Antwerpen
Billie Rodney
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Toen ik een jaar of twaalf was, zag ik voor het eerst The Notebook. In die film is er een scène waar Noah en Ally op straat dansen, terwijl Noah “I’ll Be Seeing You” zingt. Daarna gaat dit over in de versie van Billie Holiday. Ik vond dat zo schoon, ben een cd gaan kopen en was verkocht. Als vanzelf kwam ik via haar terecht bij alle grote madammen (Nina Simone, Sarah Vaughan etc.). Zo is het begonnen, mijn liefde voor muziek. Zingen en zelf liedjes schrijven kwamen pas veel later aan bod.
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Billie komt van Billie Holiday. Daarnaast lijkt Billie een beetje op Bie; Sandra zou onnozel zijn. Rodney komt dan weer van Nick Drake (Nicholas Rodney Drake). Twee artiesten die mij in mijn tienerjaren (en nu nog) enorm hebben betoverd.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik luister veel verschillende soorten muziek, wat denk ik te horen is in mijn eigen muziek. De rode draad in mijn nummers is mijn stem en voor de rest laat ik het allemaal best vrij en doe ik wat goed voelt. Ik denk dat het het best te omschrijven is als alternatieve pop.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Films, muziek, mijn directe omgeving en mijn persoonlijke ervaringen.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Repeteren! We hebben ook een enorm fijne PA repetitie gehad.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
De stijl van de verschillende finalisten is zo uiteenlopend dat het moeilijk kiezen is. Ik denk trouwens dat niemand daar mee bezig is. Iedereen wil gewoon een mooie set neerzetten, toch?
7. Wat zijn de toekomstplannen?
We zijn momenteel bezig met de pre-productie van ons eerste album.
Dolores
1.Hoe is het allemaal begonnen?
Het is begonnen rond mijn acht jaar…. Hehe, nee oké, zo ver zal ik niet teruggaan. Al is het rond die leeftijd wel ontstaan; liefde voor kunst. Theater, schrijven, beeld, maar vooral muziek. Ik schrijf al erg lang nummers en ben ze door de jaren heen beter en beter beginnen uitwerken. Door mijn studie (die ik niet afwerkte) aan het Kask voor muziekproductie en mijn onstilbare drang naar creëren, heb ik het ‘muziekschrijven’ wel al meer eigen kunnen maken. Wanneer ik verschillende demo’s had klaarliggen, is Dolores ontstaan.
Dolores kende drie jaar geleden een snelle opstart. We waren een zeskoppige band, die met enorm veel repetities een ijzersterke set hadden klaargestoomd. Een jaar lang hebben we opgetreden, opnames gemaakt en geïnvesteerd in promotiemateriaal (videoclips etc.). Helaas doofde Dolores na twee jaar een beetje uit. Vik kreeg het aanbod om bij Tamino te gaan spelen alsook de prioriteiten van onze gitarist Yassin verschoven. Ik heb toen een jaar de tijd gehad om te schrijven, producen en vooral na te denken over: ‘Wat nu?’. Na een tijdje had ik opnieuw een groot repertoire bijeen geschreven en enorm veel bijgeleerd op vlak van organisatie, management en ook het creatieve aspect. Ik heb op dit punt een beter beeld van wat ik wil bereiken met mijn muziek en ook meer en meer mijn eigen stijl ontwikkeld.
Met een nieuw nummer “Yours Clearly” schreef ik me in voor Sound Track (een nummer dat ik met mijn broer Dimitri Defossé heb geschreven in het jaar dat Dolores stillag). Dit is het punt geworden van de ‘heropstarting’ van Dolores. Op een week tijd had ik nieuwe muzikanten bijeen en zijn we ons beginnen klaarstomen voor Sound Track. We zullen in het totaal negen keer gerepeteerd hebben voor we in Trix spelen, maar dat maakt het net zo spannend. Het zijn één voor één muzikanten waar ik naar opkijk: Arne Vyt (gitarist), Nina Kortekaas (keys), Jelle Appada Meeze (bas), Cedric van Overstaetn (trompe) en Dimitri Defossé (drum).
