AlbumsRecensies

Nothing But Thieves – Moral Panic (★★★★): Met de rug tegen de muur

‘Southend is a shithole.’ Wie op zondag 2 juli 2017 al rond de middag voor de Main Stage van Rock Werchter stond, zal zich het zinnetje ongetwijfeld herinneren. Het stadje in Oost-Engeland mag dan misschien geen toeristische trekpleister zijn, het mag zich wel de thuisbasis noemen van de publiekslievelingetjes van Nothing But Thieves. Al sinds hun begindagen werden de Britten de vaandeldragers van de nieuwe generatie headliners genoemd. Nu, bijna tien jaar na de geboorte van de band, zijn ze stilaan op weg om die voorspelling waar te maken. De weg die Conor Mason en zijn mannen de laatste jaren aflegden, is dan ook op z’n minst indrukwekkend te noemen. Op slechts een paar jaar tijd van de kleine Botanique naar een plekje aan de bovenkant van de affiches van ’s lands grootste festivals… Doe het ze maar eens na!

De muziek die Nothing But Thieves maakt, spreekt dan ook heel wat mensen aan. Wat wil de doorsnee muziekliefhebber immers nog meer dan rock met een hedendaagse, popgetinte touch? Toch bleef het na de successen van de eerste twee albums en een ep even windstil op muzikaal vlak. In het voorjaar sloeg die sfeer plots helemaal om. De Britten waren alomtegenwoordig, maar misschien niet helemaal op de manier waarop ze hoopten. We kregen singles aan de lopende band, die op hun beurt dan ook werden opgepikt door heel wat radiostations, maar daarnaast kwam nagenoeg de hele band ook in een storm terecht rond vermeend seksueel misbruik van (vaak jonge) fans. Zo werd “Is Everybody Going Crazy?” bijvoorbeeld nog dat tikkeltje relevanter. Desalniettemin ging de aandacht vooral naar Moral Panic, langspeler nummer drie, waar de band naar eigen zeggen het meest trots op is.

Aan de voorafgaande singles konden we ondertussen al horen dat Nothing But Thieves opnieuw lichtjes van koers was gewijzigd. Om tegemoet te komen aan hun groeiende status, proberen de Britten met hun ‘nieuwe’ geluid dan ook een groter publiek aan te spreken. Zo wordt er vanaf nu veel vaker gegrepen naar elektronische elementen, waar dat vroeger nog gewoon de gitaar was. Voordat er een aantal boomers aan hun rede beginnen over ‘echte rock met echte gitaren’, willen we toch nog meegeven dat de mannen er goed in geslaagd zijn om de gitaren en elektronica hand in hand te laten gaan. Sterker nog: het zorgt allemaal voor een extra bombastische touch, en dat gaat perfect samen met al die maatschappelijk relevante thema’s die op Moral Panic aan bod komen.

Of het coronavirus een rol heeft gespeeld in het schrijfproces van het album weten we niet, maar het zal toch hier en daar wel een handje hebben toegestoken. Zo opent de plaat al meteen met een dikke fuck you naar de hedendaagse maatschappij. “Unperson” werd gebaseerd op het boek 1984 van George Orwell, dat gaat over het feit dat we ons eigen leven niet meer kunnen controleren en dat we onze vrijheden niet meer zelf in de hand hebben. Dat klinkt bekend in de oren, toch? Natuurlijk verwijst Mason hier naar de macht van de staat en alle privacymankementen: een allesvernielende wervelwind, die als pad van vernieling een ongelukkige generatie achterlaat. Doe daar nog eens die zware, elektronische getinte riffs bij en Nothing But Thieves heeft je meteen met je rug tegen de muur gezet.

Het is iets waar de Britten een gewoonte van maken op hun derde album, ons met de neus op de feiten drukken. Met beangstigende beats en een ijzingwekkende gitaar worden we door de verschillende dimensies van “Phobia” geleid, terwijl de problematiek rond mentale gezondheid ons duidelijk wordt gemaakt. Ook ziet Conor het niet meer goedkomen met deze generatie op “This Feels Like the End”. Begeleid door een hoog tempo en harde gitaren zingt hij over de pijn waarin we allemaal leven en over hoe ongelukkig de wereld zich voelt, waardoor het einde nabij lijkt.

Nu we het toch hebben over het einde dat nabij is: Donald Trump krijgt er ook nog van langs. “Can You Afford to Be an Individual?” fungeert als weegschaal die elektronica en gitaren perfect in evenwicht weet te houden, terwijl Conor op een gevatte wijze de draak steekt met de Amerikaanse president. Steekjes onder tafel als wisselende statements onder een Make America Great Again-petje en het genieten van alle aandacht worden steeds harder, en daardoor moet de weegschaal de gitaar al snel gewonnen geven. Met een stevige gitaarsolo trappen de Britten nog een keertje na.

‘Heeft het leven dan nog wel zin?’, horen we u dan bijna smekend vragen. Geen paniek, want er is altijd licht aan het einde van de tunnel, en dat is op Moral Panic niet anders. Waar op de bombastische ballade “Real Love Song” nog de pijnlijke aspecten van de liefde worden uitgelicht, gaat het er op “Impossible” veel hoopvoller aan toe. Als je jezelf herkent in de voorafgaande (mentale) problematiek – het lijkt in dit gitzwarte jaar niet onmogelijk – kan je steeds energie putten uit die ene persoon die al het onmogelijke mogelijk maakt. Hoe slecht de toekomst, en bij uitbreiding het heden, er ook uitziet, samen komen we er door.

Nothing But Thieves heeft haar horizonten op de derde langspeler dus wat verlegd, waardoor de band naar alle waarschijnlijkheid een nog groter publiek zal aanspreken. Zoals het de gewoonte was, snijden de mannen opnieuw heel wat maatschappelijk relevante thema’s aan. Mentale problemen, het gebrek aan privacy, de oranje man aan het hoofd van de Verenigde Staten: allemaal passeren ze de revue, onder luide gitaarriffs, stevige drums en harde elektronica. Die combinatie klinkt soms wat geforceerd en voorspelbaar, zoals op “Free If We Want It” of “There Was Sun”, maar vaak pakt het ook goed uit. De jongens uit het shithole Southend hebben sinds hun laatste release weer wat stapjes vooruit gezet en zullen met Moral Panic waarschijnlijk nog wat meer hartjes winnen.

Op 28 en 29 oktober doet Nothing But Thieves een aantal streams, waarin ze Moral Panic aan je voorstellen. Op zondag 4 juli staan de mannen (hopelijk) op Rock Werchter 2021!

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

2070 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe singles Nothing But Thieves - "Time :: Fate :: Karma :: God" & "Pure You"

Vorig jaar nog bracht Nothing But Thieves zijn vijfde langspeler Dead Club City uit. Voor wie daar niet genoeg van kon krijgen,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Bad Nerves - "You've Got The Nerve"

Men durft tegenwoordig al eens zeggen dat echte rock-’n-roll uitgestorven is, maar gelukkig zijn er bands zoals Bad Nerves die ons het…
InstagramLiveRecensies

Nothing But Thieves @ Lotto Arena: Niets dan dansbare rock

De kans dat je de Britse band Nothing But Thieves al eens live hebt gezien of in de verte op een festival…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.