Na wekenlang beraad en verschillende voorrondes in Brussel en alle provincies ten Noorden van de taalgrens, kon de jury de moed opbrengen om het aantal kandidaten die strijden om de titel van Sound Track 2023 te reduceren van meer dan 1.131 tot 45. De finalisten zijn met andere woorden gekend bij de jury, maar klinken bij het grote publiek misschien nog wat wazig in de oren. Om ervoor te zorgen dat iedereen die op 9 december afzakt naar een provinciale finale weet wie er precies op het podium staat, hebben wij alle bands aan de tand gevoeld met dezelfde zes vragen. Op die manier kan je elke finalist dus wat beter leren kennen, en misschien nog belangrijker, weten wat er je te wachten staat op het podium.
Tickets voor de Oost-Vlaamse finale in Kunstencentrum VIERNULVIER op zaterdag 9 december zijn te verkrijgen via deze link!
Bo-Bronsky
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Toen ik zeven jaar oud was kocht mijn moeder – hoogzwanger van mijn zusje – spontaan een piano. Ik ben lessen beginnen te volgen, maar uiteraard nam de luiheid over. Na een tijdje leerde ik op mijn eentje piano. Ik begon er dan ook bij te zingen. Dat resulteerde in een verzameling eerder abstracte en experimentele composities.
Op het einde van de middelbare school moest ik een eindproject maken. Ik schreef, nam op en produceerde een muziekvideo “Bloody Serious”. Toen besefte ik pas echt hoeveel passie ik voor muziek had! Ik heb gedurende meer dan een jaar met een vriend in zijn garage aan een groot aantal tracks gewerkt, die hij ook producete (NewWav).
Toen ik achttien was, ben ik naar Londen getrokken om daar architectuur te studeren, maar ik vond het onmogelijk om muziek los te laten. Et voilà, ik studeer momenteel aan het Institute of Contemporary Music Performance (ICMP) in Londen. Nederig en geïnspireerd.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik ben nog volop mijn sound vorm aan het geven en verken dus heel wat genres. Van de singles die al uit zijn, ligt “Old Souls” aan de jazzy kant, “Storm” is een lullaby die ik voor mijn zusje schreef en “Animalistic” is dan weer iets helemaal anders… Maar deze fase is superbelangrijk voor mij. Ik blijf nieuwe dingen ontdekken die ik in mijn ‘sound’ zou willen integreren. Het is een kwestie om mijn instinct en intuïtie te volgen en om gewoon dingen te doen! Stel me deze vraag binnen een jaartje nog maar eens! (lacht)
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Mijn zus. Mensen die naar mensen kijken. Rellen. Seksualiteit en lust. Geloofssystemen. Energie. Mijn ouders. Menselijk en dierlijk gedrag. Liefde… af en toe.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Eerst en vooral: veel stem- en ademhalingsoefeningen. Ik ben zelfs gestopt met roken! We zullen wel zien hoelang ik dat volhoud… Maar het belangrijkste blijft toch wel om de juiste setlist samen te stellen. Wil ik een verhaal vertellen? Wil ik een arrangement vinden dat mooi in elkaar vloeit? Wil ik een heel onvoorspelbare act? Of mensen meesleuren in een maalstroom? Er zit namelijk nogal wat variatie in mijn portfolio. Dus ik moet puzzelen, puzzelen en nog eens puzzelen. Ik wil de juiste dramaturgie. Ik wil dat mensen mijn gedachtegang kunnen volgen. Het draait voor mij niet alleen om hoe ik het breng, maar ook hoe mensen het waarnemen.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrentie?
Maria Iskariot is a total badass (lacht). Toen ik haar het podium zag opgaan voor een soundcheck had ik geen flauw benul wat ze zou brengen. WOW, ik ging helemaal door het dak! Haar podiumprésence is totaal magnetisch. Bombastische energie, absoluut geen grenzen. Op een punt waar de muziek er niet eens meer zoveel toe doet. Zij heeft iets wat heel weinig mensen hebben.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
‘Lose myself in music, but not lose my focus’. Mode en fotografie integreren in mijn muziekprojecten. Mijn ‘brand’ als artist uitwerken. Een interdisciplinair project in Armenië ontwikkelen. Componeren voor film. Veel samenwerken met andere creatives. Grenzen verleggen. En natuurlijk mijn sound verder identiteit geven. And have lots of fun!
