AlbumsRecensies

Liturgy – 93696 (★★★★★): Culminatiepunt van de gehele discografie

Zowat de meest progressieve band van het moment moet wel Liturgy zijn. Niet enkel heeft het project rondom Haela Ravenna Hunt-Hendrix een hele filosofie rondom het combineren van religie, muziek, filosofie, marxisme en andere kunsten (iets waarover overigens uitvoerig wordt uitgeweid op het YouTubekanaal van de band), maar ook verleggen ze de grenzen van blackmetal steeds maar weer op een bijzonder eigen manier. We hadden de eer om enkele vragen te stellen over het herdefiniëren van zware muziek in een interview, en daar tipten ze ook al dat hun nieuwste album het meest epische was dat we Liturgy al hoorden doen. Dat deed ons watertanden, want H.A.Q.Q. is een van de beste metalalbums ooit en ook op blackmetalopera Origin of the Alimonies verlegden ze hun eigen grenzen. Live konden we al eens voorproeven en dat stelde ons zeer gelukkig.

Dubbelalbum 93696 is een culminatiepunt van al het voorgaande: de complexe riffs van Aesthetica, de elektronische zwerftochten van The Ark Work en zijproject Kel Valhaal, de glitchende productie op H.A.Q.Q. en het onheilspellende kamerorkest van Origin of the Alimonies. Dit alles komt samen in een massief en ontzettend ambitieus album van epische proporties. 82 minuten lang worden we meegenomen door een intense trip die de band op zijn scherpst, meest verfijnd, divers en wederom ambitieus laat horen. De kern blijft de kern: trancendentale blackmetal vol onverwachte wendingen en een uitdagende productie.

De bekoorlijke stem op “Daily Bread” leidt ons naar het eerste epos “Djennaration”. Het is herkenbaar Liturgy, vol intense tempowisselingen, de eigenwijze en transformatie-inducerende ‘burst beat’ en een hoop voelbare emoties. Tegelijkertijd is de verhakkelde beat in het midden ook verrassend. Hierop volgt een uitbarsting, een koortje en wederom een uitbarsting. De prachtige melodieën stapelen zich op en belanden in een chaotische climax. “Caela” gaat verder op deze uitbarsting en mondt zelf uit in spijkerharde glitch.

Die glitch is wel vaker terug te vinden. “Haelegen II” heeft een soort bevreemdende praatzang, die evenveel percussie is als de rondstuiterende instrumentatie. De bliepjes op “Angel of Emancipation” leiden in tot riffhoogtepunt “Ananon”, dat wederom uitspat in vernietigende glitch. Het titelnummer is een rifffestijn vol belletjes, haperende productie en angstaanjagende kreten van Hunt-Hendrix. De breakdown in het midden weet ons keer op keer mee te sleuren in dit vijftien minuten durende stukje ritmische virtuositeit.

Een ander terugkerend patroon is de zachte interludes. Op een eerste luisterbeurt lijken ze louter rustpunten voor de hevige metalstukken, maar in feite zijn het prachtig uitgewerkte ambientcomposities die een essentiële bijdrage leveren aan het album. Het belang hiervan gaf de band zelf al aan door “Angel of Sovereignty”, met een prachtig koor, als single voorop te stellen. “Before I Knew the Truth” eindigt in belletjes en sommige melodieën weerklinken in het slaapliedklokkenspel op “Angel of Hierarchy” en de dissonante fluit van “Red Crown II”. Het filmische “Angel of Individuation” weet gevoelige snaren te raken om nadien het album te doen afsluiten met laatste hoogtepunt “Antigone II”, dat nog eens alle hoekige riffs tot het uiterste weet te drijven en toch nog maar eens terug te keren naar die engelachtige stem.

Nadat H.A.Q.Q. zich zo nestelde in ons bestaan, is het moeilijk toe te geven, maar misschien is 93696 wel het beste Liturgy-album. Op zijn minst staan de twee projecten op gelijke voet, waarbij het oudere een iets emotionelere lading heeft, en dit nieuwe project meer verwondert, fascineert en verbijstert. Vooral is het een bevredigende samensmelting van alle voorgaande ontdekkingstochten die de band ondernam. Of het zich zo zal nestelen als H.A.Q.Q. kan enkel de tijd uitwijzen. In ieder geval is het een gigantisch manifest van een uiterst boeiend project dat bekendstaat om de meest vernieuwende metal en alsnog zichzelf wist te vernieuwen.

Liturgy komt op 4 oktober naar Trix.

Ontdek “Djennaration”, ons favoriete nummer van 93696 in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.

Related posts
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

35 albums die je misschien over het hoofd zag in 2023

De eindejaarslijstjes vliegen je tegenwoordig weer om de oren, dus je zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat niet elke plaat de aandacht krijgt…
InstagramLiveRecensies

Liturgy @ Trix (Club): De vijf sterren ook live waard

Het in maart verschenen 93696 was een schot in de roos. We bekroonden het album volledig terecht met vijf sterren omdat Liturgy…
2022FeaturesInstagramUitgelicht

De 40 beste ep's van 2022

De ep wint dezer dagen steeds meer aan belang en dat ligt vooral aan het feit dat de samenleving vlugger wordt. Alles…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.