2.Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Er is een liedje dat erg vaak in mijn hoofd springt. ‘Wie gaat er in bad, Dolores, Dolores!’ Een liedje dat Goofy (Disney) zingt voor zijn olifant in het Circus. De dag waarop ik met de (toenmalige) elektronicaman (Vik Hardy van Gyseghem) een gesprek had over: ‘Wat is een fijne bandnaam?’, sprong opnieuw dat nummer in mijn hoofd. Daar is het idee geboren, geloof ik. Best banaal dus. Maar de nogal ondoordachte naam vertelt toch meer dan je denkt:
‘Elephants carry the same emotions as people, only they still feel everything instinctively.
With solid pumping basslines, ethereal electronics and acoustic elements, Dolores
conjures a sound as thick as elephant skin. The message being: ‘We want to feel again.’
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
We worden vaak als een indiepopband beschreven, al zou ik er zelf vaak de woorden dromerig en elektronisch aan toevoegen. Dolores is vrij ‘simplistische’ muziek, maar zal nooit erg simpel klinken. Aangezien ik geen drummer/bassist/gitarist/pianist ben, maar wel demo’s volledig arrangeer, komen er wel eens abstracte beats of ritmische aspecten in leven. De melodieën zijn vaak catchy en geven ook een ‘nostalgisch’ gevoel. Dat in combinatie met de ‘cuteness’ (die mijn muziek vaak opgestempeld krijgt) en de elektronische vettige sounds creëert een atmosferische wereld waarmee ik elke dag opsta. Ik zou mijn muziek de vertaling van mijn brein noemen.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Bijna alles? Zoals heel veel muziekschrijvers is emotie de eerste input van ‘alles’. Andere muzikanten/bands zoals Feist, Emily King, Kings Of Convenience, D’Angelo… zijn zeker een grote inspiratiebron. Maar zeker ook, en waarschijnlijk nog veel meer, de relaties die ik heb met mensen. Mijn vriend heeft onbewust al voor veel schrijfmateriaal gezorgd. Alsook de relatie met mijn ouders, mijn beste vriendin, mijn broer… Mensen waar ik inspiratie uit haal, omdat ze veel dingen in mij kunnen losmaken. Ook beeld kan mij enorm triggeren (ik schrijf videoclips voor eigen muziek, ook voor andere bands). Beide (klank en beeld) zijn voor mij vaker een geheel dan gescheiden.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Repeteren, producen, sound design: een notendop van de afgelopen twee maanden. Omdat we nog maar net begonnen zijn, moet alles aan een sneltempo ontstaan. We hebben voor de halve finale vier repetities gehad; nu, voor de grote finale, vijf. Dat maakt dat er thuis achter mijn laptop veel voorbereidingen gebeuren, zodat we toch nog een kleine ruimte vinden voor creativiteit. Door de tijdsdruk is dat helaas wel een pak minder dan in een situatie zonder druk.
We hebben twee nieuwe nummers uitgewerkt voor de finale. Ik ben alvast benieuwd hoe deze zullen worden ontvangen.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaar zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
In Antwerpen zelf zie ik Billie Rodney zeker wel als ‘concurrentie’. Toen ik haar bezig zag in Kavka, heeft ze mij toch omvergeblazen met haar présence, maar zeker ook met haar enorm mooie stem. Ik ben totaal geen technische zangeres en vind het daarom ook overweldigend om naast iemand te staan die haar eigen stem zo goed kent. Ook ben ik al gewaarschuwd voor Moonboat. Muziek die ik zelf nog niet goed ken, maar waar lovend over gesproken wordt! Kosmo Sound, Roos denayer en Aster zullen ook zware concurrentie zijn.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Eerst moeten we nog enkele nummers uitwerken om onze liveset te vervolledigen. Eens dat gebeurd is, denk ik dat we klaar zijn om van onszelf te laten horen, zowel online als live. Ik zou heel graag, en heel snel, in de studio willen kruipen met de nieuwe formatie van Dolores, waar we onze stress en druk even achterwege laten en sound creëren. De nieuwe nummers zijn echt vanuit mijn buik geschreven en zo wil ik ze ook laten overkomen; kriebels tot aan de luisteraar. Ik zou heel graag, uiteindelijk, een soort van verhalende plaat willen schrijven. Muziek en beeld samenbrengen. Zes à zeven nummers, die elk op zich een videoclip voorstellen, maar ook op elkaar aansluiten. Zowel muzikaal als beeldend laten samensmelten, zeg maar. Dat is al heel erg lang iets waar ik tijd in wil steken. Ik heb een hoofd vol met ideeën. Nu is het rustig aan mijn aanloop nemen naar die mogelijkheden en er volle gas voor gaan. Ik heb er belachelijk veel goesting in.
