InstagramInterviewsUitgelicht

Interview Tessa Dixson: ‘Mijn muziek is een representatie van hoe ik de wereld zie’

© Clara Ruby

Dat Tessa Dixson een diamantje is binnen de Belgische muziek, is geen geheim meer. We hebben haar doorheen de jaren dan ook zien ontpoppen tot een popprinses die er nu helemaal staat. Op haar debuutplaat Genesis werden we nog van de ene verrassing in de andere gegooid. Gek genoeg kregen we geen enkele eerdere single te horen – afgezien van “Tender Me” – en viel het vooral op dat er geen rode draad doorheen het album lijkt te hangen. Daar zit echter allemaal een betekenis achter, vertelde Tessa ons. We leerden dat Tessa Dixson niet zomaar een zangeres is en vooral dat haar album veel meer is dan een verzameling aan nummers.

Ben je opgelucht dat Genesis eindelijk uit is?

Ja, ik ben heel blij dat de plaat er eindelijk is, maar tegelijk ook een beetje teleurgesteld dat ze niet zo heel veel aandacht krijgt dankzij het virus.

Je hebt er twee jaar aan gewerkt, maar er staat geen eerder werk op de plaat. Hoe komt dat?

Het album is een nieuw begin voor mij op muzikaal vlak, daarom wilde ik alleen maar nieuwe nummers de wereld in sturen. Door op die manier te werken, werd het uiteindelijk ook spannender. Als er een aantal nummers op de plaat stonden die iedereen al had gehoord, was het een beetje saai.

Was dat dan niet een beetje eng, zo’n heel nieuw hoofdstuk starten?

Nee, helemaal niet. Het was net heel spannend! Het zou niet hetzelfde effect gehad hebben als ik eerdere singles opnieuw had uitgebracht. Nu voelt het allemaal heel fris en verrassend aan.

Verrassend is het zeker! De nummers verschillen heel erg van elkaar, maar klinken toch allemaal als Tessa Dixson. Hoe zou je dat nieuwe hoofdstuk beschrijven?

Tegenwoordig voel ik me veel zelfverzekerder en weet ik beter waar ik naartoe wil in mijn leven. Ik ga nu een experimentele richting uit en probeer gewoon veel meer nieuwe dingen uit. Vroeger had ik altijd het gevoel dat ik precies wist wat ik wilde bereiken, maar het leuke aan muziek, vind ik, is dat je jezelf telkens weer opnieuw kan uitvinden. We veranderen permanent als mens. Op de plaat zijn er heel wat verschillende versies van mij te horen. Ik wilde dus ook een beetje aan de wereld tonen dat ik veel meer dan één kant heb.

Is het dan niet moeilijk om jezelf telkens opnieuw uit te dagen?

Natuurlijk, maar daar draait het leven om. Je moet altijd uitdagingen aangaan. Dat vond ik wel eng in het begin. Vroeger luisterde ik veel naar popmuziek en was ik ervan overtuigd dat ik later ook zo’n muziek wilde maken. Dat is uiteindelijk ook wel gebeurd, maar niet op de manier die ik altijd al in gedachten had. Mijn muziek is veel meer dan gewoon pop; het is iets nieuw en vooral nog nooit echt gedaan. Dat maakt het eng, but you just gotta “Keep Going”. (lacht)

Je wilde dus al van kleins af aan een popartiest worden. Dat is natuurlijk gelukt, maar voor veel mensen ben je daarbovenop ook nog eens ‘the next big thing’. Zie jij jezelf ook zo?

Als een artiest is het moeilijk om hetzelfde te zien als het publiek. Ik denk wel dat ik een impact heb, en dat is ook wat ik wil bereiken. Het belangrijkste voor mij is dat ik mensen raak met mijn muziek. Mijn nummers maken emoties los en misschien ben ik inderdaad wel ‘the next big thing’; ik weet het niet. Ik ben gewoon mezelf en maak muziek omdat ik dat graag doe. Als je een album maakt is het moeilijk om te weten of mensen het effectief ook leuk gaan vinden – zeker omdat Genesis heel experimenteel klinkt en ik bijvoorbeeld regelmatig violen gebruik, terwijl dat niet vaak gedaan wordt in popmuziek. Er werden veel risico’s genomen op dit album, maar dat is net het interessante aan een artiest zijn.

Je vindt het belangrijk om mensen te raken, maar is het dan niet moeilijk om altijd met iets nieuws te komen?

Op dit moment nog niet. Genesis is niet één ding; er zijn heel veel verschillende aspecten aan verbonden. Als je ernaar luistert, zijn er genoeg dingen waar je jezelf aan kunt spiegelen. “Promised Land” is bijvoorbeeld een a capella nummer, wat heel gedurfd is, maar het werd wel precies wat ik wilde. Er ging een hele productie aan vooraf. Het nummer is veel meer dan zomaar mijn stem. Je kan muziek vergelijken met kunst, het is wat je zelf wilt dat het is. Kunst is niet één specifiek ding, maar je geeft er je eigen betekenis aan. Dat is de richting die ik uit wilde met de plaat.

Je maakte net al de vergelijking met kunst: iets waarin je geïnteresseerd bent. Is de plaat daar ook op geïnspireerd?