Jess need strong boy
1. Hoe is het allemaal begonnen?
In december 2022 werden we, na jaren van vriendschap, verliefd op elkaar. Vrijwel meteen begonnen we dan ook muziek te maken. Joannes maakte daarvoor al enige tijd elektronische muziek onder de naam Spanking Days Are Over. Jessica’s moedertaal is het Duits, dus de combinatie van die twee elementen was vanzelfsprekend.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Elektronische Duitstalige seksmuziek.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Wie we zijn als Jess need strong boy is een uitvergroting van een deel van wie we zijn in het echte leven. Het feit dat we een duidelijk idee hebben van wat we willen doen en waar we naartoe willen, zorgt voor een kapstok waaraan we makkelijk alles kunnen hangen.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Op 9/11 kwam onze eerste ep Provokation uit. In november hebben we daarvoor heel wat shows gepland. Daarnaast proberen we steeds na te denken wat de volgende stap is voor het project. Denk maar aan stage presence en performance, belichting, dynamiek en intensiteit.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
De muziek van de verschillende bands is zo uiteenlopend, dat het weinig zin heeft om ons met de anderen te vergelijken. Het feit dat deze echt projecten finalisten zijn, betekent dat ze allemaal iets sterks en unieks te bieden hebben!
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Momenteel zijn we erg veel aan het spelen. Dat is megavet! We zouden graag wat meer de productionele kant van onze liveshow uitwerken. We denken dat er nog veel te halen valt uit het performance-/showaspect (interactie met elkaar en met het publiek, lichten en visuals, podium prescence…).
Kleinpunk
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het leuke antwoord:
In het jaar 1996 werd Anthony geboren. Zo werd hij ook het oudste bandlid van wat later een a-capella groepje en nog later Kleinpunk zou worden. Lander en Luna leerden elkaar op elfjarige leeftijd kennen op een breakdancekamp. Stanny arriveerde in een mandje voor de deur van het KASK. Zijn enige bezit: een briefje waarop stond dat het zijn droom was om zanger te worden. De combinatie maagd, leeuw, stier en weegschaal zorgde voor intergalactische aardverschuivingen en creëerde zo Kleinpunk.
Het echte antwoord:
We hebben elkaar leren kennen op het conservatorium van Gent waar we samen in een combo geplaatst werden. Aangezien de oorspronkelijke toetsenist een overlapping had in zijn uurrooster, motiveerde onze docent (Peter Lesage) Luna, onze zangeres, zelf achter de Nord te kruipen. Zij zette op haar buurt een micro bij de jongens. In die opstelling zijn we samen muziek beginnen schrijven.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
We zijn beginnen schrijven vertrekkende vanuit Nederlandstalige teksten, spoken word, humor… Aspecten van muziek waar we nog niet veel mee geëxperimenteerd hadden. Door ieders persoonlijke toevoeging is onze sound ontstaan. Wat voor sound dat specifiek is, moet je zelf ervaren…
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
We delen allemaal een liefde voor humor. We staan bekend om onze driedaagse schrijfsessies waar, naast duizend en één mopjes, vaak een bijna volledig nummer uit voorkomt! Als dit geen nieuwe vleug inspiratie opbrengt, kunnen we terugvallen op onze muze, Stanny. En ernaast inspireren alledaagse dingen ons het meest. We beschrijven vaak sociale situaties of putten uit een persoonlijke herinnering van een bandlid.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Naast een goede nachtrust en een stevig ontbijt (vooral voor Anthony) willen we onze set nog wat finetunen. We vinden het belangrijk om zoveel mogelijk identiteit te proppen in twintig korte minuten.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrentie?
