The Rock Circus 2023: Cirque du Metal

Grote metalfestivals zijn een zeldzaamheid dezer tijden. Daar moest verandering in komen volgens concertorganisator Mojo, en zo ontstond sinds dit jaar The Rock Circus. Een nieuw meerdaags festival in de Brabanthallen in ’s Hertogenbosch waar niet alleen de muziek centraal staat, maar ook de beleving errond. Naast de drie stages verzorgden onder meer foodtrucks, signeersessies, een metal mannenkoor, een fanfare en een heuse metalmarket de randanimatie voor een zesduizendtal metalheads. We waren erbij voor deze eerste editie en zagen dat het goed was.

Blind Channel @ Arena Stage 1

Blind Channel is een Finse rockband die in korte tijd veel aandacht wist te trekken. De groep heeft een energieke en moderne benadering van rockmuziek met een mix van rock, metal en elektronische elementen. Ze is er, mede dankzij een sterke passage op het Eurovisiesongfestival in 2021 met “Dark Side“, in geslaagd om zowel binnen als buiten Finland een sterke fanbase op te bouwen. Dat viel ook op aan de talrijke opkomst zo vroeg op de dag, al was het toch afwachten of de mannen het beter zouden doen dan op Graspop Metal Meeting.

De zaal was meteen mee, want alles wat de band vroeg, gebeurde ook. Opener “HAPPY DOOMSDAY” zorgde voor de eerste jumps van de dag en die trend werd gewoon verdergezet tijdens “Alive or Only Burning”. De Finnen zeiden zelf dat ze de Backstreet Boys van de metal zijn en schreven met die specifieke reden dan ook een liefdesliedje. Dat ze erna nog een cover – gelukkig harder dan het origineel – van “Left Outside Alone” van Anastacia speelden, zette dit statement enkel maar kracht bij. Je voelde dat de band sinds de laatste passages door ons land gegroeid is in wat ze doet en bijgevolg minder als een cliché aanvoelt. Een veelbelovende stap in het groeiproces van de band.

Op 5 april speelt de band in Kavka Zappa in Antwerpen.

Black Veil Brides @ Arena Stage 1

In een ver verleden was Black Veil Brides nog een soort jongere versie van KISS (lees: make-up, lange haren en gestutte kostuums), maar anno 2023 is deze glamour nergens meer te bespeuren; al is een knipoog naar de emoscene van weleer nooit ver weg. Het is van 2018 geleden dat de band nog eens in Nederland optrad en in België is het maar liefst tien jaar geleden dat we ze nog eens op een podium konden bewonderen.

Dat de heren nog steeds een grote fanbase hebben in de Lage Landen, was te zien aan de ellenlange rij voor hun signeersessie voorafgaand aan het optreden. Hun set zelf startten ze met “Crimson Skies”, dat de toon zette voor de rest van de show, want met een goede afwisseling van nieuwe en oude hits was er voor elk wat wils. Tijdens “Lost It All” viel de backingtrack in het begin een paar keer weg en duurde het bijgevolg even tot het nummer begon. Eenmaal begonnen, was dit echter het intiemste moment van de set, smartphonelichtjes incluis. Dit deed de aankleding van de zaal nog meer eer aan en we waanden ons even in een echte toptent van een circus. Grootste hit “In The End” zette het slotakkoord in en opende de kelen van de aanwezigen een laatste keer. De jarenlange afwezigheid uit de Benelux zorgde ervoor dat de anticipatie hoog was en Black Veil Brides leverde bijgevolg allesbehalve een slechte set af.

De Amerikanen zijn momenteel mee op tournee met Halestorm en spelen 7 november in de Ancienne Belgique. Hopelijk duurt het minder lang voor ze daarna ons land nog eens binnenstormen.

