Glass Beams @ Botanique (Rotonde): The (not so) Masked Singer

Er hangt een zekere mystiek rond Glass Beams. Dit drietal uit Melbourne brengt psychedelische muziek met Indiase invloeden en weet sinds 2021 een publiek te bereiken. Enkele weken geleden bracht de band hun tweede ep uit, getiteld Mahal, wat meer dan genoeg reden was om voor het eerst voet op Belgische bodem te zetten. Het resulteerde ook in een aanzienlijke publieksopkomst, want de Rotonde van de Botanique, die als locatie diende, mocht zelfs het bordje ‘uitverkocht’ ophangen. Straf!

Openen mocht een echte Indische instrumentaliste. Arushi Jain noemt zich op Instagram Modular Princess en dat mochten we aan den lijve ervaren. De muzikante nam namelijk haar modulaire synths mee om zo een heel mysterieuze en vooral zweverige sfeer te doen ontstaan in de Botanique. Het publiek dat zich zo vroeg had laten overhalen om naar de zaal te komen, liet zich duidelijk niet verleiden tot een illegale rave, maar zweefde eerder door de zaal richting het koepeldak. Toch was het na een tijdje iets te veel van het goede en leek de experimentele zang ons niet volledig in vervoering te brengen, het hypnotiserende miste effect en zo begon iedereen in de zaal een praatje te slaan.

Hoewel het niet allesbepalend zou zijn voor onze dag, kwam Glass Beams toch op het toneel en zij leken er wel zin in te hebben. Ondanks een vreemde start, werd er meteen een zeer mysterieuze sfeer gecreëerd door een zachte opbouw en een mystiek sfeertje. Zodra “Mirage” van start ging, was het gemakkelijk om de eerste dansbewegingen te maken. In tegenstelling tot wat we op plaat kregen, gaf Glass Beams live ruimte voor de nummers om zich te ontwikkelen. Het duurde dan ook even voordat we de vocalen, die als een mantra klonken, hoorden.

Nadat dit gebeurde, werd de abstractie een beetje doorbroken. De drie bandleden, elk met een vergelijkbaar gezichtsmasker, creëerden een soort barrière tussen het publiek en de band, waardoor de gezichtsuitdrukkingen van de muzikanten niet zichtbaar waren. Toch was er een zekere dankbaarheid merkbaar bij het trio, die ze tussen de nummers door uitten door bescheiden buigingen. Ze toonden zich vooral niet al te emotioneel en bleven gestructureerd de nummers uitvoeren. Op bepaalde momenten leek het zelfs alsof we te veel geloofden in een bepaalde routine, wat natuurlijk jammer was.

Dat was natuurlijk de enige smet op hun blazoen, want terwijl de band nummers als “Kong” en “Mahal” ten gehore bracht, leek het publiek steeds meer in de stemming te komen om te dansen. Het kostte wat moeite om de Rotonde volledig op te warmen, maar eenmaal op gang gekomen, was slechts een kleine, meeslepende baslijn nodig om de hele zaal als een stoomboot te laten bruisen. “Snake Oil” bleek zelfs de kers op de taart te zijn, en vooral toen alles in een stroomversnelling terechtkwam, werd duidelijk dat iedereen echt van het optreden genoot.

Dan kwam “Orb” natuurlijk als een welkome verrassing. Het nummer onderscheidde zich al snel als meer dansbaar door het snellere ritme, en vooral toen alle instrumenten samensmolten, was het moeilijk om stil te blijven staan. Het was toen al evident dat Glass Beams hun set uitstekend had opgebouwd om telkens naar een hoogtepunt toe te werken. Dit hoogtepunt werd uiteindelijk bereikt met het meeslepende “Taurus”, dat voor een krachtig einde zorgde. Net zoals een verfrissend biertje aan het begin van het weekend, werd je overspoeld door enthousiasme en kon je niet anders dan meedoen. Het was dan ook jammer dat na slechts veertig minuten het optreden al tot een einde kwam.

De wierook die af en toe door de zaal opsteeg, bleek perfect te mengen met de klanken en sfeer van Glass Beams; je zou zelfs kunnen denken dat de band iemand in de zaal had ingehuurd om die geur te verspreiden. De grens tussen deze wereld en andere werd door Glass Beams doorbroken, en “Raga Bhairav” was daar het beste voorbeeld van. Dit nummer, een traditionele cover, bevatte alles wat Glass Beams nodig had om de zaal nog een laatste keer te laten dansen. Het werkte, waardoor het einde een uitstekende climax vormde van bijna een uur durend spektakel.

Glass Beams is duidelijk een band die werkt met subtiliteiten en altijd laat de muziek voor zichzelf spreken. De vocalen dienen enkel om een hypnotiserende sfeer te creëren, wat ook goed overkwam in de Rotonde. Dit lijkt ons echter niet het eindpunt voor de band, want ze hebben meer in hun mars dan slechts enkele optredens. Het trio lijkt klaar te zijn voor meer, en deze show was daar alvast het bewijs van. Een uur bleek echter te kort om volledig in hun wereld ondergedompeld te worden; toen het voorbij was, wilde je alleen maar meer. Hopelijk zien we ze deze zomer op een festival!

Setlist:

Mirage
Black Sand
Kong
Mahal
Snake Oil
Orb
Rattlesnake
Taurus

Silver Tongue
Raga Bhairav (Charanjit Singh-cover)