Wie vanavond de doortocht van First Aid Kit in Brussel wilde meemaken, moest al enige tijd geleden bij de zaak zijn. De grote zaal van de Ancienne Belgique was in geen tijd uitverkocht en op TicketSwap stonden op een gegeven moment meer dan zevenhonderd gegadigden klaar voor het enerverende gevecht voor vrijgekomen tickets. De kampvuurfolk van de Zweedse zusjes Johanna en Klara Söderberg is met andere woorden nog steeds niet uitgeblust in onze contreien. De kans is reëel dat hun frisse verschijning op Rock Werchter daar voor meer tussen zit dan het matig onthaalde Palomino. Op die laatste langspeler wanen de zusters zich in een western, al zijn het eerder popinvloeden die de gebruikelijke folk polijsten.
Maja Francis mocht het reeds talrijk aanwezige publiek opwarmen. De Zweedse zangeres kampte de laatste jaren met een existentiële identiteitscrisis waarbij ze haar plek niet meer vond in een muziekwereld gedicteerd door Spotify-algoritmes. Aan haar uitmuntende stem zal het alleszins niet gelegen hebben, want ook in de hoogte verbaasde de zangeres meermaals. Hits vielen er niet meteen te bespeuren, maar oprechte emoties des te meer. Het publiek kon het wel smaken en applaudisseerde de Zweedse richting tranen.
Een goed half uur later draafde First Aid Kit het podium op. Met opener “Palomino” trok de groep meteen een blik verse nummers open. In zeldzame gevallen vielen die wat tandenloos uit. Enkel de superfans zullen morgen nog “Fallen Snow” of “The Last One” aan hun dagelijkse playlist toevoegen. Vroeg in de set bewees “Angel” echter al zodanig tot het vaste repertoire te behoren dat de gsm’s duchtig de lucht invlogen. Andere single “Out of My Head” was bij het begin van de bisronde zelfs een onvervalste climax. De zusjes Söderberg bewezen zo eens te meer dat hun liedjes live helemaal tot leven komen en dat elke twijfel al snel overboord kan worden gegooid.
First Aid Kit straalt uit dat ze bij elk nummer spontaan een nieuw blok hout op het kampvuur gooien, maar vergis je niet, hun liveshow zit tot in de puntjes in elkaar. Vroeg in de set vuurden de dames voor “It’s a Shame” het publiek in het Frans aan om er tegenaan te gaan. Ook de furieuze gitaarsolo’s bij “Rebel Heart” en “Master Pretender” zitten hen al enige tijd in de geoefende vingers. Het zorgde voor een show die te midden alle jovialiteit het publiek de kans niet gaf om de aandacht te laten verslappen.
Traditioneel durft de aandacht van een publiek in de middenbeuk van een concert wel al eens wegzakken. Anderhalf uur concentratie zijn we in deze smartphonetijden niet meer gewoon en we hebben ook onze dagdagelijkse beslommeringen. First Aid Kit speelde daar evenwel handig op in door haar band tijdens enkele nummers van het podium te sturen en zich enkel te laten ondersteunen door de samenzang tussen de zussen en het publiek. Een wondermooie cover van “Songbird” van Fleetwood Mac passeerde zo de revue en toonde dat Johanna, ondanks de minder frequente solomomentjes, vocaal niet moet onderdoen voor haar prominente zus.
De familie Söderberg kent haar klassiekers. Naast Fleetwood Mac, werden in “White Horses II”, nog zo’n opvallende live-meevaller uit het nieuwe album, ook The Rolling Stones en Gram Parsons geëerd. Ook bij publiekslieveling “Emmylou” verweefde de band wondermooi haar adoratie voor muzikale idolen met een persoonlijk liefdesverhaal. Het publiek verorberde het allemaal als had het dagen geen eten gezien. Tijdens de bisronde gooide de groep alle intimiteit finaal van zich af. “Out of My Head” en “Master Pretender” bouwden de euforie op die de grootste hit in het repertoire, “My Silver Lining”, onmogelijk niet kon binnenkoppen. Op het nummer bleek live ook geen enkele spat verval te zitten, getuige het enthousiaste meezingen van een tweeduizendkoppig koor in de Ancienne Belgique.
First Aid Kit presenteerde zich gisterenavond wederom als een liveband bij uitstek. De glorieuze samenzang tussen beide zussen is nog steeds kristalhelder en transformeert een aardig nummer op plaat tot een hoogtepunt binnen een concertzaal. De groep tovert tijdens haar tournee teksten vol liefdesverdriet en falen dagelijks om tot momenten van harmonie, in eender welk land overzee. Het was wat een optreden hoort te zijn.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Palomino
Angel
It’s a shame
Fallen Snow
Stay Gold
The Last One
Rebel Heart
The Lion’s Roar
Wild Horses II
Songbird (cover Fleetwood Mac)
Ghost Town
Hem of Her Dress
A Feeling That Never Came
Emmylou
Fireworks
Out of My Head
Master Pretender
My Silver Lining
Een verslag waar ik me volledig in kan vinden. Alleen jammer dat Gram Parsons hier eventjes met The Alan Parsons Project wordt verward… 😉
Dat is uiteraard een foutje. Ik heb het gecorrigeerd. Merci om te melden!