Halestorm @ Arena Stage 2

Halestorm staat gekend voor zijn krachtige riffs, pakkende melodieën en het meest van al nog voor de indrukwekkende vocale capaciteiten van frontvrouw Lzzy Hale. En hoe beter een set openen dan na de intro twee grote hits na elkaar door de speakers te knallen? “I Miss The Misery” en “Love Bites (So Do I)” misten hun effect niet en de volle Brabanthal was meteen in extase. Vanaf de eerste akkoorden werd de mastodont van een stem van Hale toegevoegd aan het geheel en sindsdien was er geen stoppen meer aan. Muzikaal kregen we eigenlijk een heuse rock-‘n-rollshow die doorheen de hele tent zinderde. Gitaren scheurden langs onze oren en het enthousiasme van Hale zorgde ervoor dat iedereen zowat slaafs naar de vrouw aan het luisteren was.

Het beste aan The Rock Circus is misschien wel dat bands gewoonweg volledige sets kunnen spelen. In het geval van Halestorm kunnen we enkel maar bewondering hebben voor Hale en haar vocalen, gezien die elk moment even zuiver en sterk klonken, en er geen stoppen was aan haar onuitputtelijke kracht. Met maar liefst negentien nummers en anderhalf uur kregen de Amerikanen, inclusief de vanzelfsprekende drumsolo door Arejay, om iedereen te bekoren en daar slaagden ze met glans in.

Halestorm speelt net zoals Black Veil Brides op 7 november in de Ancienne Belgique.

Powerwolf @ Arena Stage 1

Afgelopen zomer was Powerwolf al headliner van Alcatraz Open Air en nu mocht het dat feestje overdoen als afsluiter van de eerste festivaldag. Deze Duitse powermetalband staat bekend om zijn unieke en energieke benadering van het genre, met een karakteristieke stijl die blijft imponeren. De fans waren al vroeg aanwezig en bandshirts vlogen over de toonbank. De spanning bouwde op, terwijl het doek voor het podium naar beneden viel en de indrukwekkende podiumopstelling tevoorschijn kwam.

Attila Dorns krachtige vocalen, met zijn diepe en donkere stem, vulden de Brabanthallen en geliefde nummers zoals “Amen & Attack” en “Demons Are a Girl’s Best Friend” droegen bij aan het succes van Powerwolf. Opvallend was dat de band slechts één nummer speelde van het meest recente album, Interludium, dat in april uitkwam. Wat betreft podiumprésence en attributen waren er geen tekorten. Confettikanonnen gingen herhaaldelijk af en bijna elk nummer werd begeleid door talloze vlammenwerpers. Toch voelde alles ietwat te vertrouwd aan en leek de show hard op de die van vorig jaar in de Lotto Arena, alsook aan de passage op Alcatraz. Het vuurorgel werd bovengehaald op “Amen & Attack” en het sneeuwde tijdens “Alive or Undead”. Met andere woorden: de trucen van de foor zijn ondertussen bijna opgebruikt en het wordt stilaan tijd voor iets nieuws. Ondanks het repetitieve aspect was Powerwolf een topafsluiter voor de eerste echte dag van het festival.

Ingested @ Arena Stage 1

De rol van opener van de zondagprogrammatie was weggelegd voor Ingested; een deathcoreband uit Manchester, momenteel mee op tour als voorprogramma van Lorna Shore. Dat de zondag meer in het teken van het death- en metalcoregenre staat, zagen we al snel, want de zaal stond afgeladen vol voor Ingested. De band staat voor diepe grunts, complexe riffs en het snelle voetenwerk van drummer Lyn Jeffs. Het voordeel voor veel groepen om in Nederland te spelen, is dat het publiek altijd enthousiast is en er zin in heeft. Met nummers als “Invidious” en “Impending Dominance” wist de mannen de volledige zaal in te pakken en in beweging te krijgen. Zonder veel aarzelen werden de moshpits geopend en niet veel later werd op aangeven van frontman Jason Evans de eerste wall of death geïnitieerd. En dat was er meteen eentje voor in de boekjes: het publiek verdeelde zich in twee zoals Mozes de zee ooit spleet, van voor tot achter. Niet slecht om om één uur in de middag de dag mee te beginnen.

