Wanneer het in de promotekst van een nieuw album wemelt van de vergelijkingen met grote namen, zijn wij doorgaans op onze hoede. In het geval van onze voormalige Grote Beer Van Morgen Cesar Quinn vallen de namen King Krule en Radiohead, referenties die te danken zijn aan debuutplaat Opal. Het zijn grote schoenen om te vullen, en tijdens het beluisteren van opvolger Helo flitsen andere raakvlakken door ons hoofd. De band rond de nog altijd piepjonge Frederik Daelemans barst duidelijk van de ongebreidelde experimenteerdrang. Invloeden uit de hiphop brengen Young Fathers in gedachten, maar als Cesar Quinn de jazzy toer opgaat, popt de naam STUFF. op in ons brein. Bij het voorlaatste nummer “Quasar (feat. Semiratruth)” leidt een postpunk stukje op zijn Black Country, New Roads een bevlogen salvo van raps in, dat op zijn beurt overgaat in een noisy gitaarsolo die wel op een plastic gitaar lijkt te zijn ingespeeld. Niet voor één gat te vangen, noteren wij dan.
Eén luisterbeurt is bijlange niet genoeg om Helo te doorgronden. Daarvoor stuitert het album wel erg veel alle kanten op. De kwaliteit die Helo wel duidelijk bezit: hoe groggy je ook bent na die eerste draaibeurt, er is een prikkeltje gegeven dat je meteen zin geeft in een volgend ritje op de achtbaan. Een paar rondjes verder vallen wel steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats, en daagt het je dat bezieler Frederik Daelemans – die je ook kan kennen van bij Tamino, Beirut, Meskerem Mees of Sam De Nef – voor Cesar Quinn onrust in geluid tracht te vatten. Tussen ons en opener “Flyby’s” is daardoor een relatie van aantrekken en afstoten ontstaan. Het fungeert met zijn emotionele uithalen als het eerste stukje chips uit de zak. Eens dat geproefd is, gaat de hele zak eraan. Toch?
Meteen daarna grijpt single “Smoke” je genadeloos bij het nekvel. Die song staat sowieso al bol van de gejaagde ritmes, en wanneer gastrapper Youniss als een dolle hond zijn partij tekst op je afvuurt, krijg je zelf zin om de kartonnen dozen die zich al te lang opstapelen op de minst efficiënte, brute wijze te gaan verscheuren. Opgefokt als we zijn, moeten we daarna lange tijd onderhuidse spanning ondergaan. “Strings/Backlines” zet daarvoor de toon. Weirde elektronica en een jazzy motiefje waar ze in Londen jaloers op zijn, begeleiden de dit keer bijna zweverige vocalen van Frederik Daelemans naar een climax die maar niet bereikt wordt. Integendeel, we worden de titeltrack ingezwierd. Rapper Zelooperz, door de band bewonderd om zijn werk met The Alchemist en Earl Sweatshirt, zorgt met zijn bevlogen medewerking aan “Helo” voor een vroege piek op dit tweede wapenfeit van Cesar Quinn.
Wat we gemakshalve het middenrif zullen noemen, mag er ook zijn. De track “Bootes”, waar ene Zeroh hulp biedt, doet ons toch even aan King Krule ten tijde van diens debuut denken. “Moonside” lonkt zelfs naar oude Gorillaz, toen die cartoonband nog niet pertinent op de dansvloer mikte.
De finale is zinderend, en ze wordt ingeleid door de langst uitgesponnen song. Met “Mars” gaat een wens van Cesar Quinn in vervulling die ten tijde van Opal reeds gekoesterd werd: een samenwerking met Mattias De Craene. Een breed gamma aan saxofoons wordt ingezet om een warm tapijt van geluid te creëren dat we herkennen en bewonderen van bij ‘s mans band Nordmann. Het reeds aangehaalde “Quasar” drijft nog even op een gelijkaardige sfeer verder tot de raps van Semiratruth ons weer naar de Londense jazzscène sleuren.
Het staat buiten kijf dat Cesar Quinn zich op Helo presenteert als een van de meest halsstarrige Belgische bands van het moment. Hoe je dit naar een podium brengt, is een vraag waarbij wij eens achter onze oren krabben. Gelukkig is het een zorg voor professionals als Neil Claes (gitaar), Jacob Hus (bass), en Thibault Goudket op drums die Frederik Daelemans (cello, zang, en nog veel meer) live begeleiden.
Wij zijn alvast heel erg benieuwd hoe Cesar Quinn Helo live gaat vertalen. De groep speelt op vrijdag 7 februari tijdens We Are Open in Trix (Antwerpen), en gaat voor een grotere release show in de Botanique (Brussel) op woensdag 28 februari. Meer data vind je op hun socials.
Ontdek “Mars”, ons favoriete nummer van Helo, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
