© Jack Parker
Het heeft niet lang geduurd, maar eindelijk kon The Cool Greenhouse een zaal in België uitverkopen. Hun vorige passages in onder andere Charlatan en Het Bos waren hiervan een voorbode: de band is gemaakt voor een breder publiek. Hoewel de Witloof Bar nu niet de grootste zaal van België is, is het bordje uitverkocht toch een verdienste. De band uit Londen stelde er nieuw album Sod’s Toastie voor, dat vorig jaar verscheen en zelfs onze top 50 beste albums haalde. We konden ons dus voor de zoveelste keer verwachten aan een geweldig optreden.
Iets na acht begon het vijftal eraan met het altijd goede “Cardboard Man”. De repetitieve gitaren en de parlando vocals van frontman Tom Greenhouse gaven al meteen een visitekaartje af. De energie was meteen te bespeuren in de set en de bandleden toonden dat ze van vele markten thuis zijn. Zo hadden we heel energieke gitaristen aan de ene kant en natuurlijk de ongeïnteresseerde toetsenist aan de andere kant.
Deze desinteresse werkte weliswaar intrigerend, want na een tijdje waren we aan de lippen gekluisterd van de man. Toen hij bij “Musicians” met sambaballen en bongo’s begon te spelen, waren we zelfs helemaal verkocht. Het gitaarspel bij de song was iets jazzyer en op die manier hoorden we dat The Cool Greenhouse niet enkel voorspelbare postpunk à la Devo hoeft te maken. De fijne groove die zo ontstond bracht het publiek zelfs subtiel aan het dansen, al was de zaal gedurende het hele concert net iets te braaf.
Dat viel nog meer op bij de iets kwiekere songs. “The End of the World” was zo een heel strak en energieke song, maar het publiek bleef er nogal stoïcijns onder. Dat is jammer, want we zagen de band al met een iets enthousiastere zaal en op die manier krijgen de liedjes ook een extra laagje. Desalniettemin liet de band dat niet aan hun hart komen en bleven ze gewoon op de meest doordachte manier spelen. Leutige gitaren, fijne riffs en natuurlijk speelse vocals. En twee keer tussendoor was er nu geen ‘I Trusted you’ om de tijd te doden, maar wel iets westernachtig waar Greenhouse ons ook op wees door te zeggen dat hij volgende keer met cowboyhoed zou optreden.
De teksten van Tom Greenhouse zijn altijd heel boeiend om op te letten. Hij houdt er altijd een humoristische ondertoon in, terwijl muzikaal het geheel een speelse vibe krijgt. Ook de bindteksten van de frontman konden we in de categorie humoristisch plaatsen, zeker wanneer hij de zaal aanmoedigde om platen te kopen omdat ze toch de zaal afsloten tot je dat deed. “Alexa!” was zoals steeds een gouden oldie en dat merkten we. Het nummer is iets ruwer dan de rest van de songs, maar staat nog steeds als een huis. Er werd zelfs subtiel meegebruld.
De show was ook de laatste van de Europese tour en dat emotionele kwam er uit in het laatste lied. Vlak voor we met “Sod’s Toastie” de titeltrack van hun recentste plaat te horen kregen, hoorden we toch een streepje heimwee uit de bindteksten van Greenhouse komen. Enkele nummers voordien, bij “Landlords”, had hij zijn gitaar al doorgegeven om zich zo volledig te kunnen focussen op het frontmanschap. Bij “Get Unjaded” en “Sod’s Toastie” zagen we zo hoe goed hij zijn teksten ook kan uitbeelden. The Cool Greenhouse was op die manier een lust voor het oog en het oor.
Na een klein uurtje en twaalf songs gaf de band er de brui aan, en dat vond iedereen toch best spijtig. In de set die ze speelden kregen we heel wat energie en catchy nummers, en een band die niet aan energie hoefde in te boeten. Repetitieve gitaren, coole refreintjes en natuurlijk een verhalende stem waarbij we aan de lippen blijven hangen, zijn de meest fascinerende stukken van de band. Na een vierde keer in België en met een uitstekende twee plaat onder de arm, zijn we benieuwd of de band het volgende keer nog groter kan aanpakken. Ze verdienen het alvast.
Setlist:
Cardboard Man
Hard Rock Potato
Musicians
The UFOs
The End of the World
4 Chan
Alexa!
Dirty Glasses
Landlords
Get Deluded
Get Unjaded
Sod’s Toastie
