West-Vlaanderen
Budget Trash
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Tibo Nassel: Het leek leuk om samen muziek te maken, hoewel we totaal niet wisten hoe dat moest.
Kawien Choi: Niets te doen toen het slecht weer was, en dan muziek maken in de slaapkamer.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Tibo: Goedkope instrumenten en zeer trashy muziek. We zouden intussen mogen veranderen van naam naar Expensive Litter.
Kawien: Eerst gingen we Psychedelic Frog Fuckers noemen, maar godzijdank.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Tibo: Een eclectische mengeling van de dingen die we zelf graag horen.
Kawien: Lekker vol.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Tibo: Het leven is een inspiratie voor bestaan en bestaan is creëren. Vandaar dat we muziek maken.
Kawien: Skaten, meisjes, vrienden, muzikanten en drank.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Tibo: We proberen zo veel mogelijk te repeteren en aan nieuwe nummers te werken. Daarnaast doen we yoga in groepsessies met monniken uit Thailand.
Kawien: Lekker veel repeteren tot we het niet meer fout kunnen spelen.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Tibo: LEOPARD SKULL, Ratmosphere en VENTILATEUR.
Kawien: VENTILATEUR en JAKOMO, gewoon omdat hun vibe zo nice is.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Tibo: We spelen enkele optredens in 2020 en zijn van plan om nieuwe muziek op te nemen. Get stoked, peace n luv.
Kawien: Lekker veel repeteren, nieuwe muziek maken, hopelijk wat opnemen, beetje merch, veel gigs.
Divided
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Pepijn: In 2013 zijn Jelle (gitarist) en ik beginnen jammen, omdat we beide een band zochten. Doorheen de jaren vervormde dat naar DIVIDED zoals het nu is.
Jelle: Pepijn en ik richtten de band op in 2013. In die periode hebben we verschillende bassisten gehad, tot we mijn lagere schoolvriend tegenkwamen op Kunstbende: Staf. Staf was mijn beste vriend in het vijfde en zesde leerjaar. We werden samen gepest, dus konden we evengoed gewoon met elkaar optrekken en dit lukte. Ik verloor het contact even met Staf tot aan Kunstbende, maar we haalden de verloren tijd snel weer in! Met ons drie samen besloten we om een tweede gitarist te zoeken om onze muziek uit te breiden. We kenden Torre door eens een optreden in de Polka in Wevelgem te spelen. Hij zag er wel een toffe kerel uit en was grappig: de perfecte combinatie om in Divided te spelen dachten we. Dus vroegen we of hij bij ons wou spelen en hij zei direct: ‘JAAAAA!’ Iedereen blij dus!
Torre: Voor mij is het pas twee jaar geleden begonnen. Pepijn, Jelle en Staf hadden al vaak de opmerking gekregen dat hun sound nog uitgebreid mocht worden. Ze hebben dan maar beslist om een extra gitarist te zoeken. Ik ben nog altijd zeer blij dat ik dat uiteindelijk ben geworden.
Staf: Voor mij is het allemaal begonnen tijdens het finaleweekend van Kunstbende. Divided en ikzelf waren beiden door naar de finale, zij in muziek en ik in fotografie. Ik kende Jelle al van in de lagere school en zo leerde ik de rest van de band kennen en ontstond er een hechte vriendschap. Tijdens het weekend vroegen Jelle en Pepijn me elk apart of ik de toenmalige bassist wou vervangen, Arne. In de zomer werd deze vraag opnieuw gesteld toen ik op reis was en zei ik meteen ja. Augustus was dus zo een zeer intense maand waar we wekelijks viermaal samenkwamen om te repeteren voor de eerste optredens op de Jeugdfeesten, Den
Trap en Kinky Star.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Iedereen: Divided betekent verdeeld, en da’s een woord dat je wel kan plakken op het huidige wereldbeeld. Muziek brengt mensen samen, dat proberen we ook. Burn your local racist.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Pepijn, Jelle: Als een mix van alles wat luid en vuil is en alles wat zacht en broos is. Iets in de trant van post-sludgecore of zoiets.
Torre: Ik zou het omschrijven als muziek dat recht op uw muil afkomt, u een paar motten geeft, om u daarna weer te troosten met de emotionele en rustige stukken. Oftewel keiharde gitaren afgewisseld met ‘bleitstukken’, voor de mensen die niet van metaforische bullshit houden.