Het valt op dat de muziek van alle finalisten zo gevarieerd is. Er zijn veel sterke tegenstanders bij, waaronder onze vrienden van Lézard, Jess need strong boy én Room Service. Om hen als concurrentie te zien is best vreemd voor ons, aangezien we elkaar zo goed kennen. De finale wordt vrienden onder elkaar, superwijs!
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Een Kleinpunk musical maken. Ah, en ook blijven schrijven, opnemen en veel veel veel spelen. Gewoan goan!
Lézard
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Onze bassist Andreas heeft Roel (drums) en mezelf (Neil – Gitaar & vocals) ooit uitgenodigd om wat te jammen, omdat hij ons toffe muzikanten vond. Ik ben dan songs gaan schrijven, geïnspireerd op de sound van die jams en zo is het beginnen te draaien. Viktor (synths) is erbij gekomen nadat hij ons wilde producen. We hebben eigenlijk best lang gewoon muziek zitten maken met elkaar zonder live te spelen of iets te releasen.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Het is eigenlijk best vrolijke postpunk. Veel hedendaagse postpunk is serieus of kil, maar we proberen de muziek speels te houden. Natuurlijk zijn er wel wat uitzonderingen. Ik heb het ooit omschreven als geometrische postpunkdisco, voor fans van scherphoekige geluiden.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Meestal begint het met een leuke baspartij of een leuk synth-/gitaardeuntje.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We krijgen een P.A.-repetitie en coachingsessies aangeboden omdat we naar de finale gaan. We gaan deze gebruiken om te werken op performance.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Er staan veel vrienden van ons in de finale waarvan we weten dat het steengoede bands en muzikanten zijn. Een keuze maken is moeilijk! 🙂
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Momenteel zijn we opnames aan het afmaken voor onze debuut-ep/album, maar tegelijk zijn we ook aan nieuwe nummers bezig voor al verder in de toekomst.
LIGHTSPEED
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik (Rik, zanger) en Jens (gitarist) kennen elkaar al het langst. Wij zijn achterneven, of toch iets dat er op lijkt. Toen ik op zoek ging naar muzikanten om ‘LIGHTSPEED’ mee op te bouwen, was Jens meteen een evidente keuze. Hij checkte voor mij alle vakjes die ik essentieel vind. Enorm gedreven, passioneel en een klassegitarist met een ongelofelijke, atmosferische sound. Laurens (drummer) heb ik leren kennen via mijn vriendin die fotografe is en vaak meeging met bands waar Laurens dan als roadie mee tourde.
We hebben voor de eerste keer afgesproken in de Vooruit en er was meteen een klik; een klik die ondertussen is uitgegroeid tot een hechte vriendschap. Fieke (bassiste) kenden we door haar vorige projecten en we zijn dan ook via die projecten aan elkaar voorgesteld. Dit ligt trouwens allemaal nog maar een goed jaar in het verleden. In september vorig jaar is de band ontstaan, speelden we onze eerste show en namen we onze debuutsingle “If We Could Learn to Fly” op. Ondertussen zijn we tientallen shows verder, brachten we onze tweede single “Blind Eyed” uit en wonnen we LAWIJTSTRIJD; de droom van elke Wase band.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Eclectische indierock en oprechte narratieven.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Zo goed als al onze nummers zijn autobiografisch. De ervaringen en onderwerpen waar je als jonge adolescent vaak mee te maken krijgt, zijn zeker ook voor ons bronnen van inspiratie. Ook werken van andere artiesten inspireren ons vaak. Poëzie is iets wat daar bij uitstek bovenuit steekt. We vinden de functie van het woord superbelangrijk in onze nummers; dat is dan ook iets waar we veel tijd in steken en waarvan we hopen dat de luisteraar er iets aan heeft. Een vorm van herkenbaarheid terugvinden in onze nummers beschouwen wij als een gigantisch compliment.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We hebben in de tussentijd nog wat shows op de planning staan die ons hopelijk fit en in het zadel houden. Uiteraard zal er ook nog gerepeteerd worden. Het is vooral belangrijk dat het ‘koppeke’ niet te veel gaat doordraaien of de spanning overneemt, want daar heeft niemand iets aan. We willen ons in de eerste plaats amuseren en vinden het zalig om nieuwe vrienden te maken.
