Electric Callboy @ Lotto Arena: Liefdevolle après-ski fuif

Voor ‘a band we don’t know anything about’ was Holding Absence een emotionele brug tussen Future Palace en Electric Callboy. De Britten, onder leiding van Lucas Woodland, teerden voornamelijk op gevoelige emocore. Dat ze zonder franjes tien minuten vroeger startten, was voor ons al een gewonnen zaak. Verder nam de groep er genoegen mee om te fungeren als (verwaarloosbare) supportact. Daardoor hoefden Woodland en co zich voor niets of niemand te bewijzen en konden ze zich uitleven als kleine kinderen. Woodlands highkicks en gespring deden onze ogen zelden ergens wegglijden. Wanneer hij niet vroeg om handen en smartphones in de lucht, bleef het volgepakte middenplein er wat apathisch bij. We zijn er daarentegen zeker van dat Holding Absence in het hardcorewereldje en kleinere venues het zweet van de muren zou doen afdruipen. Het gros van het publiek kwam vanavond eerder om te raven dan om met tranen in de ogen gelukzalig te moshen. Fans van Alexisonfire en Silverstein hebben daarentegen een nieuwe band om te volgen.

© CPU – Jens Cappaert

Na de twee voorprogramma’s veranderde Lotto Arena voor een half uur in een eighties glammetalfuif. De dj kreeg wellicht de opdracht om het publiek voor de volle honderd procent partymodus te krijgen. AC DC mag dan wel een “Rock N Roll Train” hebben, anno 2023 spreekt de technovariant meer tot onze verbeelding. Voor zijn eerste arenatour solliticeerde Electric Callboy vlijtig voor de droomspot van festivalheadliner. Met een tweede verhoogd podium, kilo’s licht en multidimensionale LED-schermen hadden we ogen tekort om alles nauwlettend in de gaten te houden. Kevin Ratajczak en Nico Sallach waren een entertainend conducteursduo die de “Tekkno Train” een dik anderhalf uur op een rotvaart hielden. Het spandexfeestje barstte pas voor het eerst los toen ze in hun sappige moedertaal “Castrop X Spandau” op ons afvuurden. Hun hakbewegingen waren een plezier om naar te kijken. Ondanks dat Electric Callboy een commerciële koers vaart, blijft ze een snoeiharde metalcoreband, al zijn hartvormige confettisnippers en liefdesverklaringen nooit een slecht idee.

Dat metalheads weten hoe ze een feestje moeten bouwen, is een understatement van jewelste. De banger “Hypa Hypa” maakte de mensenmassa uitzinnig, waardoor spontane moshpits niet konden uitblijven. De bijhorende steek- en kruisvlammen kwamen aardig in de buurt van die van Rammstein. Deutsche Gründlichkeit en vuurspektakel zijn zoals bier in een café. Daarnaast mocht het ook qua livebezetting ietsje meer zijn. Voor de zelfspottende single “Fuckboi” mocht Maria Lessing terug aandraven. De collaboratie was echter niet zo spontaan als ze deed uitschijnen. Hetzelfde gold voor de aansluitende medley van George Michael en The Backstreet Boys. Enerzijds was het een mooi zicht om te zien dat beide frontmannen zich kwetsbaar durven opstelden, anderzijds klampten ze zich wat vast aan het sociaal wenselijke waar ook Harry Styles kritiek voor krijgt. Los daarvan boden de covers ook weinig meerwaarde aan de verdere setlist.

© CPU – Jens Cappaert

Een toekomstige headliner moet echter durven entertainen en dat had Electric Callboy goed onder de knie. Het oudje “MC Thunder” werd nog van stal gehaald en zo eindigde de eerste etappe. Toen het ‘Thank You’-spandoek naar beneden werd getrokken, werden de pruiken en fluopakken opnieuw bovengehaald voor het kitscherige “Pump It”. De fucked up ravebeats deden de vuisten andermaal naar beneden pompen. Daarna haalden de Duitsers het grof geschut naar boven met “Spaceman”. De technotrein klapte zijn vleugels open voor een enkeltje richting het heelal waar we onze beste dansmoves nog eens boven konden halen. Niettegenstaande dat de bovenste ring akelig leeg bleef, was het een goede zet van Electric Callboy om niet uit te wijken naar een kleinere zaal. De vuur- en lichtproductie waren immers gebouwd voor zalen waar duizenden mensen zich schaamteloos kunnen amuseren. Hopelijk zorgt de opvolger van Tekkno voor een verlengd muzikaal succes en mogen later ook de covers achterwege blijven. Vanaf dan is de partyband echt opgewassen voor het grote werk.

Electric Callboy sluit deze zomer de vijftiende verjaardag van Alcatraz Open Air af. Het Kortrijkse festival gaat door van 11 t.e.m. 13 augustus. De Britse heavymetalband Tygers of Pan Tang werd eergisteren aangekondigd als laatste naam. De volledige line-up en tickets vind je op de website. De Nederlandse fans kunnen Electric Callboy zien op Pinkpop. Daar speelt de band op vrijdag 16 juni.