AlbumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #20

Beach Bunny – Honeymoon (★★★½)

Het eerste wat je ziet als je Beach Bunny opzoekt op Spotify, is veertig miljoen streams voor “Prom Queen”. We zien je al denken: ‘Hoe kan dat?’ Wel, dankzij de app TikTok kreeg het nummer een boost in streams en zo kan je Beach Bunny zien als een band voor Generatie Z. De vier bandleden zijn dan ook jonge twintigers en brengen verfrissende indierock die zo in de stal van The Beths, Charly Bliss en anderen thuishoort. Op Honeymoon hoeft het allemaal niet te ingewikkeld en net daardoor is het zo’n aangenaam te verteren album. Frontvrouw Lili Trifilio is een fantastische songwriter en kan met haar lyrics en uitgesproken stem de nummers naar een hoger niveau tillen. Door af en toe het tempo op te drijven en een surfy sfeertje naar voor te brengen, zweef je negen nummers lang weg. 26 minuten duurt de plaat maar, en dat is ook voldoende om niet te gaan vervelen. Slimme plaat en een slimme band; gaan we nog van horen.

Squarepusher – Be Up A Hello (★★★½)

Be Up A Hello is de nieuwste telg van Squarepusher en laten we beginnen met de gepaste waarschuwing: hou je vast aan de takken van de bomen of eender wat er bij de hand is. De man houdt het allesbehalve braaf en biedt zowat de grootste elektronische chaosverzameling aan sinds mensenheugenis. Het spreekt bijna voor zich dat we dat ten zeerste kunnen pruimen en dit maar al te graag op een onaanvaardbaar volume door onze speakers laten kletteren. Een gigantische aanrader op je après-coronafeestjes. Een normale luisterbeurt op’t gemak zit er dan ook totaal niet in, en deze plaat in één trek luisteren op een luie namiddag houdt weinig steek. Be Up A Hello is geniaal in zijn nachtelijke niche en daar houden we het ook best.

EDEN – no future (★★★½)

Is het tweede album altijd het moeilijkste? Voor EDEN was dat niet het geval, want met no future maakte hij een verfijnde, goed gelaagde opvolger voor zijn uitstekende debuut Vertigo. De producties zijn nog sterker in elkaar gestoken en het album heeft iets meer diepgang gekregen door de interludes en opbouw van de nummers. Met een lengte van bijna een uur dreigt verveling op te komen, maar EDEN omzeilt dat door intrigerende melodieën en zanglijnen. no future heeft wat ons betreft wel degelijk een toekomst!

Mush – 3D Routine (★★★)

We waren vol hoge verwachtingen toen we de single van Mush’s debuutplaat ter ore kregen. Helaas blijkt 3D Routine niet de wereldplaat die we gehoopt hadden, want met zijn 46 minuten duurt hij misschien tien minuten te lang, waardoor de intensiteit na een tijdje wat verloren gaat. De plaat is weliswaar niet slecht en staat vol sterke aanstekelijke postpunknummers die je zo een opmonterend gevoel geven. Ze gaan ook niet verder op de typische Britse sfeer, maar laten zich eerder door Parquet Courts beïnvloeden. Ook de maatschappijkritiek is weelderig aanwezig en zo weet Mush alle ingrediënten te hebben voor de perfecte postpunkplaat. Toch hebben we soms te veel het gevoel dat 3D Routine nergens heen gaat, en net daardoor wordt het niet de plaat van het jaar die het wel had kunnen zijn. Voor de volgende keer dan maar.

Allie X – Cape God (★★★)

Kunstwerken, boeken, maar ook documentaires kunnen een zodanig diepe indruk achterlaten dat artiesten er een heel project aan wijden. De Canadese zangeres Allie X vertrok voor haar tweede album Cape God vanuit de HBO-documentaire ‘Heroin: Cape God USA’ en schreef er een twaalf nummers tellend album rond. Op sommige nummers (onder andere “Devil I Know”, “Regulars” en “Love Me Wrong”) komt ze vlijmscherp uit de hoek, maar Cape God bevat evenveel te voorspelbare popnummers die niet al te veel identiteit hebben. De voorspelbaarheid zorgt ervoor dat dit album zeker het luisteren waard is, maar het valt ook op dat niet elk nummer van hetzelfde niveau is.

Banoffee – Look At Us Now Dad (★★★)

De Australische zangeres Banoffee was background-muzikante van onder andere Taylor Swift en Charli XCX, maar neemt nu een grote stap uit de schaduw. Look at Us Now Dad is een album waarop de artieste duidelijk nog zoekt naar haar stijl, maar deze gedeeltelijk al vindt in elektro-bubblegum-pop. Zo wijzen de samenwerkingen met onder andere Empress Of en cupcaKKe erop dat we met een toekomstig popicoontje te maken hebben, maar het is vooral de slottrack “Look At Us Now Dad” waar ze dimensies van haar muziek naast elkaar weet te leggen.

Lees voort op de volgende pagina!

Related posts
AlbumsRecensies

Real Estate - Daniel (★★★): Vasthouden aan een sterk verleden

Real Estate staat bekend om hun nostalgische en dromerige indierock, maar die de laatste jaren wat van haar glans heeft verloren. Na…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ego Kill Talent - "We Move As One"

Ego Kill Talent is weer op volle snelheid. Na enkele stille jaren kwam de groep eind vorig jaar sterk terug met de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Real Estate - "Flowers"

Voor het nieuwste nummer van Real Estate, “Flowers”, is het alsof een frisse lentebries door de kamer waait. Real Estate, bekend om…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.