© Bryan Novak
We schrijven 11 oktober 2009. De dan rijzende ster The xx stelt zijn zelfgetitelde debuutplaat voor in de Rotonde van de Botanique. Veertien jaar en en een maand later is die band er eentje die wereldwijd de grootste (festival)podia bekleedt – al is dat ondertussen ook alweer even geleden -, maar toch zette frontvrouw Romy Madley-Croft gisterenavond nog eens voet in de Brusselse concertzaal. Nu haar hoofdproject al een tijdje op pauze staat, verkent de Britse haar eigen muzikale horizonten. In dat opzicht fungeerde ze al een paar keer als dj op nationaal grondgebied, maar sinds ze haar debuut Mid Air uitheeft, ziet ze het iets grootser. Romy laat zich nu bijstaan door een rechterhand op allerhande elektronica, met in die opstelling gisterenavond een nog maar een derde show.
Het gebeurde allemaal onder de noemer ‘Club Mid Air’, een effectieve clubnacht met twee dj’s als voorprogramma. Die speelden al sinds de seconde dat de deuren openden, achteraan een pikdonkere, met rook gevulde zaal onder twee TL-lampen. De Brusselse rostgoed mocht een vollopende Orangerie aan het dansen brengen, de Britse I. Jordan trok die lijn niet heel veel later gewoon door. De sfeer was dus al heel snel opperbest, met de betere danceversies van onder meer Madonna en New Order. De Botanique werd met andere woorden omgetoverd in een soort Kompass light, waarbij stilstaan nooit tot de opties behoorde. Lekker dicht op elkaar staan dansen; het idee van de clubnight werd alvast alle eer aan gedaan.
Doordat I. Jordan precies op het uur dat Romy aan haar set begon stopte, was er nooit een dipje in de sfeer. Sterker nog, opener “Weightless” bracht meteen een supercoole vibe met zich mee. Doordat de elektriciteit nog altijd in de lucht hing, zong iedereen al snel uit volle borst mee; iets wat de Britse duidelijk veel plezier deed. Tussen het zingen door vergezelde ze Francine Perry soms eens op de knoppen, waardoor er zo bijvoorbeeld een perfecte overgang richting “Lifetime” werd gemixt. Het publiek begon te springen en Romy amuseerde zich zienderogen meer en meer. Dat ze voor “She’s on My Mind” wat meer loskwam van haar statief, deed daar nog een schepje bovenop. Een minutenlange ovatie was na het derde nummer al haar deel.
Zelf bekende Madley-Croft dat ze een beetje nerveus was, gezien dit pas de derde keer was dat ze in deze opstelling op het podium stond. Zo nu en dan schemerde die spanning inderdaad wat door, maar doordat er zoveel liefde en enthousiasme in de Botanique hing, zag je dat zienderogen wegslinken. In een nummer als “The Sea”, dat heel klein begon, vond ze zo bijvoorbeeld nog wat meer sterkte, daar haar prachtige stem daarin perfect tot uiting kwam. Dat uitgerekend die song het beginpunt was van een avond die per paar minuten versnellingen hoger schakelde, toonde aan hoe dun de grens tussen feest en emotie was bij Romy.
Het tweeluik “Twice” / “Did I” was op die manier de opener van een fantastisch halfuur, waarbij kippenvel te pas en te onpas opdook. Lasers verdeelden de zaal, Romy zelf richtte zich tot haar touchpad voor een gigantisch coole outro die overvloeide in het iets vettigere “Did I”. Een explosie van een nummer, dat de zangeres klaarblijkelijk graag van iets dichterbij meemaakte. Op een danceversie van Robyns “Dancing on My Own” dook ze samen met een oranje spotlight de Orangerie in, met een hoop liefde, plezier en energie tot gevolg. Intensiteit die alsmaar hoger werd dus, zelfs als het tempo omlaag ging.
“Mid Air” kroop zo bijvoorbeeld letterlijk onder de huid, met opnieuw een knaller tot gevolg. “Enjoy Your Life” zette de Botanique in vuur en vlam, met opnieuw een ellenlange ovatie tot gevolg. Een zichtbaar geëmotioneerde Romy uitte meermaals haar dank, om met een bisronde de boel nog eens te laten daveren. Haar Fred again..-samenwerking “Lights Out” hield het nog redelijk rustig, maar eenmaal “Better Off Alone” van Alice DeeJay doorschemerde en het geheel overliep in “Strong”, ging het hek nog een laatste keer van de dam. Wat was dit een ervaring van een concert.
Het plaatje klopt duidelijk helemaal bij Romy Madley-Croft. Met Club Mid Air dompelde ze de Botanique een hele avond lang onder in de betere sferen, waarin beats en liefde centraal stonden. Een opvallend divers publiek omarmde dat maar al te graag, want een uur lang zagen we heel wat energie-uitwisselingen tussen zaal en podium. Ook zonder Jamie xx en Oliver Sim is het met andere woorden vollebak bij de Britse, met een fantastisch plezant concert tot gevolg. Het gemis van The xx werd gisterenavond verzacht met een medicijn dat wel eens heel snel heel verslavend zou kunnen worden. De ideale afsluiter voor een bepaalde blauwe tent op Rock Werchter lijkt te zijn opgestaan, al zal het op zo’n groot podium hoogstwaarschijnlijk wel wat minder intens overkomen dan gisteren in Brussel.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Weightless
Lifetime
She’s on My Mind
The Sea
Twice
Did I
Dancing on My Own (Robyn-cover)
Loveher
Mid Air
Enjoy Your Life
Lights Out
Better Off Alone (Alice DeeJay-cover)
Strong
