Peuk © CPU – Mathias Verschueren
Peuk en punk. Het lijkt een duo uit een televisieserie voor kinderen, maar in werkelijkheid is het een band en een genre die hand in hand met elkaar gaan. De reis van de twee begon in 2016, toen Peuk de Belgische punkwereld deed wakker schudden met hun rauwe en ongepolijste muziek. Het avontuur bracht hen overal, van een succesvolle, gelijknamige debuutplaat tot een optreden op Pukkelpop. Afgelopen vrijdag bracht de band hun tweede album uit. Escape Somehow, zoals de naam van de plaat luidt, is een oorwassing van jewelste en de perfecte opvolger van hun eerdere werk. Omdat wij van Dansende Beren fan zijn van zowel het album als de band besloten we niet lang te wachten om ze live aan het werk te gaan zien en reisden we af naar het Antwerpse poppodium Trix voor een avondje vol harde gitaren.
Als voorprogramma krijgen we Fake Indians voorgeschoteld, die met hun psychedelische rock het publiek in hun thuisstad moest opwarmen. De band kende een redelijke start met The Pest, de debuutplaat dat ze plekje gaf in onze top 25 beste Belgische albums van het jaar 2020. Na shows in zowat ieder jeugdhuis in Vlaanderen was de groep begin eind februari terug het de nieuwste single “O.D.D.” waarmee de Antwerpenaren duidelijk een stap voorwaarts hebben gezet.
Fake Indians © CPU – Mathias Verschueren
Toen we een kwartier voor aanvang de zaal betraden, leek het erop dat ze naast het geluid ook de rookmachine uitvoerig hadden getest. De zaal was gehuld in een blauwe nevel die perfect paste bij de sound van het voorprogramma. Toen vervolgens een zweverig pianodeuntje de zaal vult, bereikte de ambiance in de inmiddels volgelopen zaal zijn climax en werden we meteen onder gedompeld in de sfeer van Fake Indians. Hits als “Cheyenne” en “Pleazze Me” knalden vakkundig door de speakers en toverden de zaal in een kolkende massa van dansende lichamen. Dat de Antwerpse band er zin in had was duidelijk een understatement, want de laatste noten passeerde, tot groot genoegen van de aanwezige fans, lang en breed de geplande eindtijd. Ondanks dat de groep niet compleet was, leverde ze uitstekend werk en toverde ze bij menig toeschouwer een lach op het gezicht.
Van zodra de rookpauze voorbij was, kwamen de peuken ter voorschijn. Althans, de band Peuk wel te verstaan. Het Limburgse drietal kwam vol bombarie op en wanneer ieder bandlid zijn of haar plekje gevonden had, beten ze met “Who Are You Really?” meteen stevig van zich af. Al snel werd duidelijk dat de zaal zich het daarop volgende uur schrap kon zetten voor een uiterst zorgvuldig gebracht spektakel, vol met overstuurde gitaren en knallende drumpartijen. Met een nieuwe plaat onder de arm wilde Peuk zich deze avond van hun beste kant laten zien. Dat slaagde volledig en de groep liet de gehele zaal vibreren van de energie terwijl ze zichzelf letterlijk in het zweet werkte.
Peuk liet niet alleen zien dat ze vol zat met energie, maar ook dat ze een geweldige muzikaliteit bezit. Het was duidelijk te zien dat de bandleden elkaar perfect aanvoelden en elkaar daardoor naar grote hoogtes wisten te tillen. Tijdens het nummer “Lebanon”, ons favoriete nummer van het laatste album, gaf de groep een indrukwekkende instrumentale performance waarbij ze lieten zien dat ze niet alleen over een goede zangeres beschikken, maar ook over fantastische muzikanten. Het publiek was dan ook volledig in de ban van de band en liet hun waardering na ieder lied horen met luid applaus en gejoel. Toen de bassist Jacky Willems zich tijdens een van deze korte pauzes richtte op het publiek, merkten we duidelijk dat die waardering van twee kanten kwam.
Peuk © CPU – Mathias Verschueren
Terwijl wij eerder het label punk op de band plakten, zweefde ze tijdens het optreden tussen allerlei verschillende genre’s. Van stonerrock tot grunge, en van postpunk naar klassieke rock. Het was een ware mengelmoes aan stijlen en liet ons zien dat Peuk niet bang is om risico’s te nemen en zichzelf steeds opnieuw uit te vinden. Zo ook tijdens “If So”, waarmee ze duidelijk een versnelling terugschakelde. Maar dat het punkgenre nog steeds het beste ligt bij de band, werd duidelijk tijdens “Enabler” en de snoeiharde afsluiter “Inconvenient”, waarbij de band nog een keer alles uit hen apparatuur perste en de rook van de versterkers afkwam. Toen de band de weg richting de backstage inzetten, wisten wij het zeker: Peuk en punk is een perfecte combinatie.
Al bij al konden we spreken van een geslaagde avond vol harde gitaren. In een zo goed als volle bar bewezen beide bands dat ze beschikten over een aardig staaltje muzikale kunde. Het ultiem geslaagde voorprogramma Fake Indians vormde de perfecte basis, waarna Peuk de zaal liet trillen van energie. Beide bands kunnen vol trots terugkijken op het geleverde werk en zullen ongetwijfeld een aantal nieuwe fans voor zich gewonnen hebben.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Peuk: Facebook / Instagram
Fake Indians: Facebook / Instagram
Setlist:
Who Are You Really?
Greasy Eye
If So
Break Table
Rudy
Lebanon
Clean Up Time
Bokkenpaleis
Good Old Ways
Enabler
Inconvenient