5. Wie zie je als grootste concurrent en waarom?
We hebben eigenlijk enkel nog maar Room Service live gezien, omdat we in dezelfde voorronde stonden. Pittige postpunk en een heerlijke live-energie die bij ons zeker een straffe indruk heeft achtergelaten.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
We komen dit jaar nog met nieuwe muziek. Daarover binnenkort meer. Voor de rest blijven we gewoon keihard gaan, keihard knallen en keihard genieten.
Maria Iskariot
1. Hoe is het allemaal begonnen?
In den beginne was er het woord. Maar het woord was niet te horen. Geluid heeft iets nodig om tegen te botsen. En dus implodeerde dat woord, het zoog zichzelf leeg, tot het zo zwaar werd dat het zichzelf niet meer in stand kon houden. En toen explodeerde het. En sindsdien is al die energie die ooit diende om één te blijven, geel en blauw en punk en jazz. En al die energie verlangt naar één, of tenminste zo lijkt het. Maar eigenlijk was één ondragelijk. Hoe dan ook, zo begon het. Als een uiting van verscheurdheid, zoeken naar verbinding en een poging om de schoonheid van de botsing vast te leggen.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Half-volwassen punkrock uit Vlaanderen. Hoopvolle hopeloosheid in lawaaierig strofe, refrein, strofe. Liefde voor de onbeminden, vijgen na Pasen, maar in de eerste plaats een knieval voor de zondaars.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Plastic bloemen die steeds echter worden. Een hulst die in een vlinderstruik groeit. Een man die zijn eigen tong afbijt. Een moraalridder die van zijn paard valt omdat zijn harnas te zwaar is. Een moordenaar zonder berouw. Een feminist die stiekem vastgebonden wil worden. Een man die vrouwen haat.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We houden onze teennagels bij in een potje, en voor de show malen we die en drinken we die op in een oplossing met levertraan.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Diego Maradona. Hij heeft het allemaal: creatief, kan doelpunten maken en is dan ook nog eens specialist in vrije trappen.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
De schoonheid van de botsing vastleggen, genoeg afkoelen om vorm te creëren, maar op tijd de boel in brand steken om niet als de maan te eindigen. BurningFik sponsort ecologisch verantwoorde, fairtrade fossiele brandstof en anders gooien we onszelf wel op het vuur.
Room Service
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Nico (gitaar): Room Service is net als alle complexe zaken moeilijk in één gebeurtenis te vatten. Evolutionair gezien zijn er enkele zaken die tot ons ontstaan geleid hebben: de aankoop van een chorus-pedal, Jochem (zanger) die een broek met brede pijpen begon te dragen en de verhuis naar een repetitieruimte met knalroze muren. Natuurlijk zal het feit dat we ons al enkele jaren laten inspireren door de nieuwe postpunkscene er ook veel mee te maken hebben.
We kennen elkaar trouwens al langer door ons vorige project, Je M’en Sex Please. Wouter (bas) stond toen quasi ieder optreden op de eerste rij te moshen. Toen we een bassist zochten voor Room Service, was het niet moeilijk om ‘Make-a-Wish-gewijs’ voor hem te kiezen. We bestaan nog maar sinds deze zomer en het optreden in De Casino was meteen onze vuurdoop.
Jochem (zang): Nico en ik zijn als student samen muziek beginnen spelen. Eerst op kot, daarna op straat en nog even later in onze eerste band Je M’en Sex Please, waar Lou (drummer) ook deel van was. Afgezien van de prachtige naam, merkten we dat we nood hadden aan iets volwasseners. Dat samen met het afscheid van vorige bassist Tammas zorgde ervoor dat Room Service ontstond.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Jochem: Epilepsie voor dummies.