HOFFMAN
1. Hoe is het allemaal begonnen?
HOFFMAN is begonnen als een project samen met mijn zus (Mathilde Luijten). Zij was al een aantal jaren solo met muziek bezig onder de naam I’m the Hug en dus duurde het niet lang voordat we samen ook muziek begonnen maken. Ik speelde gitaar en maakte beats, terwijl Mathilde zong. We hebben in die vorm uiteindelijk maar één keer opgetreden in Antwerpen en twee nummertjes uitgebracht die volgens mij nog steeds op mijn SoundCloud staan. Uiteindelijk viel het project een beetje stil. Ik maakte nog wel wat beginsels van nummers en Mathilde had hier en daar nog een tekst liggen, maar de tijd ontbrak om de twee samen te voegen. Ik heb toen besloten het verder te zetten als een instrumentaal soloproject en ben meer en meer met elektronica beginnen experimenteren. Mijn eerste solo liveoptreden kwam er dan op de vierde editie van Overlast. Na de positieve respons die ik daar heb gekregen, ben ik blijven nummers maken op m’n eentje. Wat niet wegneemt dat ik ooit zeker nog nummers zal maken met Mathilde samen.
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Er lag een magazine in onze living met op de cover de acteur Philip Seymour Hoffman. Ik weet nog dat zijn naam er in het groot op stond en we dat typografisch wel mooi vonden. Het klonk ook nog wel goed. Meer dan dat moest het niet zijn.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik heb nog niet het gevoel dat ik mijn eigen sound kan vastpinnen. Ik ben nog heel hard aan het experimenteren en zelfs binnen mijn show probeer ik van extreem rustige soundscapes tot uiterst dansbare industriële techno te gaan. Er zit in beide wel een bepaalde donkerte die hen verbindt. Vaak vinden mensen dat mijn muziek heel goed op een film zou passen, wat niet onverwacht is aangezien ik momenteel film studeer en de twee (muziek en film) dus vaak dooreen vloeien in mijn dagelijkse leven. Maar bon, als er dus één woord is dat mijn muziek kan samenvatten, zal het ‘filmmuziek’ zijn.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Ik luister extreem veel naar muziek en ben constant op zoek naar nieuwe dingen. Spotify is in dat opzicht een van de belangrijkste dingen in mijn leven geworden de laatste jaren. Ook optredens of festivals geven me enorm veel zin om aan mijn eigen muziek te werken. Zoals ik hiervoor al zei, zijn films ook een hele grote inspiratie. Maar los daarvan heb ik het gevoel dat de beste ideeën op de meest onverwachte momenten komen, gewoon op de trein of in de zetel, momenten waarop ik me verveel.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Ik mag van geluk spreken dat ik mijn muziek maak en optreed met niet meer dan een computer en een klein controllertje, waardoor ik op elk moment verder kan werken aan een nummer of kan repeteren. Ik ben momenteel bezig met het afmaken van een nummer dat ik heel graag nog in mijn finaleset zou krijgen. Een groot deel van de set is gelijk aan die van de voorronde, maar met de feedback van de jury en jullie recensie in gedachten ben ik deze nu nog aan het perfectioneren.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik ben goed bevriend met Shaka Shams en weet dat hij live wel een bom kan zijn. Ik zie hem zeker nog ver geraken. Live denk ik dat Shlundee de enige is die ook met een elektronische set op deze finale zal staan en dus op dat vlak misschien mijn grootste concurrent zal zijn, maar ik heb het gevoel dat we van stijl toch nog vrij ver van elkaar liggen. Maar van hen allemaal ben ik misschien wel het meest benieuwd naar Pothamus. Ik heb hun laatste nummer “I (from ‘É. Danco’)” beluisterd en was zeer onder de indruk. Het nummer is maar van één iemand uit de band. Wat ze met Pothamus maken is een pak zwaarder, maar begeeft zich nog steeds in dezelfde sfeer, een sfeer die ook wel in de buurt komt van wat ik zelf maak.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Mijn studie en dit combineren is niet altijd even gemakkelijk, waardoor het soms vrij lang duurt tot ik nieuwe dingen kan uitbrengen. Wel hoop ik volgend jaar zeker nog enkele nummers, misschien een eerste ep, uit te brengen. Los daarvan ben ik steeds meer tevreden over wat mijn muziek live doet, dus ik hoop vooral nog op leuke plekken te kunnen optreden, misschien in combinatie met visuals; iets wat ik heel graag in de toekomst wil doen, maar wat me tot nu toe nog niet gelukt is. Een film maken en mijn eigen soundtrack erbij maken is nog zo’n droom, maar die is voor de verre toekomst.
