© Vincent Van Wesemael
Van alle muzikanten die onze Belgische scene kleuren, is het onbegrijpelijk waarom Bert Dockx nog nooit gekozen is tot beste muzikant op de MIA’s. De gitaarvirtuoos werkt recent terug aan zijn soloverhaal waarbij Dans Dans in een diepe winterslaap gaat verzinken. Vanwege de aanslepende pandemie zagen Zink en 6 allebei kort na elkaar het levenslicht en werden er bijna veertig shows gespeeld. Desalniettemin is Dans Dans geen band die lucratief muziek produceert. Dockx, Frederic ‘Lyenn’ Jacques en Steven Cassiers zijn muzieksponzen die terstond nieuwe oorden moeten ontdekken om als Dans Dans terug kunnen te improviseren. Deze show in de Rotonde was daardoor geen emotioneel afscheid, eerder een welgemeende handdruk en vaarwel.
Eens het trio het podium benaderde, waren we vertrokken voor een goed anderhalf uur aan muzikale escapades die kronkelden tussen het experiment en melodie. Toch moest het trio er zelf nog eventjes in komen wat maakte dat deze voorlopige afscheidsshow niet te strak geregisseerd was. Dat speelde enkel in Dans Dans’ voordeel. Het publiek kwam duidelijk naar de Botanique om zijn ogen blind te staren op de manier hoe Dockx zijn vingers in alle bochten wrong om de meest bizarre geluiden ten gehore te brengen. Bij de rustigere stukken konden we dan ook een speld horen vallen. Al mocht het er regelmatig zowel hard als swingend aan toe gaan. Cassiers’ eclectisch drumspel op “Coffee Grounds” schreeuwde het bijvoorbeeld uit om tafels en stoelen aan de kant te schuiven en helemaal loos te gaan.
© Vincent Van Wesemael
Verder heeft Dans Dans ook een schuchter kantje dat pas bij “Ravine” het best hoorbaar was. De keurige verlichting en het oogcontact dat het drietal naar elkaar maakte, versterkte deze beleving. Desalniettemin speelt Dans Dans in eerste plaats voor zichzelf en was het publiek vanavond meer een groep genodigden die vanop afstand mocht toekijken. Zo werd er geen tijd verspild aan cliché bindteksten of nummeraankondigingen. Elk track doofde uit als een nachtkaars en wanneer Cassiers de tel deed, bouwden Dockx en Jacques laagje per laagje aan een nieuw track. Het vergde daarbij enorm veel overtuiging in eigen kunnen om de show zo te durven musiceren. Er kon namelijk veel fout lopen, maar dat maakte elke seconde des te spannender. Dockx die plotseling zijn smartphone bovenhaalde en obscure gezangen samplede of op kniehoogte aan zijn pedalen zat te prutsen, zorgden voor een speels verloop.
Wat telkens volgde, was een aaneenschakeling van nummers die moeiteloos heen en weer bewogen tussen jazz, rock, en experimentele klanken. Het was duidelijk dat Dans Dans de kunst van improvisatie tot in de perfectie beheerste, en ze nam de Rotonde mee op een doldwaze reis door hun volledig oeuvre. Uit het iconisch debuut zagen we “Waterpoort” evenwel niet aankomen, al hielden we dat persoonlijk euforisch momentje voor onszelf. Het publiek bleef er namelijk nogal geconcentreerd onder. Na verloop van tijd brak Dockx dan toch het ijs door met een beetje Frans en Nederlands het publiek te bedanken voor diens aanwezigheid. Daarbij benadrukte hij nogmaals dat Dans Dans na twee kort opeenvolgende albumreleases en verschillende shows even terug in de ijskast gaat.
© Vincent Van Wesemael
Het concert eindigde met een staande ovatie en luid applaus van het publiek, wat resulteerde in een welverdiende toegift. Dans Dans sloot de avond af met het verbluffende “Au Hasard” en “TV Dreams”. Hierdoor was de Rotonde getuige van een magische avond vol improvisatie, virtuositeit en pure passie voor muziek. Het blijft voorlopig onduidelijk hoe lang Dans Dans het voor bekeken houdt, maar Cassiers, Dockx en Jacques gaven alleszins geen blijk van interne vermoeidheid of strubbelingen. Toen de drie het publiek nog eenmaal uitzwaaide, waren alle harten instant veroverd. In de intieme setting van de Botanique’s Rotonde werd de magie van Dans Dans dus echt voelbaar en het was een concertavond die de aanwezigen nog lang zal bijblijven als een bron van pure muzikale verwondering.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
