© CPU – Senne Houben
De kans dat je de Britse band Nothing But Thieves al eens live hebt gezien of in de verte op een festival hebt gehoord, is groot. De vijfkoppige band streek al zo vaak neer in onze contreien, dat hij de weg naar de grote concertzalen en festivalterreinen intussen wel vanbuiten kent. Een halfjaar geleden stond de groep bijvoorbeeld nog in een volle Marquee op Pukkelpop, maar geen gebrek aan mensen die Nothing But Thieves nog eens live wilden zien, dat bewees de uitverkochte Lotto Arena. Het was dan ook de eerste keer dat de band haar nieuwste album Dead Club City zou voorstellen en wij waren op zijn minst gezegd benieuwd hoe dat zou klinken. Op die nieuwe plaat klonk de toegankelijke rock plots meer elektronisch en abstract, en gebruikten Conor Mason en co meer synths dan we gewoon waren. Een kleine stijlverschuiving dus, maar wij zagen in de Lotto Arena dat Nothing But Thieves nog steeds even rockend klinkt en haar reputatie van ijzersterke liveband hoog houdt, synths of niet.
Voorprogramma van dienst was de Britse garagepunkband Bad Nerves, bestaande uit mannen met een groter rock-‘n-rollgehalte dan de leden van Nothing But Thieves. De band vloog er meteen stevig in met aanstekelijke punkrocknummers als “Baby Drummer”, “USA” en “Can’t Be Mine”. Het publiek had duidelijk wat meer tijd nodig (we blijven dan ook bescheiden Belgen) om de dansspieren warm te maken. Frontman Bobby Nerves besefte dat zijn band (onterecht) nog niet veel bekendheid geniet in België, maar deed wel zijn best om te interageren met de zaal en niet zomaar een nummertje te brengen. Het enthousiasme groeide dan ook tijdens de set, te horen aan het applaus en te zien aan het voorzichtige bewegen van het middenplein. Toegegeven, de opstelling van de Lotto Arena met haar vele zitbalkons is niet de meest ideale voor een potje ruige punkrock. Toch slaagden de mannen van Bad Nerves erin om te doen waarvoor ze gekomen waren: ons opwarmen en herinneren dat ‘rock-‘n-roll lives, motherfuckers!’.
© CPU – Senne Houben
Tijdens het intermezzo na het voorprogramma konden we luisteren naar de zogenaamde Dead Club City Radio, een radiostation van de fictieve stad waarover het gelijknamige nieuwe album van Nothing But Thieves gaat. Het moet gezegd worden: van zulke terugkerende, muzikale rode draden houden wij enorm. Alsof we naar een echt radiostation luisterden, weerklonken enkele hits, hoorden we ironische reclame voor de merchandising van de band en kregen we als hele Lotto Arena zowaar een ‘Rickroll’ voor onze kiezen. Toen alle lichten uitgingen, bleef de radio spelen en vreemd genoeg hoorden we eerst nog “Gimme! Gimme! Gimme!” van ABBA. Daarna kondigde de radiopresentatrice de speciale gasten van de avond aan en liepen de mannen van Nothing But Thieves eindelijk op de tonen van een majestueuze muzikale intro het podium op.
Vanzelfsprekende opener van de avond was “Welcome to the DCC”, titeltrack van het album dat de Britten kwamen voorstellen. Hoewel Nothing But Thieves op die plaat zoals gezegd dus wat nieuwer en elektronischer klinkt, was daar live niet zoveel van te merken. De gitaren stonden even strak, de drums klonken even stevig en de bombastische stembanden van Conor Mason waren gesmeerd om er een avond vol toegankelijk rockplezier van te maken. Dankzij een juiste keuze om de traditionelere rocknummers van de nieuwe plaat zoals “Tomorrow Is Closed”, “City Haunts” en “Do You Love Me Yet?” te brengen, bevestigde de band dat een nieuwe sound niet meteen een hele ommezwaai hoeft te betekenen, maar gewoon een waardevolle toevoeging kan zijn aan een al kwalitatief repertoire. Het publiek bleek namelijk enthousiast tijdens de nieuwe nummers en frontman Conor Mason was dan ook zo lief om ons te bedanken om het nieuwe album in de armen te sluiten.
© CPU – Senne Houben
Het was sowieso de trouwe fanbase van Nothing But Thieves die zich in de Lotto Arena had verzameld. Als Conor Mason vraagt ‘if everybody’s going crazy’, dan weet het publiek al hoe laat het is: tijd om mee te zingen met de gelijknamige favoriet uit Moral Panic. Dat album, dat tijdens de coronaperiode uitkwam, is met nummers als “Is Everybody Going Crazy?” of rockballad “Impossible” vast onderdeel van de setlist en daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn. Ook oudere nummers als “Broken Machine” en “Trip Switch” werden op luid gejuich onthaald en er werd duchtig meegezongen. Het is duidelijk: wie Nothing But Thieves na de vele optredens van de afgelopen jaren beu gezien is, is hier niet meer aanwezig.
