hoe je er uit ziet.

Siebe: We werden al gedraaid op Studio Brussel, Radio 1 en Klara. Een heel diverse scale aan zenders, waardoor je soms het gevoel krijgt dat je nergens bij hoort. Daardoor ga je soms wel dingen denken van als ‘hoe moeten we ons nu profileren?’.

Bert: Ik ben er eigenlijk bij gekomen nadat ik Ão op de Zevende Dag zag spelen. Ik was overdonderd door de sound en stuurde niet veel later een bericht naar Jolan. Twee weken later hielden we een videocall, waarin ik te horen kreeg dat de rest het wel zag zitten met mij erbij. Vanaf het begin heb ik het gevoel dat alles heel organisch verloopt. Ik denk dat we niet altijd alles moeten uitzoeken en dat het op bepaalde vlakken gewoon beter is om je gevoel te volgen.

Brenda: Je zou kunnen stellen dat we soms keuzes hebben gemaakt die ook heel verkeerd konden uitdraaien. Een voorbeeld daarvan is Bert erbij nemen. We hadden al een reeks concerten vastgelegd met hem, zonder hem ooit in het echt te zien. Voor hetzelfde geld klinkt en klikt het niet, maar we kunnen stellen dat die toevoeging bijzonder goed is uitgedraaid.

Jolan: Om even in te pikken op wat Brenda in het begin zei. De manier waarop we overkomen is sterk afhankelijk van de setting waar we spelen. Onze sound is vrij donker van kleur, waardoor onze muziek misschien beter zal aanslaan in een zaal dan op een podium buiten. Al moet ik zeggen dat we ons overal wel amuseren op een podium. Of dat nu binnen of buiten is, dat maakt weinig uit.

Op welke zaken zijn jullie als band het meest trots?

Brenda: De overwinning van Sound Track 2021 is ongetwijfeld een van de hoogtepunten. Daardoor krijgen we enorm veel kansen op vlak van professionele ondersteuning, showcases en opnamesessies.

Siebe: Ik denk dat we trots mogen zijn op hoe vloeiend alles verloopt. Dat gaat van het maken van muziek tot de aandacht die we krijgen van verschillende media. Daardoor krijg je het gevoel dat mensen appreciëren waar je mee bezig bent en dat motiveert ons nog meer.

Bert: Er was een artikel van Dansende Beren dat ons alle vier had aangegrepen op een positieve manier. Daarin stond er heel wat informatie die overeen kwam met hoe wij ons voelen bij onze muziek en wat we trachten te bereiken. Het voelt gewoon goed als hetgeen wat wij willen brengen ook aanslaat bij het publiek. Daarnaast ben ik gewoon dankbaar dat wij elkaar hebben gevonden en dat wij op een heel fijne manier kunnen samen werken.

Brenda: Waar wij ook heel dankbaar voor zijn, is het feit dat we ‘Artists in Residence’ zijn in Het Depot. Daardoor kregen we veel kansen en hadden we plots een vaste ruimte ter beschikking waar dingen konden ontstaan. Zonder die plek was er letterlijk geen plaats voor Jolan of Bert, want we repeteerden op Siebes kot.

Wat brengt de toekomst nog voor jullie?

Jolan: Door corona zijn er jammer genoeg weer enkele shows geannuleerd of verplaatst, maar als alles goed loopt dan zal je ons op een podium zien in 2022. Daarnaast zijn we volop bezig met het schrijven aan nieuwe nummers. Wat daar dan van komt, dat zien we dan wel.

Siebe: Er zijn enkele leuke shows gepland. Normaal gezien spelen we voorprogramma’s van Meskerem Mees en Lina_Raül Refree. Die laatste is een obscure fado-zangeres, daar ben ik wel benieuwd naar. Het is sowieso de bedoeling om in de nabije toekomst nieuwe muziek te releasen. Het is een doel om enkele nummers af te werken en daaruit een single uit te brengen, maar daar staat absoluut geen tijdsdruk op. Ik moet wel zeggen dat het enorm praktisch is om Jolan erbij te hebben. Hij studeert namelijk Muziekproductie in het KASK en is de creatiefste soundwizard die ik ken. Het maakproces loopt daardoor vrij gelijk met het opnemen, waardoor we van het begin veel kunnen manipuleren en de gekste kanten uit kunnen gaan.

Welke dromen hebben jullie als band voor ogen?

Siebe: Zeven Grammy’s winnen en viral gaan op TikTok.

Brenda: Wij vier, een twee uur durend Ão concert. Volledig in eigen handen: muziek, licht, kostuum, … Een totaalplaatje, een verhaal. Met een vol en warm publiek.

Siebe: Ik vind dat nu al vrij bizar om te zien dat mensen soms meezingen met een nummer van ons. Het lijkt me dan nog zotter om ergens in het verre buitenland te gaan spelen en te zien dat er ook daar mensen zijn die je muziek kennen.

Fan van Ão? Volg hen op Facebook, Instagram en Spotify

Morgen stellen we de volgende ‘Grote Beer Van Morgen’ aan je voor.

De Grote Beren Van Morgen 2022:

Maandag 3/1 – BLUAI
Dinsdag 4/1 – Dishwasher_
Woensdag 5/1 – Bobbi Lu
Donderdag 6/1 – Porcelain id
Vrijdag 7/1 – Wet Leg, Sad Night Dynamite, Steam Down en Tora-I
Maandag 10/1 – Stay Idle
Dinsdag 11/1 – Ão
Woensdag 12/1 – Judith Kiddo