Ingested is samen te zien met Rivers of Nihil, Distant en Lorna Shore in de Ancienne Belgique op 26 november. Die show is heel begrijpelijk wel al een tijdje uitverkocht, dus moet je je wenden naar TicketSwap om nog een kaartje te bemachtigen.

Imminence @ Arena Stage 1

Imminence heeft de afgelopen jaren indruk gemaakt in de melodische metalcore. De muziek van de band combineert elementen van rock, metal en elektronica, wat resulteert in een unieke en veelzijdige sound die zowel intens als emotioneel is. Wat Imminence onderscheidt, is dat het naast de stevige breakdowns en screams, ook een breekbaar stukje in de muziek verwerkt. Dit gebeurt dankzij het vioolspel van frontman Eddie Berg. Waar veel bands zouden kiezen voor een backingtrack, kiest Imminence om dat live te brengen, wat zeker een meerwaarde bleek tijdens de show. Toch moeten we in alle eerlijkheid zeggen dat net deze unieke factor bijna onhoorbaar was in de mix. Hoe vlijtig Eddie ook op z’n viool speelt, er valt boven de zware bassen en grunts weinig van op te merken. Laatste single “Heaven Shall Burn” dateert van augustus 2023 en gelukkig werd deze live goed onthaald door het publiek. Met de geslaagde passage op Graspop Metal Meeting in 2022 nog in het achterhoofd, slaagde de band er ook hier wederom in het publiek voor zich te winnen.

Epica @ Arena Stage 1

Voor de symfonische metalband Epica was het een thuismatch, al is het al van januari geleden dat ze nog eens op eigen bodem speelde, met wel enkele tussenstops in de Ancienne Belgique en op Graspop. De groep, onder leiding van de getalenteerde zangeres Simone Simons en gitarist Mark Jansen, staat bekend om zijn unieke combinatie van symfonische elementen, progressieve arrangementen en krachtige metal. Jansen was er helaas niet bij, maar hij had een geldige reden: hij kon elk moment vader worden.

Vanaf het moment dat de leden het podium opkwamen, zag je dat ze er zin in hadden; brede glimlachen bleven gedurende de volledige show van hun gezichten te lezen en dat enthousiasme wisten ze ook over te laten springen op het publiek. Epica staat bekend om de conceptuele benadering van albums, waarbij het zich vaak baseert op literaire thema’s, mythologie of filosofische gedachtegangen. Hierdoor heeft de band een discografie opgebouwd die zowel intellectueel uitdagend als emotioneel meeslepend is. Dit intrinsieke aspect komt dan ook het best aan bod wanneer je als groep als een perfecte symbiose aan het werk bent. Dat was tijdens de set op The Rock Circus ook zeker het geval. Het was overduidelijk voelbaar dat, ondanks het ontbreken van Jansen, de band heel goed is ingespeeld op elkaar. Ook vervanger Asim Searah speelde en zong alsof hij al jaren een vast lid was en nooit viel er een foutje te bespeuren in het geheel. Combineer dit alles nog eens met een spectaculaire visuele show vol vuur en visuals, en je kreeg een gemillimeterde set van het begin tot het einde.

Lorna Shore @ Arena Stage 2

Lorna Shore is de deathcoresensatie van het moment, met een ongelooflijk brute en technische benadering van het genre. De band heeft een groeiende aanhang en maakte naam in de extreme metalscene met zijn intensiteit en complexe composities. Het is een van die groepen die tot het clubje bands die geen originele leden meer te hebben behoort, maar mede door die wijzigingen in de bezetting is Lorna Shore de band die ze vandaag is. Wat de groep echt groot maakt, is haar vermogen om de grenzen van deathcore te verleggen. Ze combineert razendsnelle gitaarriffs, vernietigende breakdowns en beestachtige vocalen (neem dat gerust letterlijk), wat resulteert in een geluid dat zowel agressief als melodisch kan zijn. De songteksten en thema’s zijn vaak duister en gotisch geïnspireerd, wat bijdraagt aan de donkere sfeer van de muziek.

