Turnstile @ 013: Lansen breken, koppen rollen

Het gebeurt maar eens in de zoveel jaar dat een metal- of hardcoregroep zijn niche doorbreekt. Turnstile uit Baltimore, Maryland is een van die groepen die daarin geslaagd is. De band, die sinds de oprichting bijna vijftien jaar bestaat, kreeg al relatief snel erkenning in de hardcorescene met de uitgave van Nonstop Feeling en Time & Space. Op beide albums gaf het vijftal een moderne draai aan de klassieke melodieuze hardcore, die bijvoorbeeld Biohazard populair maakte. Halverwege de coronapandemie kwam het vijftal op de radar van de alternatieve rockpers met de uitgave van GLOW ON, waarop ze de balans op maakte tussen luide gitaren en gevoel voor vette hooks. Geen enkele riff, breakdown of zanglijn voelde overbodig aan en de vleugjes elektronica maakten de 35 minuten compleet. Toen de wereld weer open mocht, ontpopte Turnstile zich tot één van de meest opwindende livebands van 2022. Dat mochten we zelf ervaren in een stampvolle Muziekodroom en lastminute als act voor Metallica op Rock Werchter. Afgelopen zondag sloopte Turnstile nog Rock Am Rings Utopia Stage, vanavond werd de 013 een hoopje as.

Wrong Man geniet in de hardcorescene van een zeer respectabele status. Na recent te mogen openen voor Militarie Gun in de AB Club wierp Turnstile ze dezelfde unieke kans toe. Met leden van Oathbreaker en Rise and Fall zorgde Wrong Man voor een fijne oldschool hardcorevibe. Zanger Bjorn Dossche voelde zich duidelijk in zijn nopjes en paradeerde over het podium. De man genoot zichtbaar van het grote podium en de talrijke opkomst. Toch bleef de Gentse hardcoreband nederig z’n ding doen. Wanneer we onze ogen eventjes dichtknepen, hoorden we precies Sick Of It All. Dossche’s tongval verraadde echter dat Wrong Man niet uit New York kwam. Met “Ground Floor” en de titeltrack maakte de debuut-ep Who Are You? een zeer goede beurt. We durven onze hand in het vuur steken dat er nadien wat merch en platen over de toonbank zijn gevlogen. Het is Wrong Man meer dan gegund.

Wrong Man gaat dit najaar op tournee met Superbloom. De tourt start in Eindhoven (21/09) en houdt ook halt in Gent (29/09).

Lang vooraleer de show zou beginnen, hadden we al in de mot dat Turnstile zich naadloos aan het opwerken is tot een gedroomde festivalheadliner. De ticketprijs van 42 euro en een klets was reeds een teken aan de wand dat iedereen er vanavond alles uit wou halen. Toen bij Whitney Houston’s “I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me)” de volumeknop omhoogging, zat de partyvibe er stevig in en weerklonk menig stem vanuit de zaal. De uptempo openingsriff van “MYSTERY” beet de kop eraf. Alle blije gezichten waren in een vingerknip één zweterige vleeshomp die Brendan Yates tot de seconde gehoorzaamde. De frontman is de ideale schoonzoon, maar drijft zichzelf zowel mentaal als fysiek tot het uiterste. Grote podia hebben namelijk andere standaarden. De verdwaalde crowdsurfers belandden ditmaal niet op het podium waardoor Yates zelf springend de flanken moest opzoeken.

In plaats van een uur lang te raggen alsof het einde van de wereld in zicht is, maakte Turnstile zich schuldig aan de cliché opvullingen. “UNDER WATER BOI” a capella openen was een schot in de roos en Yates en co hadden het goed ingecalculeerd dat de aanwezigen hun stem schor zouden zingen. Daniel Fangs drumsolo was later dan weer van het goede teveel. Los van het feit dat de solo na enkele minuten de vaart eruithaalde, leek ze ook stilistisch overbodig. We willen niet de purist uithangen, maar virtuoze solos’s lijken ons niet de juiste methode om bij een hardcoreset de show te stelen. Verder was de livebezetting uitgebreid met Meg Mills, die de eerdere tourgitarist Greg Cerwonka verving. De jonge gitariste verdiende al haar nodige strepen bij de bands Big Cheese en Chubby & The Gang, maar dit jaargang mocht ze voor het eerst echt aan de grote podia ruiken. Ondanks dat haar aanwezigheid de groovy sound gestroomlijnder maakte, leek ze haar plekje nog niet volledig gevonden te hebben. Ze stond er bij momenten zelfs verbijsterd bij terwijl de rest van de leden het toneel gebruikte als hun speeltuin.

De tracks van Glow On waren zoals te verwachten de lijm van deze exclusieve zaalshow. Desalniettemin blijft oldschool Turnstile de “Real Thing”. Het publiek was immers een gezonde mix van gitaarliefhebbers met een abonnement op tram 4-5 en jonkies die pas kwamen piepen, waarbij op het balkon zelfs fans stonden die jonger dan de band waren. Zodoende konden de Amerikanen ook op safe spelen, al braken ze lansen door conform aan de huidige tijdsgeest de liefde voor elkaar te doen zegevieren. Bij het oudje “Gravity” droeg iedereen zorg voor elkaar en gingen de voorste rijen lekker van de grond. Voorts deed de Slayer-achtige outroriff de koppen heftig rollen. Toen de zaal spontaan open splijtte, was niemand nog te stoppen. Wanneer Yates vroeg om een razendsnelle circlepit werd hij op z’n wenken bediend en veranderde de zaal in een menselijke draaikolk. Dat alles compenseerde de energie die anders vrijkomt bij de horden stagedivers van en naar het podium.

Vooral bij de laatste ronde viel het op dat Turnstile geen klein bier meer is. Ondersteund door hagelwitte verlichting werd “ALIEN LOVE CALL” gebracht als een zeemzoete eightiesballade genre Mötley Crües “Home Sweet Home”. De track mist echter (gelukkig?) wat kitsch om een stadionballade te zijn of te worden. Daar tegenover is de trend naar meer gepolijste nummers gezet. Of dat een goede zaak is, laten we voorlopig in het midden. Feit is wel dat “HOLIDAY” en “BLACKOUT” twee hitjes waren waar velen op zaten te wachten. Turnstile ging eruit met een dubbele kopstoot van jewelste. De band besefte maar al te goed dat een bisronde voor een volgend hoofdstuk zal zijn. Doordrenkt van het zweet en verschaald bier had iedereen het helemaal naar zijn zin. De vraag die ons nadien restte was vooral hoe de groep verder zal ‘moeten’ evolueren. Hierbij een warme oproep aan de organisaties van Lowlands en Pukkelpop om Turnstile niet op het hoofdpodium te programmeren. Het Glow On-tijdperk mag gerust nog even duren vooraleer we het gezelschap volledig moeten afstaan aan de rest van de wereld.

Turnstile speelt deze zomer op Lowlands (18/08) en Pukkelpop (19/08). De driedaagse in Biddinghuizen is helemaal uitverkocht, maar er zijn nog tickets voor in Kiewit.

Facebook / Instagram / Website

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist Turnstile:

MYSTERY
T.L.C. (TURNSTILE LOVE CONNECTION)
ENDLESS
UNDERWATER BOI
7
Keep It Moving
DON’T PLAY
FLY AGAIN
NEW HEART DESIGN
Real Thing
Drum Solo
Big Smile
Gravity
Drop
Blue by You
ALIEN LOVE CALL
HOLIDAY
BLACKOUT