Staf: Onze sound is zeer dubbel. Langs de ene kant kan die zeer grof en brutaal klinken met snoeiende gitaren en een zware backbone door de bas en drum. Langs de andere kant is de sound zeer fragiel en zacht. Drum en bas zorgen voor een ritmisch en vol vangnet wanneer de gitaren zeer atmosferisch gaan klinken.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Pepijn: Op tekstueel vlak is dat vaak biografisch, over de moeilijkere periodes in een mensenleven.
Jelle: Wat mij vooral inspireert of waarom ik muziek schrijf, zijn vooral alle dingen die rondom me gebeuren, alle gevoelens die in mij zitten en die naar buiten moeten. Muziek schrijven is een soort van therapie voor mij, waar ik me volledig in kan laten gaan. We zitten allemaal met dingen in ons hoofd en ik vind het super dat we die hersenspinsels samen naar buiten kunnen brengen met onze muziek. Mijn inspiratie haal ik uit alle verschillende soorten muziek. Dit kan echt van alles zijn. Ik luister naar muziek in periodes en probeer zo verschillende soorten muziek te ontleden en te verwerken in onze nummers. Ik heb bijvoorbeeld al een hele Indische periode gehad, waarin ik veel naar ragamuziek luisterde en daaruit verschillende patronen probeerde te ontleden. Ook kan ik heel veel inspiratie halen uit verschillende series of beeldende dingen die ik bekijk. Bijvoorbeeld Mr. Pickles, Bojack Horseman en vele andere grafische filmpjes die ik vind via Vimeo. Hieruit kan ik veel gevoelens en sfeer opsnuiven om zo in een nummer te draaien.
Torre: Pepijn schrijft de teksten, maar hij wordt door alles geïnspireerd dat met het leven en de wereld te maken heeft. Ikzelf kan hier ook door geïnspireerd zijn in het schrijven van een riff, maar het moet toch vooral goed klinken of lekker strak zitten.
Staf: Dat is een vraag die ik enkel van mijn kant kan beantwoorden. Jelle komt meestal met een idee dat we dan samen uitwerken. Wanneer ik naar huis ga, herwerk ik de baslijnen wat op de manier mijn idolen van Oathbreaker of Tool.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Pepijn, Jelle: Torre: Veel repeteren en een beetje stressen! Alle gevoelens opkroppen tot die finale daar is.
Staf: Ten eerste putten we heel energie uit onze show tijdens de voorrondes. De manier waarop we daar werden ontvangen was geweldig. Verder hebben we alles zeer goed gepland. Door die planning kon niks misgaan en konden we zo repeteren zonder dat we ons druk moesten maken wanneer. Dat was onze prioriteit, die ons op het meest cruciale van de voorbereiding brengt: repetities met volle inzet en focus. En dan ons kunnen nog eerst eens tonen aan het publiek op onze show op het Dansende Beren feest op 28 november.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste
concurrent in de finalerondes?
Pepijn: Euh, ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat concurrentie onze minste zorg is. Iedere band staat in de finale om een reden en iedere band verdient het te winnen. Het enige wat ons kan tackelen in de finale is onze eigen lompigheid.
Jelle: Ik denk dat iedereen sowieso concurrentie is! Het zijn allemaal goede muzikanten, waaronder sommigen ook vrienden. Ik denk dat iedereen een grote kans maakt.
Torre: Ik denk dat VENTILATEUR toch wel zeer veel kans maakt. Stuk voor stuk topmuzikanten, en ze durven ook originele dingen te doen dat buiten hun genre gaat, bijvoorbeeld de medley van ’t Hof van Commerce. Ik ben ook gewoon fan van hun muziek. Ze zouden dan ook een terechte winnaar zijn, denk ik.
Staf: Voor mij persoonlijk zijn er geen concurrenten meer in de finale. We zijn al verder geraakt dan we hadden durven hopen. Enkele bands kennen we ook persoonlijk, dus zijn die al zeker geen concurrenten. We gaan doen zoals we altijd doen: er een lap op geven en ons kei hard amuseren. We hebben de eerste ronde overleefd en alles wat erna komt is een mooie bonus.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Pepijn: Coole shows spelen en nieuw materiaal schrijven en opnemen.
Jelle: Mijn droom is om een volledige plaat te maken met Divided die in één trek uitluisterbaar is, met een hele gedachtegang rond. Met andere woorden een plaat brengen die meer dan een plaat is. Ook veel shows spelen, geld verzamelen (voor de band natuurlijk) en veel ‘muzikaal’ groeien.
