2020FeaturesInstagramUitgelicht

De 40 beste ep’s van 2020

Sheafs – Vox Pop

SHEAFS. We schrijven het om deze recensie te beginnen in hoofdletters omdat de groep het verdient. Vox Pop is de eerste ep van dit vijftal uit Sheffield en wat een prestatie hebben ze hiermee geleverd. Het is meteen een van de beste ep’s die het afgelopen jaar verscheen en dat is vooral te danken aan de durf en pretentie waarmee het resultaat wordt afgeleverd. De band brengt een politieke boodschap met zich mee, maar weet vooral een stem te zijn voor de jonge generatie. De productie was in handen van Tarek Musa (Spring King) en je hoort zijn hand in deze plaat. Elk nummer heeft een refrein dat ge snel meebrult, maar is toch gewaagd genoeg om niet cliché te klinken. De ep verscheen begin maart, dus de band kon nog op de valreep van de lockdown een releaseshow doen. Naar het schijnt was dat die de moeite, dus we kunnen alvast niet wachten om ook eens samen met hen te knallen. “Care Less” zingt de band nog op het einde, maar na Vox Pop moet iedereen net meer geven om deze groep.

Shygirl – ALIAS

De minst schuchtere ep van het jaar komt van de artieste met de schuchterste naam van alle artiesten. Shygirl ontwikkelde zich de afgelopen jaren tot de nieuwe cyberrap-heldin en blinkt steeds meer uit dankzij baanbrekende popproducties. ALIAS is een overrompelend project met uitdagende teksten en lustgevende beats die alle kanten uitgaan. Voorspelbaarheid en deugdzaamheid zullen we dankzij deze zeven nummers nooit meer verwachten van de Britse popprinses, die naar eigen zeggen nog heel wat te bieden heeft in 2021. “SLIME”, “BAWDY” en “FREAK” zijn niet alleen ontzettend luidruchtig maar bieden vooral bakken edge en een gezonde portie weirdness. De prijs voor meest geschifte project zou ALIAS op elke prijsuitreiking kunnen binnenrijven.

Sinead O’Brien – Drowning in Blessings

Ze is afkomstig uit Limerick en creëert poëtische rock. Sinead O’Brien combineert reeds enkele jaren rockmuziek met gesproken teksten (die soms richting zang gaan) waardoor er een gedurfd geheel ontstaat. In september bracht de artieste een ep uit waarvoor ze samenwerkte met Dan Carey, die eerder al in de studio zat met Kae Tempest en Fontains D.C.. Zo krijgen we op “Fall With Me” een afwisseling te horen tussen experimentele gitaargeluiden en standaard akkoorden, terwijl we tekstueel mooie woordkeuzes en prachtige zinsconstructies naar het hoofd krijgen geworpen. De meest diverse ep is Drowning in Blessings niet, maar O’Brien laat op haar meest recente wapenfeit wel haar talent zien.

Skullcrusher – Skullcrusher

Tien minuten, meer heeft Helen Ballentine niet nodig om zichzelf als Skullcrusher op de indieradar te zetten. Niet met deathmetal zoals de naam zou doen vermoeden, maar met fijnzinnige indiefolk die in het zog van Phoebe Bridgers, Tomberlin en Lomelda opnieuw hoge toppen scheert. “Day of Show” kruipt langzaam onder je huid en “Place/Plans” kabbelt rustig vooruit terwijl het je oren masseert. “Trace” daarentegen zwelt met nerveuze piano’s en scherpe gitaren tot grote proporties aan, tot Helen zich afvraagt wat het nog waard is. ‘If I get up will it be worse? If I stay here what is that worth?’ Aan emotionele maturiteit en muzikaal potentieel heeft Skullcrusher duidelijk geen gebrek op haar gelijknamige debuut-ep. Haar eigenheid moet ze nog wat zoeken, maar ondertussen heeft Helen Ballentine alvast een handvol ijzersterke songs bij elkaar geschreven.

Soccer96 – Tactics

Een ep moet niet altijd veel nummers bevatten om een grote indruk na te laten, en dus besloot Soccer96 op zijn ep drie nummers te zetten. Het zijn wel lijvige werken, want geen van de drie klokte onder de vijf minuten af. Soccer96 bestaat uit dezelfde artiesten als The Comet Is Coming maar dan zonder brulbeer Shabaka Hutchings. Zijn rol werd op deze ep ingevuld door Alabaster DePlume en het resultaat is een meer trippy, psychedelisch jazz-plaatje geworden. Opener “I Was Gonna Fight Fascism” zet meteen de toon met een repetitieve synth en al even repetitieve tekst. “Children Will Dance” zet dan weer het meer kosmische aspect van de muziek in de kijker, waardoor je al snel zin krijgt om te dansen. Afsluiter “Buy It” zorgt voor een chaotisch desolaat einde. Tactics EP is van begin tot eind een boeiend project dat fans van kosmische jazz wel zullen appreciëren.