Kunst is over het algemeen een grote inspiratie geweest en het komt ook in verschillende vormen terug doorheen de plaat. Op “How High” refereer ik bijvoorbeeld naar een bepaalde scène uit de serie Twin Peaks van David Lynch. “Promised Land” gaat over de dood van mijn oma, die op haar beurt weer een kunstenares was. Alles is kunst voor mij. De inspiratie vloeide voort uit alles wat ik rondom me zag. De natuur, het internet… “Tender Me” is zelfs geïnspireerd op een foto die ik op Pinterest zag.

Genesis is dus een representatie van Tessa Dixson?

Absoluut! Mijn muziek is een audiovisuele representatie van hoe ik de wereld zie. Dat is natuurlijk alleen maar vanuit mijn standpunt gerekend, maar het is veel mooier om te zien dat andere mensen het op hun beurt vanuit hun standpunt bekijken en er zo weer dingen aan toevoegen. Genesis is veel meer dan gewoon een album.

Het visuele deel is duidelijk heel belangrijk. Wat vind je het leukste om mee bezig te zijn? De muziek of alles daarrond?

Voor mij is daar geen onderscheid in. Soms schrijf ik een nummer en weet ik in mijn hoofd al hoe alles er visueel uit zal zien. Al die dingen gaan voor mij hand in hand. Mijn project is veel meer dan alleen maar muziek; het is ook kunst, passie… Ik ben niet zomaar een singer-songwriter, maar ik probeer alles mooi in elkaar te laten overlopen.

Wordt het visuele dan ook belangrijk tijdens de shows?

Het probleem met de shows is dat ik niet weet of ze effectief gaan plaatsvinden. (nvdr: De releaseshow in de AB is intussen verplaatst.) Ik hoop in elk geval heel hard van wel, want ik heb samengewerkt met Kenia Raphaël, die ook meewerkte aan de clip voor “Tender Me”. De shows worden een soort art performance. Ik wilde altijd al een ‘theatrale act’ neerzetten, die meer is dan gewoon ik die zing en klaar. Het publiek moet een nieuwe ervaring meemaken, zodat ze na de show denken: ‘Wow, dit was de beste show die ik ooit zag.’ De mensen worden een deel van de ervaring en zijn niet zomaar een toeschouwer.

Een beetje zoals Stromae live deed?

Ik heb hem zelf nooit live gezien, maar iets gelijkaardigs inderdaad. Ik wil meer de richting van FKA Twigs of Solange uitgaan. Ze hebben vaak een simpele setting, met bijvoorbeeld wat dansers die gewoon een trap op en af wandelen. Het lijkt misschien nutteloos, maar het is echt heel mooi om naar te kijken. Ik probeer nu het midden te vinden tussen te bombastisch en te simpel. Het wordt in elk geval heel cool.

Nu we het toch over andere artiesten hebben: je werkte samen met Yusuf op “My Love”. Hoe kwam die samenwerking tot stand?

Ik zag hem ooit live in Brussel en toen merkte ik al dat we veel gemeen hebben. Hij besteedt net als ik veel aandacht aan het visuele. Toen ik iemand zocht om mee samen te werken op “My Love” dacht ik dan ook meteen aan hem. Het nummer klinkt heel poppy en hij voegt er iets donkers aan toe. Alles kwam heel natuurlijk tot stand.

Met wie zou je nog willen samenwerken in de toekomst?

Sowieso FKA Twigs! Maar ook met Bon Iver, Aphex Twin, Yseult en nog zoveel meer.

Zijn dat ook je grootste inspiraties op muzikaal vlak?

Ik luister echt naar heel veel verschillende soorten muziek, dus ik zou hen niet specifiek een inspiratie noemen. Ze hebben zeker wel een impact op mij. Aphex Twin is bijvoorbeeld heel gek, maar ik hou van hun muziek. Ik probeer zelfs een nummer van hen te coveren, nu ik toch heel veel tijd heb.

Zie je Genesis als het begin van iets groots?

Het is vast en zeker een nieuwe start, maar ik wil niet te veel druk op mijn carrière leggen. Ik ben van nature altijd negatief ingesteld, zodat ik nooit teleurgesteld kan zijn. Nu probeer ik gewoon te genieten van de release en hoop ik dat dit hele proces mij naar een hoger niveau brengt. Uiteindelijk denk ik er eigenlijk niet te veel over na en laat ik alles gewoon over me heen komen. Ik werk sowieso altijd naar iets groter.

Dus we kunnen nog veel verwachten?

Oh ja! Always working. (lacht)

De releaseshow in de AB Box werd verplaatst naar 9 september. Tickets zijn nog steeds verkrijgbaar.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

2091 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Tessa Dixson - "Heaven"

Vijf jaar geleden kwam ze als een van de winnaars van De Nieuwe Lichting uit de bus en dus waren alle ogen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Peter Gabriel - "Panopticom"

Twee maanden geleden maakte Peter Gabriel zijn comeback na een nagenoeg volledige stilte van acht jaar. Die comeback betekende niet alleen een…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Benjamin Clementine – “Genesis”

Benjamin Clementines levenspad lijkt zo uit een film te komen. De Brit stopte op zijn zestiende met school, kreeg ruzie met zijn…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.