AlbumsRecensies

aki – nader (★★★): Introspectieve natuur viert hoogtij

Regelmatig ontstaan er nieuwe jonge bands in het Belgische jazzlandschap. Aki, de band rond drumster/componiste Anke Verslype (o.a. Fortress,..), is er slechts één van. Na een eerste ep Warme Dagen (2020) – toen nog met harmonicaspeler Ruben Van Cauwenberghe en bassist Jasper De Roeck – en een tweede ep Niobe (2021) is er met Nader nu eindelijk ook een uitstekende en hartverwarmende full albumrelease.

De groepsleden leerden elkaar kennen op het Antwerpse conservatorium. Beetje bij beetje kwamen er ideeën voor eigen composities die terechtkwamen op de eerste paar ep’s. Zo speelde aki, met naast Verslype op drums ook gitarist William Heylen, bassist Ruben De Maesschalk en harpiste Marjolein Vernimmen, zich met de Niobe ep in de kijker op het Jazz Middelheim festival. Een erg aangename ontdekking voor zij er die er toen bij waren.

Voor nader zoekt de groep weer nieuwe, vrije wegen op. Geluidsmatig verrijkt klarinettist en rietblazer Joachim Badenhorst het verfijnde, bij uitstek erg vrije groepsgeluid. Aki brengt intieme, warmbloedige en hartverstillende muziek die zijn eigen weg zoekt. Heel open en vrij dus. Het kwintet boetseert een eigen klankwereld die soms erg sober, stil en melancholisch aandoet, maar waarin er evengoed, zoals onder meer uit afsluiter “Terugflits / Ochtend – Droom” blijkt, fraaie passages van weergaloze schoonheid terug te vinden zijn.

Vele van de composities brengen een eigen soort poëtica aan. Neem er de naar zoete poëzie geurende titels zoals “De Dag Is Traag” maar bij. Snelheid zoekt aki overigens maar zeer zelden op. Veel liever neemt de groep ruimschoots de tijd om quasi-tijdloze muziek, ergens op de kruising tussen minimalistische (kamer)jazz, improvisatie en dromerige ambient te brengen.
Zoals onder meer ook in het zes minuten durende orgelpunt “Alles Hier Hetzelfde” waarrond de rest van het erg knappe, grotendeels introspectieve geheel cirkelt.

Nader vormt een naadloos aan elkaar sluitend geheel. Als luisteraar kan je er tijdelijk even verschuilen, maar het allerliefst ga je natuurlijk voor de integrale haal. Het is dan ook een pracht van een release die hier op basis van intrinsieke kwaliteiten erg veel indruk nalaat. Aki levert originele, ongecompliceerde, impressionistische muziek, wars van idioom. Met soms ruimte voor wereldse inspiraties (de Afrikaanse invloeden in “Twijfelaar” vallen zeker niet te ontkennen), al is dit nader album hoofdzakelijk gevuld met heerlijk warme, melancholische klankminiatuurtjes om bij weg te dromen.

Related posts
InstagramLiveRecensies

Gent Jazz (Festivaldag 2): Plezier en ongebreideld positivisme

De tweede dag van Gent Jazz kondigde zich aan als een showcase van heel wat jong, buitenlands en binnenlands talent. Op de…
2022FeaturesInstagramUitgelicht

De 30 beste Belgische singles van 2022

Al wie Dansende Beren volgt, weet dat we dagelijks een hele reeks aan artikels over singles publiceren. Meestal dienen deze nummers als…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single aki - "Eri"

De jazz van aki is niet het soort dat zich laat kenmerken door bombast. Het project rond drummer Anke Verslype laat zich…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.