Tkay Maidza – Last Year Was Weird, Vol. 2

De 23-jarige Tkay Maidza uit Australië had er in 2018 al een Last Year Was Weird-project opzitten, maar dit jaar heeft ze nog meer recht van spreken. 2020 wás oprecht een gek jaar en we zijn meer dan blij dat we het eindelijk achter ons kunnen laten. Hetzelfde geldt natuurlijk niet voor Tkay. Haar hiphop zweeft heerlijk tussen alternatief en pop, wat dit keer resulteerde in een enorm diverse ep. “Awake” met JPEGMAFIA behoort tot een van de ruigste singles van dit jaar, terwijl opener “My Flowers” ons elke keer opnieuw vrolijk aan de zomer laat terugdenken. Niet aan die van 2020, welteverstaan.

Troye Sivan – In a Dream

Twee jaar na zijn tweede langspeler keerde Troye Sivan eerder dit jaar terug met een ep’tje. Op een handvol nummers neemt de muzikant ons mee in zijn turbulente leven. Nummers als “Take Yourself Home” zijn net iets experimenteler dan we van Sivan gewoon zijn, maar vallen net daarom meer in de smaak. Doorheen In a Dream komt de muzikant verschillende keren verrassend uit de hoek en daarnaast is er met bijvoorbeeld “Easy” ook ruimte voor een iets normalere, catchy popsong. Ondanks dat er goed gedanst kan worden op verschillende nummers, hangt er toch een melancholische sfeer doorheen de ep. Lang duurt In a Dream niet, maar kwaliteit van de nummers gaat uiteraard boven kwantiteit, en dat eerste is hier zeker aanwezig.

Why Bonnie – Voice Box

Het is een talent om ep’s uit te brengen zonder ook maar één keer aan een album te denken. Why Bonnie verscheen in 2018 met twee ep’s op de radar en daarna werd het stil. Dit jaar volgden ze die twee ep’s op met nog een ep onder de titel Voice Box. De groep uit Austin speelt met deze derde wel in een hogere klasse dan de voorgaande plaatjes en dat hoor je duidelijk. De dromerige indierock komt iets meer naar voren en we horen iets meer cinematische geluiden naar voor komen. Dat “Bury Me” nog tamelijk braaf begint, hoeft geen probleem te zijn voor het vervolg van de ep. De titeltrack bijvoorbeeld spreekt zich duidelijk uit over seksisme en “Athlete” laat zelfs enkele gitaren gieren. Een boeiende, diverse ep die toont dat Why Bonnie weet waar ze heen wil.

Yung Mavu – By Any Means

Yung Mavu is een van de spraakmakendste Belgische hiphoppers van het moment en dat onderstreepte hij in oktober met de ep By Any Means. De iets commerciëlere weg die hij met Matter of Time was ingeslagen, keert hij op het zeven nummers tellende nieuwe project de rug toe. De focus van Mavu ligt opnieuw iets meer op de raps en de de flows met een aantal echte bops tot gevolg. Vooral “By Any Means”, “Scorpio” en het verrassend eerlijke “October Baby” maakten indruk en toonden een veelzijdige en ambitieuze artiest. Als Yung Mavu en zijn team op dit elan verder blijven groeien, zal de oogst in 2021 nog voortreffelijker zijn!

Zeal & Ardor – Wake of a Nation

Zeal & Ardor verraste een aantal jaren geleden de metalwereld met een vreemde combinatie van black metal en gospel. Manuel Gagneux is het brein achter deze band en de Black Lives Matter-beweging was het uitgelezen moment om met de ep Wake of a Nation op de proppen te komen. De eerste nummers “Vigil” en “I Can’t Breathe” konden tellen als statement, maar het was toch weer vooral de single “Tuskegee” die ons wederom met de mond vol tanden laat staan. Het vocale bereik van Gagneux is nogmaals opgevoerd en ook muzikaal worden er weinig compromissen gezocht. Wie dacht anno 2013 dat dit een eenmalig iets was, wordt in 2020 weeral verrast met een mooi plaatje black metal en Afro-Amerikaanse spirituals waarvoor 2020 helaas de ideale voedingsbodem bleek.

Een afspeellijst met de beste liedjes per ep kan je hieronder vinden.

Deze ep’s werden gekozen en geschreven door Simon Meyer-Horn, Niels Bruwier, Robbe Rooms, Jan Kurvers, Anne-Leen Declercq, Maxim Meyer-Horn, Antoon Derijcke, Lucas Palmans, Ann Mulleman, Lyra Lambert, Jonas Rombout, Simon Proost, Rik Bontinck, Wouter Vandeweyer, Jasper Verfaillie en Baldwin Verhoeven.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Peet - "Toucher du bois"

Ok Ok, het gaat heel goed  met Brusselse rapper Peet. Voor zij die nog niet van de man hebben gehoord: beginnen deed…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Ook The Kills, Pommelien Thijs, Miles Kane, Dimension en meer naar Pukkelpop 2024!

Aan een ongezien recordtempo vlogen de Pukkelpop-tickets begin deze maand de deur uit. Het mag duidelijk wezen dat het festival op de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single King Hannah - "Big Swimmer" (feat. Sharon Van Etten)

Het gebeurde misschien allemaal een beetje onder de radar, maar in 2022 was King Hannah echt wel een revelatie. De band rond…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.