De 101 beste singles van 2020

Celeste – “Stop This Flame”

Celeste stond dit jaar voor een gigantische doorbraak. Ze kreeg de titel van BBC Sound of 2020 en vierde dat meteen met het catchy “Stop This Flame”. Een opzwepende piano, synths en een klok van een stem zijn de ingrediënten waarmee de Britse het afgelopen jaar iedereen voor zich won. “Stop This Flame” is zo’n nummer dat voor de rest van de dag in je hoofd blijft zitten, maar daar zijn wij niet rouwig om, integendeel!

Che Lingo – “My Block”

Che Lingo werd begin dit jaar opgepikt door het muzieklabel van steracteur en dj Idris Elba en zijn eerste release via 7Wallace schoot meteen raak. “My Block” is dat type hiphopnummer waar werkelijk alles aan klopt en dat ook na de zoveelste keer nog even hard binnenkomt. De flow zit goed, de bars zijn hard, de beat bevat pit en bovenal heeft Che Lingo heel wat charisma waarmee hij het nummer naar een volgend level brengt. “My Block” is kortweg een geweldige ode aan zijn buurt!

Christine and the Queens – “People, I’ve been sad”

Ook op “People, I’ve been sad” combineert Christine and the Queens Engels met Frans. Het nummer is een eerlijke ballade met een mooi beat, waarop Christine haar hart nog maar eens bloot legt. Zowel de muziek als de zang voelt melancholisch aan en de mannelijke backing vocal voegt een extra dimensie toe. Toch blijft het een intiem lied waarin je wordt opgenomen in de kleine bubbel van de Française. Een perfect uitgebalanceerd nummer dus, geen wonder dat zowel Time, Pitchfork als The Guardian dit in hun top drie nummers van het jaar zetten.

Civic – “Radiant Eye”

Civic doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar Flightless Records doet dat wellicht wel. Het boeiende Australische label trok dit jaar de garagepunkers uit Melbourne aan boord, en die grepen meteen hun kans om een verschroeiende single op de wereld los te laten. “Radiant Eye” is wat je krijgt wanneer je 150 liter kerosine in contact brengt met een vonk: vuur, en veel. De vonk waarvan sprake in dit nummer zou wel eens de heerlijke overdaad aan versplinterde, fuzzy gitaarsolo’s kunnen zijn. We krijgen er niet genoeg van.

The Clockworks – “The Future Is Not What It Was”

Goede Ierse bands zijn de laatste tijd een rariteit geworden, maar gelukkig ontdekten we dit jaar het viertal The Clockworks. De band uit Galway deed het in dit speciale jaar ondanks de beperkte mogelijkheden zeer goed en heeft met Oasisontdekker Alex McGreen de ideale mentor achter zich om de muziekindustrie op z’n kop te zetten. Met hun derde single “The Future is Not What It Was” kreeg de band ons meteen laaiend enthousiast en maanden later zijn we het nummer nog steeds niet beu gehoord.

Connie Constance – “Monty Python”

Nog zo’n ontdekking uit 2020 was Connie Constance. Ze is al even bezig, maar zette zich wat ons betreft dit jaar pas echt op de kaart. In een dikke drie minuten laat ze op “Monty Python” een fantastische mix van zwoele bassen, catchy melodieën en ijzersterke vocalen op ons los. Doordat het tempo meteen redelijk hoog ligt, houdt de Britse ons moeiteloos in haar greep en dansen we maar al te graag met haar mee.

Courting – “Football”

De leden van Courting zijn nog een beetje groen achter de oren, maar toch kunnen we niet anders dan Courting serieusnemen. De postpunkers uit Liverpool haalden begin dit jaar met “Football” de hooligan in zichzelf en ons naar boven. De ontembare energie van Courting werkt heel aanstekelijk en het eenvoudige refrein zorgde ervoor dat we al binnen de kortste keren luidop konden meebrullen. “Football” is een heerlijke en ongecompliceerde hymne waarmee we Courting nog meer in ons hart sloten.

Disq – “Daily Routine”

Disq wist ons, nog voor ze haar prettige debuutalbum Collector op de wereld losliet, helemaal in te pakken met “Daily Routine”. De aanstekelijke postpunk die de band op het nummer aan de dag legt evolueert van boos en scherp naar gezapig en zwalpend om vervolgens te ontaarden in bonte maar gecontroleerde chaos. Het nummer duikt alle kanten op en komt steeds verrassend uit de hoek. Het klinkt ongemakkelijk confronterend zelfs, wanneer je jezelf herkent in het treurige routinebestaan waar de band het over heeft.

Doves – “Prisoners”

De terugkeer van Doves dit jaar was onverwachts, maar kwam er natuurlijk, zo vertelden ze ons in een interview. “Prisoners” toonde dat de band in die tien jaar afwezigheid niets is verleerd. Een aanstekelijk poprockliedje dat zowel oude als nieuwe fans verenigt.

Eaves Wilder – “Won’t You Be Happy”

Wat deed jij op je zestiende? Eaves Wilder bracht met “Won’t You Be Happy” haar debuut uit. Wat onschuldig begint, ontspoort al snel in een heus meezingbaar poprocknummer. Op je zestiende zo’n nummer schrijven? We worden alleen maar wilder van Wilder!

