Het is nog niet al te lang geleden dat Thee Sacred Souls door niemand minder dan Bosco Man werd ontdekt tijdens hun allereerste optreden. De Daptone Records-oprichter en producer was meteen gecharmeerd door het drietal en nam de band prompt onder zijn vleugels. Onder die vleugels kon zich Thee Sacred Souls de laatste twee jaar aardig verder ontplooien. Talloze shows werden gespeeld in de Verenigde Staten en een eerste album werd eind augustus uitgebracht. Daarmee trekken ze nu voor het eerst naar Europa met een uitverkochte Club in de Ancienne Belgique in Brussel als allereerste stop.
© CPU – Stijn Verbruggen – archief
De Ancienne Belgique programmeerde gisteren Grote Beer van Morgen Porcelain Id als voorprogramma en dat was een match die niet beter getroffen had kunnen worden. Het project van Hubert Tuyishime was afgelopen jaar laureaat van het kansenparcours Sound Track en maakte het afgelopen jaar niet toevallig enorme sprongen op heel wat vlakken. Dat Porcelain Id live kan integreren wisten we al geruime tijd, maar de manier waarop die de volgelopen zaal inpakte was buitengewoon schitterend om te zien (en horen). Veel had die daarvoor niet nodig. Een akoestische gitaar, een pure présence en uiteraard steengoede songs waar iedereen geboeid naar luisterde. Vooral met de Arno-tribute “Little Boy Blue” maakte Porcelain Id heel wat los in de zaal, evenals het knappe protestnummer “Muschel” van op diens debuut-ep MANGO. Op het einde kregen we met “Vlaanderen” overigens nog een Nederlandstalig nummer uit hun prille discografie te horen. Een gesmaakt einde van een wederom weergaloos halfuurtje Porcelain Id. Wie voor hun set nog niet van hen hield, deed dat na gisteren met open armen.
Er hing al heel wat liefde in de clublucht en dan moest Thee Sacred Souls nog komen. Het drietal uit San Diego dat zich live tot een zevental uitbreidt, had ondanks het forse tijdsverschil hun klok juist gezet. Klokslag negen uur begonnen ze eraan en dat met “Overflowing”, een fluwelen liedje waarmee ze de toon direct konden zetten. Schoon in al zijn eenvoud en puurheid, maar het concert schoot pas echt in gang bij het daaropvolgende “Love Is The Way“. Het nummer brachten ze afgelopen week als single uit en straalde ook live een heerlijke magie uit. De zinnen ‘Love has no limits / Love has no genders’ bleven niet voor niets nog een tijdje nazinderen. Het illustreerde ook waar het bij Thee Sacred Souls om draait: liefde in alle verschillende vormen.
Live staan ze er met zeven voor, al zijn het vooral de stemmen die op de voorgrond worden gezet op het podium. Links van de frontzanger Josh Lane had je met Jensine Benitez een zeer aimabele zangeres die geregeld haar accenten mocht zetten. Ze kreeg zelfs even haar eigen gloriemoment tijdens “Ilusión De Amor”, een nummer dat ze recent nog uitbracht met Thee Sacred Souls als begeleidingsband. Aan de rechterkant van Lane stond dan weer de zoet gestemde Tatiana Sandate. Zij stond iets minder nadrukkelijk op de voorgrond dan haar collega Benitez, maar was desondanks een onmiskenbaar belangrijk puzzelstuk in de klank die de band gisteren neerzette. Denk dan maar aan “Easier Said Than Done”, waar de vrouwelijke stemmen het refrein extra kleur gaven of bij “Lady Love” waar de harmonie van alle stemmen samen zo mooi naar voor kwamen. Ook Josh Lane zelf kon scoren met enkele glasheldere uithalen tijdens bijvoorbeeld “Easier Said Than Done”.
De vier muzikanten hielden zich nadrukkelijk op de achtergrond, maar dat betekende niet dat ze helemaal in de schaduw speelden. Met hun timing en groove waren ze tactvol en to the point, wat toch wel essentiële bouwstenen zijn voor een goede soulband. Knap ook hoe de heren geregeld van plaats veranderden en achter een ander instrument plaatsnamen. Het was met dit soort kleinigheden dat ze het muzikaal nog levendiger en interessanter konden maken door elk met hun eigen speelstijl weer iets nieuws bij te brengen. “Trade of Heart” voorzagen ze bovendien van een knap einde waar alles op het juiste moment samenkwam. Ook toen ze het tempo door middel van “Running” wat de hoogte in trokken, bleven ze een soevereiniteit uitstralen waar menig band enkel maar jaloers op kan zijn.
Het was leuk te zien hoe Thee Sacred Souls een brede doelgroep wist aan te spreken in de Ancienne Belgique. Enerzijds had je de de liefhebber met al iets wat meer levenservaring op de teller en anderzijds ook heel wat jonge mensen die zich helemaal lieten meeslepen door de retrosoulsound. Het publiek hield zich wel redelijk gereserveerd, ook toen Lane vroeg om mee te zingen met hun hitje “Will I See You Again?”. Naarmate het optreden vorderde was er meer beweging in de zaal te herkennen. IJsbreker werd uiteindelijk “It’s Our Love”, dat Lane zong vanuit het publiek. Dat leverde niet alleen een prachtig moment op, maar verspreidde nog meer liefde in de zaal.
Een van de sterkste nummers van de avond spaarden ze op tot kort voor het slot. “Weak For Your Love” was eigenlijk een b-kantje van de single “Will I See You Again?”, maar is gelukkig een eigen leven gaan leiden. Zowel muzikaal, tekstueel als vocaal was de band hier zodanig goed dat je iedereen haast voelde genieten. Geen wonder dat er een luid applaus weerklonk en de honger naar een bisnummer groot was. Bij het wederkeren naar het optreden vertelde de band dat ze nog wat last hadden van een jetlag, maar daar was bitter weinig van te merken. Alleen in de bindteksten bleef de band het wat statisch houden, maar goed, wat moet je anders doen als nummers als “Can I Call You Rose?” voor zich spreken? In ieder geval vormde dat laatste een mooi sluitstuk aan een uur chicanosoul van de bovenste plank.
Het eerste optreden van Thee Sacred Souls in Europa was er eentje met een zijdezacht randje. Er werd met hartelust veel liefde verspreid en dat gaf het publiek hoe langer het optreden duurde ook meer en meer terug. De puurheid en de authenticiteit spatten er al van de eerste seconden van af en ondanks dat de band nog niet zo gek lang bezig is, zag je een echte eenheid op de planken van de Ancienne Belgique. Het staat buiten kijf dat Daptone Records met Thee Sacred Souls weer een prachtig soulproject in hun portefeuille hebben waar ze komende tijd met veel liefde een mooie toekomst rond kunnen bouwen.
Setlist:
Overflowing
Love is The Way
Give My a Sign
Easier Said Than Done
Lady Love
Will I See You Again?
Trade of Hearts
Future Lover
Love Comes Easy
Let Me Feel Your Charm
Running
Ilusión De Amor
It’s Our Love
Weak For Your Love
Can I Call You Rose?