Jibran Chadouli
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Van kinds af aan was ik altijd al gefascineerd door muziek. Toen ik naar de lagere school ging, had ik meer interesse om mijn rugzak te voorzien van een mp3-spelertje en mijn oude Sennheiserhoofdtelefoon, wat meerdere keren resulteerde in ik die achter de banken zat zonder boeken en enkel m’n muziek. Mezelf verdiepen in albums. Mijn zakgeld spenderen aan Daft Punk en Massive Attack cd’s. Mijn vader als muzikant en bassist, wiens nalatenschap een creatieve ‘muziek-geek’ creëerde.
Later ben ik zelf muziek gaan spelen, wat begon met drummen en eindigde met mijn zang te begeleiden met gitaar. Ik speelde vaak als straatmuzikant, iets waar ik enorm hard van genoot. Sommige interacties met mensen die oprecht van de muziek genoten, deden mij enorm plezier. Dit heb ik een lange tijd volgehouden en zo ben ik overgeschakeld naar het schrijven van eigen nummers als singer-songwriter. Zonder producing skills kwam ik niet ver genoeg naar mijn zin, dus heb ik contact gemaakt met Sergé (Mae Hills). We zijn nu uitgegroeid tot goede vrienden en hij heeft me altijd ondersteund en aangemoedigd om zelf te leren producen. Sinds kort kan ik op zelfstandige basis mijn inspiratie en emoties omvormen tot een volwaardige nummers. Deze groei geeft me de complete bevestiging dat muziek niet enkel mijn passie is, maar ook mijn purpose is in dit leven!
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Als halfbloedje met gemixte origines is mijn naam niet vaak voorkomend en vind ik het origineel zoals het is. Genaamd naar de Libanese dichter en poëet Gibran Khalil. Na lang te piekeren over wat ik als artiestennaam zou gebruiken of als wie ik me zou voordoen, heb ik beslist dat ik niemand anders hoef te zijn. Ik ben wie ik ben en dat is meer dan voldoende. Met deze realisatie van mijn naam kwam een deel zelfappreciatie voor wie ik ben als artiest en persoon.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Soms vind ik het moeilijk om de muziek die ik maak te omschrijven, maar vaak stuit het op lo-fi en dream/bedroompop. Lo-fi beats met ritmes en sounds van overal!
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Ik haal voornamelijk inspiratie uit mijn dagelijkse leven en mijn nummers zijn gebaseerd op een bepaald gevoel of ervaring die ik in the moment beleefde of toen meemaakte. Mijn muziek wil ik graag omschrijven als mijn emotie omgevormd naar geluid.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Ikzelf ben teruggekeerd naar de basis, de nummers die ik in de voorrondes had en ben daarrond gaan werken. Hoe kan ik mijn nummers aantrekkelijk maken en er voor mezelf ook een uitdaging tegenaan gooien? Daarom ben ik teruggegaan en heb ik van nul de nummers vertaald naar live-instrumenten en ook met een liveband gewerkt, dus bereid je maar voor!
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Als ik erover nadenk, voel ik me niet geïntimideerd door de andere kandidaten. Iedereen brengt een andere stijl en andere invloeden en concepten naar voor. Ik vind het moeilijk om me binnen deze competitie te gaan vergelijken met een hiphop artiest of producer. Iedereen heeft andere kwaliteiten en benut deze ook in een andere context.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik heb als artiest tot nu toe enkel gefeatured op andere albums, dus wordt de volgende stap het releasen van mijn eigen singles met releaseshows. Stay tuned, zou ik zeggen.