De show van Nothing But Thieves kende warempel maar één rustpunt, toen Conor Mason op het podium achterbleef om “Lover, Please Stay” te zingen. Verder lag het tempo de hele tijd hoog, werd er in het midden van de avond even een echte moshpitenergie gecreëerd door “Ce n’est Rien” te laten volgen door het stevige “Phobia”, en zelfs rockballads als “Impossible” en “Sorry” zijn gewoon zo goed opgebouwd – en gekend door het publiek – dat ze het tempo niet vertragen maar het zwaartepunt gewoon even verleggen. Het tempo bleef dus maar in crescendo gaan, en toen de avond op zijn einde liep, was het energiepeil in de zaal het allerhoogst. Nieuwe single “Oh No :: He Said What?” bleek live even dansbaar als op de radio en de combinatie van de oude en nieuwe monsterhits “Amsterdam” en “Overcome” zorgde ervoor dat iedereen die nog op zijn stoeltje zat, nu toch ook ging rechtstaan en zijn energie met de rest van de zaal deelde.
© CPU – Senne Houben
Veel werd al geschreven over de vernieuwde muzikale stijl van Nothing But Thieves op zijn meest recente album, maar op de vraag of de band live dan ook anders klinkt, kunnen we volmondig ‘nee’ antwoorden. Het succesrecept van toegankelijke rock, de ijzersterke stem van Conor Mason en stevige gitaarsolo’s blijft hetzelfde. We waren het gisterenavond met z’n allen in deze chaotische wereld dan toch over één ding eens: Nothing But Thieves staat er live, keer op keer. Wij kunnen alvast niet wachten tot we op de weide van Pinkpop (22 juni) of Rock Werchter (6 juli) weer mogen meezingen met Conor Mason en zijn kompanen.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Welcome to the DCC
Is Everbody Going Crazy?
Tomorrow Is Closed
Broken Machine
Real Love Song
City Haunts
Drawing Pins
Sorry
Do You Love Me Yet?
Ce n’est Rien / Gods / Forever & Ever More / Number 13
Unperson
Phobia
Lover, Please Stay
Trip Switch
Futureproof
Impossible
Pop the Balloon
Oh No :: He Said What?
Amsterdam
Overcome
Jammer voor de band, maar het geluid in de arena was bijzonder slecht. Dat doet zo’n band geen eer aan en mag de organisatie zich aanrekenen.
Zo mee eens, het geluid was echt niet goed ( understatement) !! Heel jammer.
Jammer, geluid was inderdaad zeer slecht. Naar mijn mening veel te hard waardoor het allemaal wat ruw werd. Ook de zang. Ik heb ze al veel beter gehoord.
Precies, helemaal mee eens! Jammer, was een afknapper.
Geluid was om te janken. De lotto arena lijkt wel een atoombunker. Overal beton en het voorprogramma galmde nog tijdens de hoofdact. Wat een slechte concertzaal en inderdaad zonde, want Nothing but Thieves kan echt wel wat. Setlist was fantastisch…
Geluid was om te janken. De lotto arena lijkt meer op een atoombunker dan een concertzaal. Galmen, piepen, bromtonen… ik heb geen tinnitus. Jammer, want Nothing but Thieves is een geweldige band die beter geluid verdient. De organisatie mag zich inderdaad achter de oren krabben.
Ik weet niet waar de recensent (gezien de lovende recensie) zich ophield in de Lotto Arena, maar blijkbaar op een geheime plek waar ze de heren aan het werk kon horen (met goed geluid) en zien.
De setlist was fantastisch en ik heb de indruk dat de band gewoon top aan het spelen was.
Maar dan het geluid! Dit leek meer op de P.A. installatie ergens vanuit de jaren 1970.
Nu bezoeken we meerdere concerten/festivals per jaar, echter zo slecht als afgelopen zaterdag in de Lotto heb ik nog niet meegemaakt.
De organisatie mag zich hier zeker wel eens achter de oren krabben want dit was publiek + artiesten onwaardig en eigenlijk gewoon onacceptabel.
Met excuses aan de Nederlandse vrienden, maar zowel Lotto Arena als Sportpaleis zijn echt niet goed qua geluid. Ik heb Tool gezien in de Ziggo Dome en in het Sportpaleis, en het verschil was heeeeeel groot. Ik veronderstel dat de concerten van Nothing But Thieves in Nederland beter zullen klinken… en toch bleef het een topconcert, al was het maar omdat het mijn zoon z’n eerste ‘grote concert’ was.