Het zijn gouden tijden voor de nostalgici onder ons: op mode-, televisie- en ook muziekvlak grijpen artiesten terug naar vervlogen tijden voor inspiratie. Dat doen ook de Zweedse zussen Söderberg, beter bekend als First Aid Kit. Hoewel Johanna en Klara pas in de jaren negentig het levenslicht zagen, hebben ze zich voor hun nieuwste plaat Palomino de muzikale geest van de seventies eigen gemaakt. Dat duurde blijkbaar een tijdje: bijna vijf jaar hebben fans moeten wachten op een nieuw album, dat slechts elf nummers telt. Er kwamen drie nieuwe muzikanten en een nieuwe producer, Daniel Bengtson, wiens opnamestudio blijkbaar het wachten waard was. Op Palomino klinken de harmoniërende zussen van First Aid Kit zoals we ze kennen en bevestigen ze hun typerende country folkgeluid. Dat doen ze met een vette, niet zo subtiele, maar eerder herhalende knipoog naar legendarische muzikanten uit de seventies.
Aangezien de zussen van First Aid Kit in de aanloop naar het nieuwe album steevast in jaren zeventig kledij verschenen, ze kozen voor een funky, nieuw bandlogo en de clip van “Turning Onto You” opnamen in een seventieshuis, komt het niet als een verrassing dat Palomino het midden houdt tussen countryfolk en seventiesmuziek. De intro en vrolijke strijkers van “A Feeling That Never Came” lijken uit een vergeten nummer van Carole King te komen, het dromerige “29 Palms Highway” klinkt bijna Fleetwood Maciaans door de harmonieën, en de drums en gitaren die het bombastische titelnummer “Palomino” openen, doen heerlijk denken aan Bruce Springsteen. De seventiesinvloed is echter het sterkst aanwezig op “Wild Horses II”, een nummer waarmee de zussen Söderberg hommage leveren aan het gelijknamige lied uit 1971, dat al door verschillende artiesten werd gebracht: ‘You prefer the Rolling Stones’ and I like Gram’s’. Countryzanger Gram Parsons werkte overigens nauw samen met Emmylou Harris, het idool van First Aid Kit waarover ze in 2012 een nummer schreven. Zo is de cirkel maar mooi weer rond.
Palomino is niet enkel een hommage aan de seventies, maar vooral ook een knap staaltje songwriting. Klara en Johanna lijken een volwassen vertrouwen gevonden te hebben en laten een eerlijkheid zien die nummers als “Angel” en “Out of My Head” zo verfrissend maken. We hoorden zelden iemand op vrolijke beats zo openhartig smeken om geliefd te worden of te kunnen ontsnappen aan een draaikolk van negatieve gedachten. De tristesse die nu eenmaal bij het leven hoort, wordt bezongen op kalmere nummers als “Nobody Knows”, dat met zijn dramatische strijkers en cowboygefluit wel een countryballad uit een Westernfilm lijkt te zijn. Interessante combinatie.
Dat First Aid Kit op dit album poogt te ontsnappen naar een tijd die niet meer is, komt niet enkel naar buiten door de vele muzikale verwijzingen. “29 Palms Highway” en “Palomino” getuigen van een escapistische neiging om, zeg maar, op een galopperend paard of in een oldtimer met de wind in de haren een zonsondergang tegemoet te gaan: ‘I want to ride off on a palomino / Feel the fire in my breath and the breeze in my hair as I go’. Op “Ready to Run” en “The Last One” is er overigens ruimte voor Johanna om haar stem te ontplooien. Zij houdt zich normaal meer op de achtergrond, maar dat ze hier nu aan bod komt en haar lage stem ook solo inzet, kunnen we alleen maar toejuichen.
We hadden eerder al gegokt dat Palomino ons voor geen al te grote verrassingen zou stellen en dat kunnen we nu wel bevestigen. Op het slot- en titelnummer na zijn er weinig liedjes die echt van de eerste keer blijven hangen, behalve de singles die we al te horen kregen. Waar we wel mee achterblijven, is het gevoel dat nummers als “Ready to Run” of “Fallen Snow” de plaats van die gekozen singles hadden kunnen innemen en dat we hetzelfde gehoord zouden hebben. Die vier singles waren er naar ons gevoel dan weer nét te veel. Bovendien liet band in aanloop naar de release op haar sociale media korte stukjes horen van de zeven onuitgebrachte nummers. Dat is begrijpelijk vanuit een marketingperspectief, maar een beetje behouden mysterie zou fijn zijn.
Is het slecht dat er geen grote uitschieters of verrassingen zijn? Niet zozeer. Palomino is vooral een standvastige plaat. Alle verwijzingen naar andere artiesten en muzikale knipogen zouden ons bijna doen vergeten dat er wel een unieke sound in dit album zit. Het is zowel een hommage aan tijdloze seventiesmuziek als een rasecht hedendaags First Aid Kitalbum. Het is een kunst om terug te kunnen grijpen naar muzikale voorgangers zonder jezelf te verliezen: dat kan enkel als er voldoende zelfvertrouwen in het eigen geluid is. Dat heeft First Aid Kit wel degelijk, en terecht, al zal de hitjeszoeker na het beluisteren van dit album misschien wat op zijn honger blijven zitten.
First Aid Kit staat volgend jaar op 8 februari in de Ancienne Belgique in Brussel en op 9 februari in de Melkweg in Amsterdam.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify!