De tussenstop op The Rock Circus is de eerste show, na de passage op Jera on Air, van de nieuwe Europese tournee. Lorna Shore raasde als een wervelwind door de boxen en de opkomst was dan ook meer dan terecht enorm. Een eerste hoogtepunt kwam er bij “To the Hellfire”, dat door het publiek met luid gejuich onthaald werd. Hoewel alles strak en sterk klonk en de band quasi de muzikale perfectie nastreefde, moeten we wel opmerken dat bijna iedereen na zo goed als elk nummer volledig van het podium verdween. Dit zorgde er dan ook voor dat het steeds net iets te lang duurde voor de volgende songs begonnen. Al een geluk was er geen stilte, want er speelde steeds een duister en soms wel episch stukje muziek in de tussentijd. Afsluiten deed Lorna Shore door drieluik “Pain Remains” in z’n volledigheid te spelen, en zo toonden de leden wederom dat ze krachtpatsers in het deathcoregenre zijn.

Lorna Shore is op 26 november te zien in de Ancienne Belgique, maar zoals eerder vermeld is die show helaas al uitverkocht.

Electric Callboy @ Arena Stage 1

Electric Callboy is nog zo’n band die geen windeieren legt en het fenomenaal goed doet. Sinds “Hypa Hypa” uitkwam, is ze niet meer weg te denken uit de metalcorescene waarbij de combinatie van metalcore en electroniccore een heel breed publiek van alle leeftijden aanspreekt. The Rock Circus is de laatste stop van een toch wel drukke (festival)zomer, met haltes op onder meer Pinkpop, Alcatraz Open Air en zelfs de Lotto Arena, allemaal deel van de wereldtournee rond TEKKNO, het lang geanticipeerde album dat uitkwam in 2022. Electric Callboy bracht niet alleen zware breakdowns en dansbare oorwurmen, maar ook humor. Eigen werk wisselde het af met een cover van “Everytime We Touch” van Cascada, maar de band liet ook de volledige zaal meezingen met de Backstreet Boys. Is er iets waar deze jongens niet mee wegkomen?

De laatste jaren is Electric Callboy erg gegroeid; het kreeg kansen en nam die met beide handen aan. De band brengt tegenwoordig een arenashow met confetti vanaf minuut één, heel veel pyro en zelfs vuurwerk. Bijgevolg ging de zaal al snel uit z’n dak toen “Spaceman” werd ingezet. En het energiepeil daalde niet meer nadien. Electric Callboy zorgde ervoor dat we ons geen moment verveelden en de interactie tussen frontmannen Nico Sallach en Kevin Ratajczak was dan ook geweldig om te zien. De band klonk zoals ze altijd klinkt: strak, maar misschien net iets te strak. Backingtracks overheersten van tijd tot tijd de mix, wat vooral opviel in de nummers met veel ‘schtamp’ zoals “Hypa Hypa”. Niet dat het het publiek kon deren, want dat scandeerde alles uit volle borst mee. Wat wel opviel, was dat het gebrekkig Engels nog steeds parten speelt in de bindteksten. Te vaak viel het concert stil tussen de nummers, waardoor de schwung soms uit de set verdween. Desondanks zorgde Electric Callboy voor de perfecte afsluiter van de eerste editie van The Rock Circus; het pastte perfect in het plaatje en binnen de intenties die The Rock Circus uitstraalt: plezier met vrienden met een tikkeltje krankzinnigheid.

Na de show werd er meteen een nieuwe datum geprikt voor de volgende editie van The Rock Circus, met meteen de eerste namen. Sepultura, Jinjer, Obituary en Talent Tour-winnaar Nephylim zullen er al zeker bij zijn op 1 en 2 november 2024.