Torre: Shows spelen, repeteren, pintjes drinken, geld verzamelen om dan uiteindelijk iets nieuws op te nemen…
Staf: Voor ons als band zijn dat er heel veel. Intern zijn we bezig met verschillende facetten te behandelen en die dan uit te werken. Maar voornamelijk veel shows spelen met de beste maten en ons kostelijk amuseren.
Galine
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Terwijl ik kunstwetenschappen studeerde aan de universiteit van Gent, begon het me te dagen dat mijn creatieve ambities verder reikten dan de louter theoretische kant. Daarvoor was ik al jaren gepassioneerd met muziek bezig geweest. Mijn vrienden uit het middelbaar gingen naar hun eerste feestjes, maar ik zat thuis alles van Tori Amos en Fleetwood Mac van buiten te blokken. Ik schreef toen ook al muziek, maar het was pas later – tijdens mijn studies – dat ik die nummers ook daadwerkelijk met de wereld wilde delen. Voor ik het wist, zat Jorik Van Den Bosch (Mooneye) aan mijn zijde. Samen zagen we heel wat kleine, Belgische podia – De Loge in Gent, Buskerstage op Cactusfestival – en speelden we het voorprogramma van bijvoorbeeld Molly Burch. Vanuit die periode is de band gevormd en nu spelen we ongeveer een jaar samen.
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Galine is mijn voornaam, dus erg lang heb ik er niet over moeten nadenken. Het is een naam die weinig mensen gegeven is en hij springt in het oog omdat er blijkbaar heel wat discussie is over hoe je ‘Galine’ nu precies uit moet spreken. Voor alle duidelijkheid: op z’n Frans.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
In al mijn nummers staat mijn stem centraal. Die proberen we in een warm deken van herkenbare doch eigen klanken te wikkelen. Denk aan licht dansbare synthpop zoals onder andere Jessie Ware en Maggie Rogers, maar dan met melancholische accenten.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Dat kan zowat alles zijn. Door mijn achtergrond als kunstwetenschapper kom ik in aanraking met quasi iedere kunstvorm die je maar kan bedenken. Een werk van Klimt of Schiele kan een songtekst of een melodie bij me oproepen. Maar dikwijls zijn het ook simpele, dagdagelijkse frustraties of observaties die via muziek een uitweg zoeken. “Gravity” is ontstaan omdat ik een grote woede van me af moest schrijven. “Endless” gaat dan weer over de verlammende werking van angst.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We zijn met de band heel concreet te werk gegaan met de reacties na de voorrondes en de dingen die we al lang aan wilden pakken. Daarnaast hebben we in het repetitiekot (veel te) lang nagedacht over de ideale setlist. We willen zo veel mogelijk van ons kunnen tonen, maar toch een coherent verhaal vertellen. Ondertussen hebben we heel wat knopen doorgehakt. Misschien niet per se hoorbaar voor een publiek, maar wel een wereld van verschil voor mij en mijn band.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Dat is moeilijk om te zeggen. Enerzijds is dit de eerste editie van Sound Track. We weten dus niet zo goed waar de jury precies naar zal kijken, laat staan wie er dan het meeste kans maakt op de overwinning. Anderzijds zijn alle bands in onze lichting zo verschillend… Divided en Galine bijvoorbeeld: het lijkt een beetje appels en peren, toch? Als we dan toch één band moeten noemen, doe dan maar PINGPONGCLUB. Al was het maar omdat we de liefste drummer van Vlaanderen delen.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik heb een heel druk jaar achter de rug, dus na de finale nemen we kort de tijd om even op adem te komen. Begin 2020 kruip ik echter weer de studio in. Het kriebelt om met nieuw materiaal naar buiten te komen en als alles goed gaat, zullen die nieuwe nummers niet zo erg lang op zich laten wachten…
PINGPONGCLUB (Jonas Desmet)
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het begon allemaal in een melkherberg ergens diep verscholen in Kortrijk. Ik had net nieuwe nummers geschreven en had bijgevolg enkele muzikanten nodig om die live te kunnen spelen. Toen liep ik in een melkherberg Guillaume Navarro (gitaar), Lowie Clapéron (keys), Jatse Behaeghe (bas) en Wouter Vandersyppe (drum) tegen het lijf. In die tijd waren ze volop bezig met geld uit de zakken van senioren te slaan door elke zaterdag te gaan manillen in West-Vlaamse rusthuizen. Blij dat ik hen op het rechte pad heb kunnen brengen.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Sinds jaar en dag zijn we allemaal grote fan van Jean-Michel Saive. Op de avond dat hij voor de zesde keer Paris-Roubaix won, besloten we om als eerbetoon onze band naar hem te vernoemen. Aangezien ‘Jean-Michel Saive’ niet supergoed bekt, zijn we dan maar voor PINGPONGCLUB gegaan.