AlbumsRecensies

Roísín Murphy – Roísín Machine (★★★): Mag het een beetje meer zijn?

‘I feel like my story is still untold’, verkondigt Roísín Murphy aan het begin van haar vijfde soloalbum Roísín Machine en dat herhaalt ze nog eens aan het begin van funky “Murphy’s Law” over de helft van het album. Tijdens het gesprek dat we eerder deze maand met de Ierse zangeres hadden, vertelde ze ons al dat ze zich ervan bewust was zo nu en dan in herhaling te vallen. Gedurende datzelfde interview zei ze ook meerdere keren dat ze heel veel te zeggen heeft en dat tijd slechts beperkt is. We zijn benieuwd naar wat ze te zeggen heeft op haar nieuwe plaat.

De eerste tien jaar van haar muzikale carrière bracht Roísín Murphy door aan de zijde van Mark Brydon. Onder de naam Moloko bracht het toenmalige koppel een eerste album uit in 1995. Daarop werden dance, funk en triphop gecombineerd met zo nu en dan een portie humor. In 2003 liep niet alleen de relatie tussen Murphy en Brydon op de klippen, maar werd er met Statues ook een streep onder Moloko getrokken. Twee jaar later verscheen met Ruby Blue de eerste plaat waarop Roísín op haar eentje schitterde en daarop combineerde ze elektronische muziek met jazz en pop.

Reeds in 2012 uitgebracht, maar nu pas te vinden op een lp: “Stimulation”. Het album wordt ermee geopend en net zoals alle nummers die we de afgelopen maanden en jaren te horen kregen, klinkt de albumversie anders dan de single. Net zoals de meeste andere songs duurt ook de albumopener bovengemiddeld lang en zo beginnen we met een acht minuten durend streepje muziek waarin gelaagde elektronica langzaamaan evolueert. Slechts één keer wordt de kaap van vier minuten niet bereikt en dat bij “Incapable”. Het lied bevat naast een portie humor een lekkere beat en funky gitaar waardoor dansen ook hier een evidentie lijkt. Tijdens onze gezellige babbel vertelde de artieste ons dat ze dit in de jaren tachtig een dance-album zouden genoemd hebben, maar ook vandaag kan er gedanst worden op die jaren tachtig vibe.

Op Roísín Machine staan er eigenlijk slechts vier gloednieuwe nummers en “Kingdom of Ends” is er het eerste van. Doorheen dit lied wordt er met spanning gespeeld en in grote lijnen neemt deze toe naarmate het einde nadert. Op het einde geen grote drop, maar een anticlimax aangezien de opbouw nergens heen gaat. De songs gaan vaak in elkaar over, dus hier lag een mogelijkheid om het met een stevige beat te laten beginnen en zo had bijvoorbeeld “We Got Together” hier prachtig op kunnen aansluiten. Ook dit kregen we nog niet eerder te horen, maar de strijkers aan het begin doen ons wel denken aan single “Narcissus“. Beide nummers zijn opnieuw uiterst dansbaar en die tweede vormt samen met het fenomenale “Jealousy” een geweldige climax. De rasechte partysong met opnieuw een lekker baslijn en funky gitaar doen ons enkele decennia terugkeren in de tijd en dat met onze dansschoenen en een glitterpak aan.

De eerder vermelde lange opbouw tijdens “Kingdom of Ends” bouwt op naar een a capella intro voor “Something More”. De intro is beter dan het begin van de singleversie en ook het einde valt hier meer in de smaak, maar tussenin bleef alles zo goed als hetzelfde. “Something More” schiet wat tekort op vlak van energie en passie. Het is te traag om op te dansen en bevat wat zwoele accenten, maar niet genoeg om dat gevoel helemaal over te brengen. Het voelt aan alsof Roísín Murphy zelf niet goed wist waar dit lied heen moest en ook bij “Game Changer” duikt deze gedachte op. Van het handje vol nieuwe tracks is dit allicht de zwakste.

In de aanloop naar het album wisten niet alle singles ons even hard te smaken en dat geldt ook voor het door de jaren tachtig geïnspireerde album als geheel. Doordat sommige aspecten al dan niet letterlijk terugkeren voelt Roísín Machine in ieder geval wel aan als een samenhangend geheel, waar er bovendien naar een climax wordt gewerkt. Meer dan eens wordt het langdradig en een aantal tracks laten ons vrijwel koud, terwijl we op anderen dan weer onze dansschoenen zouden verslijten. Over het algemeen is Roísín Machine wel een goed album, maar toch mocht het hier en daar ook ‘something more’ zijn.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

1197 posts

About author
braaf zijn hé
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Róisín Murphy @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Feestje in een verkleedkoffer

Met haar nieuw album Hit Parade onder de arm zakte Róisín Murphy af naar Brussel. Na passages in de Ancienne Belgique pakte de Ierse…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Sum 41, Avril Lavigne, Snow Patrol, dEUS en 7 anderen voor Rock Werchter 2024!

Rock Werchter pakte eerder al uit met drie headliners: Foo Fighters, Dua Lipa en Måneskin. Vandaag komen daar maar liefst elf nieuwe…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Róisín Murphy - Hit Parade (★★★½): Fris en divers, maar geen voltijds feestje

Vijftig is ze intussen al, maar de Ierse Róisín Murphy klinkt nog steeds even fris en jeugdig. Zo bewees ze eerder deze…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.