Moonboat
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik heb van kinds af aan veel gezongen, viool gespeeld en veel muziek meegekregen van thuis uit. Maar ‘het’ is waarschijnlijk begonnen toen ik mijn eerste liedje schreef. Ik was veertien, kende net mijn eerste twee akkoorden op gitaar. Vanaf toen wist ik wat ik wilde doen. De band Moonboat bestaat echter nog maar twee jaar. Met Thomas Jillings werk ik wel al bijna zeven jaar samen. Hij werpt een ander licht op mijn nummers. Hij heeft mij ook aangemoedigd in mijn idee om een bombastische groep op te richten.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
De naam komt eigenlijk van een eenmalig concertje dat ik gaf met Quinten, mijn kompaan bij Tin Fingers. We speelden in het MAS; een set met twee synthjes en zelfgemaakte cassette backingtracks. We hadden op een nacht vijf superschattige liedjes gemaakt. Ik zong ook door een headsetmicrofoon en het publiek was enkel de zus van Quinten. Heel grappig. Eenmalig. En ik had voor die avond de naam ‘Mikwini Moonboat’ verzonnen. Toen ik dan enkele jaren later de groep oprichtte en mij natuurlijk veel te druk aan het maken was over een naam, dacht ik ineens terug aan Mikwini Moonboat en dat gaf mij een leuk gevoel.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Moeilijk. Ik heb de eer en het genoegen om samen te spelen met fantastisch goede muzikanten met heel verschillende achtergronden. Invloeden van overal dus. Jazz, rock, exotica, soul, psychedelische trance free jazz, folk, punk… Dat is geen antwoord, maar een sound omschrijven is gewoon kei-moeilijk. Sorry.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Letterlijk alles en iedereen. En het begrip ‘oneindig’. Dat blijft iets waanzinnig.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We zijn als band hard aan het werken aan onze eerste plaat. We hebben dus al even niet opgetreden of gerepeteerd, maar door de opnamesessies wordt meer en meer duidelijk hoe onze wereld moet klinken. We zullen ons best doen om het publiek op twintig minuten mee te nemen, deel te laten uitmaken van die wereld en dan veilig en ongeschonden terug te brengen.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik kijk dan even enkel naar de finale in Antwerpen. Ik denk absoluut niet graag in termen van ‘competitie’ of ‘concurrentie’ als het over muziek gaat, maar we doen nu eenmaal mee aan een wedstrijd. Dan denk ik dat Billie Rodney een concurrent is. Ze is een fantastische madame, heeft een machtige stem en haar muziek klinkt misschien een beetje in eenzelfde windrichting. Stel dat er drie winnaars zijn, dan zal de jury waarschijnlijk proberen drie zeer uiteenlopende groepen of soloartiesten te kiezen. Vandaar.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
De plaat afwerken, met die muziek iemand proberen vinden die ons wil helpen met het aardse aspect van de zaak, zodat de plaat niet volledig verdrinkt in de oceaan van muziek die uitkomt en dan hopelijk veel mooie concerten kunnen geven en muziek blijven maken. Dat laatste is alvast een zekerheid.
