Goldband @ Lotto Arena: Makers van de nacht

Het succes van het Haagse trio lijkt maar niet te stoppen. Vooraleer Boaz Kok, Karel Gerlach en Milo Driessen het goed en wel beseften, stonden ze op Lowlands te performen voor 15.000 uitzinnige festivalgangers. Bij ons mochten ze hun Betaalbare Romantiek verspreiden op Rock Werchter, Tomorrowland en Pukkelpop. Eens ze vorig najaar de Ancienne Belgique en De Roma pijlsnel uitverkochten, deden de boys van goud een gooi naar de middelgrote arena’s. Goed voor 34.000 verkochte tickets (twee keer de Lotto Arena en drie keer AFAS Live) is Goldband een absolute recordhouder. Al dat hard labeur werd erkend door het winnen van de Nederlandse Popprijs 2022, drie Edisons en ook “Stiekem” dat blijft hangen in de hitlijsten. Deze zomer zijn de ex-stukadoors weer overal van de partij, maar eerst komen ze de Lotto Arena afbreken om ze daarna weer netjes aan elkaar te pleisteren.

In plaats van een voorprogramma of dj de Lotto Arena klaar te laten stomen voor een botergeile avond, koos Goldband ervoor om het publieks geduld twee uur op de proef te stellen. Glimpen van een catwalk, reuzenrad en een verhoogd zijpodium maakten duidelijk dat de Hagenezen geen genoegen namen met enkel werk. Stipt om negen uur luidde de metronoom van “Ik Zie Je” Goldbands allereerste stadionshow in. Uitgedost in Matrix-stijl en met trancy lichten begon de set ietwat bevreemd, alsof we naar een newwaveband stonden te kijken. Wanneer ze alle drie de catwalk bestormden, kreeg het dak zijn eerste scheuren. Van het middenveld tot aan de bovenste twee ringen was iedereen van zins om er een bruisend feestje van te maken. Door de grootschalige productie ontbrak het bandgevoel een beetje. Meesterproducer Wieger Hoogendorp moest genoegen nemen met de linkerflank, maar wanneer de duivel uit de doos kroop, rockte hij de zaal kapot.

Ondanks dat we de band al meerdere keren zagen, werd opnieuw duidelijk dat het publiek een belangrijke factor is tot een geslaagd Goldband-optreden. De dansmoves tijdens “Ja Ja Nee Nee” waren iets minder, maar wanneer Gerlach uit het publiek een hartjesballon ter hand nam, leidde de single live een nieuw leven. Voorts werd er qua interactie nagedacht over elk klein detail. De fluobandjes voor het middenveld zorgden ervoor dat de fans één waren met de neon lichteffecten. Bovendien draait Goldband eveneens om kwetsbaarheid. De drie simpele jongens waren naar eigen zeggen nu ‘drie simpele artiesten’. Toen ze gezellig op een maagdelijk witte bank “Kinderwens” speelden, was die bescheidenheid nergens meer voor nodig. De zesduizend enthousiastelingen hadden vanavond maar één missie: de langste concertnacht van hun leven beleven.

Bovendien leek het erop dat Goldband zich aan het klaarmaken is voor een volgend hoofdstuk. De livegroep was uitgebreid met een nieuwe bassist en we kregen ook de première van een kersverse single over drugsproblematiek. Ondanks dat Milo’s openbare coke gebruik een storm in een glas water was, was het even bittere ernst. Drugs en andere illegale pepmiddelen maken nu eenmaal deel uit van de muziek- en entertainmentindustrie. Door er een oprecht nummer over te schrijven, liet Goldband ons hart dubbel zo hard branden. Verder passeerde de Amsterdamse protestzangeres Sophie Straat het podium om met “Tweede Kamer” mannelijke politici lik op stuk te geven. Binnen zo’n professioneel kader boette de track wat in aan slagkracht, maar de ska-elementen zetten andermaal onze dansbenen aan het werk. Het blijft echter een gave om maatschappelijke problemen te verpakken in catchy liedjes.

Tijdens elke track door werden we ook half doof door al het gefluit in de zaal. De Goldband-mania lijkt nu definitief bevestigd te zijn. Van het Scheveningse strand tot Antwerpen: niemand ontkwam vanavond aan de groep zijn gevoel voor eighties geïnspireerde melodieën. De “Hotel California”-cover bood echter weinig meerwaarde aan de set, maar toen Hoogendorp en Kok samen stonden te soleren, viel het niet meer te betwisten hoe muzikaal sterk deze bende is. Niet dat de boys van goud zich ene moer aantrekken van cynische critici, want iedereen gaat hartstikke dood. Ja, jij ook! Het rock-/disco-anthem “Requiem” sloeg wederom nagels op koppen.

Naar het einde toe werd de Lotto Arena een ravetempel waar tonnen oestrogeen en testosteron versmolten tot één amalgaam van liefde. Culthit “Mijn Stad” knalde heftig uit de boxen en een bende vaandelwaaiers jutte de massa extra op. Vol dankbaarheid was “Witte Was” het eerste bisnummer. Vanaf de backstage liet Goldband het eerste refrein over aan de fans die elk woord foutloos zongen. Het dak vloog er pas echt af toen “Psycho” de laatste druppels zweet uit ons lichaam perste. De securitymensen zaten wellicht met de handen in het haar toen Gerlach en Driessen een verre aanloop namen en in het publiek doken. Daar waar we eerst dachten dat Goldband zenuwachtig zou zijn voor zo’n grote zaal, was de groep goed gerodeerd en omarmden de bandleden hun sterrenstatus. Doordat elk lid terstond zijn solomomentje kreeg, zagen we eveneens een hechte vriendengroep die niet alleen ons, maar in eerste plaats zichzelf wilde entertainen.

Goldband speelt vandaag (11/03) opnieuw voor een uitverkochte Lotto Arena. Volgende week (17, 18, 19/03) doen ze driemaal hetzelfde in AFAS Live. Tijdens de lente- en zomerperiode kan je ze zien op Paaspop (08/04), Kingsland (27/04), Oerrock (18/05), CORE (28/05), Dauwpop (03/06), Best Kept Secret (10/06), Central Park (17/06), Werchter Boutique (17/06), Pinkpop (18/06), Concert at SEA (22/06), Indian Summer Festival (24/06), Cactus Festival (07/07), Lokerse Feesten en Suikerrock (04/08).