IDLES – TANGK (★★★½): Grijzer en wijzer

Met de tijd verandert de wereld voortdurend en quasi niets ontsnapt aan dat fenomeen, ook bands niet. Meer dan eens merk je dat de bruutste groepen met de passerende jaren een stuk bedachtzamer en ‘volwassener’ worden dan het werk waar ze mee begonnen. De volgende die we stilaan aan dat rijtje kunnen toevoegen, is IDLES. Zeker Brutalism en Joy as an Act of Resistance uit de jonge jaren van Joe Talbots levenswerk werden gekenmerkt door een nooit aflatende golf aan intensiteit, maar waren bij momenten ook ronduit geniaal. Sindsdien is de frontman naar eigen zeggen wat grijzer en wijzer geworden, dus durft hij zich al eens van zijn meest breekbare kant te tonen. TANGK is echter het eerste moment waarop de Britten al hun kunnen proberen te combineren.

Het vijftal is namelijk al een tijdje niet vies van een wat ruimere sonische exploratie. Ultra Mono introduceerde bijvoorbeeld Kenny Beats als medeproducer, wat maakte dat het geheel wat logger en zwaarder klonk dan anders. CRAWLER voegde daar dan nog wat industrial aan toe, waardoor de ontdekkingsreis van IDLES nog een stapje verder ging. TANGK is niets meer of niets minder dan een vervolg op die evolutie. De postpunkers (al is dat tegenwoordig een wat omstreden term) gaan dieper en durven meer, al is dat af en toe wel met wisselend succes.

Openingstrack “IDEA 01” zet dan ook meteen de toon. Geen binnenkomer van jewelste, maar een sfeervol en mysterieus deuntje dat toont dat Talbot nog steeds niet echt tevreden is met de wereld rondom zich. Op een eerste oplawaai is het echter niet lang meer wachten, want om de hoek staat het wilde “Gift Horse” al te wachten, meteen ook de beste single uit de plaat. De riffs, de vocals en het tempo doen al van bij de eerste noot zowat elke fan een gat in de lucht springen, want de dagen van Joy as an Act of Resistance lijken plotseling slechts een fractie verwijderd van het heden. De song is het vijftal op z’n allerbest en toont duidelijk dat de mannen hun kunnen helemaal nog niet verleerd zijn.

Die energie is echter niet van lange duur. Nog meer dan op de vorige twee platen geeft IDLES zich namelijk over aan kwetsbaarheid. “A Gospel” is bijvoorbeeld niet meer dan een simpel pianolijntje en Talbots tedere zelve. Op papier heel mooi, in de uitvoering net oké. Het nummer doet wat het moet doen en is niet per se een teleurstelling, maar andere bands in hetzelfde genre deden het eerder al beter. Denk bijvoorbeeld maar aan de emotionele bommetjes die The Murder Capital op zijn eerste album voorschotelde. Om echt te overtuigen blijft het simpelweg wat te veel aan het oppervlak drijven. Hetzelfde kan overigens voor “Monolith” gezegd worden, dat binnen dezelfde categorie valt. Enkel “Grace” zal ons de komende jaren ‘LOVE IS THE FING’ doen scanderen.

Je zou al bijna gaan denken dat TANGK een compleet weemoedige boel geworden is, maar zo ver gaat de band nu ook weer niet. “Hall & Oates” is bijvoorbeeld een knaller die naar goede gewoonte de moshpit zal openen, net zoals de zee zich opende voor Mozes. “Jungle” moet het dan weer hebben van z’n slimme opbouw richting het einde. Qua idee en ambitie staan deze nummers duidelijk een paar stappen verder dan die van enkele jaren geleden, maar beter maakt ze dat niet per se. Ze tonen aan dat IDLES steeds wil blijven evolueren op zowat alle vlakken, maar missen net daarom de brute overtuigingskracht van vroeger. Goed, uiteindelijk ben je dan bijna appelen en peren aan het vergelijken, maar dat verleden dragen de heren nu eenmaal met zich mee.

TANGK is niet de beste plaat van het vijftal, maar hoeft dat ook niet te zijn. Het is namelijk een bewijs dat er ook een leven bestaat na het succes van het vroege werk. De ambitie, de variatie en de durf tonen aan dat Talbot en zijn bizarre gevolg meer zijn en kúnnen zijn dan de losgeslagen punkers die ze ooit waren. Breekbaarheid en volwassenheid hebben namelijk nu voorgoed hun plaats afgedwongen in het repertoire van de groep, en de kans is groot dat dat met de jaren niet meer zal veranderen, of je daar als fan nu akkoord mee gaat of niet. Hoe dan ook is er voor elk type muziekliefhebber wel iets charmants aan TANGK, en misschien, met het oog op wat meer commercieel succes, is dat ook wel gewoon het doel.

IDLES staat op 8 maart in AFAS Live en op 9 maart in de Lotto Arena, maar beide shows zijn inmiddels uitverkocht. De band staat komende zomer echter wel nog op de Main Stage van Rock Werchter, en dat op zondag 7 juli.

Facebook / Instagram / Twitter

Ontdek “Gift Horse”, ons favoriete nummer van TANGK, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.