Als je bang bent dat we weer een alinea gaan vol spuien met lof over Australische punk, vrees niet: alinea twee staat hier vlak onder. Goed, Australische punk dus. Ben je liefhebber van alles wat piept, kraakt en scheurt, dan was het nieuwste album van Vintage Crop er overlaatst eentje dat niet in je platenkast mag ontbreken, om nog maar te zwijgen over de geweldige staaltjes razernij die The Chats en Cable Ties eruit persten in maart dit jaar. A. Swayze & The Ghosts mag zich met haar debuutalbum ongetwijfeld rekenen tot dat impressionante lijstje aan albums die het punkjaar reeds kleur gaven, en dat komt niet bepaald onverwacht. Het Tasmaanse viertal wist in 2017 voor het eerst wat aandacht te oogsten met haar zelfgetitelde ep, toen nog redelijk generieke maar desalniettemin krachtige garagepunk. Het rauwe kantje dat A. Swayze & The Ghosts daar van zichzelf toonde zagen we op een volwassenere manier terugkeren in de singletjes die nu al bijna een jaar lang uit de lucht komen te vallen, al is het album nu eindelijk daar. Paid Salvation heet het, en of het een kanjer is.
Compositorische hoogstandjes moet je niet in de richting van punk zoeken, weet de band. Op “It’s Not Alright” wordt de sloopkogel dan ook meteen door de woonkamer gejaagd, allemaal onder leiding van een gejaagde, vettige riff die je eraan herinnert dat drie akkoorden en een bak goesting alles zijn wat je nodig hebt om te boeien. Eerste knaller achter de rug, nu begint uitdaging twee: niet in herhaling vallen. “Suddenly” ontwijkt die val alvast perfect en schudt je tegelijk nog eens goed door elkaar ook. De snelle baslijn eist hier de hoofdrol op en geeft het nummer pit, terwijl frontman Andrew Swayze al zijn charisma in de strijd gooit in aanloop naar de spijkerbom die “Nothing Left To Do” heet. Alle overbodige complexiteit gaat hier overboord en maakt plaats voor een oerklassieke punkriff die zich een strak seventieskarakter toe-eigent. Het is makkelijk een van de agressiefste nummers op het album, eentje dat live ongetwijfeld tot wilde duw- en trekpartijen leidt.
Een punkplaat zonder een beetje rebellie kan niet, weet ook Andrew Swayze. “Connect To Consume” is een aanklacht tegen de manier waarop we tegenwoordig ons leven doorbrengen op het internet, begeleid door een set gitaren die netjes het midden opzoekt tussen woesternij en catchiness. Het werkt, en dat geldt ook voor titeltrack “Paid Salvation”. Van de urgentie waarmee Swayze hier zijn stem aan gort schreeuwt tot de atonische akkoorden die de revue passeren, het postpunknummer ademt pessimisme en duisternis: ‘God’s not here!’, klinkt het, en we geloven het ook.
Klinkt dat allemaal wat te zwaar voor je? Gelukkig staan “Mess Of Me” en “Rich” nog op het programma. De aanstekelijke refreinen en impulsieve schreeuwtjes trekken je meteen aan boord, terwijl de verrassende complexiteit van de nummers vermijdt dat de boel te repetitief wordt. Het is een kunst op zich, nummers schrijven die ingewikkeld zijn, maar puur en krachtig overkomen bij de luisteraar. Neem nu “News”: een vlijmscherpe klacht aan het adres van de massamedia, maar begeleid door een dijk van een gitaar-en-baspartij die de weg van de minste weerstand kiest – recht vooruit.
Het is niet al goed nieuws dat de klok slaat, jammer genoeg. “Beaches” en “Marigold” laten, ondanks hun krachtige sound, de spanningsboog wat verslappen met voorspelbare akkoordprogressies en een overdreven zin voor dramatiek die in de context van het album gewoon niet werkt. Misschien wel daarom klinkt “Cancer” zo verfrissend. Met de versplinterde punch van een drummachine maakt A. Swayze & The Ghosts van de ritmesectie haar krachtigste wapen dat een bikkelharde, interne strijd levert met de steekvlam van een riff die een halve minuut later de boel in de fik steekt. De brandweer was duidelijk on smoko, en dus ontploft ook “Evil Eyes”: tien kilo buskruit met een verdraaid kort lontje. Geen trein aan gitaareffecten hier, maar een heerlijk rauw en recht voor de raap punknummer dat niets meer uitstraalt dan: ‘We doen hier gewoon onze boerengoesting’.
Down Under weten ze hoe punk in elkaar zit. We weten dat je het beu gehoord bent, maar zolang verbluffende bands als die van Andrew Swayze de revue blijven passeren zijn we er nog lang niet over uitgepraat. De mannen hebben een knaller van een debuut op zak, vol prikkelende teksten en beenharde maar uitgebalanceerde instrumentatie, die de naam A. Swayze & The Ghosts op de kaart zetten.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