Lou: We zullen hem Patrick noemen.
3.Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Nico: Ik vind kwaadheid of frustratie altijd wel een mooi vertrekpunt. Als ik blij ben, schrijf ik te indie-achtige dingen.
Jochem: Planeten die op één lijn staan en natuurdocumentaires.
Lou: Voor mij is Jochem een inspiratiebron.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
Nico: Het is geen alledaagse voorbereiding. Lou verblijft momenteel in Estland op Erasmus, hij keert speciaal voor de finale even terug. Momenteel sturen we elkaar demo’s door, zodat we op afstand toch actief kunnen blijven. Naast Sound Track zijn we trouwens ook volop bezig met nieuwe nummers schrijven.
Jochem: Af en toe Skypen we eens met de band om te zien wat we nog nodig hebben, maar vooral om over onze gevoelens te praten.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Lou: Veel van de concurrenten zijn goede vrienden, zelfs twee huisgenoten van mij. We zijn dus al zeer dankbaar om het podium met hen te mogen delen. Bij Lézard vinden we het uniek hoe ze de sound van Talking Heads moderniseren. Kleinpunk heeft een geweldige jeugdige speelsheid, in combinatie met een heel strakke, uitgedachte liveshow. Jess need strong boy daagt uit en is een van de meer unieke artiesten in deze competitie en Maria Iskariot is authentieke, knallende punk zoals we het zelf graag hebben.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Nico: Binnenkort zullen we nog een single releasen, daarnaast mag je van ons in de lente van 2024 enkele gigs verwachten. Maar daar kunnen we voorlopig nog niet veel over zeggen. Eerst de repatriatie van Lou nog in orde brengen.
The Green Mean Machine
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Wij zijn The Green Mean Machine, ontstaan in 2019 tijdens de studies van de vier leden aan het Conservatorium van Gent. De band werd gementord door befaamd jazzpianist Erik Vermeulen, die ze kennis liet maken met Keith Jarreth, Miles Davis Second Quintet en Wayne Shorter. Deze invloeden blijven tot op heden zeer belangrijk voor de groep.
2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Je kan ons omschrijven als ‘contemporary jazz’, maar zelf gebruiken we liefst de term ‘mean jazz’. Omdat wat we maken, voor ons alleszins, iets persoonlijks is. Onze invloeden zijn vooral: Miles Davis, Wayne Shorter, The Bad Plus, Keith Jarreth en Herbie Hancock. We proberen daarnaast ook buiten die jazztraditie te kijken en invloeden te halen uit rock, improv, etc.
3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Alles wat het brein doet prikkelen. Dat kan een inspirerend nummer of artiest zijn, maar dat kan ook een inspirerend gesprek of een workshop zijn. Of gewoon door het samenspelen.
4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track-finales?
We willen sowieso iets anders brengen dan wat we gedaan hebben tijdens de voorronde. Zo blijft het ook voor ons een uitdaging. Dit doen we door veel te repeteren en misschien wel nieuwe dingen uit te proberen, enerzijds muzikaal of in de setup.
5. Los van het feit dat er meerdere winnaars zijn: wie zie je als grootste concurrent en waarom?
Het feit dat iedereen al door de voorrondes is geraakt, zal wel willen zeggen dat elke band heel goed is. We gaan ons smijten op het podium en hopelijk zal dat de jury en het publiek overtuigen.
6. Wat zijn de toekomstplannen?
Een langspeelplaat maken. Het maken van de ep was heel fijn en gezellig. We hebben het opzettelijk zo DIY aangepakt, om vooral de close vrienden en fans iets te kunnen bieden. Nu voelen we als band echter dat we klaar zijn om het grotere publiek aan te spreken. Releasen op een jazzlabel zou onze grootste droom zijn nu.
Tickets voor de Oost-Vlaamse finale in Kunstencentrum VIERNULVIER op zaterdag 9 december zijn te verkrijgen via deze link!