Pothamus
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Wij hebben elkaar leren kennen tijdens onze hogeschoolopleiding in Mechelen. Michael en Sam waren op dat moment al enkele jaren vrienden. Matti hebben we leren kennen in de loop van het tweede jaar van onze opleiding. We bleken alle drie een best grote overlap in muzieksmaak te delen. Na onze gezamenlijke opleiding zijn we alle drie nog verder gaan studeren. Het is tijdens die overgangsperiode dat Pothamus is beginnen te repeteren. We wisten toen vooral dat we zware, trage muziek wilden maken die ook tot de verbeelding zou spreken.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Pothamus is in feite vertrokken vanuit de naam. We hadden deze naam nog voor we samen muziek zijn beginnen spelen. Pothamus vatte voor ons drie een zeker gevoel en een juiste richting samen waar we ons achter wilden scharen. Het klonk zwaar, statig en een beetje monumentaal. Als een entiteit op zich. Rond wat het concept wat ‘Pothamus’ zou kunnen zijn, begonnen we samen te jammen. Dat concept van zoeken naar een zekere betekenis hebben we nog steeds niet losgelaten. Integendeel: het is ondertussen het centrale thema van onze band. Verder schijnt Pothamus ook stroom of rivier te betekenen. Dit vat dan naast het statige ook het dynamische van onze muziek. De naam kan geen toeval zijn.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
We denken graag over onze muziek als langzame, atmosferische en repetitieve nummers, die zowel erg stevig als bezwerend kunnen zijn. Voor Pothamus primeert vooral het ritme en de groove. Tribalesque drums met veel toms en percussie gaan in dialoog met de bas. Deze vormen de hoofdingrediënten van onze sound. De gitaar voegt hier later een toplaag aan toe. De bas zal regelmatig de lead nemen, waar de gitaar eerder ritmisch ondersteunt. We proberen een zekere spanning of schoonheid vast te grijpen en deze dan verder uit te bouwen. Na een lange broedperiode maken we een compositie steeds concreter tot er een nummer overblijft. Muziekcentrum Kinky star omschreef het ooit mooi als ‘avontuurlijke atmosferische tracks met weerhaken, bol van inventiviteit. Iets tussen postrock, sludge, stoner, slowcore en tribal in.’
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Ik geloof dat we vooral elkaar enorm inspireren. Alle muziek van Pothamus ontstaat in het repetitiekot vanuit een jam. Het gaat over samenkomen en loslaten. Het ongrijpbare grijpen en een bepaalde sfeer of een bepaald gevoel naar klank vertalen om het later opnieuw over een publiek los te kunnen laten. Filosofisch gezien boeien vooral de grote vragen ons: mythen, zingeving, het ongrijpbare. We proberen telkens een respectvolle vertaling te maken van alles wat ons bezighoudt naar muziek, beeld, taal, performance. Voor het beeldende aspect werken we hiervoor dankbaar samen met beeldend kunstenaar Iljen Put. Hij ontwierp voor ons de Codex Pothamus. Een totaalwerk dat ons visueel vergezelt en inspireert. Ons eerste conceptalbum is hierop gestoeld en rond dat thema uitgebouwd.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We bereiden ons voor door zoals steeds twee keer per week samen te komen en te repeteren. We blijven de nummers spelen om ze te verdiepen en te verbeteren. De uiteindelijke performance hangt steeds af van de energie van het moment op het podium.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
We zijn voor deze vraag de concurrentie even gaan beluisteren. Voor ons kwamen Shlundee en Moonboat er als favorieten uit. Hun muziek klinkt boeiend, verstandig en hedendaags. Moonboat hebben we tijdens onze voorronde al live aan het werk gezien. Daar klonken ze alvast fantastisch. Ook van Hoffman hebben we genoten; zeer atmosferisch.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
We hebben net de opnames van ons eerste fullalbum achter de rug en zijn momenteel volop bezig met het mix- en masteringproces van de plaat. Daarnaast zijn we op zoek naar een label, booker of management die mee in ons verhaal wilt stappen. We zouden graag willen doorgroeien binnen ons genre en vooral interessante optredens kunnen vastkrijgen. Het album willen we in 2020 uitbrengen op vinyl, cd en de streamingplatformen. We kijken er enorm naar uit om ons werk met de wereld te kunnen delen, zowel via onze opnames als liveoptredens.
Shaka Shams
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het begon in 2011 in Engeland, Bournemouth. Ik was daar met mijn neef en oma en ik en mijn neef waren op zijn laptop muziek aan het luisteren en anime aan het kijken. Nadat we ons dood aan het vervelen waren, zei mijn neef plots dat ik dj/producer zou worden, waarop ik antwoordde dat rappen me wel aanspreekt. ‘Doe het gewoon!’ was zijn antwoord en dus gebeurde dat ook op de spot. Sindsdien schrijf ik ook en ben ik nooit gestopt.