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik probeer eigenlijk gewoon mooie liedjes te schrijven, waar dan een gezapige hoeveelheid reverberende gitaren, strakke drums en een plakkerige Rhodes-saus aan toegevoegd worden.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Dagdagelijkse zaken. Zo stond onze frigo onlangs onder water, zeer lastig wanneer je de onderste bakjes met verse groenten wil open trekken, dus dan heb ik daar maar een nummer overgeschreven: “Soaking Wet Socks”. Ondertussen gaat het weer beter met de frigo en doet hij weer wat hij moet doen, gewoon koud zijn.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We hebben drie sessies vastgelegd bij een wellnesscentrum dat Aziatische massages aanbiedt. Hopelijk kunnen we zo volledig ontspannen naar de finale trekken.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ratmosphere vind ik persoonlijk super vet. Het nummer “Tight Corner” zit al eventjes in mijn hoofd, dus we zijn zeer benieuwd naar hun set.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
In januari trekken we ons terug om onze eerste ep op te nemen, dus in de loop van 2020 mogen jullie een hele hoop nieuwe muziek verwachten. Daarnaast gaan we gewoon proberen zoveel mogelijk te spelen, zieltjes veroveren heet dat dan. Zoals Niels Destadsbader het zo mooi kan zingen: ‘Overoveroveroveroverover…’.
Ratmosphere
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Het is allemaal begonnen met wat autodidactische productie, wat op termijn volledige songs zijn geworden.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
De atmosphere is wat ‘rat’ geworden door de rare tijden.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Lofi eighties synths dragen discobeats met nonchalante vocals en pittige gitaren.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Ik woon nogal afgelegen; dat werkt verfrissend tijdens de songwriting.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
De PA repetitie en optredens tijdens november.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Budget Trash en VENTILATEUR, omdat ze dezelfde Brugse charme op tafel leggen.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Nog vele singles releasen en daar steeds verder rond bouwen.
Ronî
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik ben geboren in zuidoost-Turkije (het Koerdische gedeelte). Toen ik klein was, wist ik al dat ik muzikant wou worden. Ik zing al van mijn zeven jaar en toen ik ongeveer 17 jaar was, ben ik saz beginnen spelen. Het was altijd mijn droom om van muziek mijn job te maken. Ondertussen woon ik vier jaar in België en kan ik zeggen dat mijn droom om muzikant te worden is uit gekomen.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Ronî betekent helder licht of het licht in het Koerdisch. Ronî is ook een typisch Koerdische naam.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik maak van traditionele Koerdische en Turkse muziek mijn eigen versie. Het wordt allemaal iets moderner.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Mijn liedjes gaan meestal over het leven in mijn geboorteland. Dat kunnen klaagliedjes zijn, maar ook vrolijke liedjes over het dagelijkse leven.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Mijn muzikanten en ik repeteren momenteel twee keer per week. Ikzelf ben elke dag met muziek bezig.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik denk dat alle muzikanten die nu in finale zitten heel sterk zijn. Maar het zijn wel veel verschillende stijlen, wat het moeilijk maakt om een keuze te maken.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik ben nu bezig met opnames en speel samen met Joe Mollen voor zijn tweede cd. Volgend jaar ga ik samen met Serge Feys werken aan mijn eerste eigen cd . Daarnaast start ik samen met Dirk Lievens nog een project met het symfonisch jeugdorkest van het conservatorium van Roeselare. Hopelijk komen er extra optredens na de finale van Sound Track.
SIR LUKE
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik die altijd al interesse had in muziek, waardoor ik begon met gratis programma’s (tweeënhalf à drie jaar geleden). Een beetje later leerde ik Young Tibor kennen, die me dan heeft leren werken met FL Studio en zo ben ik dan uiteindelijk begonnen met het schrijven van wat domme teksten. Zo ben ik dan ook gestart als SIR LUKE, maar toen nog met de naam Luke Skywalker.
