Je kent ze wel, Gorillaz, de bekendste virtuele band ter wereld. Sinds het begin van de jaren 2000 kruipt Blur-frontman Damon Albarn regelmatig in de huid van 2D, de fictieve zanger van de groep. Het legendarische Demon Days is zonder twijfel een mijlpaal in de carrière van Albarn, maar ook met Plastic Beach en het vorig jaar uitgebrachte Song Machine Season One: Strange Timez wist hij een ijzersterk resultaat neer te zetten. Doorheen de jaren werkte Albarn voor Gorillaz samen met artiesten groot en klein en zo waren op het eerste Song Machine-album onder meer Robert Smith (van The Cure), Fatoumata Diawara, slowthai en Slaves te horen.
Zelfs virtuele bands hebben last van pandemieën en dus trad ook Gorillaz tot op heden amper op met hun nieuwste album. Recentelijk stond de groep toch enkele keren in een volle O2 Arena in Londen. Naast een hoop hits en nummers van Song Machine kreeg het publiek ook enkele nieuwe nummers te horen. Die maken nog niet meteen deel uit van het tweede seizoen van Song Machine, maar worden nu wel al gebundeld op een ep.
Drie liedjes, goed voor vier gastartiesten. Gorillaz is en blijft Gorillaz. Op opener “Meanwhile” krijgen we naast Damons herkenbare stem ook Britse rapper Jelani Blackman en Jamaicaanse muzikant Barrington Levy te horen. De titeltrack is er eentje die open bloeit: hoe verder in het lied vordert, hoe meer de elektronica naar voren komt en hoe overtuigender het wordt. De zuivere rap van Blackman staat in contrast met de melancholische zang van Albarn en, ondanks dat het lied wel mooi opbouwt, missen we toch een beetje de sucker punch die in veel andere Gorillaz nummers wél aanwezig is.
AJ Tracey komt op het aanstekelijke “Jimmy Jimmy” wat energieker uit de hoek en de gitaar op de achtergrond doet net als de melodica terugdenken aan de begindagen van Gorillaz. Rapmuziek, een vleugje punk en melancholie worden volgens het ‘less is more’ principe gecombineerd en ook op “Déjà Vu” wordt er zuinig omgegaan met instrumenten. Doordat het een liveopname is, horen we wel een hoop enthousiaste backingvocals die positief op de gemoedstoestand inspelen. Ondanks dat de kwaliteit van de opname niet geweldig is, is deze samenwerking met de Jamaicaanse Alicaì Harley wel leuk om naar te luisteren. Fijn liedje, alleen jammer dat er (nog) geen studio-opname is.
Met Meanwhile levert Gorillaz niet de kwaliteit af die we gewoon zijn van de groep. De ep is zeker samenhangender dan Humanz en is ook leuker om naar te luisteren, maar we missen hier soms dat tikkeltje meer. De Jamaicaanse invloeden zijn leuk en voelen zomers aan, waardoor het wel een vrolijk geheel vormt. Dat er hier vaak met eerder beperkte instrumentatie wordt gewerkt, is een toffe afwisseling met de volle sound die we op Song Machine Season One te horen kregen, maar laat het duidelijk zijn dat Meanwhile slechts goed is om het wachten op te vullen tot aan Season Two.
Facebook / Instagram / Website
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek!