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Na vele artiestennamen wou ik eentje hebben dat permanent aan me vast blijft. Na brainstormen en vele gesprekken met mijn nicht kwam deze naam eruit. ’Shaka’ komt van van ‘Shaka Zulu’ (een Zuid-Afrikaanse krijger), waarmee ik verwijs naar mijn Zuid-Afrikaanse roots. En Shams, dat is mijn naam, dus zo verwijs ik naar mezelf.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Versatile, natural en raw. Ik ben iemand die niet bij één genre kan blijven plakken. Ikzelf luister naar vele verschillende types muziek en vind het zelf leuk als een artiest meer dan enkel één genre maakt. Andere subgenres kunnen bepaalde emoties beter of op een andere manier aankaarten. Natuurlijk moet het goed aangekaart worden – en dat is ook waarom ik mijn muziek als natural zou beschrijven. Ik probeer nooit iets te forceren; ik ben zelf een heel eerlijk persoon en toon dat ook in mijn muziek.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Letterlijk alles, ik heb echt veel rapteksten en onafgewerkte songs op mijn laptop staan. Ik zoek wel elke dag naar beats of schrijf erop. Stel dat ik weinig inspiratie heb, dan zijn anime, games, de realiteit en mijn current state of (fill in blank) wel iets dat me automatisch iets kunnen inspireren.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Ik heb het heel druk gehad, maar hoe ik me toch voorbereid, is door vele beats opnieuw te beluisteren en mijn teksten erop te rappen – of wachten tot mijn moeder slaapt en beginnen repeteren in de living.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik zie niemand echt als een concurrent, vooral omdat het veel verschillende genres zijn met ook helemaal verschillende doelgroepen. Daarnaast betekent iemands succes niet dat ik niet kan shinen. Ik focus me vooral op mezelf. Ik check de andere deelnemers wel eens, maar dat is eerder om te zien wat ze maken en of ik het voel.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik ben van plan om in begin / mid december een ep te releasen met vele features. Meer zeg ik liever niet, maar weet gewoon dat er iets aan zit te komen!
Shlundee
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik was op mijn veertiende gepassioneerd door hiphop – nu ook nog altijd – en wilde beginnen rappen. Maar ik kwam tot de conclusie dat ik echt niet goed ben in spreken voor een publiek, dus ging ik maar dj worden. Ik kreeg van mijn vader mijn eerste dj-controller en begon te oefenen. Ik was al zo snel onder de indruk van mijn eigen talent waardoor ik vroeg of ik op mijn schoolfeest mocht spelen. Het mocht, maar mensen waren zeer sceptisch. Uiteindelijk was het toch nog goed gekomen.
2. Wat is het verhaal achter je artiestennaam?
In mijn klas in het middelbaar begon iedereen elkaar ineens met ‘shl’ vooraan aan te spreken. In die tijd noemde ik mezelf nog dj Undy, maar vraag me niet waarom. Undy werd dan Shlundy, maar ik vond het nogal lelijk geschreven, dus plakte ik er maar een dubbele e achter. Zag er wat beter uit.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Om eerlijk te zijn, heb ik zelf niet echt een idee hoe ik het zou moeten omschrijven. Ik probeer gewoon altijd om met iets anders te komen dan wat de rest doet momenteel. Ik zou het ‘something you haven’t heard before but it makes you dance’ noemen, denk ik
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Landen en locaties bezoeken waar ik nog nooit ben geweest, etnische muziek beluisteren, heartbreaks, videogames of anime en afbeeldingen of graphic art op het internet etc. vinden.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Ik ben elke dag bezig met oefenen en combinaties maken die elkaar perfect kunnen begeleiden. Ook ga ik nieuwe muziek uittesten en nog iets speciaal waar ik niet te veel over kan vertellen nu.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik zie iedereen als concurrent en potentiële samenwerking. Ik zou liegen als ik maar een select aantal artiesten als concurrentie beschouw, want vrijwel elke artiest heeft z’n troefkaarten en ik ga ervan uit dat ze die op de finale gaan tevoorschijn halen. Ik zie mijzelf wel nog altijd als de underdog, omdat ik niet echt als klassieke muzikant/vocalist op stage sta, dus ik ga mij het hardste moeten bewijzen.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik ben aan mijn debuut-ep aan het werken. Daar ben ik al een tijdje mee bezig, met veel veranderingen en schrappen van ideeën. Ook zijn er nog wat andere grote announcements die binnenkort komen. Stay tuned, zou ik zeggen.
Ontdek de antwoorden van de Limburgse finalisten op pagina 6.