2. Wat is het verhaal achter de artiestennaam?
Ik had een nieuwe naam nodig, want je weet nooit dat Disney me zou aanklagen.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Tot nu toe: een sound met een vraagteken. Ik ben er zelf zeker van dat ik nog veel moet evolueren op muziekvlak en dat ik uiteindelijk wel m’n eigen sound zal hebben. Maar als ik het echt moet omschrijven, beschrijf ik het als puur gewoon de ideeën die ik probeer uit te werken tot een nummer.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Alles, toch? Grotendeels wel de gedachtes die op mijn maag liggen, en mijn visie op bepaalde mensen/dingen in deze wereld.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Door gewoon m’n ding te doen, muziek maken en wat na te denken over hoe ik mijn set kan voorstellen.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Iedereen.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
Naar school gaan, mijn diploma behalen en muziek als een hobby houden – tenzij er een nieuwe weg openligt na de finale.
VENTILATEUR
1. Hoe is het allemaal begonnen?
Iben (drummer) en ikzelf (Daan, gitarist) woonden als kind in dezelfde straat en hebben samen leren muziek spelen. Doorheen de jaren zaten we samen in verschillende projecten, tot we eens de stap zetten om gewoon met ons tweeën iets te doen. Na een periode van experimenteren met genres merkten we dat we een derde man misten om het geluid dat we zochten te realiseren. Toen kwamen we bij Jasper (bassist) uit, die ons intussen een goeie twee jaar vergezelt in het intussen herdoopte ‘VENTILATEUR’. Met hem mee aan het roer hebben we als trio intussen al veel evolutie meegemaakt.
2. Wat is het verhaal achter de bandnaam?
Voor Jasper de groep kwam vervoegen, hadden we ons project de naam ‘Sweaty Naked Men’ toebemeten. Ons logo onder deze naam was, toepasselijk, een ventilator. Toen we een nieuw project begonnen met z’n drieën, zochten we een nieuwe naam, maar wilden we in eerste instantie het logo behouden. Uiteindelijk draaide de creatieve denkoefening anders uit en werd ‘VENTILATEUR’ de naam en verdween het logo.
3. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ons geluid bevindt zich ergens temidden de driehoek jazz-rock-fusion. Op drum, gitaar en bas gaan wij instrumentaal op zoek naar het centrum tussen ons drie als persoon en als muzikant, waardoor er veel genreverwarring, tempowisselingen en verschuivingen in focus in de muziek kruipen. In VENTILATEUR is er geen hoofdinstrument; ieder van ons neemt met momenten de leiding, ieder van ons ondersteunt de anderen.
4. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Van alles. Omdat wij instrumentaal werken, zijn we veel bezig met ‘sfeer’. Hierdoor vinden heel veel uiteenlopende invloeden hun toegang tot onze muziek. Niet alleen andere bands, nieuwe geluiden of technische nieuwigheden triggeren ons, we vinden ook veel inspiratie in de werelden van de film, actua, boeken en dergelijke. Alles wat ons op dat moment bezighoudt, komt op een manier wel in de muziek terecht.
5. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Een goede set proberen uit te dokteren die een goeie flow kent in de luttele twintig minuten die voorzien zijn. Voor een band als de onze die de neiging heeft om lange nummers te schrijven, is dat al eens een uitdaging. Daarnaast vooral veel spelen, zodat de nummers goed in de vingers zitten. Zolang de focus bij de finale niet ligt op correct spelen, maar op spelplezier en energie zullen we er tevreden op kunnen terugkijken.
6. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Dat is een heel lastige vraag. Je ziet andere muzikanten of groepen namelijk nooit graag als ‘concurrenten’. We kennen bovendien heel wat van de andere finalisten persoonlijk en we wensen hen ook het beste toe in hun artistieke ambities. Als we de vraag mogen aanpassen naar ‘Welke andere finalisten hoor je zelf graag?’, dan gaan wij voor Ratmosphere, Budget Trash en Divided.
7. Wat zijn de toekomstplannen?
In onze visie staat VENTILATEUR als project nog volledig in z’n kinderschoenen. We hebben nog maar het eerste hoofdstuk van ons verhaal verteld en willen in eerste instantie onze eigen mogelijkheden nog veel feller gaan uitpluizen. Meer en beter. Deze zoektocht hopen we op termijn te vervatten in een eerste langspeelplaat, maar alles op z’n tijd natuurlijk.
Ontdek de antwoorden van de Antwerpse finalisten op pagina 5.