Eels – “Are We Alright Again”

Hoewel de plaat van Eels dit jaar weinig memorabel bleek, konden we “Are We Alright Again” zeker appreciëren. Een heerlijk simpel en typisch Eelsnummer waarbij een catchy refrein een hartverwarmend Eelsgevoel verspreidt.

Ellas – “Running”

Ook in Zwitserland wordt er prachtige muziek gemaakt en Ellas lijkt perfect het mystieke gevoel van dat land in haar muziek te steken. “Running” is een groots popnummer met dramatische folkinvloeden dat haar meteen in het rijtje van Florence & The Machine-achtige bands kan zetten.

Empress Of – “Love is a Drug”

Empress Of zet mensen graag aan het dansen en hoewel het tegenwoordig moeilijk is om dat met anderen te doen, kunnen we ons inbeelden dat er thuis wel wild gedanst zal zijn op deze “Love is a Drug”. Het is een heerlijke clubsong die zowel zwoel als feestelijk naar voren komt.

EOB – “Shangri-La”

Na Thom, Jonny en Phil heeft nu ook Ed O’Brien een solocarrière naast Radiohead. De single “Shangri-La” uit zijn debuutalbum blaakt van zelfvertrouwen en optimisme. EOB knipoogt af en toe naar de gitaarkunsten die we al van hem gewend waren, maar met EOB is hij toch een nieuw en eigen pad ingeslagen.

Everything Everything – “Arch Enemy”

De tweede single uit Everything Everythings vijfde album RE-ANIMATOR bleek ook meteen degene die we nog altijd het liefst horen. “Arch Enemy” herbergt alle talenten van de band in één song en doet dat door een heerlijke groove, een catchy refrein en natuurlijk de nodige experimenten binnen de synths.

Ezra Collective – “Quest For Coin II” (feat. Swindle & JME)

Dat Londen de hotspot is van de hippe jazzbands moeten je niet meer vertellen, en dat Ezra Collective daar nog eens een van de meest vernieuwende bands is nog minder. Op “Quest For Coin II” bewijzen de vijf mannen dat nog maar eens. Op hun samenwerking met Swindle en JME tonen ze aan dat het er niet altijd even rustig aan toe gaat wanneer je jazz met hiphop combineert. Dikke grimebassen worden afgewisseld met de energieke Ezra Collective touch, wat ervoor zorgt dat “Quest For Coin II” echt een bommetje is geworden.

Fenne Lily – “To Be a Woman Pt. 2”

Fenne Lily maakte met BREACH het afgelopen jaar een ijzersterke plaat. Een van de hoogtepunten was “To Be a Woman Pt. 2”, waarop ze licht en donker prachtig tegen elkaar uitspeelt. Met zweverige chorussen en een stevige gitaar zit het nummer vol contrasten. Doe daar nog eens bovenop dat de single verhaalt over een zwaar emotioneel onderwerp als het mislopen van liefde en het woordje ‘geniaal’ komt er al heel snel bij kijken.

Flume – “The Difference” (feat. Toro Y Moi)

Flume bracht dit jaar maar één nummer uit, maar dat was meteen zo goed dat we niet anders konden dan het in deze lijst zetten. Samen met de Amerikaanse producer Toro Y Moi maakte de man een dikke hit. Een mix van harde beats, gekke samples en vooral catchty refreinen zorgen ervoor dat “The Difference” gigantisch hard blijft hangen. Stilzitten is al helemaal geen optie meer, want de Australiër toont met dit nummer aan dat hij zijn streken nog lang niet verleerd is. Sterker nog, hij heeft er zelfs een hedendaagse touch aan gegeven.

Froukje – “Licht en Donker”

Muziek maken in het Nederlands zit tegenwoordig weer helemaal in de lift. Een van de grootste talenten die we het afgelopen jaar ontdekten was Froukje. De negentienjarige zangeres begon afgelopen jaar aan haar muzikale reis, met “Licht en Donker” als absoluut hoogtepunt. Ingetogener dan anders, met een piano op kop, bloeit Froukje helemaal open in ietwat emotionele beats. Doe daar nog eens bij dat de Nederlandse tovert met woorden en zinnen, met diepe teksten tot gevolg. Froukje is er eentje om in het oog te houden in 2021, maar voor nu kunnen we genieten van deze single.

Fuzz – “Returning”

In een schijnbaar ver verleden vielen we net niet van onze stoel toen Fuzz, na vijf jaar afwezigheid, plots aangekondigd werd voor Dour. De supergroep bestaande uit Ty Segall, Charlie Moothart en Chad Ubovich keerde dit jaar door de grote poort terug met III, en daar kregen we met “Returning” een eerste staaltje van te horen. Luid? Check. Vettig? Dubbelcheck. Voeg daarbij het ondergewaardeerde gitaarvakmanschap van Charlie en je krijgt een beenhard nummer waar we de repeatknop van naar de vaantjes geklikt hebben.

girl in red – “rue”

girl in red is al lang niet meer het meisje met haar gitaar, maar richt zich steeds meer op de elektronische kant van de muziek. Met “rue” kwam ze ijzersterk uit de hoek. Op het nummer worden we meegenomen naar de mysterieuze Noorse bossen, vol echo’s en vage wazen. Zonder twijfel een van de betere singles die Marie Ulven al maakte, en die ook een van de hoogtepunten zal zijn van haar debuutplaat die volgend jaar het levenslicht zal zien.

Lees en luister voort op pagina 3.