AlbumsFeatured albumsRecensies

The Chats – GET FUCKED (★★★★): Het gaspedaal volledig ingeduwd in de hoogste versnelling

De laatste tijd krijgen we heel wat gedonder van down under door onze oren geblazen. Onlangs brachten Beddy Rays en Dune Rats nog een nieuwe plaat uit, terwijl Amyl And The Sniffers de Hella Mega tour in het Sportpaleis mochten openen. Om nog maar te zwijgen van al dat ander lekkers dat van de andere kant van de aardkloot overgewaaid komt, zoals King Gizzard & The Lizard Wizard, Fidlar, tot zelfs Courtney Barnett. Met The Chats krijgen we echter de hoofdschotel gepresenteerd, voorzien van een goeie dosis punk. Wie hen de afgelopen tijd aan het werk zag in België, in de Botanique of op Rock Werchter, weet dat dit trio een liveband pur sang is.

The Chats is het soort band waarvoor je toch even je tijd dient te nemen. Op het eerste gehoor kunnen de jongens een beetje gemeen, hard en zelfs ongenuanceerd overkomen. Dat is zeker de indruk die ze tot nu toe hebben gemaakt, met hun nogal oud klinkende punk. Toch zijn ze erin geslaagd hun publiek uit te dagen met hun persoonlijkheid en eigenwijze visie die maar één richting kent: recht vooruit.

Zoek vooral niet naar akoestische gitaren of een rustpunt op dit album; je zoektocht zal overbodig en hopeloos zijn. GET FUCKED kletst 13 snedige en vuurspuwende nummers in je gezicht die samen net onder het halfuur afklokken. Zelfs wanneer ze balanceren op de grens waar streetpunk overgaat naar hardcore, schakelen ze probleemloos over op klassieke rock uit de jaren zeventig. Dit is een band die Kiss altijd op hetzelfde met pis besmeurde voetstuk heeft geplaatst. Een echte punkband uit de oude doos die zich perfect thuisvoelt wanneer de pinten in het rond vliegen. Maar tevens zich volledig bewust is van zijn inherente belachelijke macho-houding. Zo lacht zanger/bassist Eamon Sandwith in opener “6L GTR” met het alfamannetje dat graag uitpakt met snelle wagens, maar er eigenlijk helemaal niks van kent. De tekst onderstreept maar al te duidelijk dat The Chats graag humor doorheen hun teksten verweven.

In maart dit jaar kregen we het eerste voorsmaakje van GET FUCKED in de vorm van “STRUCK BY LIGHTNING”. Misschien is dit wel het nummer dat alle sterktes blootlegt waarom deze band zo een steile opmars optekent. De zang is verschroeiend en luid, de gitaren rammelen en je voelt de snaren afzien. Nooit valt het nummer stil en ze creëren echt een stevig punkgeluid. Maar de achtergrondzang zorgt voor een speciaal extraatje en een catchy refrein maakt het geheel volledig af. Wanneer je beseft dat dit echt een straf nummer is, is het alweer gepasseerd en ben je alweer bij het volgende nummer aanbeland.

Mocht “PANIC ATTACK” een brood zijn, het kwam gesneden terug, zo scherp zijn ze. Een eentonige drumaanslag wordt vervoegd door een simpel baslijntje dat doorheen het nummer weerklinkt. Het refrein snijdt letterlijk alles in gort. The Chats klinkt hier als een punkband uit de eerste golf die de wereld aanschouwde eind de jaren ’70. Toch slagen ze erin om een simplistisch nummer nog een andere kant te laten uitgaan en voegen ze nog een stukje rock ‘n’ roll toe, allemaal in een tijdsspanne van net twee minuten. Een trucje dat ze ook opvoeren tijdens “TICKET INSPECTOR”: een eenvoudig basriffje opent en we krijgen een typisch punknummer te horen en plots gooit de rockabilly geschoolde gitarist Josh Hardy er een leuke solo over die het geheel een eigen gezicht bezorgt.

De teksten zijn meestal grappig en behandelen alledaagse thema’s zoals paniekaanvallen of problemen met je treinticketje. Toch gaan deze geregeld door het leven als metaforen voor de universele problemen. The Chats presenteren een soort vervolg op hun grootste hit “Smoko” met “THE PRICE OF SMOKES”, een nummer dat naar verluidt al een paar jaar in de wachtrij staat, maar waarvan de release perfect getimed is nu de inflatieangst heel aanwezig is. Cruisend op een gestage, post-punky basgroove, met Hardy’s leads uitgerekt tot een psychedelisch uitstrijkje, herhaalt Sandwith de regel: ‘The price of smokes is going up again/I could already barely afford my rent’ en hij klinkt serieus verscheurd door de keuze tussen sigaretten of onderdak. Met bijna vier minuten is het veruit het langste nummer van het album en mag je gerust stellen het meest experimentele ook. Op spelende wijze kaarten The Chats de wereldproblemen aan en merk je na verscheidende luisterbeurten dat er meer diepgang in GET FUCKED zit dan eerst gedacht.

Get Fucked is alles wat je wilt van een The Chats-album: snel, grof en geladen met meer direct citeerbare Aussie-idiomen dan Crocodiles Dundee en Hunter bij elkaar. Op het eerste gehoor lijken ze één van de 13 bands in een dozijn, maar wanneer je dieper gaat luisteren hoor je een band die zowel muzikaal als tekstueel de juiste snaar weet te raken. Ze leveren een plaat af die deze complexe tijdsgeest perfect weet te beschrijven.

Wie de echte kracht van The Chats wil voelen, moet zich naar één van hun optredens reppen. Het toeval wil dat ze net deze week een nieuwe Europese tour hebben aangekondigd. Volgend jaar op 29 mei zullen ze Trix in Antwerpen onveilig maken; wij staan alvast op de eerste rij.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

Related posts
InstagramLiveRecensies

Queens of the Stone Age @ Sportpaleis: Keizer te rijk

Josh Homme is een man van vele talenten. Helaas zaten de laatste jaren hem niet mee. Zijn (v)echtscheiding met Brody Dalle werd…
InstagramLiveRecensies

Graspop Metal Meeting 2023 (Festivaldag 3): Surf and Turf

Ondanks dat iedere dag van Graspop nagenoeg volledig uitverkocht is, was het op zaterdag toch beduidend drukker dan de voorgaande dagen. De…
Features

Voorbeschouwing Graspop Metal Meeting 2023: Tussen heden en verleden

Nipt twee weken voor het grootste metalfestival van de Benelux van start gaat, zette de organisatie de puntjes op de ‘i’. De…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.