InstagramLiveRecensies

The Sore Losers @ Ancienne Belgique (AB Club): Rock on, losers!

©CPU- Willem Devriendt

Sinds enkele weken is er uit het verre Limburg weer een storm komen opdraven. Bliksemschichten worden afgewisseld met snedige gitaarsolo’s en grootse meezingbare refreinen: we hebben het natuurlijk over The Sore Losers. Drie jaar en een beetje na de release van Gracias Señor is het viertal tegenwoordig helemaal terug van weggeweest, met volgende maand zelfs een splinternieuwe langspeler onder de arm. Ultra Elektric heeft het levenslicht dus nog niet gezien, maar de band trekt ondertussen wel al het land rond om het grote publiek kennis te laten maken met die nieuwe nummers. Gisterenavond stond een volgepakte AB Club op het programma, die werd getrakteerd op een uitgekiemde mix tussen oud en nieuw materiaal. En die was om duimen en vingers bij af te likken.

Nog voor The Sore Losers de keet in vuur en vlam stak, mochten de mannen van Bearwolf de Ancienne Belgique opwarmen. De naam van drietal mag misschien niet zo bekend in de oren klinken, de muziek die het maakte mocht er zeker zijn. De Limburgers wonden er niet te veel doekjes om en knalden een halfuurtje lang door met rechttoe rechtane rocknummers met hier en daar wat bluesy invloeden. Echt spectaculair of indrukwekkend konden we de doortocht van Bearwolf niet noemen, maar het bleek wel de ideale opener te zijn voor een band als The Sore Losers. De frontman/gitarist beschikte over een krachtige stem, maar werd voor de laatste paar nummers toch ingeruild voor de oud-zangeres. Dat bleek een mooie reünie, maar ook niets meer dan dat. Leuke liedjes, de zaal was opgewarmd, iets beters kon de hoofdact zich niet wensen.

©CPU- Willem Devriendt

Een halfuurtje later hing er een gigantische backdrop in de Club met daarop in grote letters ‘THE SORE LOSERS’. Meteen werd duidelijk dat de band niet was gekomen om spelletjes te spelen. Rustigaan werd het gloednieuwe “Tightrope” opgebouwd tot een stevige energie-explosie, waarin leadgitarist Cedric Maes meteen de show naar zijn hand zette. Opvolger “Yeah Yeah Yeah” hield het tempo hoog en hier en daar zagen we zelfs al enkele gebalde vuisten of hand-horns de lucht in gaan. Op het podium zat het vuur er met andere woorden al vanaf de eerste seconde in, maar het publiek had het, zeker in het begin, nog wat moeilijk om los te komen. Het tempo bleef dankzij “Tripper” weliswaar alsmaar meer de hoogte ingaan, dat voor het eerst echt de vonk deed overslaan. 

The Sore Losers kon dat hoge tempo niet blijven volhouden en haalde na verloop van tijd de voet wat van het gaspedaal. De sfeer bleef gemoedelijk en zo cruisede de band met leuke nummers als “Dark Ride” en “Got It Bad” moeiteloos richting de horizon. Door het feit dat een van Cedric zijn pedalen het plots leek te begeven, dreigde de groove een stille dood te sterven, maar dankzij laatste single “Birds of a Feather” werd nog maar eens duidelijk wat voor een goeie muzikanten de Limburgers zijn. Het nummer zette het ondertussen vertrouwde recept van het viertal nog maar eens in de verf: Rechttoe rechtane rocknummers, meezingbare refreinen en een stevige gitaarsolo als kers op de taart.

©CPU- Willem Devriendt

De sfeer zat goed, het tempo zat goed, maar die definitieve vonk leek maar niet over te slaan. Gelukkig was daar plots “Silver Seas”, dat de AB Club eindelijk in lichterlaaie kon zetten. Vooraan ontstond er een moshpit en waagde een uitbundige concertganger zich zelfs aan een rondje crowdsurfen. De track bleek het startschot van een stevige eindspurt, want ook het daaropvolgende “Juvenile Heart Attack” zorgde voor een vreugde-explosie. Cedric Maes bespeelde zowel zijn gitaar als het publiek als een ware leermeester en dat bleek een aanstekelijk effect te hebben op de rest van de band. De solo’s werden uitbundiger, steviger en vooral indrukwekkender. Met “Commanding the Night” en “Don’t Know Nothing” knalde The Sore Losers op een muzikaal magistrale manier de Ancienne Belgique terug op slot, met een minutenlang applaus tot gevolg.

‘Alles opnieuw!’, riep de Club ritmisch, dus moesten de mannen noodgedwongen terug het podium op. ‘We gingen sowieso wel terugkomen hoor. We moesten alleen kijken wat we nog gingen spelen’, grapte Maes, om daarna het feestje terug in gang te knallen met “Beyond Repair”. We kregen helaas niet effectief alles opnieuw te horen, maar dit was een waardige vervanger. De Ancienne Belgique daverde op haar grondvesten, want muzikaal zat de liveversie indrukwekkend in elkaar, maar ook de zaal ging helemaal los. Dat kan ook van afsluiter “Shakey Painters” gezegd worden, dat na een lang uitgesponnen outro de set definitief op z’n einde deed lopen.

©CPU- Willem Devriendt

Na Gracias Señor waren we een beetje sceptische tegenover The Sore Losers, maar na gisterenavond kunnen we met zekerheid zeggen dat Ultra Elektric een verademing blijkt te zijn voor de Limburgers. De gitaren gierden terug als vanouds, waardoor de nieuwe nummers zich vlekkeloos mengden onder het oud materiaal. Dat de band bestaat uit vier ijzersterke muzikanten, werd in de AB Club nog maar eens in de verf gezet dankzij de vele muzikale tussendoortjes en extraatjes die we op ons bord kregen. Met leuke tempowissels, veel energie en vooral heel wat spelplezier en goesting staat The Sore Losers tegenwoordig terug sterk in zijn schoenen, waardoor we nog wat meer uitkijken naar de release van die nieuwe plaat. 

Het nieuwe album van The Sore Losers, Ultra Elektric, verschijnt op 22 oktober.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Tightrope
Yeah Yeah Yeah
To The Well
Tripper
Dark Ride
Got It Bad
Birds of a Feather
Blue Shoes
A Little More
Amy
You Need Some Lovin’
Silver Seas
Juvenile Heartattack
Heavyweight Champion
Commanding the Night
Don’t Know Nothing

Beyond Repair
Shakey Painters

2091 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.